فضانوردان حاضر در یک ماموریت 10 روزه در آب‌های فلوریدا ابزار جدیدی را آزمایش کردند که در آینده به عنوان یک برانکارد برای نجات فضانوردان حاضر بر روی ماه به کار خواهد رفت.

ارتش ایالات متحده امریکا بودجه‌ای 65 میلیون دلاری را برای تولید نوعی تراشه اختصاص داده که در مغز انسان کار گذاشته خواهد شد.

محققان دانشگاه وندربیلت موفق به طراحی مدار نانویی شدند که در دمای بدن کار می‌کند و در اتاق تخریب می‌شود.

توسعه‌ی هوش مصنوعی در چند سال گذشته با افت‌وخیزهای فراوانی همراه بوده است. امروزه از این سیستم‌ها در خودروهای خودران و برای تشخیص بیماری‌ها در علم پزشکی و همچنین تعداد دیگری از مواردی که مردم روزانه با آن‌ها سروکار دارند استفاده می‌شود؛ با این تفاوت که انسان‌ها برای تصمیماتی که می‌گیرند دلایلی دارند.

هنگامی‌که در تصمیم‌گیری‌ها از هوش مصنوعی استفاده می‌شود، دلایلی که این سیستم برای تصمیمات خود دارد در هاله‌ای از ابهام قرار دارد که از آن به‌عنوان بلک باکس نام می‌برند؛ به‌طوری‌که حتی توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی قادر به فهم این دلایل یا پیش‌بینی تصمیمات این سیستم نیستند. ما می‌دانیم که شبکه‌ی عصبی مغز آموزش دیده است که این تصمیمات را با مراجعه به مجموعه‌ی بزرگی از داده‌های ذهنی بگیرد. هوش مصنوعی نیز روند آموزشی مشابهی را برای خود انجام می‌دهد؛ اما اعتماد کردن به جسمی که توانایی درک و فهم ندارد نسبتاً دشوار است.

آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی امریکا (DARPA) در تلاش است تا این بلک باکس را برطرف کند و برای رسیدن به این هدف در اولین گام به پشتیبانی مالی از ۸ پروفسور علوم کامپیوتر از دانشگاه ادِجون استیت به میزان ۶.۵ میلیون دلار پرداخته است.

آلِن فِرن، رئیس این پروژه‌ی تحقیقاتی، در گفت‌وگوی خبری می‌گوید:

درنهایت ما می‌خواهیم که این تصمیمات عمیق شبکه‌ای را به جملات و تصورات تبدیل کنیم تا این تصمیمات به‌صورت طبیعی گرفته شود.

برنامه‌ی دارپا و دانشگاه ادجون استیت، برای مدت ۴ سال به طول خواهد انجامید و شامل توسعه‌ی سیستمی است که این امکان را به هوش مصنوعی می‌دهد تا با متخصصان یادگیری ماشین، ارتباط برقرار کند. برای توسعه‌ی این سیستم، آن‌ها از هوش مصنوعی در بازی‌های استراتژی مانند استارکرفت استفاده می‌کنند. در این بازی‌ها به هوش مصنوعی آموزش داده می‌شود تا به بازیکنان واقعی دلایلی را که برای تصمیمات خود گرفته‌ است، توضیح دهد. این اولین باری نیست که هوش مصنوعی وارد دنیای بازی‌های ویدیویی شده است. دیپ مایند گوگل نیز بازی استارکرفت را به‌عنوان محیط آموزشی خود برای هوش مصنوعی در نظر گرفته است.

نتایج به‌دست‌آمده از این پروژه‌ی تحقیقاتی درنهایت در پروژه‌های رباتیک و وسایل نقلیه‌ی خودران دارپا مورد استفاده قرار می‌گیرد. بدیهی است که استفاده از پتانسیل‌های کاربردی هوش مصنوعی در مصارف نظامی باید در جهت قانون و اخلاق باشد. فرن می‌گوید:

هیچ‌کسی از این فناوری نوظهور تا هنگامی‌که آن را به سطح قابل‌اعتمادی ارتقا بدهیم، در موارد خاص استفاده نخواهد کرد و توانایی توضیح دادن تصمیمات توسط هوش مصنوعی، یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای توسعه‌ی سطحی قابل‌اعتماد در این سیستم‌ها است.

