زمانی مردم کسبوکارهای نخبه و بسیار موفق یا بهاصطلاح «یونیکورن» را به چشم شرکتهایی نادر میدیدند؛ ولی در حال حاضر آمریکا میزبان بیش از ۱۰۰ شرکتی است که با پشتوانهی سرمایهی خود، بیش از یک میلیارد دلار ارزش دارند. سؤال اینجا است که آیا یونیکورنها مثل اسمشان، لباسی جادویی به تن دارند؟ پروفسور ایلیا استریبولاف، استاد دانشگاه تجارت استنفورد، در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده است که این شرکتها، حدود ۵۱ درصد بیش از ارزش واقعی خود قیمتگذاری میشوند. حتی در برخی موارد، شرکتهای انرژی مانند سولارسیتی و شرکتهای فنی مانند کبیج، ۱۰۰ درصد بالاتر از نرخ واقعی بازار ارزشگذاری شدهاند.
جعبه سیاه ارزش بازار
تعین ارزش یک استارتاپ، میتواند چالشبرانگیز باشد. بیشتر استارتاپها سریع رشد میکنند و سود آنچنانی ندارند؛ بعلاوه تقریباً همهی آنها ساختار مالی پیچیدهای دارند. آنها در چندین مرحله سرمایه خود را افزایش میدهند، به سرمایهگذارها پیشنهاداتی انحصاری میدهند و تضمین میکنند که سرمایهشان تحت حفاظت است. به همین ترتیب هم سهام را قیمتگذاری میکنند. محققان میگویند هر یونیکورن بهطور متوسط ۸ کلاس سهام برای قشرهای مختلف سرمایهگذار دارد: بنیانگذاران، کارمندان، سرمایهداران خصوصی، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و دیگران.
این ساختار پیچیدهی مالی باعث میشود ارزشگذاری استارتاپها از روی آخرین سری قیمتها و با توجه به سهام ممتاز آنها انجام شود. بااینحال محققان میگویند این امر دقیقاً منعکسکنندهی برخوردی که با سرمایهگذاران میشود نیست. برای مثال گاهی به برخی از سرمایهداران قول میدهند که در اولین عرضهی عمومی سهام، پولشان ۱.۵ تا ۲ برابر ارزش پیدا کند. درحالیکه ممکن است ارزش واقعی سهام بسیار پایینتر از این حد باشد. بهبیاندیگر، یونیکورنها با سهامی بیارزش، وعدههایی بسیار بالا به سرمایهگذاران میدهند.
برای مثال، شرکت اسپیس ایکس در سال ۲۰۰۸ بعد از اینکه چندین آزمایش موشکی ناموفق داشت، دچار رکود شد. این شرکت به سرمایهگذاران خود قول داد که پولشان بهزودی ارزشی دو برابر پیدا میکند و شرکت هم در اولین فرصت با آنها تسویه حساب خواهد کرد. چنین پیشنهاد فریبندهای باعث شد سرمایهداران پول بیشتری به این شرکت واریز کنند و ارزش شرکت دوباره بالا رفت.
ارزیابی دقیقتر
بهمنظور حل چنین مشکلاتی ،پروفسور استریبولاف و همکارش ویل گورنال، استاد دانشکده تجارت سادر، مدلی تهیه کردند که در آن با توجه به مدت و شرایط هر قرارداد، متغیرهای مختلفی مورد تجزیهوتحلیل قرار میگرفت تا مشخص شود هرکدام از این متغیرها چگونه بر ارزشگذاری شرکتها تأثیر میگذارند. آنها استارتاپ اسکوئر را که ۶ میلیارد دلار ارزشگذاری شده بود، در مدل خود مورد آنالیز قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که ارزش واقعی این شرکت باید معادل ۲.۲ میلیارد دلار باشد. این شرکت در سال ۲۰۱۵ در عرضهی عمومی اولیه سهام خود ۲.۶۶ میلیارد دلار درآمد داشت.
این دو محقق معتقدند که هدف مدل آنها، برآورد ارزش واقعی شرکتها است که میتواند قاعدهی بهتری برای ارزش مورد انتظار نهایی باشد.
