واقعه کربلا و شهادت "امام حسین (ع)"، اتفاق جان‌سوزی است که دل محبین سرور و سالار شهیدان را به درد می‌آورد و اتفاقات سال 61 هجری نماد مظلومیت، شجاعت، بصیرت و نماد هیات منا الذله "حسین بن علی (ع)" در دشت کربلا بود که دست رد به بیعت خلیفه‌ای زد که سگ‌بازی، میمون‌بازی و عیاشی از اصول جدایی‌ناپذیرش بود.


"امام حسین (ع) " بیعت با یزید را رد کرد چون پسر معاویه را فاقد وجاهت قانونی برای خلافت می‌دانست و این موضوع (خلافت یزید) نقض کننده پیمان صلح "امام حسن (ع)" نیز بود و "خلافت موروثی امویان" را نشان می‌داد. 



**فرزند "امام علی (ع)" زیر بار بیعت با ظالم نرفت

اما یزید بن معاویه که این موضوع را برنمی‌تابید تلاش کرد تا با زور از "امام حسین (ع)" بیعت بستاند؛ در حالی که فرزند علی (ع) و نوع پیامبر با ظالم هیچگاه سازش نکرد و پسر معاویه لشکری انبوه را برای جنگ با "امام حسین (ع)" راهی دشت نینوا کند. به طور کلی لشکر  "حسین بن علی (ع)" هفتاد و دو نفر بود و لشکر یزیدیان هزاران نفر که تعداد نفرات لشکریان یزید به  فرماندهی عمر بن سعد 8 تا بیش از 30 هزار نفر عنوان شد.



**یزیدیان چند لشکر بودند؟

لشکر یزید دو فرمانده ارشد و چند فرمانده گردان و تیپ داشت که فرماندهان ارشد لشکر عمر بن سعد و شمر بن ذی‌الجوشن با حمایت عبید‌الله بن‌ زیاد بودند و فرماندهان زیر رده یزید بن رکاب کلبی، حسین بن نمیر تمیمی، مغایر بن رحیمه، کعب بن طلعه، شبث بن ربعی، حجاز بن ابجد، عمر بن حجاج زبیدی، یزید بن حرث، عرزه  بن قیس بودند که کدام بین 500 تا 4هزار نیرو را فرماندهی می‌کردند که مجموع این نیروها در منابع بیش از 30 هزار نفر ارزیابی شده که در مقابل لشکر "امام حسین (ع)" که فقط هفتاد و دو نفر بود، لشکر انبوهی به حساب می‌آمد.

لشکر "حسین بن علی (ع)" با وجود قلت از نظر تعداد؛  ایمان و شجاعتی در ابعاد ده‌ها لشکر داشتند و همین موضوع باعث شد با علم به آن که می‌دانستند شهادتشان قطعی است اما راهبرد "هیات منا الذله " را عملیاتی کردند.



**فرماندهان لشکر "امام حسین (ع)"

**چه کسانی در  "جنایت کربلا"  نقش داشتند؟

**عمر سعد از گندم ری نخورد

البته سردمداران این جنایت یزید بن معاویه و عبیدالله بن زیاد بودند که نقش ان‌ها در جنایات کربلا بی‌بدیل بود و از طمع برخی از افراد مثل عمر بن سعد سو استفاده کردند و فاجعه بزرگ کربلا را رقم زدند که البته که چه خوش گفت مولایمان حسین که عمربن سعد از گندم ری نخواهد خورد و چنین نیز شد.



**"ملک سلمان" ؛  یزید جدید زمان

امروز امویان را می‌توان در سرزمین سعودی یافت که  ملک سلمان پادشاه ظالم سعودی  نقش یزید را ایفا می‌کند و فرزندان "امام حسین (ع)" را در یمن به شهادت می‌رساند. البته باید گفت چه تفاوتی بین ملک سلمان و جنایت‌هایش در یمن و یزید بن معاویه و جنایت‌هایش در دشت نینوا وجود دارد که سخن در این زمینه بسیار است.

