کاروان امام حسین (ع) در روز هفتم محرم شاهد آغاز رسمی قطع آب در کربلا بودند. عبد‌الله‌بن‌حصین‌ازدی در این روز خطاب به امام حسین (ع) گفت:آیا آب را نمی‌بینی که به روشنی آسمان است؟ به خدا یک قطره از آن نمی‌چشی تا از تشنگی بمیری.
امام سوم شیعیان در حق او نفرین کرد که خدایا او را از تشنگی بکش و هرگز او را نبخش. حمید‌بن‌مسلم می‌گوید فرجام او بیماریی بود که آب می‌خورد و قی می‌کرد و سیراب نمی‌شد و آن‌قدر آب خورد تا جان داد.
عمرو‌بن‌حجاج صدا زد‌ای حسین این فرات است که سگان و خوکان و گرگان از آن می‌نوشند، اما تو قطره‌ای از آن نخواهی نوشید تا آب گداخته جهنم را بنوشی!
همه این فشار‌ها برای تسلیم امام حسین (ع) با بهره‌گیری از ناتوانی کودکان و بی‌تابی زنان بود. پس از چیره شدن تشنگی بر خیمه‌ها و یاران،امام حسین (ع) پشت خیمه‌های زنان، نوزده قدم به سمت قبله برداشت و زمین را با تبر حفر کرد ناگاه آبی زلال جوشیدن گرفت همگان نوشیدند و مشک‌ها را پر کردند. سپس چشمه فرو شد و هیچ نشانی از آن به جا نماند.
در مناقب نُه گام و در مدینة‌المعاجز آمده است فرشته‌ای نازل شد و پشت خیمه‌ها خطی کشید و نهر آب جاری شد.
منابع:
۱. ینابیع‌الموده
۲. ناسخ‌التواریخ
۳. مثیرالاحزان
۴. نفس‌المهموم
۵. بحارالانوار
۶. تاریخ طبری
۷. مناقب
۸. انساب‌الاشراف
۹. تذکرة‌الخواص
۱۰. معالی‌السبطین
۱۱. کبریت احمر
۱۲. مقتل‌الحسین مقرم
۱۳. مدینة‌المعاجز
۱۴. مقتل‌الحسین خوارزمی
۱۵. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)

فیزیک‌دان‌ها موفق به مشاهده‌ی یک اثر مرموز به نام ناهنجاری جاذبه‌ای‌محوری در یک کریستال نیمه‌فلزی و جامد موسوم به ویل Weyl شده‌اند. استفاده از این کریستال کوانتومی برای مشاهده‌ی اثر مذکور، امکان درک بهتری فیزیک سیاهچاله‌ها را فراهم می‌کند و می‌تواند به بهبود صنعت الکترونیک کمک کند.

مشاهده ی ناهنجاری جاذبه‌ای‌محوری

فیزیک‌دان‌ها  یک اثر فیزیکی مرموز به نام ناهنجاری جاذبه‌ای‌محوری را در یک کریستال نیمه‌فلزی و جامد Weyl گزارش کرده‌اند. این اثر خمیدگی فضا‌زمان در کیهان را توضیح می‌دهد. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که پدیده‌ی فوق به شیوه‌های مختلف در میدان‌های بی‌کران جاذبه‌ای رخ می‌دهد؛ برای مثال نزدیک به یک سیاه‌چاله یا نزدیک به زمان بیگ‌بنگ. تاثیر فوق نشان می‌دهد که میدان‌های عظیم جاذبه‌ای می‌توانند تقارن زوج‌‌های تصویری‌آینه‌ای ذرات موسوم به فرمیون ویل‌ها را به هم ریخته و منجر به عدم توازن شوند.

یوهانس گوت فیزیک‌دان و تیم او در بخش تحقیقات IBM نزدیک به زوریخ سوییس،  شواهدی را برای ناهنجاری جاذبه‌ای‌محوری به دست آورده‌اند. به دلایل روشن، تا کنون هیچکس قادر به بازسازی شرایط صحیح مشاهده‌ی این اثر در آزمایشگاه نشده است. با این حال برای ساخت یک آنالوگ آزمایشگاهی از ناهنجاری ، محققان از یک انشعاب عجیب بین دما و جاذبه در کریستال‌های فسفید نیبیوم استفاده کرده‌اند.

اثر داخل کریستال مثل رقصی به نظر می‌رسد  که به جای زوج پاهای چپ و راست، بیشترین حرکت مربوط به پاهای چپ است  و کمی هم پای راست حرکت می‌کند. این نتیجه نشان می‌دهد، کریستال‌های کوانتومی می‌توانند برای آزمایش‌های اثر فیزیکی مثل یک مکان هندسی عمل کنند که قبلا هرگز مشاهده نشده‌اند؛ البته به غیر از شرایط خاصی مانند نزدیکی یا داخل سیاه‌چاله‌ها.

کاربرد کریستال‌های کوانتومی

 این ناهنجاری به گفته‌ی فیزیک‌دان‌ها می‌تواند منجر به ایجاد یک جریان الکتریکی شود؛ زیرا باعث می‌شود تا شمار بیشتری از الکترون‌ها از یک سوی ماده‌ی اسرارآمیز به سوی دیگر آن حرکت کنند؛ آنها قادر به اندازه‌گیری جریان فوق نیز شده‌اند. چنین پدیده‌ای می‌تواند برای کاربردهای سودمندی مثل تولید برق از منابع گرمایی زاید مفید باشد و در آینده‌ می‌تواند به توسعه صنایع الکترونیک کمک کند.

درک نحوه‌ی آشکار شدن این ناهنجاری در مواد اسرارآمیز مانند کریستال‌های کوانتومی می‌تواند منجر به ایجاد مسیرهای جدید تحقیقاتی در زمینه‌ی فیزیک شود. IBM امیدوار است بتواند از این تحقیق در بهبود بازدهی یک مجموعه از مواد استفاده کند که از طیف‌های دمایی برای تولید برق استفاده می‌کنند. به گفته‌ی گوت در گفت‌وگو با IEEE Spectrum:

وقتی قصد ساخت ترانزیستورها را داریم همیشه محدود به قوانین ذخیره‌سازی هستیم. این قوانین می‌توانند هرچیزی را تعریف و محدود کنند؛ و حالا مواردی را در اختیار داریم که با معادلات مکانیک کوانتوم و پرانرژی می‌توانیم بعضی از این قوانین و محدودیت‌ها را برداریم. این مسیر یک زمینه‌ی کاملا جدید برای طراحی دستگاه‌ها فراهم می‌کند. در واقع همان فیزیک نوینی که محدودیت‌های کلاسیک را دور می‌زند.

