تبادل لینک هوشمند 
یک نمونه نادر از دنباله‌دارها در روز اول سال 2016 در آسمان شرقی رصد شد.
ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرد: دنباله‌دار کاتالینا که به طور رسمی به "C / 2013 US10" شناخته شده است، پس از رسیدن به اعماق فضا در پی سفر اخیر خود، به قسمت داخلی منظومه شمسی وارد شده و قبل از طلوع آفتاب در آسمان قرار گرفته است.
مردم برای مشاهده این دنباله‌دار که پوششی از غبار و یخ داشته و به کما معروف است، نیازمند دوربین‌های دوچشمی بودند.
ساده‌ترین راه برای پیدا کردن دنباله‌دار کاتالینا، ابتدا یافتن "دب اکبر" در آسمان پیش از طلوع آفتاب و پیدا کردن قوسی است که
به ستاره غول‌پیکر نارنجی (ستاره ژوبین دار یا نگهبان شمال) منتهی می شود. این ستاره برای کسانی که در نیمکره شمالی هستند، دومین ستاره درخشان در آسمان بوده و شناسایی آن نسبتا آسان است.
در روز اول سال نو این دنباله دار تنها 0.5 درجه در حدود عرض ماه به سمت غرب ستاره نگهبان شمال حرکت کرد.
کاتالینا دارای دو دم است، یک دم غباری در مسیر حرکت دنباله‌دار که در قسمت سمت چشم پایین هسته‌ی دنباله‌دار دیده می‌شود و دیگری دم یونی که خیلی طولانی است و به قسمت بالا-سمت راست عکس رفته است. در ۱۷ ژانویه، این مسافر منظومه‌ی شمسی که از ابر اورت آمده، به نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود از زمین می‌رسد. آن زمان ۱۱۰ میلیون کیلومتر با ما فاصله خواهد داشت و در کنار ستارههای صورت فلکی دب اکبر قرار خواهد گرفت.
تیمی از مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه کلرادو نخستین پردازشگر جهان را ساخته‌اند که از نور برای ارتباطات فوق سریع بهره می‌برد.
محققان با موفقیت توانسته‌اند الکترون‌ها و فوتون‌ها را درون یک ریزپردازشگر تک تراشه جفت کنند که می‌تواند راه را برای پردازش فوق سریع و کم نیروی داده هموار کند.
آنها دو هسته پردازشگر با بیش از 70 میلیون ترانزیستور و 850 اجزای فوتونی را روی یک تراشه سه در شش میلیمتری قرار دادند. این دانشمندان ریزپردازشگر را در یک ریخته‌گری ساختند که تراشه‌های رایانه‌ای با عملکرد بالا را بطور انبوه تولید می‌کند . این امر نشان می‌دهد که براحتی و به سرعت می‌توان این طراحی را برای مقاصد تجاری تولید کرد.
تراشه جدید با ادغام در یک ریزپردازشگری که اتصالات فوتونی برای ارتباط با سایر تراشه‌ها به آن نیاز دارند، نشان‌دهنده گام بعدی در تکامل فناوری ارتباطات فیبر نوری است.
به گفته محققان، این نخستین پردازشگری است که از نور برای برقراری ارتباط با جهان خارج استفاده کرده و هیچ پرازشگر دیگری از ورودی/خروجی فوتونی بر روی تراشه برخوردار نیست.
در نهایت این تحقیق می‌تواند برای مواردی همچون فناوری رادار نوری مورد استفاده برای هدایت خودروهای خودران و چشمهای رباتها (لیدار)، تصویربرداری فراصوت مغز و حسگرهای زیستی جدید محیط زیست بکار گرفته شود.
این تحقیق در مجله نیچر منتشر شده است.
تیمی از مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه کلرادو نخستین پردازشگر جهان را ساخته‌اند که از نور برای ارتباطات فوق سریع بهره می‌برد.
محققان با موفقیت توانسته‌اند الکترون‌ها و فوتون‌ها را درون یک ریزپردازشگر تک تراشه جفت کنند که می‌تواند راه را برای پردازش فوق سریع و کم نیروی داده هموار کند.
آنها دو هسته پردازشگر با بیش از 70 میلیون ترانزیستور و 850 اجزای فوتونی را روی یک تراشه سه در شش میلیمتری قرار دادند. این دانشمندان ریزپردازشگر را در یک ریخته‌گری ساختند که تراشه‌های رایانه‌ای با عملکرد بالا را بطور انبوه تولید می‌کند . این امر نشان می‌دهد که براحتی و به سرعت می‌توان این طراحی را برای مقاصد تجاری تولید کرد.
تراشه جدید با ادغام در یک ریزپردازشگری که اتصالات فوتونی برای ارتباط با سایر تراشه‌ها به آن نیاز دارند، نشان‌دهنده گام بعدی در تکامل فناوری ارتباطات فیبر نوری است.
به گفته محققان، این نخستین پردازشگری است که از نور برای برقراری ارتباط با جهان خارج استفاده کرده و هیچ پرازشگر دیگری از ورودی/خروجی فوتونی بر روی تراشه برخوردار نیست.
در نهایت این تحقیق می‌تواند برای مواردی همچون فناوری رادار نوری مورد استفاده برای هدایت خودروهای خودران و چشمهای رباتها (لیدار)، تصویربرداری فراصوت مغز و حسگرهای زیستی جدید محیط زیست بکار گرفته شود.
این تحقیق در مجله نیچر منتشر شده است.
ایران با کسب رتبه 16 تولید علم جهان در سال 2014 و 2015 از نظر رشد علمی نیز رتبه چهارم جهان را در سال 2014 کسب کرد.
دکتر محمد جواد دهقانی، سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) با اعلام این خبر افزود: هر چند کمیت تولید علم تنها یکی از شاخص‌های رشد و توسعه علمی است و اسناد بالادستی از جمله سند سیاست‌های کلان علم و فناوری ابلاغی مقام معظم رهبری و نیز نقشه جامع علمی کشور بر شاخص‌های دیگری مانند مرجعیت، دیپلماسی و اثرگذاری اقتصادی و اجتماعی نیز تکیه دارند،اما در طی سالیان گذشته نشر نتایج پژوهش در معتبرترین مجلات بین‌المللی به عنوان مهمترین معیار برای سنجش رشد و توسعه علمی بیش از اندازه مورد تاکید قرار گرفته است.