 نه روز از محرم سال 61 هجری گذشت، و تاسوعا فرا رسید. روزی که پیش از آن واقعه بزرگ بود و با قطعی شدن جنگ، امام حسین(ع) از دشمنانش مهلتی شبانه برای راز و نیاز درخواست کرد.

با فرا رسیدن روز نهم محرم سال 1437 قمری، گلچین خبرآنلاین از وقایع مربوط به این روز در سال 61 هجری قمری را به نقل از پژوهش های دکتر محمدرضا سنگری در ادامه می خوانید.

 وقایع روز تاسوعاَ

موقعیت زمانی: پنجشنبه نهم محرم سال شصت و یک هجری معادل بیستم مهر ماه پنجاه و نه شمسی.

وضعیت هوا: صاف و آفتابی.

مهم ترین و بزرگ ترین حادثه: آمدن شمر بن ذی الجوشن ضبابی به کربلا. شمر با نامه ی عبیدالله بن زیاد در بعد از ظهر روز تاسوعا وارد کربلا شد.

عکس العمل عمر سعد به آمدن شمر: با ورود شمر به کربلا و آوردن نامه ی عبیدالله زیاد، عمر سعد دریافت که موقعیتش در خطر است و شمر سر جانشینی او را دارد. گفت: وای بر تو! خداوند تو و خانه ات را از آبادانی دور کناد.(خانه ات خراب باد.) ای پیس! نگذاشتی کار به صلح بینجامد. حسین هرگز تسلیم نخواهد شد. او فرزند علی بن ابی طالب است. به ناچار با او خواهم جنگید.
شمر پس از خواندن نامه، از عمر سعد پرسید چه خواهی کرد؟ اگر اطاعت عبیدالله می کنی بکن وگرنه فرماندهی را به من بسپار.
عمر سعد گفت: این کرامت به تو نیامده است (تو شایسته نیستی)، فرمانده پیاده ها باش، من فرماندهی لشکر را به عهده دارم.

امان نامه شمر: شمر هنگام آمدن به کربلا همراه با عبدالله بن ابی محل که ام البنین مادر ابوالفضل العباس، عمه اش بود، امان نامه ای از عبیدالله دریافت کردند تا عباس بن علی و سه برادرش عبدالله، جعفر و عثمان را از صحنه ی کربلا خارج کنند. عبیدالله امان نامه را به عبدالله سپرد و وی همراه غلامش کُزمان آن را به کربلا آورد.

پاسخ ابوالفضل العباس به امان نامه: وقتی شمر مقابل یاران امام ایستاد و فریاد کشید: پسران خواهر ما کجایند؟ (منظور ابوالفضل العباس، عبدالله، عثمان و جعفر بود.) ابوالفضل العباس همراه برادران بیرون آمدند و گفتند چه می گویی!

شمر گفت: ای پسران خواهر ما! شما در امانید. خودتان را با حسین به کشتن ندهید و به فرمان امیرالمؤمنین یزید در آیید. (برخی نوشته اند آنها ابتدا سکوت کردند و جواب شمر را ندادند و امام حسین(ع) فرمود: پاسخش دهید هر چند فاسق است. آنگاه عباس و برادرانش پاسخ گفتند.)

ابوالفضل و برادرانش گفتند: دستت بریده باد ای شمر، امان نامه آورده ای؟ خداوند تو و امان نامه ات را لعنت کند. ای دشمن خدا، از ما می خواهی که برادرمان حسین فرزند فاطمه و پیامبر را رها کنیم و به فرمان لعنت شدگان و فرزند لعنت شدگان درآییم؟هرگز! آیا ما در امان باشیم و فرزند پیامبر را امانی نباشد؟

عکس العمل شمر: شمر پس از شنیدن پاسخ کوبنده ی ابوالفضل العباس و برادرانش ناسزاگو و پرخاشگر و خشمگین به لشکرگاه خویش بازگشت.