خیلی زود پوکمون گو تبدیل به یک پدیده‌ی اجتماعی شد و کودکان و بزرگ‌سالان را در پارک‌ها، خیابان‌ها و سایر اماکن عمومی به بهانه‌ی بازی دور هم جمع می‌کرد. کاراکترها و به‌روزرسانی‌های جدید این بازی مانع از فروکش کردن شور و حرارت و هیجان کاربران آن می‌شدند. بیش از ۶۵ میلیون نفر ماهانه از این اپلیکیشن استفاده می‌کردند؛ گرچه این مقدار در دوره‌های بعد کمی کاهش یافت. در آمریکا این بازی از پرسود‌ترین اپلیکیشن‌ٰها به شمار می‌رود و حتی در ماه ژوئیه یک هفته در صدر تمام جداول فروش قرار داشت.

تخمین زده می‌شود که پوکمون گو در حدود ۱.۵ تا ۲ میلیارد دلار از منابع عمده‌ی درآمد کمپانی‌های دست‌اندرکار این بازی یعنی نیانتیک، پوکمون و نینتندو، محسوب می‌شود. نینتندو درآمد خود از سایر سهامش را ۶.۲۳ میلیارد ین (معادل ۲۱۵ میلیون دلار) گزارش کرده است که مجموعا معادل درآمد تنها بخشی از سهامش در پوکمون به حساب می‌آید.

سانکازو ایشی هارا، مدیرعامل شرکت پوکمون واحد توکیو، می‌گوید: «این تنها آغازی برای برنامه‌های آینده‌ ما است.» او در نشستی که با خبرگزاری بلومبرگ داشت، در رابطه با جایگاه گوشی‌های هوشمند در آینده و نسخه‌ی بعدی پوکمون گو برای کنسول بازی سوییچ شرکت نینتندو به صحبت پرداخت.

پوکمون گو

جدید‌ترین بازی‌های پوکمون همزمان با ساخت کارت‌های بازی، کارتون‌ها، کمیک‌ها و اسباب‌بازی‌های تازه، کاراکتر‌های هیولایی با ویژگی‌های جدیدی معرفی شده است. این بازی به‌خوبی نشان می‌دهد چگونه گوشی‌های هوشمند برفرهنگ عامه‌ی مردم تأثیر می‌گذارند و در کاربران علاقه‌مندی ایجاد می‌کنند. ایشی هارا برنامه‌های بیشتری برای پوکمون گو دارد؛ مانند امکان خرید و فروش هیولاهای پوکمون و نبرد تن به تن بین آن‌ها. گرچه بسیاری این امکانات تازه را پیش‌بینی کرده بودند؛ اما این اولین باری بود که این کمپانی به‌طور رسمی از آن‌ها صحبت به میان آورد. ایشی هارا معتقد است کاربران برای کشف این امکانات تازه، دوباره به دنیای بازی بازخواهند گشت.

ما تنها ۱۰ درصد از برنامه‌هایمان را عملی کرده‌ایم‌. تجربه‌ی تجارت و خرید و فروش پوکمون‌ها و نبرد تن به تن بین آن‌ها، از برنامه‌های پیش رو خواهند بود.

بسته به مکان جغرافیایی کاربر، کاراکتر پوکمون‌ها تغییر خواهد کرد. برای مثال مخفی کردن پوکمون‌هایی یخ‌زده در مناطق سردسیر؛ کسانی که در مناطق حاره‌ای زندگی می‌کنند قادر به یافتن این هیولاها نخواهند بود. ما به سبک زندگی پوکمون‌ها، طراحی دقیق بازی مطابق با محل زندگی و احساس همزادپنداری و نزدیکی کاربر با پوکمون‌های کشف‌شده‌اش توجه خواهیم کرد.

اگر شما همین حالا به ساحل بروید می‌توانید پوکمون‌های آبی پیدا کنید. ولی اگر برای مثال به پوکمون‌های الکتریکی مثل پیکچو نیاز داشته باشید، آیا رفتن به نیروگاه‌ها و مراکز انتقال نیرو برای یافتن آن‌ها ایده‌ی خوبی است؟ آیا این کار امن خواهد بود؟ ما این مسئله را کاملا واقع‌بینانه بررسی خواهیم کرد.

از طرف دیگر، این بازی مشکلات دیگری نیز برای جامعه به همراه داشته است. وقتی عده‌ی زیادی برای بازی دور هم جمع شوند، احتمال آشوب خیابانی زیاد خواهد شد. همچنین مشکل خیره ماندن به گوشی هوشمند در هنگام راه رفتن، تنها مختص به پوکمون گو نیست و مشکل فراگیری محسوب می‌شود؛ اما در هر صورت لازم است درباره خطرات جانبی نیز به دنبال چاره‌اندیشی بود.

بازی جدید پوکمون برای کنسول سوییچ

در ماه ژوئن، ایشی هارا از عرضه‌ی نسخه‌ی جدید بازی برای کنسول‌های سوییچ شرکت نینتندو خبر داد. کلیپ تبلیغاتی ۱۶ ثانیه‌ای بازی، ارزش سهام کمپانی را تا ۳ درصد در بورس آمریکا افزایش داد؛ به‌طوری که سرمایه‌گذاران درباره‌ی میزان افزایش فروش کنسول‌های سوییچ شرط‌‌‌بندی کردند. ایشی هارا جزئیات بیشتری فاش کرد و از رونمایی بازی تا سال ۲۰۱۸ خبر داد.

ما این رونمایی را شانس جدیدی برای نفوذ بیشتر و عمیق‌تر پوکمون گو قلمداد می‌کنیم. بنابراین این کنسول‌ها پلتفرم مهمی برای معرفی بازی ما خواهند بود.

در حال حاضر ما از صفحه‌های ۸ تا ۱۰ اینچی استفاده می‌کنیم ولی با تلویزیون‌های وضوح بالا می‌توان دنیای جدیدی از گرافیک و صداگذاری این بازی را تجربه کرد.

تا امروز، پوکمون گو به‌عنوان یک بازی فردی طراحی شده بود، اما امروز شما می‌توانید به‌صورت گروهی نیز به این بازی بپردازید. تیم‌بندی‌ها به‌گونه‌ای است که در عین سادگی، هیجان لازم را نیز داشته باشند.

نمی‌توانم با اطمینان بگویم که آیا وسایل جانبی جدیدی ارائه خواهیم داد یا نه؛ ولی به انجام این کار نیز فکر خواهیم کرد.

برخلاف گوشی‌های هوشمند، کنسول جدید سوییچ نیاز به دسترسی دائم به اینترنت برای بازی ندارد و از این جهت مانند دستگاه‌های DS و 3DS شرکت نینتندو عمل می‌کند.

