محققان موسسه کارولینسکا(Karolinska) و انجمن سرطان سوییس دریافتند که مکمل ویتامین D اثرات مثبتی را بر روی میزان درد و عفونت بیماران مبتلا به سرطان معده نشان میدهد.
به نقل از پایگاه داده ncbi و ژورنال plos one، محققان با بررسی میزان درد و مصرف آنتی بیوتیک در دو گروه بیمار و شاهد، به مطالعه اثر مصرف ویتامین D بر روند درمان بیماران مبتلا به سرطان معده پرداختند.
در این مطالعه به ۳۹ بیمار ویتامین D داده شد و میزان عفونت و درد آنها با ۳۹ بیمار با بیماری مشابه که این ویتامین را دریافت نکرده بودند مقایسه شد.
براساس این مطالعه، مصرف آنتی بیوتیک در گروه بیمار سه ماه پس از درمان نسبت به گروه کنترل به مقدار قابل توجهی کاهش یافت و مدیریت درد نیز یک ماه پس از درمان در این گروه بهبود یافت.
مصرف ویتامین D توسط همه بیماران تحمل شد و هیچ اثر جانبی گزارش نشد. بنابراین نتایج مصرف این ویتامین، ایمن اعلام شد.
"سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) عکسهای جدیدی از اولین لحظات پس از فرود دیروز فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی منتشر کرد.
به نقل از ناسا، صبح دیروز یکشنبه سهسرنشین ایستگاه فضایی بینالمللی از جمله "پگی ویتسون"(Peggy whitson)، "جک فیشر"(Jack Fisher) فضانوردان ناسا به همراه "فیودور یورچیکین"(Fyodor Yurchikhin) فضانورد آژانس فضایی روسیه با استفاده از کپسول "سایوز"(Soyuz) با موفقیت در قزاقستان فرود آمدند.
"ویتسون" 57 ساله در آخرین ماموریت خود 288 روز را در فضا سپری کرده و 4623 بار به دور زمین مدارگردی کرده است.
با احتساب ماموریتهای قبلی، "ویتسون" مجموعا 665 روز را در فضا سپری کرده است که در بین تمام فضانوردان ناسا یک رکورد محسوب میشود.
او با شکستن رکورد جف ویلیامز، دیگر فضانورد آمریکایی که ۵۳۴ روز در فضا مانده بود، بیشتر از هر فضانورد دیگری این کشور در فضا بوده است.
وی در این مدت 10 راهپیمایی فضایی انجام داده و دو بار فرماندهی ایستگاه فضایی بینالمللی را بر عهده گرفته است.این ایستگاه در واقع یک آزمایشگاه تحقیقاتی ۱۰۰ میلیون دلاری است که در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری به دور زمین می چرخد.
ویتسون در جریان سومین ماموریتش بخش زیادی از وقت خود بر روی آزمایشهایی از جمله مطالعه درباره بافت سرطانی ریه و سلولهای استخوانی گذراند.
پگی ویتسون متولد ایالت آیووا و متخصص بیوشیمی است. او پیش از آنکه در سال ۱۹۹۶ نامزد رفتن به فضا شود، چند پست مهم در زمینه علوم پزشکی و پژوهشی در ناسا داشت.
او ابتدا در سال ۲۰۰۲ یک ماموریت فضایی انجام داد و در سال ۲۰۰۷ اولین زنی شد که هدایت ایستگاه فضایی را به عهده گرفت.
همراهان "ویتسون" که در ماه آوریل به فضا رفته بودند، 136 روز در فضا حضور داشتند.
"ویتسون" از اعضای ناوگروه اعزامی 50 و 51 یا همان "اکسپدیشن 50 و 51"(Expedition 50/51) بوده است.
فضانوردان ناسا پس از رسیدن به آمریکا به مرکز فضایی "جانسون ناسا" خواهند رفت و 45 روز تحت نظر خواهند بود تا علاوه بر چکاپ کامل، آزمایشهای علمی نیز بر روی آنها انجام شوند.
همچنین ارائه گزارش کار از سوی فضانوردان به مسئولین و همچنین بازنگری در رابطه با چالشهای موجود در ایستگاه فضایی بینالمللی از جمله مواردی خواهد بود که در این 45 روز به آنها پرداخته خواهد شد.
طبق برآوردهای زمینشناسی ایالات متحده (USGS) سالانه یک میلیون زمینلرزه در سراسر جهان رخ میدهد. اکثر این زلزلهها بسیار کوچک بوده و موجب آسیبهای جدی نمیشوند، اما برخی دیگر مانند زلزله سال 2011 در ساحل ژاپن و یا فاجعه گذشته در ایتالیا خسارات جانی و مالی بسیاری برجای میگذارند که تا چندین سال عواقب آن بر مکان وقوع زلزله باقی میماند.
به نقل از نشنال جئوگرافیک، هرچند هنوز بشر قدرت پیشبینی زمان زلزله را ندارد، اما شناسایی گسلها و تمهیدات لازم در زمان ساختوساز از عوامل مهم ایمنی در برابر زلزله محسوب میشوند.
زمینشناسان اظهار کردند: گسل سان آندریاس کالیفرنیا در ایالات متحده تقریبا حدود یک پنجم احتمال ایجاد یک زلزله بزرگ در سه دهه آینده را دارد. البته فقط بر روی این گسل تحقیقات بیشتری صورت گرفته و تعداد زیادی گسل وجود دارند که زمینشناسان اطلاعات دقیقی از آنها ندارند.
گسلهای زیادی در بسیاری از شهرهای جهان وجود دارند که احتمال وقوع زلزلههای بزرگ و ویرانگری را دارند، اما همه افراد میخواهند بدانند واقعا چه زمانی زلزله رخ میدهد؟ آیا کسی جواب این سوال را میداند؟ متخصصان ژئوفیزیک، زلزلهشناسان و مدیران موارد اورژانسی در جواب این سوال فقط و فقط میگویند"نمیدانم".
