یک جسم فضایی تازه کشف شده موسوم به WT1190F در روز 13 نوامبر (22 آبان) با زمین برخورد خواهد کرد.

 دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که این جسم که احتمالا دارای منشا مصنوعی است، صبح روز 22 آبان از بالای اقیانوس هند به زمین خواهد خورد.

جاناتان مک‌داول، اخترفیزیکدان مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونین در گفتگو با نیچر اظهار کرد: این جسم یه قطعه گمشده از تاریخ فضاست که به سمت ما باز می‌گردد.

این جسم توسط آزمایشگاه بررسی آسمان کاتالینا در دانشگاه آریزونا که به بررسی سیارکها و دنباله‌دارهای نزدیک زمین می‌پردازد، شناسایی شد.

جسم WT1190F در یک مدار بشدت بیضوی سفر می‌کند و در مسافتی به اندازه دو برابر فاصله زمین تا ماه نوسان دارد.

بر اساس برآوردهای ناسا، نزدیک به 500 هزار زباله فضایی در اطراف زمین وجود دارد و برخی از آن‌ها به ناچار سالانه به زمین می‌افتند. این سقوط‌ها می‌تواند برای زمینیان مشکل ایجاد کند اگرچه بخش زیادی از آن‌ها در جو می‌سوزد.

ستاره‌شناسان بر این باورند که بخش اعظمی از این جسم در جو سوخته و در نقطه‌ای بسیار دورافتاده در زمین فرود خواهد آمد.

پژوهش جدید ناسا برای بررسی باکتری‌های موجود در ایستگاه فضایی بین‌المللی به ارزیابی گونه‌هایی پرداخته که به صورت بالقوه می‌توانند هم برای فضانوردان و هم برای تجهیزات فضایی مضر باشند.

 ایستگاه فضایی بین‌المللی از محیطی بسیار متفاوت‌تر از زمین با میزان بالای دی‌اکسیدکربن و جاذبه و همچنین محدودیت در فضای محصور با حضور ثابت انسان برخوردار است. ماموریت‌های طولانی مدت فضایی به درک کامل از آن محیط نیاز داشته و بخش بزرگی از آن، مقابله با تجمع میکروب‌هایی است که در آنجا وجود دارد و دانشمندان آن را میکروبیوم می‌نامند.

پژوهش جدید ناسا به رهبری آزمایشگاه پیشرانش جت در کالیفرنیا بر موضوع مقابله با میکروب‌های فضایی تمرکز داشته و با استفاده از تکنیک‌های تجزیه و تحلیل مولکولی، فناوری توالی دی‌ان‌ای را برای شناسایی هرچه سریعتر و دقیقتر جامعه میکروبی بکار گرفته است.

محققان به بررسی نمونه‌هایی از کیسه‌ غبار جاروبرقی و فیلترهای هوا در ایستگاه فضایی پرداختند. نمونه‌های میکروارگانیسم جمع‌آوری شده توسط دانشمندان رنگ‌آمیزی شدند که به آن‌ها اجازه تعیین زنده و یا مرده بودن سلول‌ها و در نتیجه، ارزیابی دقیق تنوع و اندازه جمعیت باکتریایی را داد.

نتایج بدست آمده با میکروب‌های شناسایی شده از یک اتاق تمیز بر روی زمین مقایسه شدند.

محققان دریافتند باکتری‌های پوستی Propionibacterium وCorynebacterium در ایستگاه فضایی فراوان‌تر از اتاق‌های تمیز در زمین هستند. چنین باکتری‌هایی معمولا مضر نیستند اما می‌توانند منجر به تحریک پوست یا التهاب شوند.

به بیان کلی، این پژوهش نشان داد که اکتینوباکتری‌ها در ایستگاه فضایی شایع‌تر از اتاق‌های تمیز بودند که به نظافت دقیق موجود در اتاق‌های تمیز نسبت داده شده و انسان‌ها مانند ایستگاه مدارگرد بطور دائم در آن حضور ندارند.

مرحله اول آزمایش تنها یک گام اولیه برای درک محیط میکروبی ایستگاه فضایی است. در آینده، روش توالی دی‌ان‌ای می‌تواند برای بررسی اثرات جاذبه بر روی باکتری‌ها بکار گرفته شود.

اگر برخی از این باکتری‌ها در مقابله با جاذبه بهتر عمل کنند، به احتمال زیاد در چنین محیطی خطرناک‌تر خواهند شد. درک کامل از محیط فضایی برای سفرهای طولانی‌مدت به فضا مانند ماموریت ناسا به مریخ که در آن یکی از نگرانی های اصلی، اطمینان از این که هم فضانوردان و هم تجهیزات در شرایط مطلوب باقی می‌ماند، حائز اهمیت است.

نتایج این پژوهش در مجله Microbiome منتشر شده است.

محققان آزمایشگاه هوش مصنوعی و علوم رایانه موسسه فناوری ماساچوست (MIT) روش جدیدی را برای مشاهده سوی دیگر دیوار ایجاد کرده‌اند.

 این روش که RF-Capture نام گرفته، بر اساس تحقیقی انجام شده است که محققان ماساچوست از سال 2013 تاکنون بر روی آن کار می‌کنند.