واقعیت افزوده و آینده بازی پوکمون

افزون بر این، ایشی هارا درباره‌ی واقعیت افزوده (AR) به گفتگو پرداخت‌. واقعیت افزوده نوعی فناوری است که می‌تواند صحنه‌ها و کاراکتر‌های مجازی را به دنیای واقعی منتقل کند! او گفت: «کمپانی پوکمون همواره واقعیت افزوده را مانند رؤیایی آمیخته با واقعیت در نظر داشته‌ است.» در ادامه توضیحات ایشی‌هارا در‌ این‌باره می‌خوانیم:

با واقعیت تکمیل‌شده‌ای که هم‌اکنون در دسترس ما است؛ اگر شما پیکاچو را پیدا کنید و بگویید او آن‌جا است، هیچ‌کس حقیقتا حضور غیر‌ مجازی آن کاراکتر را باور ندارد. اما با تکنولوژی جدید واقعیت افزوده شما بعد از پیدا کردن پیکاچو می‌توانید تصویری سایه‌مانند از او ببینید که ممکن است به شما نزدیک شود، با شما حرف بزند و در دنیای اطراف شما حضور داشته باشد. ما به‌زودی ‌می‌توانیم شاهد تولد این واقعیت باشیم. می‌توانیم حتی هیولایی بسازیم که علاوه بر قابلیت مشاهده، قابلیت لمس شدن نیز داشته باشد.

دستیارهای مجازی جدیدی مانند دستیارهای صوتی کمپانی‌های گوگل‌، ‌آمازون و اپل افزوده خواهند شد. این فناوری گفتگومحور می‌تواند افق جدیدی برای دنیای‌ سرگرمی محسوب شود.

دستگاه سوییچ تنها یکی از پلتفرم‌های پیشرفت این بازی به حساب می‌‌آید. ما یقین داریم که می‌توانیم بستر‌های دیگری فراهم کنیم تا بتوانیم بازی کردن به‌صورت مجازی را هرچه بیشتر به واقعیت نزدیک کنیم.

آیفون ۱۰ به‌عنوان هدیه‌ی ۱۰ سالگی اپل به طرفدارانش، مدتی پیش در کنار آیفون ۸ و ۸ پلاس معرفی شد. آیفون ۸ و آيفون ۸ پلاس هر دو به حسگر اثر انگشت موسوم به تاچ آی‌دی مجهز هستند؛ اما اپل در آیفون ۱۰ به‌جای حسگر اثر انگشت به قابلیت تشخیص چهره‌ روی‌ آورده است. یکی از چالش‌های پیش روی این روش، پشتیبانی اپلیکیشن‌ها از این قابلیت است. آیفون ۱۰ از ماه نوامبر سال میلادی جاری وارد بازار خواهد شد.

خوشبختانه به نظر می‌رسد تمام اپلیکیشن‌های وابسته به تاچ آی‌دی به‌صورت خودکار با فیس‌ آی‌دی نیز سازگار خواهند بود. این مسئله در فایل پشتیبانی ارائه‌شده توسط اپل ذکر شده است. طبق ادعای اپل، توسعه‌دهندگانی که اپلیکیشن‌های آن‌ها برای اعتبارسنجی به تاچ آی‌دی وابسته است، نیازی به به‌روزرسانی اپ‌های خود برای استفاده از فیس‌ آی‌دی ندارند. البته اپل به توسعه‌دهندگان توصیه کرده است که استفاده از فیس‌ آی‌دی برای کاربران با سن کمتر از ۱۳ سال را محدود کنند.

بسیاری از اپلیکیشن‌های آیپد و آیفون در بحث اعتبارسنجی نیازمند به حسگر اثر انگشت هستند؛ در این روش دیگر به وارد کردن رمز عبور نیازی نیست و کاربر به‌سادگی و با اثر انگشت وارد حساب کاربری اپلیکیشن خود می‌شود. قابلیت فیس‌ آی‌دی به ادعای اپل ایمن‌تر از روش‌های دیگر اعتبارسنجی است و احتمالا به‌زودی جایگزین حسگر اثر انگشت خواهد شد.

نظر شما در مورد فیس‌ آی‌دی چیست؟ آیا این روش اعتبارسنجی از نظر شما ایمن و قابل اطمینان است؟

با معرفی مدل ۲۰۱۸ شاسی‌بلند تیگوان، فولکس‌واگن از پیشرانه‌ی جدید خانواده‌ی TSI رونمایی کرد. این پیشرانه بر اساس سیکل جدیدی به‌ نام سیکل بوداک (Budack) عمل می‌کند که تفاوت بسیار کوچکی با عملکرد پیشرانه‌های مرسوم دارد. سعی ما این است که تا حد امکان از ورود به مباحث پیچیده‌ی مهندسی بپرهیزیم و به ساده‌ترین شکل ممکن تفاوت این پیشرانه با پیشرانه‌های دیگر را بیان کنیم. به‌طور کلی تفاوت اصلی پیشرانه‌ی جدید فولکس‌واگن در دریچه‌های ورودی سیلندرها نهفته است. در این پیشرانه بر خلاف سایر پیشرانه‌های مرسوم، دریچه‌های ورود سوخت و هوا به اندازه‌ی چند میلی‌ثانیه زودتر بسته می‌شوند که در ادامه به بررسی تأثیرات این تفاوت کوچک می‌پردازیم.

برای درک بهتر نحوه‌ی عملکرد این پیشرانه، ابتدا نیاز است تا با اصول اولیه‌ی موتورهای احتراق داخلی آشنا شویم. در یک موتور احتراق داخلی هوا وارد محفظه‌ی احتراق می‌شود، سپس با سوخت ترکیب می‌شود و با بالا آمدن پیستون فشار مخلوط سوخت و هوا افزایش می‌یابد و در مرحله‌ی آخر با ایجاد جرقه، مخلوط مشتعل می‌شود. این اشتعال سبب افزایش ناگهانی حجم مخلوط سوخت و هوا می‌شود (که دلیل آن تولید گاز در فرآیند احتراق است). این افزایش حجم ناگهانی به پیستون نیرو وارد می‌کند و آن را به سمت پایین هل می‌دهد. حرکت پیستون به سمت پایین باعث ایجاد نیروی محرک خودرو می‌شود و شما را قادر می‌سازد بدون هیچ زحمتی به‌نرمی در بزرگ‌راه‌ها حرکت کنید یا با فشار بیش از حد پدال گاز، به سرعت‌های بالا برسید. به پیشرانه‌هایی که در آن‌ها این مراحل برای تولید قدرت اتفاق می‌افتد، در اصطلاح مهندسی پیشرانه‌های با سیکل آتکینسون می‌گویند و تقریبا از اختراع اولین خودرو تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