خوشبختانه، این پروژه تنها پروژه‌ی در حال اجرا برای انسانی شدن هوش مصنوعی به‌منظور اعتمادپذیری بیشتر آن‌ها نیست.

چه از کروم متنفر و چه به آن علاقه‌مند باشید، این مرورگر نحوه وب گردی را تا حدودی تغییر داد. در همین راستا فایرفاکس نیز ویژگی‌های زیادی را به مرورگر خود اضافه کرده و مایکروسافت نیز چنین کاری را با مرورگر جدید اج در ویندوز 10 انجام داده است.

گوگل باعث شده است که زبان‌های برنامه نویسی مرتبط با وب گسترش پیدا کنند و با ترغیب برنامه‌نویسان برای استفاده از جاوا اسکریپت و HTML5، موارد جدید، جذاب و هیجان انگیز خلق شده است. در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰ مورد از آزمایش‌های کروم به صورت آنلاین در دسترس است و در اینجا ۱۰ نمونه از بهترین آن‌ها را معرفی خواهیم کرد.

آزمایش‌های کروم گوگل

از سال ۲۰۰۹ به بعد، گوگل همراه با سایت آزمایش کروم، به یکی از بهترین مکان‌ها برای توسعه‌دهندگان دنیای وب تبدیل شده است. این بخش برای بررسی حداکثر توانایی‌های جاوا اسکریپت و مرورگر کروم طراحی شد. اکنون با گذشت شش سال، تعداد آزمایش‌های کروم، از مرز یک هزار عبور کرده است. درحال حاضر سایت Chrome experiment نوعی ابزار طراحی است تا به وسیله‌ی آن به سازماندهی و بررسی آزمایش‌های کروم جهت تکمیل ایده‌های بعدی کمک شود.

با مراجعه به این سایت، می‌توان به مرور تمامی آزمایش‌های کروم پرداخت و به واسطه‌ی آن در ادامه ۱۰ مورد از بهترین ‌آزمایش‌های کروم برای مطالعه در این مقاله انتخاب شده است. البته اکثرا بازی‌های سرگرم کننده هستند که تمام آن‌ها روی یک مرورگر مدرن و بروز شده قابل اجرا خواهند بود.

Video Puzzle

Video Puzzle یک نوع بازی پازلی است که با مدل jigsaw تفاوت‌هایی دارد. همانطور که قطعات ویدئویی را در طول صفحه حرکت می‌دهید، در عین حال، در حالت پخش هم هستند. حل این پازل‏‌ چندان مشکل نیست اما حداقل چالش متفاوتی را نسبت به مدل عادی jigsaw ارائه می‌دهد.

Multiplayer Piano

 Multiplayer Piano به شما شانس بازی با یک صفحه کلید مجازی، همراه با دیگر افراد آنلاین را ارائه می‌دهد. البته ویژگی آنلاین این بازی، هم می‌تواند آزار دهنده باشد و هم در عین حال جذاب. حالا اگر تمایل نداشتید که چند نفره بازی کنید، می‌توانید به صورت تک نفره نیز به بازی بپردازید.

X-Type

 X-Type یک بازی شوتر با سبک و سیاق بازی‌های دوران کودکی است که می‌توانید کشتی‌های فضایی کوچک را که در برابر کشتی‌های غول‌پیکر دشمن قرار می‌گیرند، نجات داده و آن‌ها را مجهز‌تر کنید. نام این بازی تصادفی نیست، چون خود عبارت X-Type، عنوان R-Type (سبک بازی پلتفرم) را در ذهن تداعی می‌کند.