به گفته وی، نه فقط به کارگیری این شاخص به تنهایی، بلکه شیوه رتبه‌بندی کشور بر حسب کمیت تولید علم روشی است که نیاز به اصلاح دارد.
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) اظهار کرد: بررسی اطلاعات موجود در پایگاه استنادی اسکوپوس تا تاریخ ۹ دی ماه ۱۳۹۴ (انتهای سال 2015 میلادی ) نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران رتبه ۱۶ کمیت تولید علم جهان در سال ۲۰۱۵ را کسب کرده است. البته بدلیل آنکه حتی بعد از گذشت چندین ماه از پایان یک سال میلادی، اطلاعات کمیت تولید علم کشورها همچنان در پایگاه‌های استنادی تکمیل می‌شوند، بهترین روش برای اعلام رتبه قابل اتکای کمیت تولید علم چندین ماه پس از پایان سال مورد نظر است.
دهقانی تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۴ میلادی نیز در جایگاه ۱۶ کمیت تولید علم جهان قرار داشت.
وی گفت: در سال ۲۰۱۳ میلادی ایران رتبه ۱۸ کمیت تولید علم دنیا را کسب کرده بود. در این سال سوئیس رتبه ۱۷ را در اختیار داشت، اما اختلاف ایران و سوئیس تنها در ۴۰ مدرک بود، به عبارت دیگر اگر پژوهشگران جمهوری اسلامی ایران ۴۱ پژوهش دیگر را در سطح بین المللی منتشر کرده بودند، آنگاه رتبه ۱۷ از آن ایران می‌شد.
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام با بیان این که این رقم فقط شامل یک دهم درصد از کل تولید علم جمهوری اسلامی ایران بوده به طرح این سوال پرداخت که آیا اصولا این شیوه رتبه بندی که در کشور رایج شده، صحیح است؟ و در ادامه تصریح کرد: میزان تولید علم دنیا پدیده ثابتی نبوده و مرتبا در حال افزایش است، با این حال از سال ۲۰۱۲ میلادی از سرعت رشد آن دائما کاسته شده است؛ بنابراین هر چند میزان کمیت تولید علم دنیا از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴میلادی افزایش یافته، اما روند رشد آن نسبت به سال های قبل از آن کاهش داشته است.
بنا بر اعلام وی، در سال ۲۰۱۲میلادی دنیا نسبت به سال ۲۰۱۱میلادی حدود یکصد هزار مدرک بیشتر تولید کرد. این افزایش برای سال های ۲۰۱۳ میلادی به ۲۰۱۲ به حدود ۹۲۰۰۰ مدرک رسید. تعداد مدارک در سال ۲۰۱۴میلادی نسبت به سال ۲۰۱۳میلادی تنها حدود بیست و یک هزار مدرک افزایش یافت. تولید علم سال ۲۰۱۵ میلادی نیز هنوز کامل نشده و نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی حدود پانصد هزار مدرک اختلاف دارد.
وی در ادامه گفت: تولید علم دنیا در سال ۲۰۱۴ نسبت به سال ۲۰۱۳ میلادی به میزان هشت دهم درصد رشد داشته و این در حالی است که دنیا در سال ۲۰۱۳ میلادی تنها حدود سه و نیم درصد بیش از سال ۲۰۱۲ میلادی علم تولید کرد. همین وضعیت برای نسبت سال ۲۰۱۲ به ۲۰۱۱ میلادی نیز وجود دارد که میزان رشد حدود چهار درصد بود. بنابراین روند رشد تولید علم در سطح بین المللی هر چند رشد داشته؛ اما میزان رشد کاهش یافته است.
رییس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری (RICeST) گفت: بررسی میزان رشد کمیت تولید علم ۲۰ کشوری که بیشترین میزان کمیت تولید علم دنیا در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ را تولید کرده‌اند نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۴ میلادی به نسبت سال ۲۰۱۳ میلادی چهارمین کشور از لحاظ رشد علمی در دنیا بوده است. ایران حدود ۴.۴ درصد رشد علمی داشته است. سه کشور قبل از ایران کشورهای روسیه، هند و چین هستند که به ترتیب حدود ۱۴.05درصد، ۱۰.26درصد، و 6.85 درصد رشد علمی داشته‌اند. در همین دوره زمانی ۱۲ کشور از برترین تولید کنندگان کمیت علم دنیا از جمله آمریکا، انگلیس، فرانسه، هلند و ژاپن دارای رشد منفی بوده اند.
دهقانی خاطرنشان کرد: در سال ۲۰۱۴ میلادی تاکنون تعداد مدارک منتشر شده یا همان کمیت تولید علم ایران در پایگاه استنادی اسکوپوس به 42 هزار و ۹۹۳ مدرک رسیده است. این رقم در سال ۲۰۱۳ میلادی تعداد ۴۱ هزار و ۱۸۴ مدرک و در سال ۲۰۱۲ میلادی تعداد ۴۰ هزار و ۳۸۵ مدرک بود. جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۰۵ میلادی تنها ۸۱۸۰ مدرک در سطح بین المللی منتشر کرده بود که مقایسه این رقم با وضعیت حاضر نشان می‌دهد که در ده سال گذشته تولید علم کشور بیش از پنج برابر افزایش یافته است.
وی افزود: بر اساس آمار موجود تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی کشور هلند با تعداد 46 هزار 27 مدرک در جایگاه پانزدهم کمیت تولید علم دنیا و جمهوری اسلامی ایران با 36 هزار و 430 مدرک (با اختلاف ۹ هزار و ۵۹۷ مدرک) در جایگاه شانزدهم قرار دارد. همچنین کشور هلند در سال ۲۰۱۴ میلادی تعداد ۱۱ هزار و 61 مدرک بیشتر از جمهوری اسلامی ایران تولید کرده است.