عملکرد روش جدید به این گونه است: دستگاه حاوی یک فرستنده بی‌سیم است که سیگنال رادیویی ارسال می‌کند. گیرنده دستگاه سپس سیگنال بازتاب شده توسط بدن پنهان در پشت دیوار را دریافت می‌کند. سپس یک الگوریتم با استفاده از این داده‌ها می‌تواند سایه بدن را در سوی دیگر دیوار تشخیص دهد.

دستگاه همچنین قادر خواهد بود بین افراد مختلف (تا 15 نفر) با دقت 90 درصد تمایز قائل شده و حرکت و حالت آن‌ها را دنبال کند.

روش‌های دیگری برای پیگیری آنچه چشم بطور طبیعی قادر به دیدنش نیست، ابداع شده است. محققان دانشگاه واشنگتن فناوری HyperCam را با همکاری شرکت مایکروسافت تولید کرده که از تصویربرداری ابر طیفی استفاده می‌کند. این دستگاه بجای ارسال امواج رادیویی از نور مرئی و نزدیک مادون قرمز برای مشاهده زیر سطوح استفاده می‌کند. از این فناوری در حال حاضر در صنایع و برای مثال در ایمنی غذا به منظور تشخیص آلوده بودن مواد استفاده می‌شود.

در سال 2014 نیز دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا، ربات‌های امدادرسانی ساختند که در زمان کار جمعی به ارسال و دریافت سیگنال‌های بی‌سیم برای یکدیگر به منظور تعیین وجود افراد در داخل ساختمال می‌پردازند.

این یافته‌ها در نشست SIGGRAPH آسیا ارائه خواهد شد.

محققان استرالیایی به رهبری پروفسور «کوروش کلانترزاده» از موسسه فناوری سلطنتی ملبورن (RMIT)‌ و دانش‌آموخته دانشگاه‌های تهران و صنعتی شریف، به طراحی و توسعه یک حسگر پرداختند که مولکول‌های دی‌اکسید نیتروژن موجود در هوا را بر روی تکه‌های فوق‌العاده نازک دی‌سولفید قلع جذب می‌کند.

 حسگر پروفسور کوروش کلانترزاده و تیمش با تجزیه و تحلیل میزان مولکول‌های دی‌اکسید نیتروژن موجود بر روی این تکه می‌تواند غلظت گاز موجود در جو اطراف را تعیین کند.

با توجه به گزارش سازمان جهانی بهداشت ، آلودگی هوا مبتنی بر دی‌اکسید نیتروژن باعث مرگ بیش از هفت میلیون نفر در سال می‌شود و کودکان و سالمندان به طور خاص در معرض این خطر هستند. با حسگر جدید بزودی می‌توان هشدارهای اولیه از سطوح دی‌اکسید نیتروژن خطرناک موجود در هوای اطراف را از طریق یک حسگر در گوشی‌های‌ هوشمند دریافت کرد.

دی‌سولفید قلع همچنین به عنوان رنگدانه‌ای در پوشش‌ها استفاده شده و بطور خاص دارای یک میل طبیعی برای مولکول دی‌اکسید نیتروژن است، بدین معنی که به آن‌ها چسبیده و سایر انواع مولکول‌های گاز را نادیده می‌گیرد که این امر سبب دقت بسیار بالای حسگر می‌شود.

کلانترزاده اظهار کرد: عدم دسترسی عمومی به ابزارهای نظارت موثر، یکی از موانع اصلی برای کاهش اثرات مضر این گاز است اما سیستم‌های سنجش فعلی یا خیلی گران‌قیمت بوده و یا به سختی قادر به تشخیص این گاز از گازهای دیگر هستند. روش ما نه تنها مقرون بصرفه‌تر از روش‌های دیگر است، بلکه بهتر از حسگر‌هایی که در حال حاضر برای شناسایی این گاز خطرناک مورد استفاده قرار می‌گیرند، عمل می‌کند.

دانشگاه RMIT در این پژوهش با آکادمی علوم چین همکاری می‌کند. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو نیز در حال توسعه یک حسگر فشرده هستند که قادر به تشخیص دی‌اکسید نیتروژن هستند که معمولا از سوزاندن سوخت‌های فسیلی منتشر می‌شود.

46 سال پیش در چنین روزهایی تهران میزبان فاتحان ماه بود.

 شامگاه روز جمعه دوم آبان ماه 1348 هواپیمای اختصاصی رییس جمهور آمریکا حامل نیل آرمسترانگ، ادوین آلدرین و مایکل کالینز – فضانوردان ماموریت آپولو 11 - در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. مردم تهران استقبال باشکوهی از فاتحان ماه داشتند و طی حضور یک روزه آنها در تهران همه جا با استقبال باشکوه و هجوم جمعیت علاقمند مواجه بودند.

سفر فضانوردان ناسا به تهران که حدود سه ماه پس از فرود تاریخی فضاپیمای آپولو 11 بر سطح ماه انجام شد در راستای برنامه مسافرت چهل روزه دور دنیای فاتحان ماه با همراهی همسرانشان صورت گرفت.

آرمسترانگ و همراهانش روز پنجشنبه اول آبان ماه از ترکیه راهی کنگو شدند و پس از توقفی کوتاه در آن کشور آفریقایی در ساعت 8 بعدازظهر جمعه دوم آبان ماه در فرودگاه مهرآباد مورد استقبال مردم قرار گرفتند.