Mecabricks

Mecabricks یک جعبه بزرگ از لگوی مجازی است که می‌توان با توجه به سلیقه خود با آن بازی کنید. بلوک‌ها و قطعات را انتخاب کرده و با قرار دادن آنها را در صفحه، اجازه دهید تا قوه  خلاقیت‌تان، بازی را به دست بگیرد و پیش ببرد. همچنین، می‌توان گفت که انجام این بازی در BuildwithChrome به جهت حفظ کار شما در آن، دلپذیرتر خواهد بود.

Silk

Silk یک نوع بازی تفننی است که وقت زیادی نمی‌گیرد و به همین دلیل است که نباید این آزمایش کروم را از دست بدهید. با این آزمایش به سادگی می‌توانید یک الگوی زیبا را تنها با کشیدن و نگاه داشتن ماوس یا انگشت خود بر روی صفحه سیاه، طراحی کنید و آثار خارق‌العاده هنری را خلق کنید.

Cube

Cube، یک بازی‌ بر پایه WebGL بوده که برای رونق و گسترش Google Maps طراحی شده است. وقتی که سرگرم این بازی بشوید، متوجه ماهیت تبلیغاتی بودن آن هم حتما خواهید شد. این بازی از هشت مرحله تشکیل شده است که در پایان، درباره مکان یابی و جاهای مختلف جهان چیزهایی یاد خواهید گرفت که می‌تواند جایزه برنده شدن، به حساب آید.

GeoGuessr

GeoGuessr ، یک بازی نسبتا اعتیاد آور است که دانش شما را از جغرافیا امتحان ‌‌می‌کند. در این بازی، در یک مکان تصادفی (از طریق Google street view) قرار می‌گیرید و سپس خواسته می‌شود که محل دقیق خود را بر روی نقشه معلوم کنید. به دلیل اینکه بسیاری از نقاط جهان بسیار شبیه به هم به نظر می‌رسند، حل مراحل آن، می‌تواند خیلی سخت باشد.

Racer

 همانطور که از نام Racer پیدا است، یک بازی مسابقه‌ای نوستالوژیک با سبک و سیاق کودکانه است که می‌توانید با دوستان‌تان به رقابت بپردازید. برای انجام این بازی، بایستی گوشی‌ها یا تبلت‌ها را جهت تنظیم خط مسابقه کنار هم قرار دهید تا بازی انجام شود. البته در روند بازی متوجه خواهید شد که خیلی سخت‌تر از آن چیزی است که انتظارش را داشته اید.

X-Wing

در بازی ایکس‌وینگ، جنگنده‌‌ای فضایی شبیه X-Wing در فیلم جنگ ستارگان را داخل یک حفره‌ هدایت می‌کنید و این موضوع، تعقیب و گریز Death Star‌ در فیلم جنگ ستارگان را در ذهن‌تان تداعی خواهد کرد. حتی با وجود سبک کلاسیک‌ گرافیک آن، موسیقی متن به‌گونه‌ای است که، حسی واقع‌گرایانه و هیجان‌انگیز را به شما القا خواهد کرد.

 Inspirograph

بعید است به ذهنتان خطور کرده باشد که نسخه‌‌ی مجازی Inspirograph هم وجود دارد. البته ممکن است خوانندگان جوان این مقاله ندانند که Inspirograph دقیقا چه چیزی می‌باشد. به هر حال با نسخه مجازی فوق العاده این اسباب بازی، می‌توان الگوهای هندسی شگفت انگیزی را به سرعت و سهولت هر چه تمام تر رسم کرد.

با توجه به بارگذاری روزانه‌ی تعدادی آزمایش جدید در وب‌سایت آزمایش‌های گوگل کروم، به علاقه‌مندان دنیای وب توصیه می‌کنیم به مرور روزانه‌ی این وب‌سایت بپردازند.

لطفا در بخش نظرات، دیدگاه‌های خود پیرامون آزمایش‌های کروم را با ما به اشتراک بگذارید.

