دانشمندان سازمان فضایی اروپا موفق به کشف مقادیر زیادی از مولکول اکسیژن شدند که از دنباله‌دار 67P به فضا منتشر می‌شود.

 مولکول اکسیژن (O₂) با وجود این که سومین عنصر فراوان در جهان است، در خارج از زمین نسبتا نادر است. به همین دلیل کشف انتشار مولکول‌های اکسیژن از هسته دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko توسط فضاپیمای روزتا باعث تعجب سازمان فضایی اروپا شد.

به گفته محققان، اکسیژن در این جسم به وفور یافت می‌شود و حضور آن به زمان شکل‌گیری دنباله‌دار در بیش از 4.6 میلیارد سال پیش برمی‌گردد.

این کشف بر پایه مشاهدات مدارگرد بدون سرنشین روزتا از سپتامبر 2014 تا مارس 2015 انجام شد. در طول این مدت این فضاپیما تا فاصله 10 تا 30 کیلومتری هسته دنباله‌دار سفر کرد و به جمع‌آوری بیش از 3000 نمونه پرداخت. هنگامی که گازها با استفاده از طیف سنج یون و ابزار تجزیه و تحلیل خنثی (ROSINA) اندازه‌گیری شدند، دانشمندان حجمی از مولکول اکسیژن به نسبت یک به 10 درصد آب را کشف کردند که میانگین مقدار آن 3.80 ± 0.85 درصد بود.

این گروه دریافتند که حضور اکسیژن رابطه نزدیکی با میزان وجود بخار آب داشته و ارتباطی با ازن ندارد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که اکسیژن به طور مساوی بر روی هسته دنباله‌دار وجود داشته و نسبت اکسیژن/آب ثابت باقی مانده است؛ حتی وقتی که دنباله‌دار 67P به خورشید نزدیک و گرم می‌شود و انتشار اکسیژن آن افزایش می‌یابد.

دلیل شگفتی دانشمندان، حضور اکسیژن در جایی است که نباید در آنجا باشد. گازهایی که از دنباله‌دار 67P منتشر می‌شوند، عمدتا بخار آب، مونوکسیدکربن، دی‌اکسیدکربن و دیگر موارد در مقادیر کوچکتر هستند، اما حضور اکسیژن در هر مقدار، غیر منتظره است. به این دلیل که اکسیژن ساده‌ترین شکل مولکولی از یک گاز است، بسیار واکنش پذیر بوده و تمایل به پیوند با سایر مواد شیمیایی و تشکیل مولکول جدید مانند آب دارد یا برای تشکیل ازن در حضور نور خورشید، تجریه شده و از خود واکنش نشان می‌دهد.

به گفته سازمان فضایی اروپا، اکسیژن نمونه‌برداری شده احتمالا به زمان شکل‌گیری دنباله‌دار برمی‌گردد. اگر اکسیژن جوان‌تر بود، باید توسط photolysis یا تجزیه شیمیایی بر اثر نیروی تابشی شکل گرفته باشد که در آن فوتون‌ها، پیوندهای مولکولی را برای انتشار اکسیژن می‌شکنند یا در اثر radiolysis یا پرتوکافت که در آن فوتون‌های پر انرژی و یا الکترونهای سریع این کار را انجام می‌دهند. این امر طی میلیاردها سال در زباله‌های یخزده کمربند کویپر می‌تواند یک لایه کم عمق از یخ اکسیژن ایجاد کرده باشد، اما این یخ احتمالا در زمان مهاجرت 67P به داخل منظومه شمسی بخار شده است. هر لایه‌ای که پس از این زمان شکل گرفته، می‌تواند نشان‌دهنده کاهش اکسیژن در پی عبور نزدیک این دنباله‌دار از کنار خورشید باشد که ثابت می‌کند اکسیژن از اعماق هسته آن نشات گرفته است.

محققان منشا اکسیژن را یکی از این دو سناریو می‌دانند. سناریوی اول این است که اکسیژن گازی آزاد موجود در صفحه‌ غبار و گاز اولیه تشکیل دهنده منظومه شمسی بطور ناگهانی از منفی 173 درجه سانتیگراد به منفی 243 درجه سانتیگراد در منطقه‌ای که در آن دنباله‌دار تشکیل می‌شوند، کاهش دما یافته است. این امر سبب تشکیل ذرات یخ با اکسیژن‌ محبوس در آن‌ها شد که در آنجا از مواد شیمیایی دیگری که با آن‌ها می‌توانست واکنش نشان دهند، جدا شد.