برگزاری نشستی مطبوعاتی فضانوردان با خبرنگاران در صبح روز شنبه در محل انجمن ایران و آمریکا و نشست خبری همزمان همسران فضانوردان در هتل هیلتون، گردش در خیابان‌های مختلف تهران در مسیر خیابان‌های عباس‌آباد، پهلوی (ولیعصر)، بلوار الیزابت (کشاورز)، پارک فرح (لاله)، امیرآباد، شاهرضا(انقلاب)، ابوعلی سینا، شاه‌آباد (حدفاصل میدان بهارستان تا چهارراه مخبرالدوله)، استانبول، نادری و پهلوی و ضیافت شام در کاخ سعدآباد از برنامه‌های سفر کوتاه آنها به تهران بود.

روزنامه اطلاعات روز شنبه سوم آبان ماه 48 استقبال با شکوه مردم تهران از فاتحان ماه و روایت فضانوردان و همسرانشان از هیجان و دلهره فتح تاریخی ماه را چنین گزارش کرده است:

کاش شما هم در سفر فضا با ما بودید!

«گرچه ما هرگز قبلا در ایران نبوده‌ایم لیکن کشور زیبای شما را از فضای لایتناهی دیده‌ ایم و زیبایی‌هایش را بس ستوده‌ایم.»

"نیل آرمسترانگ" فرمانده شجاع آپولوی مه‌نشین یازده با جمله فوق دیشب به احساسات انبوه مستقبلین که در فرودگاه مهرآباد گرد آمده بودند پاسخ داد و سپس سه فضانورد به سوی تهران حرکت کردند.

"آرمسترانگ" که دو فضانورد دیگر "ادوین آلدرین" و "میشل کالینز" نیز همراه وی به تهران آمده‌اند طی سخنان خود با شوق فراوان به پیام (شاه) اشاره کرد که در اثنای سفر تاریخی‌شان به آنها مخابره شده بود.

آرمسترانگ افزود: (شاه) در این پیام آرزو کرده بود که خداوند بشریت را در کاوش‌های فضایی به توفیق‌های بیشتری رهنمون گردد. آرمسترانگ خاطرنشان ساخت با چنین روحیه‌ای بود که مهم پیاده شدن در ماه جامه عمل پوشید!

پس از پایان سخنان آرمسترانگ، رشته سخن را کالینز به دست گرفت و گفت از استقبال با کلمه "سلام" سخت به هیجان آمده است. وی به مزاح گفت ما درباره "فرش‌های پرنده" ایرانی‌ها داستانهای زیادی شنیده بودیم و این داستانها بود که به ما در پرواز تاریخی خود الهام و قوت قلب بخشید.

کالینز سپس به پخش مستقیم مراسم ورود سفر اخیر (شاه) به واشنگتن که از طریق ماهواره مخابراتی صورت گرفت اشاره کرد و نتیجه‌گیری کرد این یکی ازنمونه‌های بهره‌گیری‌های فراوان بشریت از پژوهش‌های فضایی به شمار می‌آید.

سومین قهرمان فضانورد تاریخ، آلدرین، کلمه‌ای به عنوان تشکر از انبوه مستقبلین به فارسی ادا کرد و سپس گفت سرنشینان آپولوی – 11 رجاء واثق دارند که تمامی جمعیت حاضر در اینجا و کلیه ابناء بشریت نخستین پرواز بشر به ماه را با قلب‌های آکنده از شوق دنبال کرده و توفیق در این راه را ستوده‌اند. آ‌لدرین نیز جمله‌ای را به طنز و مطایبه و به زبان انگلیسی گفت «کاش شما هم با ما بودید» که اگر اصطلاح آمریکایی آن دقیقا به فارسی برگردانده شود ضرب‌المثل معروف «جای شما خیلی خالی بود» از آن بدست می‌آید. پس از پایان مراسم استقبال فضانوردان تا هتل هیلتون محل اقامتشان اسکورت شدند. در مسیر فضانوردان تا هتل هیلتون جمع کثیری از اهالی تهران اجتماع کرده و شدیدا نسبت به آنها ابراز احساسات می‌کردند.

استقبال در فرودگاه

استقبال تهرانی‌ها از فضانوردان قهرمان باشکوه بود. عده زیادی از مردم مشتاق از ساعت‌ها پیش از ورود فضانوردان در محوطه و بیرون فرودگاه اجتماع کرده و با بی‌صبری منتظر اعلام ورود فضانوردان بودند تا اینکه برج مراقبت اعلام کرد:« توجه، توجه، فضانوردان گویا طی تمرینات و سفر دور و دراز خویش به وقت‌شناسی عادت کرده‌اند زیرا آنها هم اکنون درست سر ساعت و دقیقه‌ای که قرار بود در فرودگاه ایران به زمین نشستند.»

در این موقع فریادها و هلهله شادی هزاران تن به اوج شدت خود رسید. جمعیت آنچنان فریاد می‌زدند که سخنان فضانوردان به زحمت شنیده می‌شد.