نیویورک از دیگر شهرهایی است که با زلزله احتمالی روبروست. این شهر هر 100 سال یک بار زلزله متوسطی داشته است. باتوجه به این آمار هر لحظه احتمال رخداد این پدیده طبیعی و ویرانی نیویورک وجود دارد.
چارلز ریشتر، مخترع مقیاس ریشتر در مورد زمان وقوع زلزله اظهار کرد: اصلا نمیتوان زمین لرزهها را پیشبینی کرد.
واقعا چرا ما قادر به فرستادن موشک به فضا هستیم اما قادر به پیشبینی زلزله نیستیم؟
مشکل عدم پیشبینی زلزله توسط زلزلهشناسان ناتوانی در شناسایی زمان و مکان زلزله است. آنان هرگز نمیتوانند به عقب بازگردند و نشانههای پیش از وقوع را بررسی کنند. با بررسی زمین لرزههای بزرگ 100 سال گذشته در ایالات متحده متوجه خواهیم شد که این زلزله در گسلهایی رخ داده که حتی از وجود آنها اطلاعی نداشتهایم.
زمینلرزهها غیرقابل پیشبینی هستند و نیروی کافی برای از بین بردن ساختمانها را دارند، اما چرا زلزلهها خیلی مرگبار هستند و برای مقابله با آنها چه کاری باید انجام داد تا ساختمانها حفظ شوند
صنایع جدید نفتی و احتمال افزایش وقوع زلزله
"فرکینگ"(شکافت با آب) صنعتی جدید و بسیار خطرناک است. بسیاری از مردم بر این باورند که این روش موجب زمینلرزههای القایی میشود. اجماع علمی نیز در این مورد آن است که تزریق فاضلاب به لایههای زیرین زمین در زمان مساعد بودن زمین بدون شک باعث زمین لرزه خواهد شد.
در فرایند فرکینگ آب و روانکنندهها به زمین وارد میشوند و موجب شکاف زمین شده تا نفت و گاز طبیعی بازیابی شود، اما فاضلاب نیز در این فرآیند بازیابی شده و به سطح بازگردانده میشوند.
مناطق مختلف به شیوههای متفاوتی از این روش استفاده میکنند. بعضی مانند پنسیلوانیا، فاضلاب را در استخرهای سرپوشیده جمعآوری میکنند تا باعث آلودگی منابع آب آشامیدنی نشود. جایی مانند اوکلاهما آب را به زمین تزریق میکنند. محققان با بررسی این روش در اوکلاهما دریافتند این تزریق موجب فشار به هسته زمین و تغییر آن شده به طوری که در جایی مانند Stillwater به طور روزانه زمین لرزه اتفاق میافتد. همانطور که میبینید پیشرفت فناوری هرچند موجب ارتقا جامعه شده اما خطر وقوع زمینلرزه را نیز افزایش داده است.
از دیگر موارد مهم ایده ذخیرهسازی زبالههای هستهای است که تضمینی برای امنیت آن وجود ندارد.
مسئله فوکوشیما در مورد ذخیرهسازی هستهای زیرزمینی نیست، اما به زمین مربوط است. زلزله Tohoku در ساحل ژاپن زلزله عظیم 9 ریشتری بود که محور زمین را تغییر داد و کل ژاپن را در حدود هشت سانتیمتر حرکت داد! همچنین سونامیهایی ایجاد کرد که نیروگاه هستهای فوکوشیما را در مرداب فرو برد.
تاسیسات نیروگاههای هستهای در ایالات متحده به طور بالقوه در برابر زلزله و سونامی آسیبپذیر هستند. البته آسیبپذیری در ساحل شرقی مانند Pilgrim ، جنوب بوستون، یا شمال شهر نیویورک بیشتر است. هر یک از این موارد توسط USGS برای بررسی میزان خطر لرزهای کنترل میشوند.
کوه یوکا منبع ذخیرهسازی مقدار زیادی ضایعات انرژی هستهای است، اما مشکل اول این ذخیره سازی انرژی، حملونقل مواد به کوه یوکا در نوادا است که برای رسیدن به آنجا باید از مناطق زلزلهخیز از جمله نیو مادرید که خطرناکترین منطقه زلزلهخیز است عبور کرد.
البته خود کوه یوکا نیز دارای فعالیت لرزهای است. در نهایت هیچ مکان و هیچ تضمینی برای ایمنی از این مورد وجود ندارد.
بلایای طبیعی مانند زلزله در روان فردی و اجتماعی تاثیر بسزایی دارند. قرار گرفتن در معرض آسیبها موجب اضطراب، افسردگی، خودکشی و حتی رفتارهای خشونتآمیز میشود.
اما آیا میتوان در پیشبینی زلزله از حیوانات کمک گرفت؟ اگر مکان و زمان زلزله قابل پیشبینی باشد میتوان با نصب چند دوربین حرکات و رفتار حیوانات را بررسی کرد تا از آن در پیشبینی رخدادهای بعدی استفاده کنیم، اما ما فقط میتوانیم واکنش حیوانات بعد از وقوع زلزله را با استفاده از گزارشهای محلی بررسی کنیم.
فناوریهای جدید لرزه نگاری
یکی از فناوریهای جدید اپلیکیشن MyQuake است که قرار است USGS آن را از لحاظ مالی تامین کند. کنسرسیومی از دانشگاهها و USGS بر روی برخی از ابزارهای جذاب کار میکنند به طوری که یک شبکه متراکم از لرزهنگارها با پشتیبانی یک پردازنده اصلی رایانهای تمام اطلاعات را در نانوثانیه قبل از وقوع زلزله در اختیار کاربر قرار میدهد.
MyQuake نرمافزاری است که حاوی اطلاعات مربوط به سراسر جهان است. جذابیت این اپلیکیشن استفاده از گوشی همراه به عنوان لرزه نگار است. دانشمندان UC Berkeley در جستجوی روشی برای جمعآوری این اطلاعات در مکانهایی فاقد لرزهنگارها برای اخطار به کاربران هستند.