گرچه این مدل برای تعیین ارزش هر استارتاپی قابل استفاده است، ولی محققان بیشترین تمرکز خود را بر شرکتهایی گذاشتهاند که بیش از یک میلیارد دلار ارزش دارند. آنها از پروندههای حقوقی شرکتی و دادههای مرکز اطلاعات سرمایهگذاری تجاری استفاده کردند و ۱۱۶ شرکت را مورد بررسی قرار دادند. شرکتهای موردمطالعهی آنها، یونیکورنهایی بودند که بعد از سال ۱۹۹۴ تأسیس شده بودند و تا سال ۲۰۱۴ ارزش بیشتری پیدا کرده بودند. از بین شرکتهای مورد مطالعه، ۵۶ مورد وقتی تحت آنالیزهای مدل قرار گرفتند، از رستهی یونیکورنها خارج شدند. تمامی ۱۱۶ شرکت بیش از ارزش واقعی خود بها گذاری شده بودند و ۱۱ مورد هم ۱۰۰ درصد قیمت کاذب داشتند.
مقالات مرتبط:
چرا ارزش واقعی اهمیت دارد؟
علاقه به سرمایهگذاری در شرکتهای تجاری رو به افزایش است. مالکان صندوقهای بزرگ سرمایهگذاری مشترک در آمریکا (نظیر Fidelity و T. Rowe Price) علاقهی خود را به سرمایهگذاری در یونیکورنها نشان دادهاند، بعلاوه در سال گذشته سرمایهگذاری خطرپذیر (VC) در یونیکورنها ۱۰ برابر سال قبل بوده است. ظهور بازارهای سهام ثالث به سرمایهگذاران بیشتری اجازه میدهد وارد این عرصه شوند و مهمتر از همه، بسیاری از نیروهایی که در سیلیکون ولی مشغول به کارند، دستمزد بسیار ناچیزی دریافت میکنند و مابقی طلب خود را سهام میگیرند؛ به این امید که آیندهی بهتری داشته باشند.
با این حال حتی متخصصان حرفهای مالی هم معتقدند که ارزش آتی این سهام، معادل با ارزش واقعی شرکتها است.
آنها امیدوارند با تفسیر شاخصهای مرسوم صنعتی، بتوانند سرمایهگذاران VC، بنیانگذاران، کارکنان ،سرمایهداران، تنظیمکنندهها و مشاوران را از این مسئله آگاه کنند.
لندرور دیفندر یکی از اولین خودروهایی است که همزمان با تولد اولين لندرور، وارد خط تولید شد. تولید این خودرو که به خاطر قابلیتهای آفرود خود معروف و محبوب شده است، در سال ۲۰۱۶ و پس از گذشت بیش از ۶۰ سال، متوقف شد.
اخیرا در همایش Automotive News Europe در شهر بارسلون، گری مکگاورن، مدیر بخش طراحی لندرور گفت مدل جدید لندرور دفندر «خیلی دور نیست».
با توجه به گفتههای مکگاورن، به نظر میرسد این مدل جدید سرسختی مدلهای قدیمیتر را حفظ کند. همچنین از بعد طراحی، با وجود اینکه ظاهر دفندر مدرنتر خواهد شد، ولی همان حس و حال مدل قدیمی را خواهد داشت. زمانی که مکگاورن در سال ۲۰۰۶ به لندرور ملحق شد، وظیفهاش در مورد مدل دیفندر، حفظ کردن سبک طراحی آن و در عین حال مدرنتر کردن آن بود. این مدل جدید هم قرار است بهگونهای طراحی شود که علاوه بر راضی نگه داشتن مشتریان و طرفداران قدیمی، قشر جدیدتری از جامعه را نیز به خود جذب کند.
مکگاورن دربارهی این خودرو گفته است:
این خودرو برای مدت خیلی زیادی قلب برند ما محسوب میشد. برای اینکه برند خود را به پیش ببریم، باید خودروهایی مناسب و مرغوب بسازیم و به قشر وسیعتری از مشتریان ارائه دهیم.
دیفندر جدید از همان معماری متمرکز بر آلومینیومی که در رنجرور اسپرت و لندرور دیسکاوری به کار رفته است، استفاده خواهد کرد. در مورد زمان دقیق عرضه، چند ماه پیش خبرهایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه لندرور قصد دارد برای تولد هفتاد سالگیاش، مدل جدیدی از دیفندر بسازد. با این حال، مکگاورن به جملهی «خیلی دور نیست» اکتفا کرده و جزئیات بیشتری در این باره فاش نکرده است.