در پیاده شدن از هواپیما نیز مانند مدل ماه نشین حق تقدم با آرمسترانگ بود. وی نخست به روی پلکان هواپیما ظاهر شد و به دنبال او همسرش و سپس به ترتیب آلدرین و کالنیز و همسرانشان قدم به فرودگاه مهرآباد گذاردند.

فاتحان ماه در تهران سفر خود را به فضا شرح دادند

ساعت 10 ونیم بامداد امروز (سوم آبان) نیل آرمسترانگ، ادوین آلدرین و مایکل کالینز سه فضانورد شجاع آمریکایی و اولین انسان‌هایی که دروازه ماه را گشودند در انجمن ایران و آمریکا یک مصاحبه مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی تشکیل دادند.

در آغاز مصاحبه، نیل آرمسترانگ، اولین انسانی که قدم در ماه گذاشت از مسافرت خود و دوستانش به ایران ابراز خوشوقتی کرد و از استقبال گرم مردم تهران تشکر نمود و اظهار داشت که برنامه آپولو از ده سال قبل شروع شد.

روزنامه اطلاعات شنبه سوم آبان 1348

در این هنگام فیلم کوتاهی از فعالیتهای ده ساله‌ای که منجر به فتح ماه گردید به نمایش گذارده شد و فضانوردان هر یک درباره قسمت‌های مختلف آن توضیحاتی دادند.

انفجار سفینه‌ها

آرمسترانگ گفت:‌ اولین برنامه‌های ما با سفینه «مرکوری» شروع شد. چند سفینه در آغاز آزمایش‌های ماه منفجر گردیدند اما خوشبختانه این سفینه‌ها بدون سرنشین بودند. دو تا سه سال بعد «جمینی» به میان آمد و ما هر سه نفر (آرمسترانک، کالینز، آلدرین) در پرواز با «جمینی» شرکت داشتیم.

تمرین با «جمینی» به ما امکان داد که بعدها بتوانیم با «آپولو» کار بکنیم و دروازه ماه را بگشاییم.

نیل آرمسترانگ در ادامه توضیحات خود گفت که ما در مدت فعالیت‌های فضایی خود هیچ گاه با عدم موفقیت روبرو نشدیم.

فاتح اصلی ماه افزود که پرواز آپولو با سرنشین کمتر از یک سال قبل از آغاز شد و این پروازها ابتدا در مدار زمین و سپس در مدار ماه بود و این پروازها به ما امکان داد که در ماه پیاده شویم.

سفر مطبوع و دلنشین

نیل آرمسترانگ آنگاه درباره پرواز آپولو 11 و فتح ماه شروع به صحبت کرد و گفت: پرواز با آپولو 11 در ژوئیه گذشته در یک هوای مطبوع که درست مانند امروز تهران آفتابی بود آغاز شد و فقط یازده دقیقه طول کشید که ما به مدار زمین رسیدیم.

سفر ما فوق‌العاده جالب و دلنشین بود زیرا در اطراف ما از ابر، دود و بخار هیچ خبری نبود تا سرانجام به مدار ماه رسیدیم و باید کار فرود در ماه را آغاز می‌کردیم.

بررسی دستگاه‌ها

در اینجا ادوین آلدرین دومین انسانی که قدم در ماه گذاشت گفت ما قبل از آن که کار فرود در سطح ماه را آغاز کنیم چهار ساعت تمام در داخل سفینه عقاب به بررسی دستگاه‌ها و انجام آزمایش‌های لازم برای اطمینان از بی‌نقص بودن آنها پرداختیم.

آرمسترانک گفت ما در تمام این مدت مرتب با آلدرین مشغول عکس‌برداری بودیم.

خطر

آرمسترانک گفت در لحظه فرود در سطح ماه سفینه دچار خطر شد ودستگاه "کامپیوتر" دچار مشکل گردید اما با کمک مرکز کنترل در زمین این اشکال رفع شد و ما به کار خود ادامه دادیم و بالاخره سفینه ماه‌نشین به آرامی در سطح ماه نشست.

اولین تماس سفینه ماه نشین با سطح ماه سبب شد که مقدار زیادی گرد و خاک برخیزد.

تمبر یادبود سفر فضانوردان به ماه

خوشحال شدم!

آرمسترانگ افزود که وقتی قدم در ماه گذاشتم از اینکه خاک ماه سفت بود و می‌توانست وزن ما را تحمل کند خیلی خوشحال شدم. در حقیقت همین سفتی خاک ماه به ما کمک کرد که بتوانیم بقیه آزمایش‌ها و وظایف خود را انجام دهیم و دستگاه‌های مختلف را از سفینه خارج کنیم و در سطح ماه نصب نماییم. با این حال همانطور که من در سطح ماه قدم می‌زدم گرد و خاک بلند میشد.

ادوین آلدرین گفت پس از آنکه آرمسترانگ از خاک و سنگ ماه نمونه‌برداری کرد من به پشت از سفینه پایین آمد.

اولین احساس من آن بود که حفظ تعادل انسان در ماه خیلی آسان است. ما سپس پلاک صلح را که روی آن نوشته شده بود ما با آرزوی صلح از زمین به ماه آمدیم و همچنین پرچم آمریکا را در سطح ماه نصب کردیم. موقعی که نیل آرمسترانگ مشغول نمونه‌برداری بود من شروع به جست و خیز کردم و میخواستم حرکت در سطح ماه را با سرعتهای مختلف آزمایش کنم. از جمله آزمایش حرکت به صورتهای "لی‌لی‌کردن"، جست زدن و حرکت کانگورویی را آزمایش کردم.

