شرکت اسپیس ایکس موفق شد تا بار دیگر موشک "فالکون 9" (Falcon 9) را در ماموریت LC-39A و در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا با موفقیت پرتاب کند.

پلیس دوبی اعلام کرده است که قصد دارد طی یک برنامه درازمدت تا سال ۲۰۳۰، بیست و پنج درصد از پلیس‌های روباتیک را جایگزین نیروهای فعلی خود کند.

تیمی بین‌المللی از محققان به رهبری دانشمند ایرانی نانوماده جدیدی تولید کرده‌اند که از مسافران فضایی در مقابل تشعشات کیهانی محافظت می‌کند.

محققان موفق به تولید یک کیف پول هوشمند شدند که از سارق خود عکسبرداری کرده و آن را برای صاحبش می‌فرستد.

محققان ژاپن و چین متوجه شدند که دندانه‌های موجود در بال‌های جغد، بینش‌هایی درباره اینکه چطور این پرنده بی سر و صدا پرواز می‌کند را به وجود آورده است.

محققان دانشگاه آیندهوون هلند اتوبوسی طراحی کرده‌اند که با استفاده از فرمیک‌ اسید به جای سوخت‌های فسیلی می‌تواند کار کند.

دانشمندان به‌تازگی پی برده‌اند که مدل ساده‌ی مورد استفاده‌ی آن‌ها برای تشریح شکل‌گیری نوعی ذره‌ی کوانتومی بسیار عجیب به نام مولکول افیموف (Efimov) که در ده سال اخیر به کار می‌رفته، دچار ایراد است و به این ترتیب داده‌های به‌دست‌آمده در طی سال‌ها پژوهش را به‌نوعی دچار چالش کرده است.

نتیجه‌ی این مطالعه برای پژوهشگران بسیار غافل‌گیرکننده و شگفت‌انگیز است و نشانه‌هایی از تأثیر بر درک پایه‌ای ما از چگونگی پدیدار شدن مولکول‌ها در زمان‌های اولیه‌ی پیدایش جهان هستی دارد. چنگ چین، سرپرست این پژوهش از دانشگاه شیکاگو، در این مورد می‌گوید:

باید بگویم که بسیار غافل‌گیر شده‌ام. این آزمایشی بود که من پیش از پایان آن، به هیچ روی پیش‌بینی نمی‌کردم که قرار است با چنین داده‌هایی مواجه شویم.

 مولکول‌های افیموف ذره‌های کوانتومی هستند که در هنگام به هم چسبیدن سه ذره با همدیگر شکل می‌گیرند؛ زیرا نسخه‌ی دوذره‌ای از چنین سیستمی در دنیای کوانتومی نمی‌تواند تشکیل شود. این نوع از مولکول‌ها با استفاده از نیروهای کوانتومی در کنار هم نگه داشته می‌شوند و در اینجا چیزی شبیه پیوندهای شیمیایی متداولی که شاید در آب یا سایر مواد طبیعی سراغ داشته باشیم وجود ندارد.

از آنجایی که نیروهای کوانتومی کاملا ناچیز هستند، مولکول‌های افیموف دارای یک ماهیت وجودی خطرناک‌اند. دمای معمولی اتاق، انرژی لازم برای شکستن پیوندهای ضعیف را می‌تواند فراهم کند و بنابراین مولکول‌های افیموف تنها می‌توانند در دماهایی نزدیک به دمای صفر مطلق وجود داشته باشند.

تئوری پابرجا و پذیرفته‌شده‌ای که تا به امروز وجود داشت این بود که اندازه‌ی مولکو‌ل‌های افیموف با اندازه‌ی ذره‌هایی همبستگی دارد که این مولکول‌ها از آن‌ها ساخته می‌شوند. فیزیکدانان از این خاصیت با نام فراگیری یاد می‌کنند. چین می‌گوید:

این فرضیه در طی ده سال اخیر بارها بررسی‌ شده و صحت مجدد آن هم به‌نوعی تأیید شده است. تقریبا تمامی آزمایش‌ها نشان می‌دادند که روند واقعی به همین صورت است. اما برخی از نظریه‌پردازان می‌گویند دنیای واقعی پیچیده‌تر از آن است که با چنین فرمول ساده‌ای کار کند. باید عوامل دیگری هم وجود داشته باشند که این فراگیری را تحت تأثیر قرار دهند.