دهقانی در پایان گفت: مترداف دانستن کمیت تولید علم با رشد و توسعه علمی به یک گفتمان غالب در سطح ملی بدل شده و هم اکنون نیاز به تغییر آن کاملا مشهود است. کسب مرجعیت بین‌المللی در علم و فناوری با تکیه صرف بر کمیت تولید علم حاصل نمی‌شود. گام نهادن در جهت ارتقای سطح کیفی پژوهش ها، گسترش تعاملات علمی بین المللی و تبدیل علم به ثروت و قدرت ابعاد دیگری هستند که باید در دستور کار سیاستگذاران علم و فناوری کشور قرار گیرند تا علم کشور همچنان شتابان و به صورت همه جانبه مسیر رشد و اعتلای خود را طی کند.
یک تیم تحقیقاتی چهار نفره متشکل از دو محقق ایرانی در دانشگاه مانیتوبا در کانادا موفق به ساخت نوعی حسگر قابل انعطاف و ارزان قیمت با استفاده از محلولی از نانولوله‌های کربنی و آدامس جویده شدند.
محمد علی دارابی، پژوهشگر طرح در دانشگاه مانیتوبای کانادا در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی ایسنا، با اشاره به گسترش کاربرد حسگرها در حوزه‌های مختلف از مراکز درمانی گرفته تا ساخت ابزارهای اندازه‌گیری ضربان قلب یا تعداد قدمها و دوره‌های خواب و بیداری گفت: در این پژوهش ما راه را برای کاربردهای جدید و متنوع‌تری باز کردیم.
وی با بیان این که قابلیت انعطاف، مهمترین ویژگی حسگرهای آدامسی است افزود: اکثر حسگرهایی که امروزی استفاده می‌شوند از جنس فلزی هستند که تنش‌های حرکتی به تدریج موجب کاهش حساسیت، فرسودگی و در نهایت توقف کار آنها می‌شود.
دارابی تصریح کرد: برای غلبه بر این ضعف برخی متخصصان اقدام به ساخت حسگرهایی از جنس پلاستیک‌های قابل انعطاف و سیلیکون کرده‌اند؛اما این کار حساسیت حسگرها را کم می کند. ما در این پژوهش از ماده‌ای فراوان و در دسترس استفاده کردیم که ضمن حفظ حساسیت بالای حسگرها، قابلیت انعطاف بالایی هم دارد.
وی درباره مراحل ساخت این حسگر آدامسی گفت: نمونه‌هایی از آدامس‌های معمولی موجود در بازار به مدت 30 دقیقه جویده و سپس با محلول اتانول شسته شدند.
پژوهشگر طرح افزود: در مرحله بعدی محلولی از نانولوله های کربنی به آدامس اضافه و به شکل های مورد نظر تقسیم شد.
دارابی تصریح کرد: این حسگرهای جدید که قابل شکل‌دهی با سرانگشتان هستند در مرحله آزمایش توانستند حتی کششی به اندازه 5 برابر طول اولیه خودشان (530 درصد) را بدون افت حساسیت بالا تحمل کنند.
وی قابلیت شکل‌دهی آسان و تطبیق با سطوح مختلف را از ویژگی‌های مهم این ماده برشمرد و گفت: حسگرهای آدامسی توانایی آشکارسازی تغییرات رطوبت محیط را هم دارند و می‌توانند در اندازه‌گیری‌ها و تشخیص‌های مرتبط با دستگاه تنفس استفاده شوند.
دارابی درباره عملکرد حسگر ساخته شده گفت: در این حسگرهای جدید، با تغییرات کششی که در اثر حرکات بدن ایجاد می‌شود، تغییراتی در رسانایی شبکه لوله‌های کربنی موجود در حسگر به وجود آمده و توسط دستگاه های آشکارساز ردیابی می‌شوند.
شبکه‌ی Dronestagram برای به اشتراک‌گذاری تصاویر گرفته شده با پهپاد ایجاد شده و هر روزه تصاویر زیبایی از مشترکین خود را منتشر می‌کند. با کجارو همراه باشید تا برخی از بهترین تصاویر گرفته شده با پهپاد در سال ۲۰۱۵ را ببینید.
این روزها از پهپادها برای گرفتن تصاویری با زاویه‌ای متفاوت استفاده می‌شود که قبلا تنها با ساعت‌ها کوهنوردی و یا با استفاده از هواپیما و هلی‌کوپتر گرفته می‌شد، اما با رواج پهپادها میان مردم، گرفتن تصاویر زیبا و چشمگیر تبدیل به بازی‌ای سرگرم‌کننده شده است.
۱. پیست شترسواری المرمون، دبی؛ امارات متحده عربی
۲. لهستان
۳. دریاچه پنهان، واشنگتن، آمریکا
۴. منطقه محافظت‌شده شیووی، شاندونگ، چین
۵. جزیره فراموش شده، تاها، پلینزی فرانسه
۶. کوه سنت میشل، نورماندی، فرانسه
۷. مارینگا، پارانا، برزیل
۸. دریاچه تورگویاک، میاس، فدراسیون روسیه
۹. Glorieta Rodolfo Sanchez Taboada، مازالتان، سینااوآ، مکزیک
۱۰. کلیسای جامع سنت فرونت، پریگوئکس، فرانسه
۱۱. مجسمه مسیح، ریو دو ژانیرو، برزیل
۱۲. تراس برنج، بالی
۱۳. غار پروهودنا، بلغارستان
۱۴. صوفیا، بلغارستان
۱۵. کلیسا، پاراکاتو، میناس گرایس، برزیل
۱۶. متز، فرانسه
۱۷. آتن، یونان
۱۸. دریاچه آتشفشان سودا، کالیفرنیا، آمریکا
۱۹. لُمان، سارته، فرانسه
۲۰. آتن، یونان
سفری خاطره‌انگیز با دو خودروی افسانه‌ای مرسدس در ایالت کالیفرنیا را با هم آغاز می‌کنیم. یکی از این دو افسانه واقعی، مدل 300SL با درب‌های مشهور بال پرنده یا گالوینگ است و دیگری شیری غران با نام AMG GT. همسفر ما باشید.