پس از آن ماموریت ما پایان یافت و سفینه ماه نشین سطح ماه را ترک گفت و در مدار ماه به سفینه مادر متصل گردید.

لحظه باشکوه

مایکل کالینز که فرماندهی سفینه مادر را به عهده داشت و در مدتی که دو فضانورد دیگر در سطح ماه بودند همچنان به گردش خود در مدار ماه ادامه می‌داد گفت وقتی سفینه ماه‌نشین دوباره به سفینه متصل شد لحظه باشکوهی بود زیرا معلوم بود که ما مشکلات بسیاری را پشت سر گذارده‌ایم. در حقیقت دوستان بسیاری و همچنین کشورهای زیادی در انجام این برنامه به ما کمک کردند و اطلاعاتی که آنها در اختیار ما گذارند بسیار گرانبها بود وما با استفاده از این اطلاعات توانستیم زاویه صحیح برای بازگشت به زمین و عبور از جو را حل کنیم و به سلامت به زمین باز گردیم.

هنگامی که به سطح اقیانوس نزدیک شدیم، رنگ آبی اقیانوس کبیر سخت برایمان دلپذیر بود.

لباس‌های مسخره!

آلدرین در اینجا گفت پس از فرود آ‌مدن و انجام عملیات نجات از آب اقیانوس لباسهای مسخره‌ای به تن ما کردند تا جلوی انتقال هر نوع میکروب ناشناخته‌ای را به ابناء بشر بگیرند.

مجموعه تمام سنگها

آلدرین گفت ما سنگی از کره ماه آوردیم که مجموعه تمام سنگهای ماه است و همچنین یک سنگ آتشفشان به زمین آوردیم و مجموعه سنگهایی را که ما به زمین آوردیم اکنون بین دانشمندان جهان توزیع می‌شود.

آرمسترانگ گفت: برنامه آپولو برای یک هدف نیست بلکه تازه آغاز کار است و کالینز افزود که هم اکنون آپولو 12 آماده پرواز است.

درباره لونا 15

آرمسترانگ در مورد اقدام شوروی‌ها که همزمان با پرواز آپولو 11 به ماه سفینه‌ای به نام لونا 15 به ماه فرستاند، گفت این اقدام شوروی‌ها برای ما تعجب‌آور بود اما مساله‌ای به شمار نمی‌رفت و مشکلی ایجاد نمی‌کرد.

آرمسترانگسپس به اقدام فضایی اخیر شوروی‌ها و پرواز سه سفینه سایوز به مدار زمین و مساله تشکیل ایستگاه فضایی اشاره کرد و گفت ایجاد ایستگاه‌های فضایی و توقف طولانی انسان در فضا اهمیت علمی زیادی دارد ولی این کاری است مربوط به سالهای آینده.

همکاری ایران

آرمسترانگ در مورد همکاری ایران و آمریکا در برنامه‌های فضایی گفت: آمریکا می‌تواند در بسیاری زمینه‌ها و از جمله برنامه‌های "مونیتورینگ" از همکاری‌های ایران برخوردار شود.

همسران فضانوردان دلهره ها و هیجان‌های خود را هنگام فتح ماه شرح دادند

ساعت ده و نیم بامداد امروز، همسران فضانوردان آمریکایی که مشغول بازدید از ایران هستند در یک مصاحبه مطبوعاتی در هتل هیلتون شرکت کرده و به سوالات مختلف خبرنگاران پاسخ دادند.

مصاحبه با سوالاتی راجع‌ به بچه‌های فضانوردان آغاز شد. از خانم آرمسترانگ سوال شد:‌ آیا می‌خواهید دو پسرتان مثل شوهرتان بشوند؟ گفت: این ضروری نیست که آنها حتما فضانورد بشوند، این مساله بستگی به میل باطنی آنها و انتخاب خودشان دارد.

یکی از خبرنگاران از خانم آرمسترانگ، اولین انسانی که در کره ماه قدم گذاشته راجع به خصوصیات اخلاقی شوهرش سوال کرد:‌ او با همان قیافه جدی جواب داد: اوه، او یکی از صمیمی‌ترین و مهربان‌ترین مردان روی زمین است. هیچ وقت از چیزی ایراد نمی‌گیرد. ما با هم سازش عجیبی داریم.

سوال شد: شبی که شوهرتان در راه سفر به ماه بود چه می‌کردید؟ گفت: خیلی واضح است که تلویزیون تماشا می‌کردم.

یکی از خبرنگاران از همسران فضانوردان پرسید: چطور شما اجازه دادید شوهرانتان به این سفر خطرناک بروند؟‌

خانم کالینز: این به میل من نبود او یک خلبان بود و برای این برنامه تمرین می‌کرد، من می‌دانستم که او روزی فضا خواهد رفت.

خانم آلدرین: یک موضوع را نباید فراموش کرد که برنامه آشنایی و تعلیمات از 6 سال قبل شروع شد البته ما نمی‌دانستیم که آنها به ماه می‌روند فقط می‌دانستیم که این تعلیمات مربوط به سفر به فضا است.