برخورددهنده‌ی هادرونی بزرگ بار دیگر موفق به انجام کاری شده که به نظر می‌رسد تبحر خاصی در آن پیدا کرده باشد! برخورد دادن چند ذره با همدیگر و یافتن ذره‌هایی جدید که در ادامه‌ی این تصادم‌ها به وجود می‌آیند.

این بار به نظر می‌رسد که فیزیکدانان با یک پدیده‌ی واقعا مسحورکننده‌ روبرو شده باشند. ذره‌ی جدید شناسایی‌شده چهار برابر سنگین‌تر از یک پروتون معمولی است و می‌تواند به دانشمندان در به چالش کشیدن ایده‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی چسبیدن و پیوند یافتن این نوع از مواد با یکدیگر کمک کند.

ما ذره‌های جدید پرشماری را تا به امروز در پی همکاری‌های دانشمندان در برخورددهنده‌ی هادرونی بزرگ در سرن (LHCb) شناخته‌ایم. LHCb در واقع به منزله‌ی خواهر کوچک‌تر آزمایش‌هایی همانند ATLAS و CMS است که چند سال پیش ما را در نهایت به شناسایی ذره‌ی معروف بوزون هیگز رهنمون کرده بودند.

تمامی آزمایش‌هایی که در برخورددهنده‌های سرن انجام می‌شوند دارای یک روند مشترک میان خودشان هستند؛ شتاب دادن به ماده و سپس متوقف ساختن سریع آن. پاشش‌های پی‌درپی انرژی منجر به ایجاد جریانی از ذرات با خاصیت‌های متفاوت می‌شود که بیشتر آنها نیز به‌نوعی با همدیگر مرتبط یا همبسته هستند.

بر پا ساختن چنین آزمایش‌هایی به‌ صورت‌های مختلف و مکرر و انجام محاسبات ریاضی روی اندازه و رفتار ذرات فوق در هنگام شکل‌گیری و برهم‌کنش آنها با یکدیگر می‌توانند در نهایت ما را به یک یافته یا برداشت جدید و ارزشمند سوق دهند.

اکنون به نظر می‌رسد که ما باید به‌طور رسمی یک نوع جدید از باریون را به مجموعه‌ی ذرات اضافه کنیم؛ ذره‌ای که وجود آن پیش از این نیز ثابت شده بود، ولی هیچگاه به‌طور مستقیم موفق به رویت آن نشده بودند.

دو باریونی که به احتمال زیاد همه‌ی ما با آنها آشناتر هستیم و در سال‌های تحصیلمان چیزهایی در مورد آنها خوانده‌ایم عبارتند از پوروتون و نوترون. همانطور که می‌دانیم این ذره‌ها هسته‌ی یک اتم را تشکیل می‌دهند.

باریون‌ها در واقع دسته‌های سه‌بخشی (تریپلت) متشکل از ذرات کوچک‌تری موسوم به کوارک‌ها هستند. کوارک‌ها به عنوان ذره‌های بنیادی شناخته می‌شوند که خودشان از هیچ ذره‌های کوچک‌تری تشیکل نیافته اند.

کوارک‌ها دارای اقسام مختلفی هستند که به هر یک از آنها flavor یا مزه گفته می‌شود. این مزه‌ها با نام‌های بالا، پایین،سر، ته، افسون و شگفت یا (up, down, top, bottom, charm, and strange) شناخته می‌شوند. ترکیب همین مزه‌ها است که باعث می‌شود تا ما با بوزون‌های مختلفی روبرو باشیم. مدل‌های اخیر پیش‌بینی می‌کنند که در میان روش‌های ممکن، برخی از روش‌ها وجود دارند که در آنها کوارک‌ها می‌توانند باریون‌ها را به‌طور متدوال‌تری بسازند.