احساس امنیت در زمان زلزله یعنی به حداقل رساندن عوامل خطرناک و مرگبار در برابر زلزله است.
شرکت بازاریابی HubSpot اخیرا از کاربران خود خواسته است که در یک نظرسنجی شرکت کنند. موضوع سؤالات این نظرسنجی در مورد استارتاپ بوده است؛ اینکه چه ترسهایی باعث میشوند این افراد هرگز دنبال کارآفرینی نروند. پاسخ اکثر سؤالها قابل پیشبینی بود. اما جواب برخی دیگر کاملا غافلگیرکننده بود.
شما چطور؟ چه چیزی مانع از این میشود که شرکت خودتان را راهاندازی کنید؟ مطمئنا یک سری ترسها مانع از این میشوند که بسیاری از افراد سراغ کارآفرینی بروند. شناختن ترسها، اولین گام برای روبهرو شدن با آنها است. ۶۷ درصد افراد شرکتکننده در این نظرسنجی، قبلا به راهاندازی کسبوکار خودشان فکر کرده بودند. اما ترسیدن باعث شده بود که هرگز پیگیر آن نشوند. در ادامهی این مقالهی زومیت به بررسی ۷ مورد از ترسهای مشترک این افراد و راهحل آنها میپردازیم.
۱- ۶۶ درصد ترس از دست دادن درآمد ثابت
همانطور که در مقالات قبلی گفتیم، کارآفرینان تازهکار باید در ابتدا کسبوکار خود را بهعنوان یک شغل جانبی در نظر بگیرند. این کار به آنها فرصت میدهد که به کسبوکار مورد نظر خود فکر کنند و در عین حال درآمد ثابتی برای پرداخت قبضهایشان داشته باشند. این کار همچنین از میزان استرس آنها میکاهد و شانس موفقیت را بالا میبرد. تمرکز پارهوقت روی یک کسبوکار جدید، فرصت افزایش سرمایه را نیز برای آنها مهیا میکند.
۲- ۴۷ درصد ترس از شکست خوردن
کارآفرینان باید بهطور خوشبینانهای بدبین باشند. درواقع باید به موفقیتهای خود در آینده اطمینان داشته باشند. اما نگران دستیابی به اهداف کوتاهمدت خود باشند. با این حال اگر ترس از شکست خوردن آنقدر قوی است که مانع از تلاش کردن میشود، بهتر است که سراغ این کار نروید.
۳- ۴۴ درصد ترس نبودن سرمایه و منابع
کارآفرینان افراد باهوشی هستند و صرف نظر از منابع موجود، کار را تا انتها پیش میبرند. درواقع این افراد به قابلیتهای خود اعتماد دارند و میدانند که موفق خواهند شد. اگر در مورد خودتان و ایدهای که دارید مردد هستید، این کار را هرگز آغاز نکنید.
۴- ۳۴ درصد نداشتن اطلاعات کافی
بسیاری از افرادی که در نظرسنجی شرکت کرده بودند، نمیدانستند که برای آغاز کارآفرینی چه کاری باید انجام دهند. بهترین توصیه به این افراد این است که تنها باید کار خودشان را آغاز کنند. زمانی که شما در مسیر قرار نگرفته باشید درک درستی از نیازهای بازار نخواهید داشت. پائولو کوئلیو در کتاب کیمیاگر نوشته است: «زمانی که چیزی را میخواهید، تمام جهان دست به دست هم میدهند تا شما را به خواستهتان برسانند.» اما اگر هیچ کاری انجام ندهید مطمئنا هیچ شخصی هم به شما کمک نخواهد کرد.
۵- ۱۷ درصد عدم وجود شریک تجاری
اینکه استارتاپ خود را با یک یا دو نفر دیگر راهاندازی کنید، به شما قوت قلب خواهد داد. برخی دیگر نیز فکر میکنند بدون وجود همبنیانگذار نمیتوانند هرگز به موفقیت برسند. در صورتی که نتیجه تحقیقات روی ۷۳۴۸ شرکت موفق نشان داده است که ۵۲ درصد آنها یک بنیانگذار دارند. پس نداشتن شریک تجاری را نمیتوان بهانهای برای عدم راهاندازی یک استارتاپ دانست.
۶- ۱۶ درصد عدم وجود مربی
نداشتن مربی نیز نمیتواند دلیل محکمی برای شکست خوردن یک استارتاپ باشد. اما تحقیقات نشان دادهاند که وجود یک مربی باتجربه میتواند تفاوتهای زیادی ایجاد کند. برای اثبات این موضوع ۷۰۰ شرکت در شهر نیویورک در بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار گرفتهاند. تحقیقات نشان داد که ۳۳ درصد کارآفرینانی که تحت آموزش مربی بودند، عملکرد بسیار عالی داشتند. عملکرد آن ها حتی ۳ برابر بهتر از سایر شرکتها گزارش شده است.
۷- ۱۰ درصد خجالت از ترک محیط کار فعلی
زمانی که احساس کردید کسبوکار جانبی شما به موقعیت خوبی رسیده و نیازمند تلاش تمام وقت است، باید محیط کار فعلی خود را ترک کنید. زمان و انرژی خود را روی ساخت ارتباطات بگذارید و شبکهی خوبی از افراد مفید در کنار خودتان تشکیل دهید.
راهاندازی یک کسبوکار مانند شرکت در مسابقهی پریدن است؛ زمانی که اولین پرش را انجام دادید، دیگر هرگز نمیتوانید به عقب بازگردید. مطمئنا ترسها و مشکلات زیادی در این مسیر با شما همراه خواهند شد. تنها به هدف خود فکر کنید و تمام تلاشتان را برای موفقیت به کار بگیرید.