خانم آرمسترانگ: این برای من خیلی عادی بود که شوهرم به این سفر برود.

از خانم آرمسترانگ سوال شد آیا بعد از این سفر تغییری در زندگی شما به وجود نیامده است؟ گفت: حالا زندگی ما دیگر جنبه خصوصی ندارد بلکه به صورت یک زندگی عمومی درآمده است!

یکی از خبرنگاران پرسید آیا احساس نگرانی نمی‌کردید وقتی که شوهرتان برای این مسوولیت در نظر گرفته شد. خانم آلدرین به این سوال جواب داد:‌نه، فقط وقتی نگران بودیم که می‌خواستند به سطح ماه بنشینند چون آن لحظه خطرناک‌ترین لحظات این پرواز بود.

از همسران فضانوردان سوال شد: آیا باز هم شوهرتان برنامه پرواز دارد؟‌

خانم کالینز گفت: این برنامه‌ها نوبتی است خیلی احتمال دارد دو سال دیگر نوبتش برسد.

یکی از خبرنگاران گفت: آیا شباهتی در زندگی داخلی شما وجود دارد؟

کالینز، شوهر من خیلی جدی و منظم است. ولی تقریبا شخصیت‌هایمان مشابه است.

آلدرین: شوهرم و من، شخصیت‌های جداگانه‌ای داریم ولی مطالب اصولی و عمومی مورد توافق هر دوی ماست.

آرمسترانگ: ما خیلی شبیه به هم هستیم و هر سالی که می‌گذرد بیشتر به هم نزدیک می‌شویم.

فضانوردان آپولو 11

سوال شد آیا به فکرتان رسید که شوهرتان مراجعه نکند؟‌

آرمسترانک: بله این را می‌دانستیم که ممکن است به زمین باز نگردند ولی در ضمن ایمان داشتیم که این برنامه با موفقیت پایان خواهد یافت.

سوال شد: بچه‌هایتان لحظات حساس فرود انسان در ماه چه می‌کردند؟‌

آرمسترانک: پسر شش ساله‌ام خوابیده بود، ولی پسر 12 ساله‌ام در هیجان به سر می‌برد.

آلدرین: بچه‌های من بزرگترند و طبعا نگران بودند. سر و صدا خانه را پر کرده بود. آنها آرام نداشتند و از دیدن تصویر پدرشان بر روی ماه در تلویزیون به هیجان آمده بودند.

کالینز: بچه‌های من خیلی جدی مشغول تماشای تلویزیون بودند. یکی از پسرهایم دلش می‌خواهد فضانورد شود.

سوال شد آیا پس از این سفر نقش شما در زندگی خصوصی‌تان عوض نشده است؟‌

خانم آلدرین: نقش ما اصولا همیشه همین بوده است که در زندگی به طور مستقل در مورد هر چیزی تصمیم‌ بگیریم و به تنهایی مسوولیت زندگی را عهده‌دار باشیم و حالا هم وضع همان است.

استقبال باشکوه از فاتحان ماه در خیابان‌ها

هجوم جمعیت تهران برای دیدن فضانوردان آمریکایی در مرکز شهر بیش از سایر نقاط به چشم می‌خورد. در چهارراه اسلامبول هجوم جمعیت و وسایل نقلیه به قدری بود که تقریبا خیابانهای شرق و غرب و شمال و جنوب این خیابان به صورت یک پارکینگ عظیم درآمده بود و راه عبور به زحمت پیدا می‌شد.

مردمی که برای دیدن فضانوردان ایستاده بودند تمام پیاده‌روهای چهار راه اسلامبول را اشغال کرده بودند. کثرت جمعیت به حدی بود که جای جنبیدن هم در پیاده‌رو باقی نمانده بود. همه منتظر عبور فضانوردان بودند به علت ازدحام زیاد مسافرین تاکسی و اتوبوس در هر نقطه‌ای که بودند پیاده می‌شدند زیرا عده‌ای به تماشا می‌ایستادند و بعضی نیز برای این که از کارشان عقب نمانند سعی داشتند با پای پیاده به مقصد خود برسند.

مامورین راهنمایی و رانندگی تلاش فوق‌العاده‌ای برای گشودن راه می‌کردند و مردمی که در خیابان ایستاده بودند به پیاده‌رو‌ها هدایت می‌کردند. این وضع در تمام مسیر فضانوردان به چشم می‌خورد و مخصوصا در خیابان شاه و خیابان اسلامبول کثرت جمعیت بیشتر از هر جای دیگر بود.

مقارن ساعت یک بعدازظهر فضانوردان در مسیر میدان بهارستان، چهارراه شاه قرار گرفتند، در این مسیر تعداد زیادتری از مردم جهت ابراز احساسات صف بسته بوند. ساعت 1 و 5 دقیقه فضانوردان از چهار راه قوام‌السلطنه (30 تیر) عبور کردند، کثرت جمعیت در این چهارراه به حدی بود که مردم به کنار خیابان رسیده بودند.

آرمسترانگ تقریبا روی لبه در اتومبیل نشسته بود، پیرزنی که در کنار خیابان بود فریاد کشید نکنه از اتومبیل به پایین بیافتد یکی از جمعیت استقبال کننده جواب داد: از ماه نیفتاد از ماشین چطور می‌افتد؟!