همچنین پیش از آن، خبرهایی منتشر شده بودند که لندرور تصمیم گرفته است یک خانوادهی کامل از نسخههای مختلف دیفندر به همراه جدیدترین تکنولوژیهای آفرود را روانهی بازار کند. در مورد تواناییهای این مدل جدید صحبت زیادی نشده است؛ با این حال یکی از وبسایتهای انگلیسیزبان دربارهی آن نوشته: «با این خودرو میتوانید وارد جهنم شوید و سالم از آن خارج شوید!»
دانشمندان دانشگاه رایس با همکاری دانشمند ایرانی کاتالیزور بادوامی را با هدف افزایش عملکرد سلولهای سوختی ارائه دادهاند.
به نقل از ساینس دیلی، تیم علمی با همکاری صادق یزدی، دانشآموخته دانشگاههای شهید بهشتی و صنعتی شریف، این کاتالیزور را با متصل کردن اتمهای منفرد روتنیم به ورقه گرافن ابداع کردهاند.
کاتالیزورهای کنونی که به سلولهای سوختی امکان تبدیل انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی را میدهند، معمولا از پلاتین ساخته میشوند؛ با این حال، این ماده گران است و دانشمندان دهههاست به دنبال ارائه جایگزینی مناسب برای آن بودهاند.
به گفته "جیمز تور" (James Tour)، رهبر ارشد این مطالعه، ترکیب گرافن-روتنیم میتواند جایگزین مناسبی برای پلاتین باشد و در آزمایشهای انجام شده هم عملکرد آن مانند کاتالیزورهای پلاتینی بود.
روتنیم زمانی که بین آرایههای چهار اتم نیتروژن حاضر در ترکیب کاتالیزور جدید تثبیت میشود، فعالایت بالایی دارد و بهای آن یک دهم پلاتین معمولی است.
چون صادق یزدی و همکارانش از اتمهای منفرد روتنیم برای ساخت کاتالیزور ابداعی استفاده کردند، تمامی این اتمها در فعالیت کاتالیزور دخیل بودند.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله ACS Nano قابل مشاهده است.
سرطان با وجود انجام تحقیقات متعدد و تلاش مفرط پزشکان همچنان یکی از مرگبارترین بیماریهای دنیاست اما بالاخره با روش آزمایشی که سازمان غذا و داروی آمریکا آن را تایید کرده، ممکن است در مسیر نابودی قرار بگیرد.
به نقل از پایگاه یونیورسیتی هرالد، این آزمایش انقلابی با نام "ODTT)" Oncomine Dx Target Test) اولین نوع از آزمایشهای ترتیبی نسل جدید است که داروها را به طور دقیق به سلولهای سرطانی میرساند.
این روش که توسط محققان موسسه بیوتکنولوژی "ترمو فیشر" ابداع شده است، جهشهای متفاوتی که در آرایش ژنتیکی تومور سرطانی رخ میدهد را شناسایی میکند و سپس داروی مشخصی که میتواند آن نوع از سرطان را نابود کند، پیشنهاد میدهد.
"جویدیپ گوسوامی" رییس موسسه "ترمو فیشر" گفت: این روش از چندین لحاظ انقلابی بزرگ در درمان سرطان است. اول اینکه نشانههای ژنتیکی را شناسایی میکند و با در نظر گرفتن این نشانهها داروی مناسب را پیشنهاد میکند.
در کنار آن این روش مسیر را برای درمانهای خلاقانه دیگر نظیر بیوپسی مایع سرطان و ایمن درمانی شخصی هموار میکند.
بیوپسی مایع سرطان دی.ان.ای سرطان که در خون بیمار شناور است را مرتب میکند. این نوع آزمایش موجب تشخیص سریع سرطان میشود.
ایمن درمانی شخصی نیز ایمنی بدن را برای مبارزه با سرطان افزایش میدهد.
روش جدید امید را در بیماران مبتلا به سرطان زنده کرده است اما برخی از آنان نگران هزینه این درمان هستند، چرا که این روش واقعا گران است. اما در واقع میتواند در دراز مدت اقتصادی نیز باشد، زیرا این روش با تشخیص درست داروی مورد نیاز هر بیمار از اتلاف پول و وقت وی جلوگیری میکند.
محققان معتقدند استفاده از روش جدید برای بیماران مبتلا به سرطان ریه بسیار ضروری است، چرا که سرطان ریه از مرگبارترین و شایعترین انواع سرطان است و این روش به مبتلایان به سرطان ریه با رساندن داروهای موثر به سلولهای سرطانی، شانس بیشتری به بیماران برای مبارزه با این بیماری مهلک را میدهد.