باز و بسته شدن مسیرهای ورود و خروج هوا و سوخت در پیشرانه‌هایی که بر اساس سیکل آتکینسون عمل می‌کنند، بر اساس یک زمان‌بندی دقیق صورت می‌پذیرد که با حرکت پیستون هماهنگ است. درصورتی‌که در یک پیشرانه مسیرهای ورود سوخت و هوا به داخل محفظه‌ی احتراق کمی بیشتر از حد استاندارد باز بماند (پیشرانه‌ی با سیکل میلر)، بخشی از مخلوط سوخت و هوای تحت فشار به مسیرهای ورودی پس زده می‌شود و در نتیجه‌ی آن، نسبت تراکم پیشرانه کاهش می‌یابد. کاهش نسبت تراکم پیشرانه به این معنا است که پیستون فشار کمتری برای متراکم کردن مخلوط سوخت و هوا متحمل می‌شود و در نتیجه راندمان پیشرانه به‌ میزان اندکی بالا می‌رود؛ اما این افزایش راندمان به بهای کاهش اسب بخار تولیدی توسط پیشرانه حاصل می‌شود. یکی از مهندسان فولکس واگن با نام بوداک، با آگاهی از سیکل میلر و نتایج حاصل از آن، پیشرانه‌ای طراحی کرده است که در آن مسیرهای ورود سوخت و هوا، بر خلاف سیکل میلر، اندکی زودتر از حد نرمال بسته می‌شوند. بسته شدن سریع‌تر سوپاپ‌های ورودی باعث می‌شود که میزان کمتری سوخت و هوا به محفظه‌ی احتراق وارد شود و در طی فرآیند تراکم، مشابه وضعیتی که در سیکل میلر وجود دارد، پیستون فشار کمتری متحمل می‌شود. در نتیجه، سیکل بوداک نیز به بهای کاهش قدرت، سبب افزایش راندمان پیشرانه می‌شود.

پس به‌راستی نقطه‌ی قوت پیشرانه‌ی بوداک فولکس‌واگن در کجا است؟ تصور کنید در بزرگ‌راهی با سرعت ثابت در حرکت هستید؛ در چنین شرایطی که کاهش قدرت پیشرانه اهمیت چندانی ندارد، سیکل بوداک سبب افزایش راندمان و کاهش مصرف سوخت می‌شود. اما در شرایطی که قدرت تولیدی پیشرانه اهمیت زیادی دارد چطور؟ برای حل این مشکل، مهندسان فولکس‌واگن سیستمی طراحی کرده‌اند که تقریبا مشابه سیستم‌های زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها در پیشرانه‌های مدرن است. این سیستم در شرایطی که حداکثر توان پیشرانه مورد نیاز است، زمان‌بندی باز و بسته شدن سوپاپ‌ها را از سیکل بوداک به حالت استاندارد باز می‌گرداند و به‌نوعی سبب هوشمند شدن پیشرانه می‌شود. با مشاهده‌ی ویدیوی زیر با نحوه‌ی عملکرد این پیشرانه و جزئیات مهندسی آن بیشتر آشنا خواهید شد.

دانلود با کیفیت 720p  |  360p

نظر شما در مورد پیشرانه‌ی جدید فولکس‌واگن چیست؟

دوج چندی قبل مدلی از گرند چروکی را با نام ترک هاوک روانه‌ی بازار کرد که به پیشرانه‌ی ۷۰۷ اسب بخاری هلکت مجهز شده بود. بسیاری این خودرو را عجیب و  با قدرتی فراتر از نیاز دانستند. اما کرایسلر، حالا پروژه‌ی عجیب دیگری آغاز کرده و این پیشرانه را در زیر کاپوت شاسی‌بلند ۷ نفره‌ی دورانگو قرار داده است تا یک خودروی خانوادگی مناسب مسافرت با قدرت ۷۰۰ اسب بخار به مشتریان خود عرضه کند.

دوج همچنین اعلام کرده است کسانی که مالک دوج دورانگوی R/T مدل ۲۰۱۰ هستند نیز در صورت تمایل می‌توانند ۴۰ هزار دلار به این شرکت پرداخت کنند تا پیشرانه‌ی قدرتمند هلکت روی خودروی آن‌ها نصب شود. با پرداخت این پول، دارندگان دورانگو صاحب خودرویی خواهند بود که از بسیاری از سوپراسپرت‌های مدرن دنیا، قوی‌تر است.

قلب تپنده‌ی این خودرو را پیشرانه‌ی ۶.۲ لیتری V8 تشکیل می‌دهد که به سوپرشارژر مجهز است و در مدل‌های چارجر، چلنجر و گرند چروکی استفاده می‌شود. دورانگوهایی که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ تولید شده‌اند، به‌صورت استاندارد به پیشرانه‌ی ۲.۳ لیتری سوپرشارژر مجهز هستند و مدل‌های تولیدشده پس از سال ۲۰۱۴، از پیشرانه‌ی ۲.۹ لیتری حجیم‌تر برخوردارند. تست‌هایی انجام‌شده‌ روی دوج دورانگو هلکت با استفاده از دستگاه داینو، نشان می‌دهند که پیشرانه‌ی این خودرو توانایی تولید دقیقا ۶۹۸ اسب بخار قدرت دارد و از این مقدار نیرو، ۵۷۰ اسب بخار آن به چرخ‌ها می‌رسد.

برای انتقال نیرو در این خودرو از یک جعبه‌دنده‌ی خودکار ۶ سرعته با نام ATS استفاده شده است که توانایی زیادی برای کار زیر فشار بالا دارد. رینگ‌های مورد استفاده در این خودرو از نوع آلومینیومی با سایز ۲۲ اینچی هستند که درون آن‌ها، سیستم ترمز برمبو با کالیپرهای شش پیستونه قرار گرفته است. روی این رینگ‌ها، لاستیک‌هایی با ابعاد ۲۸۵/۴۰ قرار گرفته‌اند. برای ارسال قدرت عظیم ۶۹۸ اسب بخاری این خودرو به هر چهار چرخ، دوج اقدام به نصب یک میل‌گاردان جلوی جدید در این خودرو کرده؛ ولی جالب است که بخش‌هایی همانند دیفرانسیل‌ها و میل‌گاردان عقبی بدون تغییر باقی مانده‌اند و با نمونه‌ی استاندارد این خودرو یکسان هستند. 

این مدل همانند گرند چروکی فاقد سیستم لانچ کنترل است و به‌این‌ترتیب می‌توان در آغاز شتاب‌گیری، دور موتور را تا ۶ هزار دور بر دقیقه بالا برد. دوج هنوز شتاب و حداکثر سرعت دورانگو هلکت را اعلام نکرده؛ اما با توجه به اینکه گرند چروکی دارای زمان صفر تا صد کیلومتر بر ساعت ۳.۵ ثانیه است، می‌توان حدس زد که دورانگو هلکت نیز عملکردی در همین حدود داشته باشد.