یک مرد که کنار خیابان ایستاده بود، می‌گفت همسر من در بیمارستان امروز وضع حمل کرده است و مرا فرستاده است تا هر یک از فضانوردان را زودتر دیدم به او بگویم که نام فرزندم را که پسر می‌باشد، نام اولین فضانوردی باشد که در عمر خود دیده‌ام!

چند دختر جوان در ضلع شمالی چهار راه یوسف‌آباد ایستاده بودند و معلوم بود که راه مدرسه خود را می‌روند، هنگام عبور فضانوردان یکی از دخترها گفت بیشتر افتخار این فضانوردان نصیب همسرانشان می‌شود یکی دیگر از دخترها در جواب دوستش گفت: نکند تو به همسر فضانوردان حسودی می‌کنی!؟

فضانوردان پس از گذشتن از مسیر تعیین شده به محل اقامت خود در هیلتون مراجعت کردند.»

در آستانه فرود تاریخی انسان در ماه - روزنامه اطلاعات تیرماه 1348

فاتحان ماه از ایران رفتند

روزنامه اطلاعات روز یکشنبه چهارم آبان ماه نوشت: «فاتحان ماه که جمعه شب در راه مسافرت 40 روزه دور دنیا وارد تهران شده بودند، امروز ایران را ترک کردند. فضانوردان بعد از ظهر دیروز موزه جواهرات سلطنتی را در بانک مرکزی ایران مورد بازدید قرار دادند. هنگام عبور فضانوردان از خیابان‌های تهران مردم پایتخت عصر دیروز نیز استقبالی گرم و پرشور از آنها به عمل آوردند و با ابراز احساساتی صمیمانه مقدم فضانوردان آمریکایی را گرامی داشتند.

شهربانی استان مرکز نیز به منظور ایجاد نظم و تجلیل از فضانوردان، رفت و آمد وسایل نقلیه را در خیابان‌های مسیر آنها ممنوع کرده بود.

هنگام ورود فضانوردان به محوطه موزه جواهرات سلطنتی، آقای فرمانفرمائیان، رییس کل بانک مرکزی ایران از آنان استقبال کرد و خوشامد گفت. بازدید فضانوردان آمریکایی از موزه جواهرات سلطنتی از ساعت پانزده و چهل و پنج دقیقه تا ساعت شانزده و چهل دقیقه طول کشید.»

محققان یک شرکت مستقر در شیکاگو کمپینی را برای تامین بودجه سلاح کمتر مرگبار به راه انداخته‌اند که جایگزینی برای سلاح‌های گرم شخصی و خانگی خواهد بود.

 تپانچه بادی Salt (نمک) برای متوقف کردن مزاحمان با استفاده از یک پودر ناتوان‌کننده طراحی شده است که آن‌ها را بطور موقت کور کرده و بطور چشمگیری احتمال کشته شدن تصادفی اعضای خانواده را کاهش می‌دهد.

بنیانگذاران این شرکت از یک تیراندازی در سال 2014 در نزدیکی خانه‌شان الهام گرفتند. آن‌ها با نگرانی در مورد تعداد بالای مرگهای تصادفی و خودکشی ناشی از اسحه‌های خریداری شده برای دفاع از خانه تصمیم گرفتند که یک جایگزین کمتر مرگبار تولید کنند.

Salt یک تفنگ بادی با نیروی دی‌اکسیدکربن است که گلوله‌های پلاستیک توخالی مشابه گلوله‌های رنگی را شلیک می‌کند، با این تفاوت که بجای رنگ، از پودر اختصاصی ساخته شده از فلفل و مواد دیگر پر شده‌اند. این گلوله‌ها به محض برخورد، ترکیده و افشانه ریزی از پودر بر روی هدف پاشیده می‌شود. این پودر بشدت آزاردهنده بوده و باعث احساس سوختگی شدید می‌شود که فرد را دچار کوری موقت و تنگی نفس می‌کند.

به گفته سازندگان، این پودر از بسیاری از نمونه‌های مورد استفاده پلیس قویتر بوده و برای حداکثر قدرت متوقف‌سازی طراحی شده است. تاثیر این گلوله‌ها تا 50 دقیقه باقی می‌ماند، اگرچه پس از 15 تا 30 دقیقه اثر آن‌ها کمرنگ می‌شود.

از آنجایی که این گلوله‌ها پودری هستند، نمی‌توان آن را بطور مستقیم به مهاجم شلیک کرد، اما می‌تواند یک ابر با قطر حدود 1.5 متری ایجاد کند که مانند سدی در برابر حمله عمل خواهد کرد.

اسلحه Salt علاوه بر ویژگی کمتر مرگبار بودنش، همچنین کاربر پسند بوده و هیچ صدا یا پس زدنی مانند یک سلاح معمولی ایجاد نمی‌کند. همچنین می‌توان آن را از فاصله دور استفاده کرد که اسپری فلفل یا تیزر این قابلیت را ندارند.

آمریکا سیستم هوشمندی را مورد آزمایش قرار داده که با گلوله‌های قابل هدایت هوشمند، پهپادهای مهاجم را از بین می‌برد.