روسها به دنبال پرتاب سامانه فضایی هستند که پس از ماه شفافترین شیء در آسمان شب خواهد بود.
به نقل از گیزمگ، این فناوری که "مایاک" (Mayak) نام دارد، مجهز به بازتاباندههای خورشیدی خواهد بود.
منجمان معمولا شفافیت اجرام کیهانی را با استفاده از مقیاسی موسوم به "قدر ظاهری" (apparent magnitude) اندازه میگیرند و هرچه این مقیاس کمتر باشد، شفافیت جرم کیهانی بیشتر است.
خورشید به عنوان شفافترین شیء آسمان، دارای قدر بصری ظاهری -27است در حالی که قدر ظاهری ماه کامل بین -13 و -12 قرار دارد. ایستگاه فضایی بینالمللی هم با داشتن قدر ظاهری -6 معمولا شفافترین شیء مصنوعی به شمار میآید این در حالی است که قدر ظاهری سیاره زهره حدود -5 است.
با پرتاب شدن ماهواره مایاک توسط روسها، این سامانه با قدر ظاهری -10 خواهد درخشید و پس از ماه درخشانترین شی مصنوعی در آسمان شب خواهد بود. در واقع نام "مایاک" معادل کلمه روسی"خانه شفاف" (lighthouse) است.
فناوری مزبور توسط دانشجویان دانشگاه پلیتکنیک مسکو طراحی و ساخته شده و در داخل ماهواره کیوبست 3Uاستاندارد قرار خواهد گرفت. ابعاد این سامانه 340.5* 100* 100 میلیمتر گزارش شده و حدود 3.6 کیلوگرم هم وزن دارد.
این بسته کوچک مجهز به یک منبع انرژی، سیستم کنترل و مهمتر از همه مجموعهای از بازتاباندههای خورشیدی برای منعکسکردن نور خورشید است که شفافیت آن ناشی از وجود این بازتاباندههاست.
یکی از اهداف طراحی این ماهواره ثابت کردن این نکته بود که فضا برای تیمهای علمی کوچک هم قابل دستیابی است. طراحان مایاک همچنین مدعیاند این ابزار با استفاده از ساختار چترمانندش مدارهای زبالههای فضایی را پایین خواهد آورد تا آنها در جو زمین آتش بگیرند.
قرار است این سیستم 14 ژوئیه بر پشت موشک Soyuz-2.1a و از بایکونور قزاقستان راهی فضا شود.
تلسکوپ فضایی هابل کهکشانی شکار کرده که اسم آن شبیه یک رمزعبور است.
به نقل از ساینسدیلی، این کهکشان2XMM J143450.5+033843 نام گرفته و 400 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
اسم جرم کیهانی مزبور در ابتدا مجموعهای نامنظم از ارقام و حروف به نظر میرسد اما مانند اسامی کهکشانهای دیگر، معنای خاص و منحصربهفردی دارد.
این کهکشان به عنوان بخشی از پروژه مطالعه آسمان با پرتو ایکس کشف شد که این برنامه توسط رصدخانهXMM-Newton متعلق به آژانس فضایی اروپا اجرا میشود و XMM در اسم آن قابل مشاهده است.
همچنین حرف J نشانگر 14 ساعت، 34 دقیقه و 50.5 ثانیه است که به طول جغرافیایی شباهت دارد و این ارقام هم در نام کهکشان به چشم میخورند. اسم جرم کیهانی مورد بحث همچنین حاوی +03d(درجه) و 38 دقیقه و 43 ثانیه است که میتوان آن را به عرض جغرافیایی زمین تشبیه کرد.
این کهکشان از نوع کهکشانهایSeyfert است و تصور میشود هسته آن حاوی یک سیاهچاله غولپیکر باشد که مقادیر عظیم تشعشع آزاد و پرتوهای ایکس پرانرژی را به بیرون گسیل میکند.
ناسا از آخرین طرح خود برای ساخت فضاپیمایی رونمایی کرده که میتواند با یک سیارک برخورد کرده و مسیر آن را تغییر دهد.
به نقل از دیلیمیل، دانشمندان امیدوارند این سامانه که "دارت"(Dart) نام گرفته در سال 2022 به اولین هدف سیارکی خود برخورد کند.