در روزهای گذشته در مقاله‌ای تحت عنوان «۱۰ خودروی بازار جهانی، با کم‌ترین هزینه‌ی تعمیر»، به معرفی ۱۰ خودروی کم‌هزینه‌ی جهان از لحاظ هزینه‌های سالانه‌ی تعمیر و نگهداری از نگاه وب‌سایت ریپیرپَل پرداختیم. حال، به سراغ پرهزینه‌ترین خودروهای جهان رفته‌ایم و قصد داریم ۱۰ خودروی منتخب وب‌سایت ریپیرپل را معرفی نماییم.

وب‌سایت ریپیرپل با در نظر گرفتن شاخص امتیاز و هزینه‌ی تقریبی اقدام به تهیه‌ی این لیست ده‌گانه کرده و در محاسبات هزینه‌ی سالانه‌ی خودروها، قیمت قطعات و هزینه‌ی کلی تعمیرگاه‌های خصوصی و نمایندگی‌ها را مد نظر قرار داده است. نکته‌ی قابل توجه در این بخش آن است که وب‌سایت ریپیرپل در انتخاب خودروهای این لیست، محصولات با تولید محدود و گران‌قیمت کمپانی‌هایی نظیر استون مارتین و فراری را در نظر نگرفته است.

بدون شک محصولات خودروسازهای اروپایی در مقایسه با تولیدات سایر کشورهای جهان، از لحاظ عملکرد و لوکس بودن در صدر قرار دارند. به همین دلیل جای تعجبی ندارد که تعدادی از پرهزینه‌ترین خودروهای جهان، اروپایی باشند. بر اساس لیست منتشرشده توسط وب‌سایت ریپیرپل، کوپه اسپرت پورشه کیمن با متوسط هزینه‌ی سالانه‌ی تعمیر و نگهداری معادل ۲۳۷۰ دلار، پرهزینه‌ترین خودرو در کلاس خود است که در مقایسه با هزینه‌ی سالانه‌ی تعمیر و نگهداری ۴۵۴ دلاریفورد موستانگ بسیار گزاف است.

در کلاس خودروهای پیکاپ، ظاهرا هزینه‌های تعمیر و نگهداری تابع ابعاد خودرو است. به این صورت که هزینه‌های سالانه‌ی پیکاپ‌های کامپکت نسبت به پیکاپ‌های با ابعاد اصلی کمتر است و پیکاپ‌های با ابعاد اصلی در مقایسه با کلاس پیکاپ‌های سنگین هزینه‌های سالانه‌ی کمتری دارند. خودروی رَم 3500 با متوسط هزینه‌ی سالانه‌ی ۱۲۴۴ دلار، به‌عنوان پرهزینه‌ترین خودرو در کلاس پیکاپ‌ها معرفی شده است.

در ادامه به معرفی ۱۰ خودروی پرهزینه در کلاس‌های مختلف می‌پردازیم.

کلاس خودروهای کوچک: فولکس‌واگن گلف GTI

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۴۳؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۷۶۰ دلار.

جی‌تی‌آی، نسخه‌ی اسپرت هاچ‌بک جمع‌وجور گلف است که توسط کمپانی فولکس‌واگن تولید می‌شود. رانندگی با این خودرو حس سرگرم‌کننده‌ی یک خودروی اسپرت را تا حدودی القا می‌کند. اگرچه جی‌تی‌آی به‌عنوان پرهزینه‌ترین خودرو در کلاس خود انتخاب شده است، اما در مقایسه با سایر محصولات موجود در این لیست، خرید آن همچنان توجیه اقتصادی دارد.

کلاس سدان: مرسدس بنز C300

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۶۸؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۱۰۹۴ دلار.

هزینه‌های سالانه تعمیر و نگهداری سدان جذاب و چابک C300 نه‌تنها از رقبای لوکس خود مثل بی‌ام‌و و آئودی بالاتر است، بلکه تعمیر و نگهداری آن نسبت به برادرش، E300 (با متوسط هزینه‌ی سالانه‌ی تعمیر و نگهداری ۹۷۱ دلار)، بار مالی بیشتری تحمیل می‌کند.

کلاس خودروهای بزرگ: مرسدس بنز S63 AMG

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۸۵؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۱۸۴۳ دلار.

جای تعجبی نیست که مالکان این قصر متحرک باید هزینه‌ی گزافی برای تعمیر و نگهداری آن بپردازند؛ اما بد نیست بدانید متوسط هزینه‌ی سالانه تعمیر و نگهداری این سدان لوکس و چابک نسخه‌ی AMG با پیشرانه‌ی ۸ سیلندر و توربوی دوگانه‌ی دست‌ساز، تنها ۳۰۰ دلار بیشتر از نسخه‌ی S550 استاندارد است.

کلاس اسپرت: پورشه کایمن

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۸۵؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۲۳۷۰ دلار.

کایمن کوپه با هزینه‌ی سالانه‌ی ۲۳۷۰ دلار، پرخرج‌ترین خودروی معرفی‌شده در وب‌سایت ریپیرپل است. هزینه‌های سالانه‌ی تعمیر و نگهداری این خودرو بیش از دو برابر مدل ۹۱۱ با متوسط سالانه‌ی ۱۱۵۴ دلار است.

کلاس شاسی‌بلند کامپکت/متوسط: پورشه کاین

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۷۲؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۱۲۰۰ دلار.

اگرچه کاین پرخرج‌ترین پورشه از لحاظ هزینه‌های تعمیر و نگهداری نیست؛ اما در کلاس خودروهای شاسی‌بلند کامپکت/ متوسط لوکس با ویژگی‌های اسپرت، پرخرج‌ترین خودرو است.

کلاس شاسی‌بلند بزرگ: مرسدس بنز GLS63 AMG

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۸۵؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۲۰۰۹ دلار.

اگر از نظر شما هزینه‌ی تعمیر و نگهداری پورشه کاین زیاد است، بد نیست هزینه‌ی سالانه‌ی ۲۰۰۹ دلاری مدل چالاکمرسدس بنز GLS AMG را در نظر بگیرید.

کلاس مینی‌ون: کیا سدونا (Sedona)

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۲۶؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۴۵۵ دلار.

بر اساس تخمین‌های ارائه‌شده توسط وب‌سایت ریپیرپل، کیا سدونا پرخرج‌ترین خودرو از لحاظ هزینه‌های تعمیر و نگهداری در کلاس مینی‌ون‌ها است. اما نکته‌ی جالب توجه در مورد این خودرو این است که هزینه‌های تعمیر و نگهداری سالانه‌ی آن تنها کمی از کم‌خرج‌ترین مینی‌ون یعنی هوندا ادیسه (۴۰۳ دلار در سال) بالاتر است.