نظریه دوم این است که اکسیژن از طریق پرتوکافت ذرات غبار یخ شکل گرفته که در داخل هسته دنباله‌دار هنگام ادغام آن با سایر اجسام دفن شده بودند. در آن زمان اکسیژن به دام افتاده و هیدروژن به آرامی به بیرون منتشر شده بود.

نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.

قدرت نهانی انرژی تجدیدپذیر باورکردنی نیست. زمین دارای منابع بسیاری جز سوخت و احتراق است. یکی از این منابع تجدیدپذیر دریاست که می‌توان در مناطق ساحلی از قدرت جزر و مد برای تولید الکتریسیته استفاده کرد.

 پروژه Swansea Bay Tidal Lagoon با استفاده از این منبع طبیعی و بالا و پایین رفتن امواج نیرو تولید می‌کند. این ایده هنوز به اتمام نرسیده ولی با اتمام آن، برق 155 هزار خانه تامین خواهد شد.

با راه‌اندازی این پروژه حدود یک چهارم سوخت مصرفی کاهش و انتشار کربن نیز کمتر خواهد شد.

در این پروژه حدود 9 کیلومتر مانع دیوار مانند ایجاد شده که موجب جمع شدن میزان زیادی آب می‌شود و جزر و مد مصنوعی بیشتری تولید می‌کند. با جمع شدن آب در این تالاب هفت کیلومتر مربعی امواجی با ارتفاع حدود هشت متر از سطح آب ایجاد می‌شوند.

این آب جمع‌آوری شده از 26 توربین عبور کرده و زمانی که آب صاف شود، دوباره به دریا بازمی‌گردد.

این تالاب مصنوعی در سوانسی ولز ساخته شده چون دارای جزر و مد بیشتری نسبت به دیگر مناطق انگلستان است.

این پروژه تا سال 2017 به پایان می‌رسد.

اسکات کلی و کیل لیندگرن، دو فضانورد آمریکایی روز 28 اکتبر (ششم آبان) به منظور انجام مأموریت از ایستگاه فضایی بین‌المللی خارج شده و پیاده‌روی فضایی انجام دادند و این نوشتار به حقایقی در مورد این فعالیت فضایی اشاره می‌کند.

 پیاده‌روی فضایی را می‌توان به صورت یک دوره فعالیت فیزیکی تعریف کرد که یک فضانورد آن را درون فضا و خارج از فضاپیما انجام می‌دهد. پیاده‌روی فضایی همچنین EVA نامیده می‌شود . EVA مخفف فعالیت فراماشینی است.

الکسی لنوو اولین کسی بود که این کار را انجام داد. او 18 مارس 1965 به مدت 10 دقیقه در فضا پیاده‌روی کرد.

اولین پیاده‌روی فضایی ناسا در طول برنامه جمینی صورت گرفت. طی چهار ماموریت جمینی اِد وایت اولین آمریکایی بود که در تاریخ سوم ژوئن 1965 حدود 23 دقیقه به پیاده‌روی فضایی پرداخت.

اولین زن فضانوردی که این کار را انجام داد، سوتلانا ساویتسکایا بود که در 25 ژوئیه 1984 در ماموریت سایوز تی-12 قدم به فضا گذاشت.

رکورد جهانی پیاده‌روی فضایی در دست فضانورد روسی، آناتولی سولویو است که 16 بار اقدام به چنین کاری کرده و جمعا بیش از 82 ساعت را خارج از فضاپیما و در فضا گذرانده است.

فضانوردان به دلایل مختلفی مانند تعمیر ماهواره یا فضاپیماهای حاضر در فضا، پیاده‌روی فضایی انجام می‌دهند. آنها می‌توانند برای پیاده‌روی فضایی لحظاتی را درون فضا و خارج از فضاپیمایشان بگذرانند. همچنین انجام آزمایش‌های علمی مستلزم پیاده‌روی فضایی است.