دارت نخستین ماموریت ناسا برای نشاندادن توان انسانها جهت مقابله با یک سیارک، تغییر دادن مدار آن و در نهایت محافظت از زمین در مقابل برخورد این اجرام کیهانی با زمین در آینده است.
هدف فضاپیمای "دارت" سیستم سیارکی به نام "دیدیموس" (Didymos) است که در سالهای 2022 با فاصله 11 میلیون کیلومتر از کنار زمین عبور خواهد کرد.
"دیدیموس" نامی یونانی برای واژه"دوقلو" است زیرا این جرم کیهانی در واقع یک سیستم دوگانه سیارکی است و دارای دو سیارک است. یکی از این اجرام Didymos A نام دارد که اندازه آن حدود 780 متر است و سیارک کوچکتر که حول آن مدارگردی میکند، نیز Didymos B نام دارد و اندازه آن 160 متر گزارش شده است.
دارت به اندازه یک یخچال است و با سرعتی 9 برابر سرعت یک گلوله یعنی 5.955 کیلومتر در ثانیه به سیارک کوچکتر یعنی Didymos B برخورد خواهد کرد.
دانشمندان ناسا از سال 2003 در حال بررسی این سیستم سیارکی هستند و Didymos A یک شی صخرهای است و ساختار آن به سیارکهای دیگر شباهت دارد. با این حال، ترکیب Didymos B ناشناخته است اما اندازه آن مانند سیارکهای دیگر است و میتواند در صورت برخورد با زمین اثرات منطقهای ایجاد کند.
پروژه "دارت" گامی اساسی در اثبات تواناییهای انسان در محافظت از سیاره زمین در مقابل برخورد سیارکها به شمار میآید.
یک مهندس شهرسازی در یوتیوب فیلمی از نحوه وقوع رانش زمین در آزمایشگاه منتشر کرد.
به نقل از دیلیمیل، بیشتر حفرههایی که در پی رانش زمین به وجود میآیند در مناطقی هستند که رسوبات کربناتی در آنها زیاد هستند.
رانش زمین یا زمینلغزه به حرکت لایههای رسوبی غیرمتراکم و متراکمی بر روی سطح شیبدار که ناپایدار شدهاند حال به دلایل متفاوت مانند زمین لرزه یا راهسازی به سمت پایین را گویند.
عامل حرکت توده رسوبی، نیروی جاذبه، زلزله، جادهسازی، باران یا فشار منفذی سیالات، سبک سازی پایین دست توده و بسیاری عوامل دیگر است. حرکت نزولی در رانش زمین ممکن است بسیار کند رخ دهد(تنها چند میلیمتر در سال) یا با سرعت بسیار بروز کند و تأثیرات مصیبتباری به جای بگذارد.
رانش زمین حتی میتواند در بستر دریا و زیر آب رخ دهد و امواج جزر و مدی به وجود آورد که باعث تخریب در مناطق ساحلی شود. این رانشها را رانش زمین زیردریایی میگویند. رانش زمین ممکن است به علت زلزله، فعالیت آتشفشانی، تغییرات آبهای زیرزمینی، به هم خوردن یا تغییر شیب زمین رخ دهد.
در طول مدتزمان طولانی آبهای زیرزمینی میتوانند سنگها را شستشو دهند و تونلهایی ایجاد کنند که همانند یک لوله، آب را به سمت سطوح پایینتر سرازیر میکند.
با شسته شدن سطوح زیرین، سطح زیر خاک خالی شده و رانش زمین اتفاق میافتد.
خطری که رانش زمین برای خودروهای در حال حرکت در جادهها در پی دارد میتواند بسیار مهلک باشد.
"گردی هیلهاوس"(Grady Hillhouse) یک مهندس فعال در زمینه شهرسازی در یک کانال یوتوب فیلمی منتشر کرد که به خوبی تاثیر فرسایش خاک را در ایجاد رانش زمین نشان میدهد.
فرسایش خاک میتواند بوسیله باد، لغزش و سایش پوسته زمین و همچنین آب ایجاد شود که در بین موارد ذکر شده هیچ عاملی به قدرتمندی آب نیست.
هیلهاوس در توضیح این پدیده میگوید: تقریبا جواب اکثر این سوالات که چرا زمین رانش میکند، چه عاملی مسبب آن است و اینکه این ویژگی از کجا میآید، آب است.
وی افزود: توانایی آب برای انتقال خاک و سنگ به فاکتورهای متفاوتی بستگی دارد اما در کل هر چقدر قدرت این جریانها بیشتر باشد، فرسایش خاک نیز بیشتر است.