 در حالی که اقدامات متقابل غیرنظامی برای مبارزه با پهپاد‌های مخرب به سمت امواج رادیویی منجمدکننده پهپاد حرکت کرده، مرکز تحقیقات، توسعه و مهندسی ارتش آمریکا در نیوجرسی سیستمی را در دست ساخت دارد که از گلوله‌های 50 میلیمتری قابل هدایت هوشمند برای ساقط کردن پهپادها در آزمایشات اخیر استفاده می‌کند.

به گفته ارتش آمریکا، سیستم EAPS یک جایگزین مبتنی بر سلاح برای مبارزه موشکی با سیستم‌های موشک، توپخانه و خمپاره است .

این سیستم در اصل برای مقابله با سیستم‌های RAM طراحی شده بود، اما با توجه به تهدید فزاینده پهپاد‌ها، ماموریت سیستم گسترش یافت تا شامل پهپاد‌ها شود.

نتایج تحقیقات دانشمندان علوم آب‌و‌هوا در سراسر جهان که در حال بررسی تأثیرات گرمای جهانی بر کره زمین هستند، نشان می‌دهد که در سال 2100 شاهد بهاری زودهنگام خواهیم بود.

 این تحقیق با استفاده از دو شاخص معروف فصلی برگریزان و شکوفه‌زدن انجام شده است. با تحلیل داده‌ها از سال 1950 تا 2100 دانشمندان ایالات متحده پیش‌بینی کرده‌اند در سال 2100 فصل بهار 23 روز زودتر از بهار امروزی آغاز شود.

در این تحقیق مشخص شد بهار زودهنگام، در ابتدا گرم و سپس سرد خواهد بود که برای گل‌ها و گیاهان مشکلات بسیاری ایجاد می‌کند.

دانشمندان دانشگاه ویسکانسین ایالات متحده در این تحقیق، کل داده‌های اقلیمی آمریکا را بررسی و اعلام کردند این تغییر در سواحل غربی بسیار قابل ملاحظه است.

از دیگر مشکلات این بهار دروغین، تاثیری است که بر مهاجرت پرندگان، حشرات، جفت‌گیری و گرده افشانی گلها خواهد گذاشت و تغییر زمان بهار همچنین موجب گرم شدن آب اقیانوس‌ها و پدیده ال‌نینو می‌شود.

در میان تمامی فصول پیش‌بینی هوای فصل بهار مشکل‌تر بوده و گازهای گلخانه‌ای بر بارش برف و باران تاثیر دارد.

محققان در مورد تاثیرات این بهار بر گیاهان و جانوران تحقیقات بیشتری انجام خواهند داد.

این گزارش در نشریه Environmental Research Letters منتشر شده است.

محققان دانشگاه پنسیلوانیا نشان دادند که استرس باعث چه تغییراتی در اسپرم موش نر می‌شود و این تغییرات چه تاثیری بر توسعه مغز جنین خواهد داشت.

 این تحقیق به رهبری «تریسی ال بیل» استاد علوم اعصاب دانشکده دامپزشکی پنسیلوانیا و دانشکده پزشکی پرلمن صورت گرفت و وی و همکارانش به سرنخ‌های مهمی دست یافتند که نشان می‌داد تجربیات زندگی پدر چگونه ممکن است بر رشد مغز جنین و سلامت روان ‌کودکان آینده از طریق ابزار صرفا بیولوژیکی تاثیر بگذارد.

این محقق گفت: برای من جالب توجه بود که استرس به ظاهر خفیفی که به یک موش نر وارد شده، چگونه باعث تغییری عظیم در پاسخ ریزآر‌ان‌آی‌ها می‌شود و بر رشد جنین در آینده اثر می‌گذارد.

محققان در تحقیقات اولیه اسپرم موش‌های پدر تحت استرس را با همتایان بدون استرس مقایسه کرده و دریافتند افزایش بیان 9 ریز آر‌ان‌ای در حیوانات تحت استرس قابل مشاهده است. این گروه از محققان، سپس 9 ریزآر‌ان‌ای را به جنین موش تزریق کردند و هنگامی که جنین رشد کرد، به بررسی پاسخ او به استرس پرداختند و مشاهده کردند جنینی که تزریق آر‌ان‌ای را دریافت کرده است هنگامی که در معرض یک استرس قرار می‌گیرد، سطوح کورتیزون متفاوت‌تری نسبت به جنین کنترل شده دارد.

موش‌هایی که چند آر‌ان‌ای به آنها تزریق شده بود، همچنین تغییرات قابل توجهی را در بیان صدها ژن در هسته paraventricular، منطقه‌ای از مغز که مدیریت مقررات استرس را به عهده دارد، نشان دادند.

این گروه قصد دارد در آینده به بررسی عواملی بپردازد که می‌تواند به مشتقات سلولی و انتشار آر‌ان‌ای و یا مداخله منجر شود و از جمله تاثیر ارائه پاداش به جنس نر تحت استرس و تاثیرات آن بر جنین را بررسی کند.

آنها همچنین امیدوارند بتوانند به پژوهش نقش آر‌ان‌ای در انسان‌ها و تاثیر آن بر نحوه واکنش نمونه‌ها به استرس بپردازند.

نتایج این تحقیق در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر خواهد شد.