آمادگی عمر سعد برای شروع جنگ: عمر سعد، پس از نامه ی عبیدالله زیاد و آمدن شمر، خود را برای جنگ آماده کرد. سعدبن عبیده گوید: همراه عمرسعد در فرات آب تنی می کردیم که یکی آمد و آهسته به عمر سعد گفت: ابن زیاد، جویریة بن بدر تمیمی را فرستاده و به او دستور داده اگر عمر سعد نجنگید گردنش را بزن. عمر سعد بلافاصله از آب بیرون آمد سوار اسب شد سلاح خود را خواست و آماده ی جنگ شد.

فراهم کردن زمینه ی جنگ: با آمدن شمر و قطعی شدن جنگ، لشکریان عمر سعد خود را آماده کردند، این نکته گفتنی است که عبیدالله و شمر در پی تکرار تجربه ی جنگ امام حسن مجتبی(ع) و فریفتن فرماندهان بودند. بیرون کشیدن ابوالفضل و برادرانش ضربه ای هولناک به کربلا بود که با یأس شمر و پاسخ دندان شکن رشید غیور کربلا خنثی شد. پس از این ماجرا، شرایط و اوضاع برای نبرد مهیا شده بود. از وقایع بعدی معلوم می شود که عمر سعد سپاه را برای جنگ آماده کرده است.

 وقایع عصر تاسوعا

اوضاع کلی: زمینه ها برای جنگ کاملاً آماده است. عمر سعد مصمم به جنگ، سپاه را آماده کرده است.

نخستین شعار جنگ: بعد از نماز عصر (فاصله ی ساعت ۳ تا ۴ بعد ظهر)، عمر سعد سپاه خود را آماده کرد و شعار پیامبر را سر داد: یا خیل الله ارکبی و بالجّنه ابشری ای لشکر خدا سوار شوید و مژده ی بهشتتان باد! همگان سوار شدند و حرکت خود را به سوی لشکر گاه امام حسین (ع) آغاز کردند.

امام حسین(ع) جلوی خیمه خود نشسته و به شمشیر تکیه داده و سر بر زانو نهاده بود. در این هنگام حضرت زینب(س) که صدای سواران و حرکت سپاه را شنیده بود نزد برادر آمد و گفت: آیا همهمه و خروش سپاه دشمن را می شنوی؟ امام سر برداشت و فرمود: هم اکنون رسول خدا را در خواب دیدم که می گفت: به زودی نزد ما خواهی آمد و آن لحظه بی شک نزدیک شده است. ( در برخی مقاتل پدرم علی، مادرم فاطمه و برادرم حسن نیز در کنار رسول خدا در خواب دیده شدند.)
حضرت زینب با شنیدن این سخن بر صورت زد و فریاد کرد: وای! وای! امام به خواهرش فرمود: آرام باش، آرام باش. سکوت کن و صیحه نزن تا دشمن ما را سرزنش و ریشخند نکند.
در این هنگام، امام به ابوالفضل العباس [که روبه رویش ایستاده بود] فرمود: فدایت شوم برادر، سوار شو، برو و بپرس چه می خواهند؟ اگر بتوانی آنان را منصرف کن و برگردان.

ابوالفضل العباس با بیست تن از جمله زهیربن قین و حبیب بن مظاهر به نزدیک سپاه آمدند و علت تهاجم را پرسیدند، آنان گفتند: امیر فرمان داده است هجوم آوریم تا فرمان او را گردن نهید.
عباس فرمود: شتاب نکنید تا من باز گردم و با اباعبدالله(ع) در میان بگذارم. سواران درنگ کردند. سردار رشید عاشورا بازگشت و ماجرا باز گفت. امام فرمود باز گرد و بگو یک امشب را به تأخیر بیندازید تا ما امشب را به نماز و شب زنده داری و استغفار و دعا بگذرانیم. خدا می داند که من نماز و قرائت قرآن و دعا و استغفار را دوست دارم.