یافته‌ی اخیر دانشمندان هم تنها با کامل کردن مراحل یک روش حساس توسعه داده‌شده در آزمایش پژوهشی چین و در طی چندین سال پژوهش به دست آمده است.

آزمایش‌های حساس باید در دماهای بسیار پایینی به میزان پنجاه میلیاردم درجه بالای صفر مطلق انجام شوند و همچنین مستلزم وجود یک میدان مغناطیسی قوی هستند. این میدان مغناطیسی برای کنترل میزان برهم‌کنش میان ذره‌ها استفاده می‌شود.

مولکول‌های افیموف تنها زمانی شکل می‌گیرند که قوای میدان مغناطیسی در یک بازه‌ی محدود و خاص واقع شده باشد. دانشمندان با تجزیه‌ و تحلیل دقیق شرایطی که فرایند تشکیل در آن روی داده بود، توانستند روی سایز این مولکول‌ها کار کنند و در نتیجه بتوانند تئوری فراگیری را نیز مورد آزمایش قرار دهند.

 مقوله‌ی کنترل ذره‌ها با چنین میزان از دقت که در آزمایش لازم بوده، به‌عنوان مهم‌ترین چالش پیش روی دانشمندان محسوب می‌شده است. حتی گرمای ایجادشده از طریق جریان الکتریکی که برای ایجاد میدان مغناطیسی در آزمایشگاه استفاده می‌شود هم برای ایجاد تغییرات مؤثر در میدان کافی است و همین امر سبب می‌شود تا بازآفرینی یا تکرار سریع آزمایش برای دانشمندان بسیار سخت شود.

روش به‌کاررفته می‌بایست به نحوی تنظیم می‌شد که تجهیزات آزمایشگاهی روی اندازه‌گیری‌ها تأثیر نداشته باشند. یافتن روشی جدید برای متعادل ساختن میدان مغناطیسی به‌عنوان دستاورد کلیدی در مسیر انجام اندازه‌گیری‌هایی با قابلیت تکرار و بازآفرینی مجدد مطرح بوده است. چین می‌گوید:

یوهانسن می‌تواند میدان را با چنین دقتی کنترل کند و در نتیجه اندازه‌گیری‌های دقیقی در مورد اندازه‌ی مولکول‌های افیموف انجام دهد و برای نخستین بار هم بتواند داده‌هایی به دست آورد که بر پایه‌ی آن‌ها مطمئن شویم یک انحراف قابل ملاحظه در پدیده‌ی فراگیری در محیط واقعی آزمایش وجود داشته است.

 یافته‌های این بررسی دارای تأثیرات وسیع و باارزشی می‌توانند باشند. این یافته‌ها به دانشمندان در درک علت این پدیده کمک خواهند کرد که چرا مواد معمولی دارای خاصیت‌های متنوع و گوناگونی هستند که در شرایط مشابه کوانتومی و با وجود همان رفتارها، مشاهده نمی‌شوند. پی بردن به ماهیت سیستم سه‌بخشی افیموف دانشمندان را وارد مرحله‌ی جدیدی از پژوهش‌هایی کرده است که در آن دیگر رفتارهای همگانی مواد مشاهده نمی‌شود. چین توضیح می‌دهد:

هر سیستم کوانتومی متشکل از سه یا تعداد بیشتری از ذرات، به‌عنوان یک مسئله‌ی دشوار برای دانشمندان مطرح است. تنها در همین اواخر بوده است که ما واقعا موفق شده‌ایم به توانایی لازم برای آزمایش تئوری‌ها و درک طبیعت این دسته از مولکول‌ها برسیم... این مرحله به‌عنوان یکی از بلوک‌های مقدماتی لازم برای درک بهتر ساختارهای پیچیده‌تر کوانتومی است.

گفتنی است که دستاوردهای این پژوهش در Nature Physics گزارش شده است.