هنگامی که فضانوردان برای پیاده‌روی از فضاپیما خارج می‌شوند، لباس‌های فضانوردی می‌پوشند تا بدنشان را ایمن نگه دارند. درون این لباس‌های ویژه، اکسیژن و آب مورد نیاز فضانوردان موجود است.

یک لباس فضانوردی بدون احتساب وزن خود فضانورد تقریبا 280 پوند وزن دارد.

هنگامی که فضانورد از فضاپیما خارج می‌شود یک طناب به لباس او متصل است تا از فضاپیمای خود زیاد فاصله نگیرد. روش دیگری که فضانورد را ایمن نگه می‌دارد پوشیدن SAFER است.

فضانوردان پیش از انجام پیاده‌روی فضایی در استخرهای بزرگ و زیر آب تمارینی را انجام ‌می‌دهند، چرا که حرکت در فضا مانند حرکت در زیر آب است. همچنین فضانوردان از واقعیت مجازی به عنوان روش‌های تمرینی پیاده‌روی فضایی استفاده می‌کنند.

دکتر احسان کامرانی، محقق دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد برای نخستین بار موفق به ساخت دستگاه نوار مغز نوری به کمک حسگر امواج فروسرخ شد که هر دو عملکرد ام‌آرآی و نوار مغز را انجام داده و در آینده می‌تواند به نظارت بر مغز متحرک بیماران و کنترل هندزفری دستگاه‌ها برای معلولان کمک کند.

 کامرانی در مورد این دستاورد قابل توجه اظهار کرد: این سیستم از یک حسگر نوری ساخته شده که به پیشانی متصل می‌شود و به کمک آن می‌توان ترکیبی از عملکرد نوار مغز و ام‌آرآی را به صورت همزمان، اما بدون استفاده از تجهیزات بزرگ و سنگین به کار گرفت.

وی در مورد سیستم نور فروسرخ و آشکارساز امواج مغزی افزود: در این سیستم از چراغ‌های ال‌ای‌دی با نور فروسرخ و حسگرهای نوری با طول موج بین 650 تا 950 نانومتر برای نفوذ به مغز استفاده می‌شود.

به کمک این طول موج می‌توان حدود چند سانتیمتر به بافت‌های مغز نفوذ کرد و خون مملو از اکسیژن را از خون بدون اکسیژن تشخیص داد.

دکتر کامرانی ضمن اشاره به موفقیت این سیستم در مراحل آزمایشی، در مورد مزیت‌های این سیستم گفت: به کمک حسگرهای نوری فروسرخ، نیازی به اسکنر‌های بسیار بزرگ و سنگین ام‌آر‌آی احساس نمی‌شود و همچنین سرعت پایین سیستم نوار مغز نیز جبران خواهد شد.

کامرانی معتقد است که می‌توان به کمک این سیستم امواج مغزی را شناسایی کرد و به کمک آن‌ دستورات مغزی را دریافت و پس از ترجمه به رایانه ارسال کرد.

وی در مورد زمان تقریبی فروش تجاری دستگاه نوار مغز نوری گفت: برای ثبت و آزمایش قابلیت‌های سیستم جدید نوار مغز حداقل دو تا سه سال زمان نیاز است.

دانشمندان موفق به ساخت باتری‌های پرقدرت در ذخیره انرژی الکتریکی با فناوری لیتیوم- هوا شدند.

 ساخت این باتری‌ها توسط محققان دانشگاه کمبریج برای تامین انرژی خودروها و سایر لوازم برقی نیازمند انرژی بالا در فاز آزمایشگاهی صورت گرفته است.

محققان معتقدند پروسه تجاری‌سازی باتری‌های لیتیوم-هوا حداقل چندسالی زمان نیاز دارد اما این فناوری می‌تواند جایگزینی قطعی و قدرتمندی برای باتری‌های لیتیوم-یون فعلی باشد.

محققان با آزمایش اولین نمونه آزمایشگاهی باتری لیتیوم- هوا دریافتند که قدرت ذخیره و بازیابی انرژی در این سیستم به رقم قابل توجه 93 درصد رسیده و می‌توان این نسل از باتری‌ها را حدود 2000 بار تخلیه و شارژ کرد.