 پروتون از دو کوارک بالا و یک کوارک پایین تشکیل شده است؛ در حالی که نوترون از دو کوارک پایین و یک کوارک بالا درست می‌شود. این کوارک‌های تحت نیرویی که با نام نیروی قوی هسته‌ای شناخته می‌شود با همدیگر پیوند می‌یابند. نیروی قوی هسته‌ای به‌خاطر تهاتر ذراتی موسوم به گلوئون‌ها ایجاد می‌شود. شاید با شنیدن این اسامی به این نتیجه برسیم که فیزیکدانان هم افراد شوخ‌طبعی هستند و این حس را حتی در کار خودشان نیز بروز می‌دهند.

این باریون جدید زمانی ساخته می‌شود که دو کوارک افسون و یک کوارک بالا با هم پیوند یابند. برای این ذره از نام عجیب ++Xi cc استفاده شده است.

کوارک‌ها دارای جرم‌های متفاوتی هستند و افسون در میان آنها به عنوان یک ذره‌ی سنگین قلمداد می‌شود. همین امر باعث می‌شود که باریون فوق اندکی سنگین باشد و این خبر برای فیزیکدانان خبر خوبی محسوب می‌شود. جیوانی پاسالوا، سخنگوی گروه LHCb در این باره گفته است:

یافتن یک باریون به میزان دو برابر سنگین‌تر دارای جذابیت زیادی است؛ زیرا این رویداد می‌تواند ابزاری منحصربه‌فرد برای کاوش‌های بیشتر در دنیای کرومودینامیک کوانتومی (همبست کردن کوارک‌ها با هم توسط گلوئون‌ها و تشکیل پروتون و نوترون) باشد. این تئوری در واقع برهم‌کنش قوی را توضیح می‌دهد که به عنوان یکی از چهار نیروی اساسی طبیعت آن را می‌شناسیم.

 مشاهده‌ی اینکه این ذره خود را به چه شکلی می‌تواند به‌صورت یکپارچه نگه دارد و مقایسه‌ی آن با پیش‌بینی‌های ارائه‌شده توسط مدل‌های کوانتومی می‌تواند باعث به چالش کشیده شدن برخی از آنها شود.

ساخته شدن از دو کوارک سنگین می‌تواند باعث اختصاص ساختاری به‌نسبت پیچیده‌تر در قیاس با پروتون‌ها و نوترون‌ها شود. سخنگوی قبلی این گروه آزمایشی هم در این باره می‌گوید:

در قیاس با سایر باریون‌ها که در آنها سه کوارک با یک روند هماهنگ در کنار همدیگر تعامل می‌کنند، انتظار می‌رود که باریون فعلی به عنوان باریونی به‌مقدار دو برابر سنگین‌تر، بتواند همانند یک سیستم سیاره‌ای عمل کند؛ جایی که در آنها دو کوارک سنگین در نقش ستاره‌های ثقیلی ظاهر می‌شوند که به دور دیگری در حال چرخش هستند و کوارک سبک‌تر هم در همان حال به دور این سیستم دوتایی گردش می‌کند.

شاید شما هم از این موضوع در تعجب باشید که این باریون تا به این زمان و طی این سال‌ها چرا شناسایی نشده است. باید در نظر داشته باشیم که ذره‌های زیادی به همین شکل احتمالا وجود دارند که هیچگاه رویت نمی‌شوند. ولی از طرفی هم وجود این باریون پیش‌تر از نظر علمی تشخیص داده شده بود و هم‌اکنون نیز به‌طور مستقیم رویت شده است.

 آزمایش LHCb به عنوان پیشتاز در ردیابی چنین فروپاشی‌هایی و فرآورده‌های حاصل از آنها شناخته می‌شود و در ساختن کوارک‌های سنگین نیز دارای عملکرد خوبی بوده است.

دستاوردهای این پژوهش‌ در Physical Review Letters منتشر شده است.

یک شرکت فناورانه ابزاری تولید کرده که در آینده‌ای نه چند دور امکان برقراری ارتباط از راه دور بین افراد و انجام "تله‌پاتی" را می‌دهد.

تلسکوپ هابل با استفاده از فناوری لنز گرانشی تصویر جالبی از لبه یک کهکشان دیسکی گرفته است.