از بدو تولد صنعت سینما در ایالت کالیفرنیا و لس‌آنجلس نزدیک به 100 سال می‌گذرد. پول هنگفت این صنعت در جیب هنرمندان و ثروتمندان ولخرج آن زمان سنگینی می‌کرد.
این درآمدهای اضافی درنهایت منجر به تولید خودروهای سریع‌تر و لوکس‌تر شد، خودروهایی مجلل از کمپانی‌های Duesenbergs، Delahayes، Stutzes و Marmons که توسط خطوط راه‌آهن به سرتاسر ایالت فرستاده می‌شد.
اما بعد از جنگ جهانی دوم کمپانی‌های جگوار، مازراتی، پورشه و پگاسوس حفظ شدند. البته در این میان انزو فراری هم با نام‌گذاری یکی از مدل‌هایش به نام این ایالت واقعاً در این بازار خوب ظاهر شد.
افراد مشهور و ولخرج دیگر حاضر نبودند از خودروهای دست پایین کمپانی‌های سیتروئن و لانچیا استفاده کنند؛ بنابراین فضا برای حضور خودرویی متمایز مهیا شده بود. خودروی اسپرتی که از آن سخن خواهیم گفت در سال 1955 نفس‌نفس‌زنان خود را از فرسنگ‌ها دورتر به این بازار رساند.
همه‌چیز از جنوب کالیفرنیا و کوه‌های سانتا مونیکا آغاز می‌شود. با گذر از خروجی آزادراه هالیوود در قسمت شمالی مرکز شهر و حوالی بیچوود کانیون نشان هالیوود را می‌بینید.
اگر از دروازه‌های قدیمی و سنگی هالیوود عبور کنید سفر در زمان شروع می‌شود. البته قبل از این‌که به این محل برسیم باید ببینیم که این مرسدس 300SL گالوینگ سال 1955 میلادی ما چگونه روشن می‌شود.
دکمهٔ پمپ الکتریکی سوخت ثانویه را فعال می‌کنیم، کلید را در استارت می‌چرخانیم تا صدای موتور 3.0 لیتری OHC شش سیلندر این خودرو طنین‌انداز شود. سپس هم پمپ الکتریکی را غیرفعال می‌کنیم تا پمپ مکانیکی اصلی وظیفهٔ خود را انجام دهد. حالا آمادهٔ حرکت به‌سوی گذشته هستیم.
این خودرو با نام‌های 300SL یا W198 یا نام آلمانی der Flügeltüren شناخته می‌شود و نمونه گالوینگ آن مثل یک شمشیر برنده در میدان‌ها حاضر می‌شود. کمپانی دایملر-بنز در طول چنگ جهانی موتورهای 12 سیلندر تزریق مستقیم تولید می‌کرد.
این موتورها برای میدان دید بهتر و کاهش طول جلویی به‌صورت وارونه بر روی وسایل نقلیه ارتش لوفت وافه یا همان نیروی هوایی آلمان نازی سوار می‌شدند.
وقتی زمان آخرین فرصت برای احیای مرسدس بنز در مسابقات رالی سال 1951 فرا رسید این کمپانی دانش خود را در خودروی W194 پیاده کرد. خودرویی کوپه و مسابقه‌ای که با شاسی‌های تیوب فریم سبک هواپیما ساخته شده بود و درب‌های آن هم مثل یک هواپیما رو به بالا باز می‌شد.
این خودرو از پیشرانه کاربراتوری SOHC شش سیلندر 3.0 لیتری بهره می‌برد. دایملر برای این‌که ثابت کند می‌تواند موتور را به هر حالتی بر روی خودرو سوار کند موتور را با شیبی 50 درجه به سمت چپ بر روی خودرو قرار دادند تا خط کاپوت پایین‌تر قرار بگیرد.
مهندسان هم به همین دلیل لقب موتور اتو شیب‌دار "Schräger Otto” را برای این موتور انتخاب کردند. مسابقات 24 ساعته لمانز سال 1952 اوج بازگشت دایملر بنز به این مسابقات بود جایی که این خودرو با تصاحب سکوی اول به همه نشان داد که این کمپانی به مسیر مسابقات بازگشته است.
کمی بعدتر کمپانی مرسدس بنز متقاعد شد که نسخهٔ خیابانی W194 هم موفقیت مدل مسابقه‌ای را تکرار می‌کند بنابراین در تاریخ 6 فوریه سال 1954 مدل کوپه 300SL جدید یعنی W198 را به نمایشگاه‌های نیویورک فرستاد. مرسدس بنز با فرستادن این خودرو به نمایندگی‌هایش به شهرت جهانی جدیدی دست پیدا کرد.
گالوینگ 300SL و مجله کارانددرایور تاریخ تولید یکسانی دارند. علاوه بر این کارل لودویسن سردبیر ارشد این مجله در سال 1958 مدل دست چندم این خودرو را تهیه کرده بود و با خود به نیویورک آورده بود.
شش دهه بعد کارل اکبرگ یک کلاسیک باز آمریکایی این خودرو را با مجموعه‌ای از قطعات اصلی و رینگ‌های روج بازسازی کرد. او که معتقد است خودروهای کلاسیک را هم نباید زیر سقف نگه داشت بیش از 80 هزار کیلومتر با این خودرو سفر کرده است.
در حین بازسازی قسمتی کمی از جلوی خودرو دوباره رنگ شد و چرم به رنگ جو این خودرو با صندلی‌های گوتلیب دایملر همراه شد. به‌عبارت‌دیگر خودرو مثل اولش کامل شد.
از اکبرگ خواستیم که فرصتی برای رانندگی با این خودرو در اختیارمان بگذارد او هم با در اختیار قرار دادن خودرو به مدت 10 ساعت از این کار استقبال کرد.