پروفسور کلر گری، متخصص شیمی مواد و محقق این پروژه اظهارکرد: این فناوری هنوز در مراحل اولیه است اما با آزمایش‌های انجام شده مشخص شد که می‌توان نیاز روزافزون وسایل پرتابل به انرژی الکتریکی را برطرف کرد.

وی در ادامه افزود: فرایند تجاری‌سازی باتری‌های لیتیوم- هوا حداقل 10 سال یا بیشتر طول خواهد کشید، چرا که فرایند شارژ و تخلیه نمونه‌های فعلی بسیار آهسته است.

گری معتقد است که یکی از دلایل عدم استقبال افراد از خودروهای برقی پیمایش کمتر آنها به نسبت خودروهایی با سوخت‌های فسیلی است، چرا که باتری‌های لیتیوم یون موجود در آنها قادر به ذخیره این حجم عظیم از انرژی نیستند.

وی ضمن اشاره به موفقیت باتری‌های لیتیوم- هوا در مراحل آزمایشی گفت: تنها راه‌حل مقابله با سوخت‌های فسیلی استفاده از باتری‌های لیتیوم- هوا است، چرا که در محاسبات انجام شده قابلیت ذخیره انرژی در این باتری‌ها حدود 10 برابر نمونه لیتیوم یون است. این رقم به این معنا است که می‌توان انرژی مورد نیاز برابر با یک باک پر از سوخت‌های فسیلی را در این نسل از باتری‌ها ذخیره کرد.

دومین مزیت بسیار مهم باتری‌های لیتیوم- هوا، کاهش پنج برابری هزینه تولید و کاهش پنج برابری وزن در مقایسه با باتری‌های لیتیوم یون فعلی است.

هوندا کلاریتی اف‌سی‌وی 2016

هوندا کلاریتی اف‌سی‌وی به نوعی رقیب تویوتا میرای محسوب می شود. این خودرو به پیشرانه هیدروژنی 175 اسب بخاری مجهز شده و باک سوخت آن تقریبا در سه دقیقه پر می شود. هوندا کلاریتی اف‌سی‌وی از دامنه حرکت کلی 700 کیلومتر برخوردار است.

لکسس ال‌اف-اف‌سی کانسپت

خودرو مفهومی لکسس ال‌اف-اف‌سی پیش نمایشی دقیق از نسل آینده پرچمدار محصولات لکسس یعنی مدل ال‌اس است. طراحی ظاهری تهاجمی این خودرو از ویژگی هایی مانند جلو پنجره بسیار بزرگ و چراغ رانندگی در روز ال شکل سود می برد. به لطف کاپوت کشیده و صندوق بار کوتاه، لکسس ال‌اف-اف‌سی ظاهر یک کوپه چهار در را به خود گرفته است.

مزدا آر اکس-ویژن کانسپت

خودرو مفهومی مزدا آر اکس-ویژن از ظاهر یک کوپه نزدیک به تولید انبوه سود می برد. در قسمت جلو زبان طراحی "کودو" مزدا با ویژگی هایی مانند جلو پنجره مشبک سپر مانند و چراغ های باریک به خوبی ملموس است. در قسمت عقب چهار چراغ گرد که با یک اسپویلر به یکدیگر متصل شده اند و یک جفت لوله اگزوز گرد خودنمایی می کنند. مشخصات فنی چندانی درباره این خودرو منتشر نشده و آن چه می دانیم به کارگیری یک پیشرانه دوار ملقب به اسکای‌اکتیو-آر است که از طریق یک جعبه دنده غیراتوماتیک چرخ های عقب را به گردش در می آورد است.

مرسدس بنز ویژن توکیو کانسپت

طراحی شده برای نسل تلفن هوشمند، خودرو مفهومی مرسدس بنز ویژن توکیو یک ون خودران با طراحی ظاهری بسیار جذاب است. این خودرو به پیشرانه هیبریدی هیدروژن-الکتریک مجهز است و اگرچه احتمالا هیچ گاه به تولید انبوه نخواهد رسید اما پیش نمایشی از فناوری خودران مرسدس بنز محسوب می شود.

میتسوبیشی ای‌اکس کانسپت

خودرو مفهومی میتسوبیشی ای‌اکس با طراحی آینده نگر خود معرف تکامل زبان طراحی "داینامیک شیلد" میتسوبیشی است. این کراس اوور تمام الکتریکی با گلگیرهای برآمده که رینگ هایی بزرگ را در خود جای داده اند و چراغ های جلو باریک و اخمو از چهره ای خشن سود می برد.