ابوالفضل برگشت و گفت: امشب بازگردید تا ما در این کار مطالعه کنیم. فردا صبح که روبه رو شدیم به خواست خدا یا تکلیف شما را قبول می کنیم و یا پیشنهاد را رد خواهیم کرد.

نحوه ی سخن گفتن ابوالفضل العباس (ع)، نوعی مهلت و امان خواستن است که در ذهنیت دشمن سوسوی امیدی برای تسلیم باقی می گذارد. در گفت و گوهای بعدی عمر سعد با سرداران و فرماندهان سپاه این نکته محسوس است. نکته ی مهم دیگر در این امان خواستن، گذراندن شبی به نیایش و زمزمه و نماز است.

عمر سعد سفیری همراه با حضرت عباس فرستاد. این سفیر نزدیک لشکرگاه اباعبدالله آمد و فریاد زد: یک امشب شما را مهلت دادیم اگر بامداد سر به فرمان فرود آورید شما را نزد عبیدالله بن زیاد خواهم فرستاد و اگر نپذیرید رهایتان نمی کنم تا کار را با شمشیر تمام کنم.

پس از اعلام، دو سپاه به خیمه های خویش باز گشتند.

کامارو یکی از پرافتخاترین خودروهای جهان محسوب می شود. جنرال موتورز تحت برند شوولت تا کنون 5 نسل مختلف از این خودرو را روانه بازار ساخته که همگی از منظر طراحی جز موفق ترین خودروهای دوران خود و یا بهتر بگوئیم تمام دوران ها بوده اند .

هنوز هم یکی کاماروی دهه 70 دلبری های خاص خود را در خیابان ها دارد. در تالار افتخارات شورولت کامارو می توان القابی چون محبوب ترین عضلانی جنرال موتورز، یکی از محبوب ترین خودروهای عضلانی تمام دوران، یکی از محبوب ترین لاین های شورولت در تمام دوران، یکی از شناخته شده ترین پلت فرم های طراحی شده دنیای خودرو تا به امروز و ... را مشاهده کرد.

در این میان کامارو نزد تیونرها و گاراژ های شخصی نیز محبوبیتی باورنکردنی دارد. این خودرو آنقدر جذاب طراحی شده که همواره شاهد اجرای پروژه های تیونینگ روی نسل های مختلف آن هستیم.

یکی از مطرح ترین کارشناسان خودرویی درباره کامارو می گوید: آنچه که باعث محبوبیت کامارو برای چند دهه شده تنها محصولی که مشتری تحویل می گیرد نیست بلکه آن روحی است که طراحان جنرال موتورز در کالبد این عضلانی دمیده اند.

شورولت کامارو در جنرال موتورز در مدل های مختلفی از هر نسل ارائه شده است که هر کدام مشخصات خاص خود بویژه در قسمت موتور را دارند.

برای امروز یک ماجراجویی جذاب در دنیای خودرو با شورلت کامارو خواهیم داشت تا با تعدادی از سریع ترین کاماروهای تمام دوران آشنا شویم.

شورولت کامارو اس ال پی زد ال وان مدل سال 2011

 

این کاماروی قدرتمند طی 3.1 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست می یابد. در قسمت موتور آن از یک قلب تپنده 8 سیلندر 16 سوپاپ استفاده شده که خروجی این مجموعه برابر با 750 اسب بخار است. گشتاور آن نیز برابر با 724 پوند فوت اعلام شده است.

شورولت کامارو هنسی اچ پی ایی 700

 

این مدل از کامارو در سال 2010 عرضه و سر و صدای زیادی به پا کرد. در رکوردهای ثبتی طی 3.5 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. موتور آن در مقایسه با اس ال پی زد ال وان مقداری کوچک تر است اما همچنان صدای غرش آن دیوانه کننده به نظر می رسد. 8 سیلندر با 16 سوپاپ خروجی برابر با 726 اس بخار را تولید می کند. گشتاور مجموعه نیز برابر با 741 پوندفوت است.