هواوی در جریان برگزاری کنفرانس مطبوعاتی خود در نمایشگاه ایفا ۲۰۱۷، نسل جدید تراشهی پرچمدار خود را با نام کرین ۹۷۰ رونمایی کرد. کرین ۹۷۰ جدیدترین تراشهی هواوی است که در نسل بعدی گوشی ردهبالای چینیها یا همان میت ۱۰ مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
کرین ۹۷۰ از سه واحد پردازشی شامل پردازندهی اصلی، پردازندهی گرافیکی و پردازندهی مبتنی بر شبکهی عصبی تشکیل شده است. پردازندهی اصلی کرین ۹۷۰ از وجود هشت هستهی پردازشی در دو کلاستر بهره میبرد که مبتنی بر معماری big.LITTLE طراحی شدهاند. این دو کلاستر شامل چهار هستهی پردازشی Cortex-A73 با فرکانس ۲.۴ گیگاهرتزی برای انجام پردازشهای سنگین و چهار هستهی Cortex-A53 با فرکانس ۱.۸ گیگاهرتزی برای انجام پردازشهای نسبتا سبک است. پردازندهی گرافیکی کرین ۹۷۰ از ۱۲ هستهی پردازشی بهره میبرد. اما قویترین واحد پردازشی کرین ۹۷۰، یک پردازندهی مبتنی بر شبکهی عصبی است که از نظر قدرت پردازشی و همچنین مصرف انرژی بسیار بهتر از دو واحد پردازشی دیگر عمل میکند.
هواوی در جریان کنفرانس خبری خود اطلاعات بسیار جالب توجهی در مورد تراشهی کرین ۹۷۰ ارائه کرد. همانطور که در تصویر پایین مشاهده میکنید، هواوی مدعی شده که واحد پردازشی مبتنی بر شبکهی عصبی در مقایسه با پردازندهی اصلی از نظر قدرت بیش از ۲۵ برابر بهتر است؛ حال آنکه ۵۰ برابر کمتر از پردازندهی اصلی انرژی مصرف میکند. در اسلایدی دیگر، هواوی سایز NPU را نصف پردازندهی اصلی کرین ۹۷۰ بیان کرده است، حال آنکه قدرت این پردازنده ۲۵ برابر بیشتر از پردازندهی اصلی است.
یکی از بخشهایی که هواوی در کنفرانس خود تأکید زیادی بر آن داشت، تکیه بر نتایج بنچمارکی بود که هواوی با تراشهی خود به آن دست یافته بود. بنا بر اطلاعات ارائهشده توسط هواوی، کرین ۹۷۰ با بهرهگیری از سه واحد پردازشی خود که شامل CPU ،GPU و NPU میشود، موفق شده است ۲۰۰۰ تصویر را در یک دقیقه پردازش کند؛ حال آنکه سایر تراشههای مورد استفاده در گوشیهای رقیب نظیر تراشهی A10 آیفون ۷ پلاس و اکسینوس ۸۹۵ گلکسی اس ۸ تعداد بسیار کمتری را در یک دقیقه پردازش کردهاند. هواوی همچنین میزان انرژی مورد استفاده برای پردازش ۱۰۰۰ تصویر توسط کرین ۹۷۰ را کمتر از ۰.۱۹ درصد یک باتری با ظرفیت ۴۰۰۰ میلیآمپر ساعت عنوان کرده است. در واقع تراشهی کرین ۹۷۰ در مقایسه با تراشهی A10 اپل، برای پردازش تصویر بیش از ۴ برابر قدرتمندتر است.
اما بهتر است برای آشنایی بیشتر با واحد پردازشی جدید مبتنی بر شبکهی عصبی کرین ۹۷۰، نگاهی به فناوری آن داشته باشیم. پردازندههای معمول مورد استفاده در انواع گجتهای دیجیتال از یک معماری شناختهشده با عنوان فان نویمانپیروی میکنند. معماری فان نویمان با نام معماری پرینستون نیز شناخته میشود که در سال ۱۹۴۵ توسط ریاضیدانی با نامجان فان نویمان تعریف شده است. بر اساس تعریف ارائهشده توسط فان نویمان، یک رایانهی دیجیتال از واحد محاسبه و منطق (APU)، رجیسترهای پردازشی، ماژول کنترل و حافظه برای ذخیرهی اطلاعات و دستوراتی که باید پردازش شوند، تشکیل شده است؛ اما واحد پردازش مبتنی بر شبکههای عصبی چنین ساختاری ندارند.
واحد پردازش مبتنی بر شبکههای عصبی نوع جدیدی از ریزپردازندهها هستند که برای بهبود محاسبات در شبکههای عصبی هوش مصنوعی، بینایی ماشین و پردازش انواع الگوریتمهای مبتنی بر یادگیری ماشین در کنار اینترنت اشیاء و تمام پردازشهای مبتنی بر دادههایی که از انواع سنسورها دریافت میشوند، توسعه یافته است. در واقع پردازشهای مبتنی بر هوش مصنوعی در کنار حجم بالای دادههایی که از طریق سنسورها دریافت میشوند، نیاز برای پردازندههایی با معماری جدید را ایجاد کرده است. پردازندههای مبتنی بر شبکههای عصبی را میتوان بهعنوان تمثیلی از روح شبکههای عصبی طبیعی خواند که قادرند وظایف پردازشی متعددی را بهصورت موازی انجام دهند. در واقع دانشمندان در پی آن هستند تا با استفاده از ماژولهای الکترونیکی، کارکردی شبیه به مغز انسان را شبیهسازی کنند تا بدین ترتیب پردازشهای مبتنی بر هوش مصنوعی را با شتاب و سرعتی بیشتر انجام دهند.