ران جانسون یکی از دوستان قدیمی کارل هم که خودش یک مدل گالوینگ جدید داشت به‌صورت داوطلبانه ما را در این بررسی همراهی کرد؛ بنابراین با دو نسل مختلف از مرسدس سفر خود را به سمت سرزمین آفتابی کالیفرنیا و بادهای اقیانوس آرام آغاز کردیم.
با گذر زمان مرسدس علاقه‌اش به خودروهای اسپرت کاهش پیدا کرد و با کانسپت های موتور وسط و مدل‌های هایپرهومولوگ مثل CLK GTR در سال‌های 98 تا 99 میلادی در بازارها حضور پیدا کرد. بااین‌حال مرسدس هیچ‌وقت کلاس خودروی موتور جلو گرند تورینگی که با W198 آغاز شد را فراموش نکرد.
در سال 2010 مرسدس برای یادبود 300SL اصلی خودروی گالوینگ SLS AMG را با وجههٔ عجیب‌وغریب معاصر به تولید رساند. امسال با پا به سن گذاشتن SLS و مرگ غریب به وقوع این سری که قیمتش از 224605 دلار آغاز می‌شد مرسدس درصدد بازنویسی این سری برآمد.
این طراحی دوباره به خودروی AMG GT با توربوی دوقلو که با درب‌های متداول‌تر کمی متواضع‌تر و جذاب‌تر و البته بسیار ارزان‌تر از سری قبل بود ختم شد. مدل S این خودروی جذاب 503 اسب بخاری قیمت پایه‌ای 130825 دلاری دارد.
برخی معتقدند که مرسدس مدل AMG GT را برای رقابت با 911 به بازار فرستاد اما وظیفه‌ای که به این مدل واگذار شده چندان با این ایده سازگار نیست. این خودرو هنوز بیش‌ازاندازه بزرگ و فوق‌العاده سریع است با این حال بهترین عملکردش در حالت سواری راحت (Comfort) است.
به‌عبارت‌دیگر این خودرو بیش‌ازپیش به 300SL مجلل شباهت پیدا کرده است. خونسردی و آرامش SL مثال‌زدنی است. این خودرو فرزند موتورهای شیب‌دار اتو است و قدرت و گشتاور بالای آن با سیستم مکانیکی تزریق مستقیم همراه شده است.
گالوینگی که در اختیارمان بود به طرز شگفت‌انگیزی مدرن به نظر می‌رسید. سیستم تراکم رانندگی 3.25:1 در این مدل که به‌صورت آپشن مهیا شده این خودروی اسپرت را در مسیر دورهای شگفت‌انگیز قرار می‌دهد. باک 300SL با 130 لیتر ظرفیت به‌قدری حجیم به نظر می‌رسد که برای خالی کردن آن باید ساعت‌ها رانندگی کنید.
طراحان SL ساختار مشبکی را برای بیرون خودرو در نظر گرفته بودند در پی همین تصمیم صندلی‌های چسبیده به هم، به صندلی‌های جدای مثلثی شکل تبدیل شدند. با این تغییر نیاز به درب‌های گالوینگ حس شد.
چراکه درب‌های متداول بر روی یک خودروی کوپه با چنین طراحی‌ای مشکل‌ساز بود. درهرحال رکاب بسیار گسترده این خودرو راننده‌های وسواسی و مکانیک‌ها را دچار سردرگمی می‌کند و همچنین وارد شدن به کابین را سخت می‌کند.
اگر بخواهیم SL را با نسل جدید مقایسه کنیم در نگاه اول AMG GT S جذاب و راحت، بدنهٔ زیبای خود را به رخ می‌کشد اما باید بگوییم که SL انگار چند پله بالاتر از دیگر خودروها است چراکه شیشه‌های منحنی شکل خودرو دیدی 360 درجه‌ای از اطراف را مهیا می‌کند. دکمه‌ها و تنظیمات بدون برچسبی در کابین دیده می‌شد که اکبرگ کاربری آنها را توضیح داد. پمپ سوخت، اهرم دریچه هوا و…
در طول مسیر بیچوود کانیون چندین بار در جادهٔ باریک پیچ‌درپیچ آن گم شدیم اما درنهایت نشان هالیوود را دیدیم؛ و در کلبه‌ای قدیمی توقف کردیم. مکانی با درب‌های طاقی شکل که از سال 1920 تابه‌حال میزبان نویسنده‌ها، کارگردان‌ها و ستارههای معروف هالیوود بوده است به همین خاطر نمی‌توانیم بگوییم که این اولین گالوینگی است که به اینجا پا گذاشته است.
در مسیر بازگشت در بارهام به مسیر قدیمی تپه‌ای و مسابقه‌ای مولهولند می‌رسیم. فرمان SL در این مسیر بسیار پیچ‌درپیچ مثل تیرکمان سفت می‌شود و در توصیف آن در مجله سال 1956 گریف بورگسون گفت که فقط یک رانندهٔ مرد یا یک رانندهٔ زن قوی و ورزشکار از پس چنین خودروی سنگینی برمی‌آید.
اکسل مستقل (Swing axle) در سیستم تعلیق خودروی SL را نباید به بازی گرفت چراکه SL یک خودروی کلاسیک آنتیک گران‌قیمت است. شما با فشردن پدال ترمز سفت این خودرو، چهار درام روی این خودرو را فعال می‌کنید و قدرت در این خودرو را فروکش می‌کنید.
در مقایسه AMG عضلانی این کار را با کنترل‌های کامپیوتری دقیق‌تر و بدون هیچ حرف‌وحدیثی انجام می‌دهد؛ بنابراین پیشرفت زیادی در این مدت صورت گرفته است؛ اما واقعاً آیا بورگسون از چنین پیشرفتی در تکنولوژی AMG شگفت‌زده می‌شود یا از این‌که این خودرو پرواز نمی‌کند ناامید می‌شود؟
در طول ترافیک شهر هیچ‌وقت درجه آب SL از 180 درجه خارج نشد و درجهٔ باک هم از 150 درجه عبور نکرد و این نشان می‌دهد که در سال 1956 واقعاً یک شاهکار متولد شده است. لیست قیمتی از 300SL و آپشن های آن در زمان تولیدش را بررسی کردیم.