با حمایت ستاد توسعه فناوری لیزر، فتونیک و ساختارهای میکرونی معاونت علمیوفناوری ریاستجمهوری، شرکتهای دانشبنیان ایرانی در نمایشگاه فتونیک و لیزر آلمان به عنوان مهمترین رویداد این حوزه در جهان دستاوردهای فناورانه خود را عرضه کردند.
نمایشگاه دو سالانه فتونیک و لیزر مونیخ آلمان (LASER WORLD OF PHOTONICS) بزرگترین رویداد تجاری و اقتصادی حوزه لیزر و فتونیک است که در آن شرکتهای پیشگام و توانمند این فناوری از سراسر دنیا به ارائه دستاوردها، محصولات و توانمندیهای خود میپردازند.
با برنامهریزی و حمایتهای ستاد توسعه فناوری لیزر، فتونیک و ساختارهای میکرونی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، در این دوره از نمایشگاه برای اولین بار کشور ایران به عنوان یکی از شرکتکنندگان حضور داشت و فناوران حوزه لیزر و فتونیک کشور در این نمایشگاه جهانی دستاوردهای فناورانه اپتیک و فتونیک خود را عرضه کردند
در این نمایشگاه آخرین فناوریها در حوزههایی چون تکنولوژی تولید قطعات اپتیکی و ابزارهای نوری، سنسورها، تست، اندازهگیری و سیستمهای اندازهگیری نوری و تصویرسازی و نمایشگرها، کاربرد سامانههای لیزری در مهندسی تولید، تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات اپتیکی و تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات اپتیکی همچنین مهندسی پزشکی و بیوفتونیک و در نهایت انرژی و تامین روشنایی و امنیت از موضوعات اصلی نمایشگاه جهانی فتونیک و لیزر مونیخ (LASER WORLD OF PHOTONICS) عرضه شد.
شرکت COHERENT به عنوان یکی از 4 شرکت فعال در زمینه لیزر که سالانه بیش از یک میلیارد دلار سود دارد، محصولات خود را در حوزه فناوریهای تصویربرداری، چاپگر، صنایع نیمهرسانا، بیوتکنولوژی و پزشکی، سنسورها، فتوولتاییک و ابزار دقیق در این نمایشگاه عرضه کرد.
پس از یک ماه تلاش ناسا برای ارسال موشک کوتاهبرد برای تولید ابر مصنوعی و تعویقهای مکرر، این موشک به فضا پرتاب شد.
به نقل از دیلیمیل، "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) این موشک را از پایگاه "والوپس"(Wallops) واقع در ایالت ویرجینیا انجام داد.
ابرهای تولید شده توسط این موشک در محدوده آسمان نیویورک تا کارولینای شمالی مشاهده شد.
این ابرهای مصنوعی به رنگهای آبی، سبز و قرمز درآمده و سپس در جو محو شدند.
موشک "تریر مالموت"(Terrier Malemut) یک موشک تحقیقاتی یا "ژرفاسنج"(Sounding rocket) است که برای اندازهگیری و انجام آزمایشهای علمی در طول پرواز زیر مداری طراحی شده است.
از این موشکها برای حمل ابزار از ارتفاع ۵۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین استفاده میشود، به طور کلی این ارتفاعی بین بُرد بالونهای هواشناسی و ماهوارهها است (حداکثر ارتفاع برای بالون حدود ۴۰ کیلومتر و حداقل برای ماهواره حدود ۱۲۰ کیلومتر است).
راکتهای ژرفاسنج ، نقطه اوج بین ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ کیلومتر دارند که این حداکثر ارتفاع اوج آنهاست. راکتهای ژرفاسنج اغلب از موتورهای مازاد موشکهای نظامی استفاده میکنند.
موشک "تریر مالموت" ناسا دارای یک سامانه تزریق پیشرفته است که برای مطالعه یونوسفر و همچنین شفقهای قطبی به کار میرود.
این سامانه به محققان کمک میکند تا با استفاده از رنگهای مختلف برای تولید ابر مصنوعی، به صورت مستقیم نحوه حرکت ذرات در فضا را مشاهده کنند.
در این موشک 10 محفظه تولید ابر مصنوعی تعبیه شد که در طول پرواز هشت دقیقهای این موشک، ابرهای مصنوعی را در آسمان ایجاد کردند.

.: Weblog Themes By Pichak :.