هواوی در جریان کنفرانس مطبوعاتی خود اعلام کرد که قدرت پردازشی واحد پردازشی مبتنی بر شبکههای عصبی کرین ۹۷۰ بیش از ۱.۹ ترافلاپس است. استفاده از پردازندههای مبتنی بر شبکههای عصبی راهکار بسیار مناسبی برای انجام پردازشهای سنگین با انرژی بسیار پایین است. گوگل نیز بدین منظور پردازندههای اختصاصی خود با نام Tensor Processing Unit را توسعه داده است. این پردازندههای مبتنی بر شبکههای عصبی وظیفهی پردازش صوت را توسط سرورهای اپل بر عهده داشتند؛ حال آنکه امروزه، گوگل با استفاده از پردازندههای موسوم به TPU بسیاری از وظایف پردازشی نظیر جستجوی اینترنتی، پردازش صوت و تصویر و سایر وظایف پردازشی را انجام میدهد.
هواوی در طول کنفرانس خود اعلام کرد که با اضافه کردن NPU به تراشهی کرین ۹۷۰ در پی آن است تا پردازش مبتنی بر شبکههای عصبی ابری را با پردازش هوش مصنوعی روی گوشیهای هوشمند ترکیب کند. درصورتیکه ادعای هواوی در مورد قدرت پردازشی ۱.۹ ترافلاپسی کرین ۹۷۰ صحیح باشد، این تراشه میتواند از این نظر ایکسباکس وان اسمایکروسافت را نیز با قدرت پردازشی ۱.۴ ترافلاپس پشت سر بگذارد. البته باید به این نکته توجه داشت که وظایف پردازشی ایکسباکس وان اس با چیزی که کرین ۹۷۰ و مخصوصا واحد پردازشی مبتنی بر شبکههای عصبی این تراشه انجام میدهد، متفاوت است.
نظر شما در مورد کرین ۹۷۰ چیست؟
سال گذشته هواوی نسل جدید گوشی هوشمند خود از سری آنر را با نام مجیک رونمایی کرد که در ایفا ۲۰۱۷ شانس نگاه نزدیک به این گوشی هوشمند را داشتیم.
اواخر سال گذشتهی میلادی بود که هواوی نسل جدید گوشی هوشمند خود از سری آنر را با نام آنر مجیک رونمایی کرد. این گوشی هوشمند با برخورداری از یک ظاهر زیبا، فقط در بازار چین عرضه شده است.
هواوی سعی کرده است در آنر مجیک با استفاده از لبههای خمیده در پشت و جلوی گوشی با بهرهگیری از شیشهی 3D، ظاهر بسیار خوبی به گوشی هوشمندش ببخشد. همانطور که در تصاویر منتشرشده از این گوشی هوشمند دیده بودیم، آنر مجیک از نزدیک نیز یک گوشی هوشمند بسیار زیبا است. با وجود اینکه آنر مجیک در مقایسه با پرچمداران جدید عرضهشده به بازار دارای حاشیه بیشتری است، اما طراحی زیبای آن باعث شده این موضوع کمتر به چشم بیاید و در نتیجه آنر مجیک یک گوشی هوشمند زیبا به نظر برسد. این گوشی در هر یک از لبههای خود دارای خمیدگی است که در مجموع تعداد خمیدگی آن در پنل پشت و جلو به عدد ۸ میرسد. این خمیدگی باعث شده است شیشهی 3D بهکاررفته در پنل پشت و جلو با آلومینیوم میانی ترکیب چشمنوازی ایجاد کند.
کیفیت ساخت این گوشی نیز بسیار خوب است. در نگاه اول زیبایی این گوشی نظر هر ببینندهای را جلب میکند و زمانی که گوشی را در دست میگیریم، کیفیت ساخت بالای آن در کنار خمیدگی شیشه در لبهها نیز حس خوبی به کاربر القا میکند.
یکی دیگر از ویژگیهای آنر مجیک علاوه بر زیبایی، این است که از وجود یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی برای بهبود عملکرد گوشی بهره میبرد. هواوی علاقهی زیادی به هوش مصنوعی دارد و روز گذشته نیز در جریان برگزاری ایفا ۲۰۱۷، طی مراسمی اختصاصی تراشهی کرین ۹۷۰ توسط هواوی رونمایی شد که اصلیترین ویژگی آن برخورداری از یک واحد پردازشی مبتنی بر شبکههای عصبی با قدرت ۱.۹ ترافلاپس است. هوش مصنوعی توسعهیافته برای آنر مجیک با بهرهگیری از سنسورهای تعبیهشده روی این گوشی هوشمند قادر است استفاده از آن را بیش از پیش تسهیل کند. فرایند کار اینگونه است که برای مثال تا زمانی که مالک اصلی گوشی آن را در دست نگیرد، اعلانها برای وی به نمایش گذاشته نمیشود. آنر مجیک با بهرهگیری از سنسور اثر انگشت که روی کلید هوم تعبیه شده است در کنار سنسور مادون قرمز دوربین سلفی، کاربر را شناسایی میکند و پس از مطمئن شدن از اینکه فردی که گوشی را در دست گرفته همان مالک اصلی است، اطلاعاتی نظیر اعلانها را برای وی نمایش میدهد. از دیگر ویژگیهای جالب آنر مجیک این است که با در دست گرفتن این گوشی، در صورتی که وارد یک محیط تاریک شویم، هوش مصنوعی موقعیت مورد نظر را از طریق سنسورها درک میکند و آیکون مربوط به چراغ قوه را برای کاربر نمایش میدهد.
یکی دیگر از تجربیات جدید کار با آنر مجیک، ترکیب هر سه کلید نوار پایینی اندروید با کلید فیزیکی هوم است. هواوی برای اینکه ظاهر آنر مجیک را زیباتر کند، کلیدهای نوار پایینی اندروید را که معمولا بهصورت کلیدهای القایی در حاشیهی پایینی گوشی قرار میگیرند با کلید هوم ترکیب کرده است. میتوان با یک بار فشردن این کلید، همان کاربرد کلید هوم را انتظار داشت و با دو بار فشردن آن، آخرین اپلیکیشنهای در حال اجرا نمایش داده میشود و کشیدن انگشت روی این کلید قابلیت برگشت را فعال میکند. ضمنا باید به این موضوع اشاره کنیم که کلید هوم میزبان سنسور اثر انگشت نیز هست. شاید در ابتدا چنین ترکیبی برای استفاده از یک گوشی اندروید غریب به نظر برسد؛ اما بهطور حتم استمرار در استفاده باعث عادت کردن به چنین ترکیبی میشود.