این لیست نشان می‌داد که قیمت پایه خودرو 7463 دلار، رینگ‌های روج 350 دلار، رادیو بکر 264 دلار، روکش چرمی 165 دلار، فنرهای مسابقه‌ای 88 دلار و صندوق تجهیز شده 85 دلار بود. البته این لیست بسیار طولانی بود و ما به اشاره به تعدادی از آنها بسنده کردیم.
شاید GT S در مقایسه ظاهری عقب‌تر از SL باشد اما هزینهٔ این طراحی با امتیازات منحصربه‌فرد در امنیت مثل سپرهای پلاستیک فشرده و ستون‌های ضخیم با خون و اشک پرداخت شده است. تجهیزات زیادی در این خودرو دیده می‌شود.
این خودرو به تکنولوژی‌های به‌روز گوگل مجهز شده است و صفحه‌نمایش سیستم اطلاعات و سرگرمی آن رزولوشن بالایی دارد. حالت‌های رانندگی قابل‌برنامه‌ریزی، تریم فیبر کربن و سنسورهای زیاد هشدار در زمان خطر نمونه‌های دیگری از این امکانات هستند.
امکاناتی که جای خالی آنها بر روی 300SL احساس می‌شد. درنهایت به دو جملهٔ پایانی مجموعهٔ گذر زمان بر هایپرکارها می‌رسیم.
یک خودرو فقط برای مدتی می‌تواند در قلهٔ تکنولوژی بماند. هایپرکارهای قدیمی در جادهٔ پیشرفت تکنولوژی به حسرتی برای مردان پیرتر تبدیل می‌شوند. مردانی که در سنین جوانی عاشق چنین خودروهای جذابی شده بودند.
وصیت‌نامهٔ این خودروهای افسانه ای، این است که تا زمانی که قلبشان می‌تپد باید از نهایت سرعت آنها لذت برد چراکه با گذر زمان در پشت اجساد زیبایشان مدفون می‌شوند.
|
خودرو |
2016 مرسدس-AMG GT S |
1955 مرسدس بنز 300SL |
|
|
قیمت پایه |
دلار 130,825 |
دلار 7463 |
|
|
قیمت خودروی بررسی‌شده |
دلار 151,075 |
دلار 8897 |
|
|
ابعاد |
|
||
|
طول |
454.6 سانتی‌متر |
452.1 سانتی‌متر |
|
|
عرض |
193.8 سانتی‌متر |
179.0 سانتی‌متر |
|
|
ارتفاع |
128.8 سانتی‌متر |
130.0 سانتی‌متر |
|
|
فاصله محوری |
262.9 سانتی‌متر |
240.0 سانتی‌متر |
|
|
پیشرانه |
|
||
|
موتور |
32 سوپاپ-8 سیلندر- توربوی دوقلو DOHC 3982 سی‌سی |
12 سوپاپ -6 سیلندر SOHC 2996 سی‌سی |
|
|
قدرت به اسب بخار @ دور بر دقیقه |
503 @ 6500 |
220 @ 6100 |
|
|
گشتاور به نیوتن متر @ دور بر دقیقه |
649 @ 1750 |
275 @ 4600 |
|
|
پاشش سوخت |
تزریق مستقیم |
تزریق مستقیم |
|
|
محدوده قرمز دور موتور |
7000 rpm |
6400 rpm |
|
|
نسبت وزن به نیرو (کیلوگرم بر اسب بخار) |
3.311 |
5.897 |
|
|
انتقال قدرت |
|
||
|
گیربکس |
هفت سرعته دو کلاچه اتوماتیک |
چهار سرعته دستی |
|
|
انتقال نیرو به چرخ |
عقب |
عقب |
|
|
نتایج بررسی |
|
||
|
شتاب |
|
||
|
0تا48 KM/H |
1.3 ثانیه |
2.9 ثانیه |
|
|
0تا96 KM/H |
3.0 ثانیه |
7.7 ثانیه |
|
|
0تا160 KM/H |
6.9 ثانیه |
17.7 ثانیه |
|
|
0تا209 KM/H |
11.7 ثانیه |
— |
|
|
یک‌چهارم مایل @ سرعت به کیلومتر بر ساعت |
11.2 ثانیه @ 204 |
15.9 ثانیه |
|
|
نهایت سرعت |
310 kmh (طبق ادعای خودروساز، محدودیت قانونی) |
222 kmh (در نسخهٔ درگ) |
|
|
شاسی |
|
||
|
ترمز از 112 کیلومتر بر ساعت تا صفر |
4297 سانتی‌متر |
— |
|
|
تحمل شتاب جانبی در محدوده, |
1.05 g |
— |
|
|
وزن |
|
||
|
وزن خودرو |
1669 کیلوگرم |
1296 کیلوگرم |
|
|
توزیع وزن در جلو و عقب |
47.5 در جلو و 52.5 در عقب |
— |
|
|
سوخت |
|
||
|
مصرف سوخت در شهر / جاده طبق اعلام موسسه EPA |
14.7 در شهر و 9.8 در جاده |
— |
|
|
منابع |
نتایج بررسی کارانددرایور از مرسدس AMG GT S در تابستان 2015 |
نتایج بررسی SCI از مرسدسSL300 در آوریل 1956 |
|
پل ها از سازه های پیچیده جهان محسوب می شود که در ساخت آنها باید به عوامل مختلفی توجه داشت. با پیشرفت فناوری ساخت پل های عظیم‌تر و پیچیده‌تر نسبت به گذشته نیز امکان پذیر شده و برخی از آنها شاهکارهای مهندسی محسوب می شوند. در ادامه با برخی از باشکوه‌ترین پل های جهان بیشتر آشنا می شویم.
پل گلدن گیت - سان فرانسیسکو، آمریکا
پل گلدن گیت به منظور اتصال سان فرانسیسکو به مارین کانتی روی تنگه گلدن گیت ساخته شده و با طول 4,200 فوت (1,280 متر) هنگام افتتاح در سال 1937 عنوان طولانی‌ترین و بلندترین پل معلق جهان را به خود اختصاص داد. این رکورد تا دهه 1960 به این پل اختصاص داشت. امروزه، گلدن گیت به واسطه رنگ نارنجی خود مشهور است.