کلاس پیکاپ کامپکت/متوسط: جی‌ام‌سی کنیون (Canyon)

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۳۳؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۵۷۲ دلار.

هزینه‌ی نگهداری تعمیر سالانه‌ی پیکاپ متوسط جی‌ام‌سی کنیون ۱۷۴ دلار بیشتر از کم‌هزینه‌ترین پیکاپ سایز متوسط، یعنی تویوتا تاکوما است و این امر سبب شده در کلاس پیکاپ‌های متوسط به‌عنوان پرخرج‌ترین خودرو معرفی شود.

کلاس پیکاپ (فول‌ سایز): رَم 1500

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۵۶؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۸۶۳ دلار.

متوسط هزینه‌ی سالانه‌ی نگهداری از رم 1500 تقریبا دو برابر بیشتر از هزینه‌ی نگهداری از فورد F-150 است که لقب کم‌هزینه‌ترین خودروی این کلاس را یدک می‌کشد.

کلاس پیکاپ سنگین: رَم 3500

امتیاز وب‌سایت ریپیرپل ۷۳؛ متوسط هزینه‌ی تعمیر و نگهداری سالانه ۱۲۴۴ دلار.

هزینه‌ی سالانه‌ی تعمیر و نگهداری از یک رم 3500 اندکی بیش از یک پورشه کاین است. اگرچه این خودرو نمی‌تواند همانند کاین در مدت ۵.۱ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد؛ اما قادر است ۱۶ تن بار را به دنبال خود بکشد.

شاید بارها این اتفاق برای شما که این مطلب را می‌خوانید، رخ داده باشد که برای دریافت کالا یا بسته‌ای از شما اثرانگشت گرفته شود. تمامی افراد در مواجهه با این موضوع به راحتی این کار را انجام می‌دهند اما نمی‌دانند که افراد سودجو می‌توانند بعدها از این اثر انگشت‌ها سوءاستفاده‌های بسیار زیادی کنند. اغلب شرکت‌هایی که از شما برای تحویل کالا اثرانگشت می‌گیرند این استدلال را دارند که برای احراز هویت شما در سیستم‌شان باید حتما اثرانگشت شما را داشته باشند، درحالی‌که این کار اصلا لازم نیست، زیرا شما وقتی به سوپرمارکت برای خرید یک پاکت شیر مراجعه می‌کنید، فروشنده از شما به هیچ عنوان امضا یا اثرانگشت نمی‌گیرد و شاید بتوان از این مثال برای رد استفاده از اثرانگشت در برخی از شرکت‌ها استفاده کرد.

اثرانگشت حالا موضوع مهمی است، از ورود به سیستم بعضی یارانه‌ها یا تلفن همراه گرفته تا حضور و غیاب پرسنل در اداره‌ها. تا همین چندسال پیش و قبل از استفاده از اثرانگشت برای لوازم الکترونیک، بیشترین و مهمترین استفاده از اثرانگشت در پرونده‌های قضائی بود و البته سوءاستفاده‌های دیگری نظیر جعل اسناد هم با همین اثرانگشت انجام می‌شود. اما در سال‌های اخیر با توجه به ارزانی و دردسترس بودن وسایل و تجهیزات مربوط به خوانش و ثبت اثر انگشت، تقریبا در همه گروه‌های کاری از آن استفاده می‌شود. دیگر انگار اثرانگشت آن‌قدر موضوع ناچیزی شده است که برای هر کاری از آن استفاده می‌کنند، از باز کردن حساب بانکی تا تحویل گرفتن هدایا از ادارات و سازمان‌ها. بارها شنیده‌ایم که وقتی می‌خواهند به کارمندان اداره‌ای کارت هدیه یا اقلام غذایی بدهند، از آنها اثرانگشت برای ثبت تحویل آن می‌گیرند.

اما از کاربردهای مهم انگشت‌نگاری می‌توان به کنترل روند اقامت‌های طولانی‌مدت در کشورهای دیگر و ورود و خروج مداوم افراد از کشوری به کشور دیگر توسط اداره مهاجرت کشور میزبان اشاره کرد. با توجه به قوانین مهاجرتی، هرگاه تبعه خارجی قصد اقامت بلندمدت را در کشور میزبان داشته ‌باشد، موظف به انگشت‌نگاری و ثبت اطلاعات فردی در سیستم رایانه‌ای است، هرچند کشور ما این مورد را توهین به شهروندان خود می‌انگارد. اما طبق قوانین تازه بین‌المللی، برای سفر به برخی کشورها، انگشت‌نگاری یک امر بدیهی و طبیعی است. امروزه بسیاری کشورهای عضو پیمان کنترل مهاجرت غیرقانونی و نیز ضدتروریسم، برای متقاضیان گذرنامه در همان کشور مطبوع، اطلاعات فردی و اثرانگشت درون چیپ‌های درون جلد گذرنامه، ثبت و ذخیره شده تا مسافران هنگام ورود به کشورهای مقصد، درگیر بروکراسی کنترل اثرانگشت نباشند. عده‌ای از حقوقدانان مانند علیرضا دقیقی که پرونده‌های زیادی در این مورد داشته یا با این موضوع از نزدیک برخورد کرده است، اعتقاد دارند که در مورد موضوع اثرانگشت قانون‌گذاری صورت نگرفته و انجام این کار به هیچ عنوان قانونی نیست و این موضوع آن‌قدر مهم است که باید به‌عنوان یک موضوع امنیت ملی به صورت فوق‌العاده بررسی شود، زیرا از این طریق می‌توان به راحتی سوءاستفاده‌های بسیار زیادی انجام داد. به همین دلیل موضوع دریافت اثرانگشت موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه خیلی مورد توجه قرار نگرفته است.