مشخصات فنی، آنر مجیک را در بین گزینههای خوب بازار قرار داده است. هرچند این گوشی را نمیتوان یک محصول ردهبالا خواند، اما به واسطهی ظاهر زیبا و مشخصات سختافزاری خوب، آنر مجیک یک گوشی مناسب و زیبا است. از جملهی مشخصات فنی آنر مجیک باید به نمایشگر امولد ۵.۰۹ اینچی این گوشی با رزولوشن ۲۵۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل اشاره کرد. هواوی در قلب آنر مجیک تراشهی اختصاصی کرین ۹۵۰ خود را قرار داده و آن را با یک ماژول حافظهی رم ۴ گیگابایتی و حافظهی داخلی ۶۴ گیگابایتی ترکیب کرده است. برخلاف گوشیهای پرچمدار هواوی و با وجود بهکارگیری دوربین دوگانه در پنل پشتی، خبری از برند لایکا در پشت نیست. این گوشی هوشمند ۱۴۵ گرمی از وجود یک باتری ۲۹۰۰ میلی آمپر ساعتی بهره میبرد که میتوان ۹۰ درصد آن را در کمتر از ۳۰ دقیقه شارژ کرد.
میتبوک ایکس بهعنوان اولین تجربهی هواوی در ساخت لپتاپ، محصولی خوشساخت و زیبا است که ما در جریان ایفا ۲۰۱۷ نگاهی نزدیک به آن داشتیم.
هواوی هرساله در حال گسترش فعالیتهای خود به بخشهای مختلف است؛ پس از موفقیتهای این شرکت چینی در بخش موبایل و تبدیل شدن به سومین تولیدکنندهی بزرگ تلفن همراه در دنیا، حال نوبت به ورود این غول چینی به بخش لپتاپهای ویندوزی رسیده است. با زومیتو نگاه نزدیک به میتبوک ایکس در ایفا ۲۰۱۷، همراه باشید.
ساخت لپتاپهای سبک و باریک در سالهای اخیر شتاب بیشتری به خود گرفته است و بزرگان این عرصه، سرمایهگذاری بزرگی در این بخش انجام دادهاند. در نگاه اول به میتبوک ایکس، تنها چیزی که نظر شما را به خود جلب خواهد کرد، طراحی زیبا و چشمنواز آن است؛ بهطوری که بهجرئت میتوان آن را یکی از زیباترین لپتاپهای سال قلمداد کرد. هواوی از فلز برای ساخت بدنهی لپتاپ خود استفاده کرده است که در کنار پرداخت عالی و حاشیهی اندک اطراف نمایشگر، نظر هر کاربری را به خود جلب میکند. حاشیههای نمایشگر ۱۳ اینچی میتبوک ایکس از طرفین تنها ۴.۴ میلیمتر است؛ این حاشیهی اندک در میتبوک ایکس، نسبت نمایشگر به بدنهی ۸۸ درصد برای آن به ارمغان آورده است.
ضخامت میتبوک ایکس تنها ۱۲.۵ میلیمتر است؛ اما این تنها بخش وسوسهکننده از طراحی آن نیست، بلکه وزن ۱.۰۵ کیلوگرمی این لپتاپ نیز یکی از بارزترین المانهای رقابتی آن به شمار میرود. هواوی میتبوک را در سه رنگ خاکستری، رز گلد و طلایی تولید کرده است. چینیها در اقدامی هوشمندانه حسگر اثر انگشت را با کلید پاور دستگاه یکپارچه کردهاند.
اولترابوکها به دلیل ابعاد و ضخامت اندک خود همواره با چالش تعداد درگاه روبهرو بودهاند. در مجموع ۳ درگاه در میتبوک ایکس دیده میشود؛ دو درگاه USB نوع C در طرفین دستگاه و یک جک ۳.۵ میلیمتری صدا تنها چیزهایی خواهند بود که در لبههای کناری دستگاه میبینید. درگاه USB سمت چپ دستگاه برای شارژ آن و درگاه سمت راستی برای خروجی نمایشگر استفاده میشوند. متأسفانه امکان استفاده از کارت MircoSD در میتبوک ایکس وجود ندارد. MateDock 2 راهکار هواوی برای جبران مشکل پورت است که خوشبختانه همراه با میتبوک نیز عرضه میشود.
با باز کردن میتبوک با یک نمایشگر ۱۳ اینچی محافظتشده با گوریلا گلس روبهرو خواهید شد. نمایشگر IPS این لپتاپ رزولوشنی معادل ۲۱۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل دارد و به ادعای هواوی روشنایی ۳۵۰ نیت ارائه میدهد. استفاده از نمایشگر براق را شاید بتوان تنها نقطهی منفی این بخش دانست. در بخش صدا نیز هواوی برای ارائهی صدایی فراگیر از سیستم صوتی دالبی اتموس استفاده کرده است.
هواوی از کلیدهای بزرگ و نور پسزمینه در صفحهکلید میتبوک ایکس بهره برده است. با وجود این که هنگام فشردن کلیدها، ارتفاع پیموده شده توسط کلید چندان زیاد نیست؛ اما تجربهی رضایتبخشی به همراه دارد. ترکپد ۱۰.۵ در ۶.۳ سانتیمتری دستگاه، چندان بزرگ نیست؛ اما تجربهی رضایتبخشی ارائه میدهد.