نیسان آی‌دی‌اس کانسپت

خودرو مفهومی نیسان آی‌دی‌اس دیدگاه فناورانه و زبان طراحی جدید شرکت را در هم ترکیب کرده است. طراحی ظاهری جسورانه که حول محور جلو پنجره جدید وی شکل نیسان متمرکز است این خودرو الکتریکی را از نیسان لیف جدا می سازد. نیسان آی‌دی‌اس به لطف باتری 60 کیلووات ساعتی و بدنه فوق سبک ساخته شده از فیبر کربن دامنه حرکت به مراتب بیشتر از نیسان لیف را وعده می دهد.

سوبارو ایمپرزا 5 در کانسپت

خودرو مفهومی سوبارو ایمپرزا 5 در پیش نمایشی دقیق از نسل آینده سوبارو ایمپرزا است. این خودرو از طراحی ظاهری جذاب‌تر با خطوطی تیزتر نسبت به مدل فعلی ایمپرزا سود می برد.

تویوتا کیکای کانسپت

خودرو مفهومی کیکای یکی از عجیب‌ترین مدل های معرفی شده در تاریخ شرکت تویوتا است. کیکای از ظاهری شبیه به خودروهای هات راد سود می برد و بر نمایش اجزا نیروگاه خود که در خودروهای عادی غیر قابل مشاهده هستند، تاکید دارد. کابین تویوتا کیکای امکان حمل سه سرنشین را در چینشی مثلثی فراهم می کند که راننده در قسمت جلو و مرکز قرار می گیرد.

ب‌ام‌و ام4 جی‌تی‌اس

ب‌ام‌و ام4 جی‌تی‌اس در نمایشگاه پبل بیچ به عنوان یک خودرو مفهومی معرفی شد اما از همان زمان مشخص بود که فاصله چندانی با خط تولید ندارد. این خودرو به پیشرانه شش سیلندر خطی توربوشارژردار مجهز شده که توانایی تولید 493 اسب بخار نیرو و 442 پوندفوت گشتاور را دارد. ب‌ام‌و ام4 جی‌تی‌اس طی 3.7 ثانیه سرعت خود را از صفر به 96 کیلومتر در ساعت می رساند و در نهایت بیشینه سرعت 305 کیلومتر در ساعت را کسب می کند.

پورشه ماکان جی‌تی‌اس 2017

کراس اوور پورشه ماکان جی‌تی‌اس به پیشرانه 3 لیتری دو توربوشارژر شش سیلندر خورجینی مجهز شده که توانایی تولید 360 اسب بخار نیرو و 369 پوندفوت گشتاور را دارد. این خودرو به سیستم چهار چرخ متحرک مجهز شده و نیروی پیشرانه آن توسط یک جعبه دنده هفت سرعته دو کلاچه به چرخ ها منتقل می شود. پورشه ماکان جی‌تی‌اس در 4.8 ثانیه سرعت خود را از صفر به 96 کیلومتر در ساعت رسانده و در نهایت بیشینه سرعت 256 کیلومتر در ساعت را کسب می کند.

یاماها اسپرت راید کانسپت

یاماها شرکتی خوشنام در زمینه تولید موتورسیکلت است اما در نمایشگاه خودرو توکیو 2015 از نخستین خودرو مفهومی خود رونمایی کرد. این خودرو شکل گیری تجربه سواری قابل مقایسه با موتورسیکلت را در بسته ای چهار چرخ هدف گذاری کرده است. در شرایطی که مهندسان یاماها تمرکز خود را بر پایین نگه داشتن وزن متمرکز کرده اند طراحان از موتورسیکلت های یاماها برای خلق اسپرت راید الهام گرفته اند.

برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.

گرم شدن زمین تهدیدی برای ساکنان مناطق ساحلی به دلیل ذوب شدن یخ‌ها محسوب می‌شود و بر اساس تحقیقات جدید برخی از این مناطق تا پایان قرن حاضر برای زندگی ساکنین نامناسب می‌شوند. یکی از این مناطق حاشیه ساحلی خلیج فارس است.