در دوره‌ي تریاسِ تا ژوراسیک، حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، بالغ‌ بر ۶۰ درصد گونه‌های ساکن زمین ناپدید شدند. دانشمندان منشأ این فاجعه‌ی محیط زیستی را فعالیت‌های آتشفشانی و آزاد شدن کربن دی‌اکسید در هوا می‌دانند. برای تأیید این نظریه، باید شواهدی از این فعالیت‌ها و هم‌زمان بودن آن‌ها با این انقراض بزرگ پیدا شود. دانشمندان دانشگاه ژنو موفق به تعیین زمان‌بندی دقیق این رویداد شده‌اند. آن‌ها نتایج تحقیق خود را در Nature Communications منتشر کرده‌اند.

دانشمندان عموماً عامل نابودی حیات در دوره‌ی تریاس تا ژوراسیک را انتشار گازها در طی فعالیت‌های آتشفشان‌های حوزه‌ی مرکزی و ماگمایی اقیانوس اطلس می‌دانند؛ محدوده‌ی بزرگ آتشفشانی که به‌طور هم‌زمان با دوره‌ی تریاس تا ژوراسیک شروع به فوران کرد. بااین‌حال مطالعات زمین‌شناسی فرضیه‌ی انقراض بزرگ را با ابهاماتی روبرو می‌کند. دانشمندان و به‌خصوص گروهی از دانشمندان دانشگاه ژنو، به دنبال این ابهام واردشده و برای کشف فعالیت‌های ماگمایی قدیمی‌تر به جست‌وجو پرداختند؛ این جستجوها باهدف اثبات تأثیر فعالیت‌های آتشفشانی در انقراض انبوه که در این دوره از تاریخ اتفاق افتاده است، انجام شد.

زمین‌شناسان محدوده‌ی بزرگی را در ناحیه‌ی مرکزی اقیانوس اطلس شناسایی کرده‌اند که پوشیده از سنگ‌های آتشفشانی بازالت است. این محدوده‌ی بزرگ کشف‌شده، میلیون‌ها کیلومترمربع از شمال تا جنوب آمریکا و از اروپا تا آفریقا را شامل می‌شود. آن‌ها همچنین در جستجوهای خود حفره‌هایی عمودی کشف کردند که صدها کیلومتر وسعت و عمق فراوانی دارد. جاشوا دیویس، محقق دپارتمان علوم زمین از دانشکده علوم دانشگاه ژنو، بیان می‌کند:

... بنابراین ما فرضیه‌ای را مطرح کردیم که این شکاف‌ها و نفوذها، قدیمی‌تر یا هم‌زمان با انقراض بزرگ در دوره‌ی تریاس تا ژوراسیک رخ‌داده‌اند و سپس این فرضیه را با روش‌های دقیق تخمین زمان، اثبات کردیم.

سنگ‌های بازالت کشف‌شده دارای مقادیر کمی مواد معدنی زیرکن هستند که در این مواد معدنی اورانیوم نیز وجود دارد. اورانیوم در طول زمان به‌تدریج و با نسبت خاصی که آن را نیم‌عمر می‌نامند، تجزیه می‌شود. اورس شالتگر، پروفسور دپارتمان علوم زمین دانشگاه ژنو، می‌گوید:

با استفاده از اندازه‌گیری غلظت نسبی اورانیوم و مس، ما می‌توانیم قدمت بلوره‌ای شدن مواد معدنی درون یک سنگ را تا حدود ۳۰ هزار سال تخمین بزنیم. روشی که برای بررسی دقیق دوره‌ی زمانی ۲۰۰ میلیون سال پیش بسیار باارزش است.

تنها ۴ لابراتوار در جهان قادر هستند که به تعیین دقیق عمر مواد معدنی بپردازند. زمین‌شناسان همچنین بسیار علاقه‌مندند عمر سنگ‌های بازالت بسیار قدیمی را که امکان دارد در حوضه‌ی رسوبی آمازون - که منبع عظیمی از زغال‌سنگ و نفت است - کشف شود نیز به دست آورند. درواقع نتیجه‌ی این تخمین عمر منجر به تأیید نظریه‌ی ارتباط فعالیت‌های آتش‌فشانی با انقراض بزرگ در دوره‌ی تریاس تا ژوراسیک می‌شود. فعالیتی که منجر به آزاد شدن انبوهی از گاز کربن دی‌اکسید حاصل از زغال‌سنگ و هیدروکربن‌ها و درنهایت تغییرات آب و هوایی شد تا ۶۰ درصد از گونه‌هایی که در آن زمان زندگی می‌کردند منقرض شوند.