همانطور که از یک الترابوک با این ابعاد انتظار میرود، هواوی از پردازندههای کممصرف سری U در میتبوک ایکس استفاده کرده است. پردازندههای نسل هفتمی Core i5-7200U و Core i7-7500U در کنار واحد پردازش گرافیکی HD Graphics 620، میتبوک ایکس را به گزینهای مناسب برای انجام کارهای روزمره مبدل ساختهاند. کاربران همچنین در بخش حافظهی ذخیرهسازی قادر به انتخاب مدلهایی با ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایت حافظهی اساسدی هستند. میتبوک ایکس با حافظهی رم ۴ یا ۸ گیگابایتی از نوع LPDDR3 عرضه میشود. هواوی مدعی است به کمک مهندسی هوافضا و استفاده از مواد تغییر فاز دهنده، دمای میتبوک ایکس در شرایط مختلف همواره پایین خواهد ماند.
یک دستگاه قابل حمل بدون داشتن باتری خوب در بازار بیرحم اولترابوکها شانسی نخواهد داشت. استفاده از باتری ۴۱.۴ واتساعتی نوید عملکرد خیرهکنندهای در این بخش نمیدهد؛ انتظار میرود هواوی در نسل بعدی لپتاپهای خود از باتریهای با ظرفیت بیشتر استفاده کند؛ البته طبق ادعای هواوی، باتری استفاده شده در میتبوک ایکس تا ۱۰ ساعت شارژدهی خواهد داشت. میتبوک علاوه بر رقبایی مثل سرفیس لپتاپ و دل XPS ۱۳ اینچی، باید با مکبوکهای اپل نیز رقابت کند.
در پایان باید گفت در نگاه نزدیک ما به لپتاپ هواوی در برلین، بیش از هر چیز زیبایی، ابعاد و وزن اندک آن خودنمایی کرد. چینیها از نمایشگر خوبی در لپتاپ خود استفاده کردهاند و حاشیههای اطراف نمایشگر را تا حد زیادی کاهش دادهاند.
آخرین یافتهی اخترشناسان، ستارهای است که EBLM J0555-57Ab نامگذاری شده و ۶۰۰ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. دورترین ستاره جهان پیش از این، ستارهای بود که حدود ۵۵ میلیون سال نوری با ما فاصله داشت. پاتریک کِلی،اخترشناسی از دانشگاه کالیفرنیا برکلی است که سرپرستی تیم کاشف این ستاره را بر عهده دارد. او و همکارانش در هنگام بررسی عکسی که توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیده است، موفق به کشف این ستاره شدند.
کلی و همکارانش در هنگام بررسی عکسی از خوشه کهکشانی به نام MACS J1149، موفق به کشف کوچکترین و دورترین ستاره جهان شدند. این محققان در ماههای آوریل و می سال ۲۰۱۶، متوجه نقطه کمنور و مرموزی در مجاورت این خوشه کیهانی شده بودند.
کلی و همکارانش بعد از این، برای اثبات گمانهزنیهای خود به تجزیهوتحلیل عکسهای رصدخانههای زمینی مختلف ادامه دادند. این تجزیهوتحلیل نشان داد که این نور احتمالا ناشی از یک ستاره آبی روشن است. این ستاره در پشت خوشه کهکشانی واقع بود که همراستای خط دید تلسکوپ فضایی هابل قرار داشت.
این کشف تنها بهوسیلهی پدیده نجومی که به آن «عدسی گرانشی» گفته میشود، قابل رصد بود. پدیده گرانشی فوق باعث میشود نوری که از ستارگان دیگر به ما میرسد، بزرگتر نمایش داده شود. این پدیده زمانی رخ میدهد که نور در اثر گرانش خم میشود و باعث میشود نوری که از یک ستاره یا کوازار (اختروش یا هستههای فعال کهکشانهای دوردست) به ما میرسد، تا صد برابر بیشتر از ستارههای عادی باشد. در این پدیده، گرانش همچون یک عدسی یا ذرهبین تلسکوپی عمل میکند و باعث میشود در اثر همگرایی گرانشی، نوری که به ما میرسد چندین برابر مشاهده شود. این پدیده به اخترشناسان کمک میکند سیارات فراخورشیدی، سیاهچالهها و انواع کهکشانها را کشف کنند.
اخترشناسان همچنین میگویند موفق به کشف کوچکترین ستاره جهان شدهاند. ستاره بهتازگی کشفشده، بسیار کوچک و شعاع آن بهاندازه غول گازی زحل است. اخترشناسان با بهره بردن از ابزارهای پیشرفته رصدگر واسپ (WASP، مخفف جستجوی گسترده برای یافتن سیاره) موفق به کشف این ستاره شدند.
ستارهی کوچک EBLM J0555-57Ab همچون ستاره فوق سرد تراپیست-۱ بسیار کوچک است. جرم کیهانی این مشابه تراپیست-۱ (البته با شعاعی تا ۳۰ درصد کمتر) است. احتمالا در مورد ستارهی معروف تراپیست-۱ شنیدهاید که هفت ستارهی شبیه به زمین را میزبانی میکند و بهعنوان یکی از هیجانانگیزترین اکتشافات فضایی اخیر، همواره در صدر اخبار نجوم سال جاری قرار داشته است. هردوی این ستارگان بهاندازه سیاره مشتری هستند.
از ستارههای کمنور و کوچکی مانند این ستاره همواره بهعنوان نامزدهای میزبانی سیارات قابل سکونت یاد میشود؛ چراکه ممکن است با توجه به ویژگیهای نسبی خود، امکان میزبانی از سیاراتی در ناحیه گلدیلاک (کمربند حیات، ناحیهای که با توجه دمای سطحی امکان وجود حیات و زندگی در آن وجود دارد) داشته باشند. اما درحالیکه چنین ستارههای کوچکی با جرمی کمتر از ۲۰ درصد خورشید، از فراوانترین ستارگان جهان هستند، ما هنوز اطلاعات زیادی از این ستارگان نداریم؛ چراکه کشف آنها در کنار ستارگان پرنور دیگر بسیار دشوار است.

اسپیسایکس با آزمایش هستههای داخلی موشک "فالکون سنگین"یک قدم به پرتاب محمولههای سنگینتر نزدیکتر شد.