 بر اساس تحقیق انجام شده دانشگاه لیولا ماریمونت و موسسه فناوری ماساچوست، نواحی ساحلی خلیج فارس در حال حاضر شاهد تابستان‌های بسیار گرم و طاقت‌فرسا بوده و افزایش دمای هوا موجب نامناسب شدن اوضاع این مناطق می‌شود. در این مناطق تاسیسات و منابع نفتی وجود دارد که گرمای هوا بر آن تاثیرگذار خواهد بود.

گرمای هوا همراه با رطوبت بالای این مناطق مشکلات بیشتری ایجاد کرده و زندگی افراد را دشوار کرده است. افراد بیشتر عرق کرده تا دمای پوست آنان کاهش یابد و به تدریج با قرار گرفتن در هوای گرم سیستم بدن تغییر یافته و تعریق کم و یا به طور کلی قطع خواهد شد. از عواقب این مورد سکته مغزی و مرگ در این افراد است.

بر اساس مدل ارائه شده در سال 2100 هوا در مناطقی چون دبی و ابوظبی در صورتی که انتشار کربن مانند امروز باشد و کاهش نیابد، بسیار گرم شده و غیر قابل سکونت خواهد شد.

البته خبر خوب در این مورد تمهیدات علمی اعلام شده در سال 2013 است. امیدواریم بر اساس این مدل با محدودیت‌های بسیار با این مشکل مقابله شود.

گروهی از ستاره‌شناسان به تازگی جزء جدیدی از کهکشان راه شیری را کشف کرده‌اند که تاکنون ناشناخته بود. این جزء جدید شامل یک دیسک نازک از ستارگان جوان در منطقه مرکزی این کهکشان است که ابرهای غلیظی از غبار آن را احاطه کرده‌اند.

 طبق این مطالعه، منطقه مرکزی کهکشان راه شیری که پیش از این تصور می‌شد محل قرارگیری تعداد بیشماری از ستارگان پیر بوده، در واقع منزلگاه ستارگان جوان است.

محققان با استفاده از داده‌های دریافتی بین سالهای 2010 و 2014 از تلسکوپ ویستا (VISTA) در رصدخانه پارانال، رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی، به این اکتشاف دست یافتند.

استیفان دیکانی، نویسنده ارشد این تحقیق از دانشگاه اسقفی کاتولیک شیلی ‌گفت: پیش از این فکر‌ می‌کردیم برآمدگی مرکزی کهکشان راه شیری شامل شمار زیادی از ستارگان پیر باشد، اما داده‌های دریافتی از ویستا، مورد جدید و بسیار جوانتری را به وسیله استانداردهای اخترشناسی آَشکار کرد.

ستاره‌شناسان موفق به شناسایی 655 ستاره نامزد متغیر از نوع ستارگان متغیر قیفاووسی شدند. این ستارگان به طور دوره‌ای جمع و باز شده و از چند روز تا چند ماه تکمیل چرخه‌شان به طول می‌انجامد و در این دوره تغییر قابل‌توجهی در روشنایی‌شان رخ می‌دهد.

محققان دریافتند تمام ستارگان قیفاووسی مانند هم نیستند، بلکه آنها در دو کلاس طبقه‌بندی ‌می‌شوند که یک کلاس از سایر ستارگان جوانتر هستند.

این گروه تحقیقاتی از میان 655 نمونه، 35 ستاره را که متعلق به گروهی با نام قیفاووسی‌های کلاسیک بودند، تشخیص دادند. این گروه ستارگان بسیار جوان و درخشان بوده و از حالت معمول این گروه که خیلی پیرتر و ساکن برآمدگی مرکزی راه شیری هستند، بسیار متفاوت‌تر هستند.

دانته مینیتی، مولف دوم تحقیق از دانشگاه آندرس بلو در سانتیاگو خاطرنشان کرد: تمام 35 مورد کشف شده از گروه قیفاووسی‌های کلاسیک کمتر از 100 میلیون سال عمر دارند. جوانترین ستاره قیفاووسی ممکن است تنها 25 میلیون سال عمر داشته باشد، اگرچه نمی‌توان حضور احتمالی قیفاووسی‌های درخشانتر و جوانتر را انکار کرد.

یافته‌های جدید در مجله Astrophysical منتشر شده است.