پل پونته وچیو - فلورانس، ایتالیا
امروزه مشاهده یک فروشگاه یا بازار روی یک پل معمول نیست اما قرن ها پیش، حضور مغازه ها و حتی خانه هایی که در طبقه دوم یک پل قرار داشتند، منظره عجیبی نبوده است. یکی از برجسته‌ترین نمونه ها در این زمینه که همچنان به حیات خود ادامه می دهد، پل پنته وچیو است. این پل پس از سیل سال 1345 بازسازی شد و در سال 1565 طبقه دوم به این پل اضافه شد که قرار گرفته است. پونته وچیو روی رودخانه آرنو قرار دارد و تنها نمونه در نوع خود در شهر فلورانس است.
پل ماگدبورگ واتر - ماگدبورگ، آلمان
پل آبی ماگدبورگ روی رودخانه البه ساخته شده و طولانی‌ترین سازه آبی قابل کشتیرانی جهان با طول بیش از 3,000 فوت (914 متر) محسوب می شود. تا پیش از افتتاح این پل در سال 2003، ارتباط بین رودخانه البه و کانال البه-هاول از طریق یک مسیر انحرافی 12 کیلومتری و بالابر قایق صورت می گرفت.
پل بندرگاه سیدنی - استرالیا
پل فولادی در بندرگاه سیدنی از تاریخی طولانی‌تر از آن چیزی برخوردار است که به نظر می رسد. این پل پس از هشت سال ساخت و ساز در سال 1932 افتتاح شد. با پهنای 160 فوت (49 متر) پل بندرگاه سیدنی تا سال 2012 پهن‌ترین پل دهانه بلند جهان بود. این پل 3,700 فوت (1,128 متر) طول دارد و ارتفاع قوس فولادی آن از سطح آب 440 فوت (134 متر) است.
پل اسکیل لین - هال، انگلیس
این پل فولادی توسط مک داول+بندتی طراحی شده و در سال 2013 افتتاح شد. اسکیل لین به عنوان یک پل عابر پیاده از حرکتی نوسانی برخوردار است و امکان عبور از روی رودخانه هال را فراهم می کند.
پل دره ای میلائو - فرانسه
با 1,125 فوت (343 متر)، پل میلائو به عنوان بلندترین پل جهان در سال 2004 افتتاح شد و با طول 8,000 فوت (2,438 متر) روی دره رودخانه تارن گسترده شده است. این پل دارای هفت ستون است و توسط لرد نورمن فاستر طراحی شده است.
پل بروکلین - نیویورک سیتی، آمریکا
ساخت پل بروکلین حدود 14 سال طول کشید و هنگام افتتاح در سال 1883 منهتن را به بروکلین متصل کرد. این پل تک تکیه گاه که 1,595 فوت (486 متر) ارتفاع دارد توسط چهار کابل مهار شده است. پل بروکلین توسط جان روئبلینگ طراحی شده است.
پل آکاشی کایکیو - ژاپن
آکاشی کایکیو با 12,800 فوت (3,901 متر) طولانی‌ترین پل معلق جهان است. این پل در سال 1998 و پس از 12 سال ساخت و ساز افتتاح شد. آکاشی کایکیو با سه تکیه گاه روی تنگه آکاشی قرار دارد. این پل به گونه ای طراحی شده است که در برابر زلزله، بادهای شدید و امواج توفنده دریا مقاومت کند.
پل ریالتو - ونیز، ایتالیا
ریالتو نخستین پلی است که روی کانال بزرگ ونیز در قرن پانزدهم ساخته شد. معماری ونیزی این پل که توسط آنتونیو دا پونته شکل گرفته به کشتی ها و قایق ها اجازه می دهد تا از زیر آن عبور کنند. ریالتو طی سه سال ساخته شده و 24 فوت (7.3 متر) ارتفاع و 75 فوت (23 متر) پهنا دارد.
پل بی - اوکلند، آمریکا
پل بی در منطقه خلیج سان فرانسیسکو پروژه ای 6.4 میلیارد دلاری بوده است. این پل دارای بزرگترین تکیه گاه معلق خودلنگر در جهان است. برج 525 فوتی (160 متری) این پل کابل اصلی که حاوی 17,399 رشته سیم فولادی است را نگه می دارد.
پل شناور استیت روت 520 - سیاتل، آمریکا
استیت روت 520 در سال 2016 افتتاح خواهد شد و عنوان طولانی‌ترین پل شناور جهان را با طول 7,710 فوت (2,350 متر) از آن خود خواهد کرد. جاده این پل شناور که روی دریاچه واشنگتن گسترده شده دارای پنج خط برای عبور و مرور خودروها است و از 77 پانتون بتنی به عنوان فونداسیون بهره می برد. جاده این پل 20 فوت (6 متر) بالاتر از سطح آب قرار می گیرد و در مجموع با 58 لنگر سر جای خود باقی می ماند.
پل ژاک شابان-دلماس - بروژ، فرانسه
پل ژاک شابان-دلماس با طول 2,200 فوت (670 متر) 252 فوت (77 متر) بالاتر از رودخانه گارون قرار گرفته است. چهار دکل بلند امکان بالا و پایین بردن پل برای عبور و مرور خودروها با توجه به وضعیت جذر و مد آب را فراهم می کنند.
پل هلیکس - سنگاپور
پل هلیکس با الهام از شکل رشته هایDNAساخته شده است و در خلیج مارینا قرار دارد. این پل برای عبور و مرور عابران پیاده ساخته شده و لوله های فولادی پر پیچ و خم آن اگر در یک مسیر مستقیم قرار بگیرند 7,380 فوت (2,249 متر) امتداد می یابد.