به نقل از انگجت، مدت زیادی است که "اسپیسایکس"(SpaceX) در حال تست موشک "فالکون سنگین"(Falcon Heavy) است.
این موشک که در سال 2011 معرفی شده، برای حمل محمولههای سنگینتر از ماهوارهها و کپسولهای معمولی و همچنین برای مسافتهای دورتر مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
پیش از این اعلام شده بود که احتمالا این موشک اولین پرواز خود را تا ماه نوامبر سال جاری میلادی انجام خواهد داد و موفقیتآمیز بودن تستهای اسپیسایکس حاکی از آن است که این پرواز با موفقیت انجام خواهد شد.
در جدیدترین تست موشک "فالکون سنگین"، هستههای بخش پیشبرنده این موشک با موفقیت آزمایش شد.
موشک فالکون سنگین در واقع از سه موشک فالکون 9 برای پرواز به فضا استفاده میکند.
موشکهای فالکون 9 در حال حاضر توانایی حمل بیش از 22 تن بار را به فضا دارد و به گفته مقامات اسپییسایکس، موشک فالکون سنگین میتواند حدود 64 تن بار را به فضا ببرد و همچنین برای ماموریتهای فرامداری مانند سفر به ماه و مریخ نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
جدیدترین پرتاب محموله بوسیله اسپیسابکس کمتر از یک هفته دیگر برای نیروی هوایی آمریکا انجام خواهد شد.
قرارداد سری مابین اسپیسایکس و نیروی هوایی آمریکا که دو ماه پیش رسانهای شد، با پرتاب فضاپیمای "X-37B" در روز 7 سپتامبر اجرایی خواهد شد.
این فضاپیما در چهار ماموریت قبلی خود با استفاده از موشک "اطلس 5"(Atlas V) "اتحادیه پرتاب فضاپیمای آمریکا"(ULA) به فضا پرتاب شده بود.
اسپیسایکس همانند دیگر پرتابهای خود از موشک فالکون 9 استفاده خواهد کرد اما این بار قرار است این موشک قابل بازیابی برای اولین بار برای پرتاب فضاپیما مورد استفاده قرار بگیرد.
با وجود انتشار چند خبر در رابطه با این قرارداد، همچنان جزئیات آن سرّی است و هیچ توضیحی در رابطه با محتویات این فضاپیما و ماموریت آن داده نشده است.
این فضاپیما از نوع رباتیک بوده و سرنشینی در این ماموریت نخواهد داشت.
چندی پیش فضاپیمای X-37B پس از پایان ماموریت 718 روزه خود در مدار زمین در پایگاه فضایی "کندی"(Kennedy) واقع در فلوریدا فرود آمد.
شرکت بوئینگ این فضاپیما را تولید کرده است و نیروی هوایی آمریکا برای انجام مطالعه در زمینه کاهش خطرات پروازهای مداری از آن استفاده میکند.
چهارمین ماموریت فضاپیمای بوئینگ در تاریخ 20 مه سال 2015 میلادی با استفاده از موشک "اطلس 5" از پایگاه کندی در فلوریدا به فضا پرتاب شد.
از این فضاپیما که میتوان از نظر ساختاری آن را "مینیشاتل" نامید، برای انتقال مواد آزمایشگاهی به فضا و همچنین انجام آزمایشهای پیشرفته در زمینه برقراری ارتباط با ماهوارهها در فرکانسهای بالا استفاده شده است.
دو قرارداد اخیر نیروی هوایی ارتش آمریکا با اسپیس ایکس به ترتیب 83 میلیون و 96.5 میلیون دلار ارزش داشته است.
فیسبوک با بهرهگیری از هوش مصنوعی موفق به تهیه نقشهای شده است که محل زندگی تک تک افراد را بر روی کره زمین نشان میدهد.
به نقل از دیلی میل، این غول اینترنت امیدوار است که بتواند به واسطه این نقشه امکان دسترسی افراد بیشتری را به اینترنت فراهم کند.
این فناوری نقشهبرداری که فیسبوک ادعا میکند به تنهایی آن را توسعه داده، میتواند هر ساختار دست بشر را در هر کشوری بر روی زمین تا 15 فوت به درستی مشخص کند.
این نقشه از تلفیق ارقام سرشماری دولت با اطلاعاتی که از ماهوارههای فضایی به دست آمده، ساخته شده است.
"جنا لوویس"، رئیس فدراسیون مشارکت نوآوری استراتژیک و منابع انسانی، به انجمن فناوری فضایی و سرمایهگذاری در سانفرانسیسکو، گفت: از این دادهها میتوان برای شناختن توزیع جمعیت بر روی زمین استفاده کرد تا بهترین تکنولوژیهای ارتباطی را در مکانهای مختلف ارزیابی کرد.
او گفت: "ما این را به عنوان یک گزینه قابل قبول برای خدمت به جمعیتهایی میبینیم که یا به اینترنت دسترسی نداشته و یا اینترنت ضعیف دارند."
شرکت "مارک زاکربرگ" در حال توسعه انواع مختلفی از فناوری برای ارائه دسترسی به اینترنت از هواپیماهای بدون سرنشین خود گرفته تا ماهوارهها را توسعه داده و امیدوار است که این نقشه بتواند برای تشخیص اینکه کدام فناوری برای کدام ناحیه مناسب است، مورد استفاده قرار گیرد.
"لوییس" در این باره بیان کرد که ماهوارهها برای ما واقعا هیجان انگیز هستند. ما برای تکمیل شبکههای مبتنی بر زمین، با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ارتفاع بالا و ماهوارهها در حال تلاش برای اتصال افراد از استراتوسفر و از فضا هستیم.
فیس بوک قبلا گفته است که نقشهها را با استفاده از هوش مصنوعی AI ساخته و همچنین از تکنیکهای دید رایانهای در تصاویر ماهوارهای با وضوح بالای شرکت DigitalGlobe استفاده کرده است.

.: Weblog Themes By Pichak :.