هدست‌های واقعیت مجازی توسعه‌یافته توسط کمپانی‌های مختلف دارای ساختار متفاوتی هستند. شماری از این هدست‌های واقعیت مجازی برای کار نیازمند اتصال به یک رایانه هستند. گروه دوم از هدست‌ها در واقع قابی مجهز به لنز برای جایگیری گوشی‌های هوشمند هستند که قدرت پردازشی خود را از طریق این گوشی‌ها تأمین می‌کنند. در این بین برخی از کمپانی‌ها به سراغ طراحی و توسعه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی مستقل رفته‌اند که از جمله‌ی آن می‌توان به اچ‌تی‌سی اشاره کرد که در حال توسعه‌ی هدست وایو با عملکرد مستقل از رایانه است؛ اصطلاحا به این نمونه‌ها هدست‌های آل-این‌-وان اطلاق می‌شود. حال اطلاعاتی در رابطه با هدست آل-این-وان سامسونگ منتشر شده است که از وجود تراشه‌ی پردازشی اکسینوس بهره می‌برد.

پیش از آنکه شاهد انتشار اخباری در رابطه با هدست واقعیت مجازی آل-این-وان سامسونگ باشیم، در هفته‌های اخیر گمانه‌هایی در رابطه با این محصول منتشر شده بود. برای مثال می‌توان به استفاده از فناوری تعقیب نگاه چشم در این هدست اشاره کرد که توسط Visual Camp توسعه یافته است. فناوری تعقیب نگاه ویژوال کمپ برای استفاده در هدست‌های واقعیت افزوده موبایل بهینه شده؛ حال آنکه انتشار جزئيات توافق این دو کمپانی گویای این موضوع است که سامسونگ برای استفاده از آن در هدست واقعیت مجازی اکسینوس برنامه‌ریزی کرده است.

استفاده از فناوری تعقیب نگاه کاربر امکان بسیار جالبی در اختیار تولیدکنندگان هدست‌ واقعیت مجازی قرار می‌دهد. با استفاده از این فناوری و درک سوی نگاه کاربر، تنها نقطه‌ای از نمایشگر با استفاده از منابع سخت‌افزاری اقدام به رندر ۱۰۰ درصدی جزئیات در تصویر می‌کند که کاربر به آن نگاه می‌کند. در واقع تنها محلی از نمایشگر به‌صورت کامل و با جزئیات ۱۰۰ درصدی محتوای ویدیویی را برای کاربر نمایش می‌دهد که کاربر به آن نگاه می‌کند. این روش برای نسل بعدی هدست‌های واقعیت مجازی بسیار حیاتی است؛ چراکه از پردازش بی‌مورد را حذف می‌کند و در نتیجه تولید گرما را کاهش می‌دهد.

بنا بر اطلاعات ارائه‌شده، سامسونگ در نظر دارد ویژگی‌های دیگری نیز در هدست واقعیت مجازی اکسینوس وی آر قرار دهد که از جمله‌ی آن‌ها باید به شناسایی حرکت دست‌ها، شناسایی دستورات صوتی و شناسایی حالات چهره اشاره کرد. سامسونگ در جریان کنگره‌ی جهانی موبایل که در چین برگزار شد از توسعه‌ی سری جدیدی از پردازنده‌های خود با نام اکسینوس ۳ با در نظر گرفتن پردازش‌های هدست‌های واقعیت مجازی سخن گفت.

فناوری تعقیب سوی نگاه کاربر از اهمیت زیادی در هدست‌های واقعیت افزوده برخوردار است؛ به‌طوری‌که سایر کمپانی‌های فعال در این حوزه نیز در راستای دستیابی و بهبود این فناوری در حال تلاش هستند.