اثرانگشت در برخی موارد مجوز قانونی ندارد

علیرضا دقیقی با بیان این‌که دریافت اثرانگشت قانونی نیست، گفت: این‌که بگوییم این موضوع غیرقانونی است، درست نیست، بلکه باید بگوییم این موضوع قانونی نیست، یعنی قانون‌گذار مجوز انجام این کار را صادر نکرده است و البته مسأله امنیتی بسیار زیادی دارد. همان‌طور که می‌دانیم اثرانگشت منحصربه‌فرد است و به همین دلیل اثرانگشت باید یک مرکز جامع داشته باشد آن هم در اداره ثبت احوال تا اسکن‌ها را با دایرکتوری خود تطبیق بدهد و بعد فقط تایید کند، نه این‌که ثبت کند. ولی صرف‌نظر از این‌که کمیسیون چیست، الگویی که اثرانگشت به دست می‌دهد، منحصربه‌فرد است و شما در هر حالتی اثر انگشت‌تان یک‌جور است و در هر حالتی هیچ فرقی در الگوی اثرانگشت ظاهر نمی‌شود، در نتیجه اثرانگشت موضوعی بسیار امنیتی و خاص و چالش‌برانگیز است. تمام اثرانگشت‌هایی که از افراد و شرکت‌های مختلف دریافت می‌شود باید در قالب آیین‌نامه ٢٧٠٠٠ باشد، یعنی امنیت شبکه در قالب آن پروتکل باید به سازمان ثبت احوال منتقل شود و این شرکت باید واسط باشد، به واسطه محافظت از نرم‌افزارهایی که سازمان ثبت‌احوال اعلام می‌کند. در ادامه، آن نقاط را از اثرانگشت برمی‌دارد و انطباق آن اثرانگشت را سازمان ثبت‌احوال اعلام می‌کند، نه اثرانگشت فرد. شما وقتی به دفترخانه می‌روید، اثر انگشت‌تان تاییدکننده دیتابیس سازمان ثبت احوال است، نه اثرانگشتی که اپراتورهای شرکت‌های مخابراتی از افراد جمع می‌کنند.

فاجعه‌ای در راه است

این حقوقدان با اشاره به این موضوع که دریافت اثرانگشت از افراد در شرکت‌های مختلف منجر به سوءاستفاده می‌شود و فاجعه به بار می‌آورد، گفت: اثرانگشت‌هایی که اکثرا از افراد اخذ می‌شود در داخل فرم اطلاعات فردی جمع‌آوری می‌شود و اثرانگشت در دیتای خودش باقی می‌ماند تا شرکت مقابل ثابت کند که کالای موردنظر را به فردی که فرم اطلاعات شخصی و اثرانگشت آن موجود است، فروخته است. این اطلاعات در محلی مانند یک ‌هارد ذخیره می‌شود. این ‌هارد پردازشش در یک سی‌پی‌یو است و آن سی‌پی‌یو یک تونل دارد و از این طریق وصل می‌شود به افرادی که می‌توانند به آن در خارج از کشور دسترسی داشته باشند. مشکلی که درحال حاضر در دنیا وجود دارد این است که اثرانگشت‌ها را همه دارند ولی نمی‌دانند این اثرانگشت متعلق به کیست. وقتی ما این دیتابیس را به صورت تصویر درمی‌آوریم یک فاجعه به بار می‌آید. به‌طور مثال من تعجب می‌کنم که نامزد انتخابات وقتی برای ثبت‌نام به وزارت کشور مراجعه می‌کند، اثرانگشت خود را وارد می‌کند. تعجب من هم به این دلیل است که ممکن است با این اثرانگشت به گوشی، کامپیوتر و بسیاری از اطلاعات دیگر خود ورود پیدا کند. در مقابل فردی که این اثرانگشت را می‌گیرد به راحتی می‌تواند از این اثرانگشت یک سند درست و در جای دیگر از آن استفاده کند. با این وجود، این سوال پیش خواهد آمد که ما چرا باید این اثرانگشت را در اختیار دیگران بگذاریم. در امضا این‌طور نیست، زیرا امضا براساس امواجی که از مغز افراد صادر می‌شود، صورت می‌گیرد و امضایی که افراد برای کاری انجام می‌دهند، با اثرانگشت تفاوت بسیاری دارد. بنابراین گرفتن و جمع‌آوری اثرانگشت فاجعه ملی است و نمی‌دانم چرا ما به آن توجهی نمی‌کنیم، در نتیجه اخذ اثرانگشت به هر نحو مجوز قانونی ندارد.

سوءاستفاده از اثرانگشت افراد در فرم‌های اطلاعات شخصی

این وکیل دادگستری با بیان این موضوع که می‌توان به راحتی از اثرانگشت در فرم‌های اطلاعات شخصیسوءاستفاده کرد، افزود: ما برای کارهایی که انجام می‌دهیم باید جوابی داشته باشیم. اپراتورهای تلفن همراه پاسخشان این است که من می‌خواهم کالا را به شما بدهم و باید در مقابل آن هم رسید داشته باشم و قرارداد دو طرفه است. اما باید توجه داشته باشید که شما دفترخانه هم می‌روید از شما اثرانگشت می‌گیرند. ما می‌گوییم که اثرانگشتی که در دفترخانه می‌گیرند با اثرانگشتی که در شرکت‌ها از شما می‌گیرند، تفاوت دارد، زیرا دفترخانه از دیتابیس استفاده و کنترل می‌کند که شما همان فردی هستید که در دیتابیس آن سازمان وجود دارد یا خیر. حالا فرض کنید یکی از شرکت‌های مخابراتی یا شرکت‌های دیگر یا هر کسی که اثرانگشت می‌گیرد، یکی از دیتابیس‌هایش لو برود به‌طور مثال کارمند با رئیسش دعوا شود و چند تا از ‌هاردها را بردارد و کپی کند و دوباره سر جایش بگذارد، با این کار یک فاجعه رخ می‌دهد و تمام دیتابیس‌های افراد هم به این طریق لو می‌رود و با این کار این فرد نه‌تنها دیتابیس افراد دیگر را دارد، بلکه اطلاعات شخصی آنها شامل کدملی، محل تولد، هویت آن فرد و آدرس خانه او را دارد. به همین دلیل این پروژه باید در شورای امنیت ملی مطرح شود تا مشخص شود چه فاجعه‌ای رخ داده است، یعنی واقعا باید یک جلسه فوق‌العاده تشکیل شود و در این جلسه تمام این دیتابیس‌ها شناسایی شود و آنها را از بین ببرند. شما فرض کنید که یک نفر قصد داشته باشد از این اطلاعات سوءاستفاده کند و آنها را به فروش برساند. این اطلاعات میلیاردها ارزش دارد و با این کار می‌تواند پول هنگفتی به جیب بزند. حالا فکر کنید که این اطلاعات در داخل مجموعه‌ای ثبت می‌شود که سی‌پی‌یو کشور تولیدکننده آن برای کشوری که در آن زندگی می‌کنید، نیست.