پل نانپو - شانگهای، چین
پل نانپو روی روخانه هوآنگپو قرار گرفته و جاده ای با هفت خط را ارائه می کند. قسمتی از این پل به شکل دایره طراحی شده است که از روی زمین آغاز شده و به تدریج ارتفاع می گیرد و امکان عبور خودروها از میان مرکز شهر پر تراکم شانگهای را فراهم می کند.
پل تاور - لندن، انگلیس
پل تاور در سال 1894 در قسمت شرقی لندن و پس از هشت سال ساخت و ساز روی رودخانه تیمز افتتاح شد. دو سبک معلق و باسکول در این پل به کار گرفته شده اند. برج های 213 فوتی (65 متر) در دو انتهای بخش مرکزی با طول 200 فوت (61 متر) قرار گرفته اند.
کلیف‌واک - ونکوور، کانادا
در کنار پل معلق تاریخی کاپیلانو، مسیر پیاده روی کلیف‌واک در سال 2011 افتتاح شد. این پل 700 فوتی (213 متر) از صخره ای به ارتفاع حدود 230 فوت (70 متر) آویزان شده است. این پل می تواند تا 100 هزار پوند (45,359 کیلوگرم) وزن را تحمل کند در شرایطی که به دیواره های صخره محکم شده است. برای افرادی که در پی هیجان بیشتر هستند بخشی از پل کلیف‌واک دارای کف شیشه ای است.
پل راسکی - جزیره راسکی، روسیه
پل راسکی در سال 2012 تکمیل شد و دارای برج هایی به ارتفاع 1,053 فوت (321 متر) و طولی بیش از 10 هزار فوت (3,048 متر) است. از این رو، راسکی طولانی‌ترین پل مهار شده با کابل در جهان محسوب می شود. پل راسکی در ناحیه ای روستایی در جنوب شرقی روسیه در نزدیکی کره شمالی، چین و ژاپن قرار دارد.
پل چارلز - پراگ، جمهوری چک
پل سنگی چارلز روی رودخانه مولداو در شهر پراگ قرار گرفته است. روند ساخت این پل در سال 1357 آغاز شده و در اوایل سال های 1400 به پایان رسیده است. پل چارلز با 16 طاق و 30 مجسمه تزئینی 2,037 فوت (621 متر) امتداد دارد و شهر قدیمی را به منطقه قلعه پراگ متصل می کند.
پل تیلیکوم کراسینگ - پرتلند، آمریکا
پل تیلیکوم کراسینگ با طول 1,700 فوت (518 متر) روی رودخانه ویلامت ساخته شده و در سپتامبر 2015 افتتاح شد. طراحی زیبا با برج هایی به ارتفاع 110.5 فوتی (34 متر) امکان عبور راه آهن سبک، خودروها، اتوبوس ها، عابران پیاده و دوچرخه سواران از روی این پل را فراهم کرده اند.
پل اسلائورهف - لیوواردن، هلند
این پل با نام مستعار پل متحرک پرنده نیز شناخته می شود. این پل باسکولی کوچک قابلیت گردش 90 درجه در هوا را دارد. به جای لولاهای سنتی و برای حرکت سریع‌تر دو بازو از روی یک شاه تیر نوسان می کنند.
استفاده از جوهر الکترونیکی در سیستم حملونقل تحولی بزرگ در این صنعت ایجاد کرده است.
پیشرفت در سیستم حملونقل عمومی امروزه بسیار رواج یافته است، به طوری‌که در لندن با استفاده از تکنولوژی صفحه نمایش دیجیتالی جوهر الکترونیکی به مسافران خدمات ارائه می‌دهد. این اطلاعات شامل اطلاعات سفر از جمله نقشه‌ها، جدول زمانی و زمان ورود بار است.
سیستم حملونقل در لندن به طور مداوم در حال نوآوری است. از این دسته فناوری‌ها می‌توان به سیستم تشخیص دوچرخه‌سوار در چراغ‌های ترافیک و معرفی اولین اتوبوس دو طبقه با آلودگی صفر اشاره کرد.
این فناوری با صفحه نمایشگرهایی با وضوح بالا ساخته شده که مصرف انرژی در آن نیز بسیار کاهش یافته است. علاوه بر این، مصرف انرژی در آن با استفاده از پنل خورشیدی تامین می‌شود و نیاز به برق، تنها برای زمانی است که در حال بروزرسانی باشد.
وزن پایین این صفحه نمایش‌ها از ویژگی‌های مهم در این فناوری است که هزینه نصب را کاهش داده است.
از آنجایی که شهرهای ساحلی با مشکلات عدیده‌ای از جمله سیل، توفان و دیگر بلایای طبیعی ناشی از بالا آمدن سطح آب دریا مواجه هستند، بنابراین معماران باید برای مقابله با این مشکلات طرح‌های خاصی ارائه دهند.
گروه معماری (Paul Lukez Architects (PLA روشی برای مقابله با این مشکل در بوستون که از سه طرف با آب محصور شده، اندیشیده‌ا‌ند. طرح این گروه، «HydroUrbanism» به معنای مهار کردن انرژی جزر و مد نام دارد.
منطقه کلمبیا بوستون قلب این پروژه بوده و به ناحیه انعطاف‌پذیر و مقاوم تبدیل خواهد شد. اتمام این پروژه نیازمند برنامه‌ریزی منظم و تلاش گروهی است.
این منطقه بهترین نقطه برای این پروژه محسوب می‌شود و این شبه جزیره با پیشروی آب روبروست. به همین منظور با این طراحی به راحتی از انرژی آب برای سیستم هیدروالکتریکی و همچنین دیگر انرژی‌های تجدیدپذیر همچون خورشیدی، بادی، حرارتی و زیست توده نیز با طراحی خاص استفاده خواهد شد.
هر محله و هر بلوک دارای سیستم یکپارچه در حیاط منزل بوده و دیگر ساختمان‌ها مانند دانشگاه‌ها و موسسات نیز دارای کانال هیدروالکتریک و سیستم حفاظتی خواهند بود.
این روش راهی برای مقابله با بالاآمدن آب مناطق ساحلی با هدف استفاده از انرژی تجدیدپذیر است.
.: Weblog Themes By Pichak :.