زیر بار ثبت اثرانگشت نرویم

دقیقی با بیان به این موضوع که اگر نخواهیم این موضوع را تنها به اوپراتورهای مخابرات محدود کنیم، می‌توانیم به حقوق ماهانه و کارت هدایایی که برخی از نهادها به کارمندان خود می‌دهند و در مقابل از آنها امضا و اثرانگشت دریافت می‌کنند، اشاره کنیم، گفت: ما نباید برای دریافت چیزی این کار را انجام دهیم. نمونه این اتفاق برای من رخ داد و یکی از شرکت‌های مخابراتی برایم سیم‌کارتی را فرستاد و از من خواست که اثر انگشتم را در پایین قرارداد بزنم و من درنهایت این کار را انجام ندادم و کار ما به سازمان تنظیم مقررات کشیده شد. در آن‌جا صحبت‌هایی مطرح شد و در ادامه گفتند که طرفین عقد قرارداد یعنی هم سرویس‌دهنده و هم من باید این قرارداد را امضا کنیم که من قبول نکردم و گفتم فردی که مدیرعامل شرکت مخابراتی است باید تمام قراردادها را امضا کند. آیا تا به حال پیش آمده که وقتی از یک سوپرمارکت یک کالایی را می‌خرید در ازای آن اثرانگشت دهید؟ پس در این‌جا این سوال پیش خواهد آمد که چرا برخی از شرکت‌ها باید برای تحویل برخی از کالاها به شما اثر انگشت‌تان را بگیرند؟ من وقتی یک ساختمانی را می‌سازم براساس معماری که آن سازه دارد می‌دانم که چگونه آن بنا را ساخته‌ام. تمام سی‌پی‌یوها در دنیا در دست یک‌سری شرکت‌هایی هستند که همه آنها آمریکایی‌اند، یعنی این سیستم‌ها آمریکایی است و اگر تولیدکننده سی‌پی‌یو باشند، فقط در کشور آمریکا هستند و آمریکایی‌ها می‌توانند این سی‌پی‌یوها را استفاده کنند. اگر سامسونگ یک سی‌پی‌یو برای گوشی می‌گذارد، باز هم تولیدکننده آن آمریکایی است. درنهایت باید بگوییم که ما در مورد دریافت اثرانگشت خلأ قانونی داریم، زیرا هر کاری را که بخواهیم انجام دهیم، باید قانون داشته باشد وگرنه نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.

وقتی هویت افراد احراز شده نیازی به گرفتن اثرانگشت نیست

محمدصالح نیکبخت وکیل پایه یک دادگستری

همان‌طور که می‌دانید جرم‌انگاری در موارد مختلف مطابق اصل قانونی‌بودن جرایم و مجازات‌ها اعمال می‌شود. براساس اصل حاکمیت اراده و اصل قانونی‌بودن جرم و مجازات که از افتخارات رنسانس است (این برخلاف نظر عده‌ای است که گمان می‌کنند رنسانس صرفا در زمینه صنعت تاثیرگذار بوده است) جرم به موضوعی گفته می‌شود که در قانون پیش از ارتکاب آن عمل، تعیین شده و مجازات هم برایش مشخص شده باشد.

گرفتن اثر انگشت در نهادهای مختلف بخش خصوصی و دولتی از این منظر غیرقانونی نیست و جرم به حساب نمی‌آید. البته که موضوع در این شرایط بیشتر شبیه یک طنز تلخ می‌ماند. با این توضیح که اگر دختر و پسر جوانی بعد از ازدواج بخواهند از تسهیلات وام ازدواج استفاده کنند باید برای گرفتن وام ١٠‌میلیون تومانی از هفت خان رستم عبور کنند اما برای مبالغ عجیب‌وغریب برخی از بانک‌ها و موسسات مالی به افراد وام اعطا می‌کنند و کمترین سختی هم به این افراد وارد نمی‌شود.

از سوی دیگر در مواردی دیده شده برای دادن یک کارت هدیه ١٠٠ هزارتومانی از افراد سازمان‌ها و ادارات مختلف اثر انگشت می‌گیرند. این مسأله عملا توهین به شخصیت آن افراد به حساب می‌آید و در شرایطی که هویت این افراد احراز شده دیگر لزومی به گرفتن اثر انگشت نیست.

البته این عمل غیرقانونی نیست، چراکه وقتی افراد به اداره ثبت اسناد و املاک مراجعه می‌کنند و سند تک‌برگی خانه‌شان را می‌گیرند یا وکلای دادگستری پرونده مورد محاکمه را می‌خوانند براساس دستور مراجع و برای آن‌که افراد ادعای عدم تحویل سند یا پرونده را مطرح نکنند، از آنها امضا و اثر انگشت گرفته می‌شود.

وقتی کسی به اداره و موسسه مراجعه می‌کند و در آن‌جا در مقابل تحویل سند یا شی خاص از او امضا یا اثر انگشت می‌گیرند، اقدام غیرقانونی صورت نگرفته اما اصرار بیش از حد به این مسأله می‌تواند حس عدم اعتماد را در مردم القا کند. با این وجود، این عمل نه‌تنها غیرقانونی نیست، بلکه در پاره‌ای موارد ضروری به نظر می‌رسد.

گرفتن اثر انگشت از افراد در ادارات و سازمان‌های مختلف دولتی یا عمومی (مانند شهرداری‌ها) که این روزها به صورتی درآمده که نوعا بدون توجه به باسوادبودن افراد و این‌که آنها می‌توانند امضای خودشان را پای برگه درج کنند، نوعی بی‌احترامی به شخص و بی‌اعتمادی به سواد افراد به حساب می‌آید. این امر که در سال‌های اخیر گسترش بیشتری پیدا کرده هر چند ممکن است برای اطمینان خاطر کارمندان و مسئولان نهادهای فوق لازم به نظر برسد، به نوعی اجرای دستورات مقام‌های مافوق است.

ظاهرا آنان به این جهت این کار را انجام می‌دهند که چون امضا قابل جعل است، اثر انگشت هم اخذ می‌شود. درحالی‌که برای افراد بی‌سواد گرفتن اثر انگشت ضروری است، در مورد افراد باسواد صرف امضای فرد و احراز هویت از او که گیرنده سند یا امضاکننده همان شخصی است که سند یا کالا به او تحویل داده شده، کافی است و نوعا و از نظر فنی هیچ‌کس نمی‌تواند امضای شخص دیگری را جعل کند اما مشکل این‌جاست که اگر جعل صورت گیرد، رسیدگی به آن و پیگیری صحت و سقم فرد مشخص، نیازمند اخذ نظر کارشناسی است و شاید برای اجتناب از این امر است که اثر انگشت از همه افراد اخذ می‌شود که به نظر اینجانب در این‌گونه موارد و به‌ویژه گرفتن اثر انگشت از افرادی که هویتشان احراز شود و دارای سواد خواندن و نوشتن نیز هستند، نوعی بی‌احترامی اخلاقی به شهروندان تقلی می‌شود و لازم به نظر نمی‌رسد.

یکی از نکات جالب در رابطه با رختان در جنگل این است که آنها به واسطه شبکه ریشه‌های قارچ‌ها با یکدیگر ارتباط دارند.

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که کبوترها در تغییر بین دو کار مختلف از سرعتی نظیر سرعت انسان و حتی بالاتر برخوردار هستند.