شورولت کامارو اس اس زد ال 575 مدل 2010

 

در رکوردهای ثبتی طی 3.7 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. در قسمت موتور از یک بلوک آلومنیومی 8 سیلندر با 16 سوپاپ استفاده شده است. این موتور 6.2 لیتری تا 575 اسب بخار خروجی دارد. گشتاور مجموعه نیز برابر با 550 پوند فوت است.

شورولت کامارو کالاوی اس سی 552 مدل 2010

 

در سال 2010 یکی از سریع ترین های بازار بود. موتور 8 سیلندر آن از لاین ال اس تری تا 552 اسب بخار خروجی دارد. گشتاور مجموعه نیز برابر با 541 پوندفوت است. در رکوردهای ثبتی طی 3.9 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت.

شورولت کامارو کانورتیبل زد ال وان مدل 2013

 

در رکوردهای ثبتی طی 4.0 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. خروجی موتور 8 سیلندر آن برابر با 580 اسب بخار اعلام شده است. گشتاور مجموعه نیز برابر با 556 پوندفوت است.

شورولت کامارو زد 28 مدل 2014

 

زد 28 در سال 2014 مقداری آرامتر شده بود، اما همچنان حرف های زیادی برای گفتن دارد. این مدل در رکوردهای ثبتی طی 4.1 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. خروجی آن برابر با 505 اسب بخار و گشتاور مجموعه نیز برابر با 481 پوندفوت اعلام شده است.

شورولت کامارو کانورتیبل اس اس وان الی ایی مدل 2013

 

 

این مدل در رکوردهای ثبتی طی 4.2 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. برای قسمت موتور از یک قلب تپنده 6.2 لیتری استفاده شده که خروجی آن برابر با 426 اسب بخار است.

شورولت کامارو اس اس وان ال ایی

 

همانند مدل کانورتیبل خود 426 اسب بخار خروجی و گشتاوری برابر با 420 پوند فوت دارد. اما در رکوردهای ثبتی مقداری ضعیف تر عمل کرده و طی 4.3 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت.

شورولت کامارو زد ال وان مدل 1969

 

نوبت به یک عضو کهنه کار این لیست رسیده است. زد ال وان با موتور 8 سیلندر خود برای آن زمان عملکردی جادویی داشت. 430 اسب بخار برای آن دوران حقیقتا بی نظیر است.

شورولت کامارو اس اس مدل 1969

 

کامارو در سال 1969 از موتور ال 78 روی کامارو اس اس خود استفاده کرد. این موتور آلومنیومی خروجی برابر با 375 اسب بخار داشت.

شورولت کامارو اس اس مدل 2010

 

این مدل در رکوردهای ثبتی طی 4.7 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. موتور 8 سیلندر آن خروجی برابر با 426 اسب بخار دارد و گشتاور مجموعه نیز برابر با 420 پوندفوت است.

شورولت کامارو اس اس ال پی اس اس مدل 1997

 

برای این مدل از موتور ال تی 4 استفاده شده است که خروجی معادل 330 اسب بخار دارد.

شورولت کامارو اس اس مدل 1996

 

در این مدل از موتور ال تی وان 8 سیلندر استفاده شده است که خروجی برابر با 310 اسب بخار دارد. این مدل در رکوردهای ثبتی طی 4.9 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت.

شورولت کامارو اس اس مدل 2000

 

 

این مدل متفاوت از موتور 8 سیلندر ال اس وان بهره می برد. خروجی قلب تپنده آن برابر با 325 اسب بخار است.

شورولت کامارو زد 28 مدل 1968

 

این مدل کلاسیک خروجی برابر با 290 اسب بخار داشت که برای دوران خود کاملا مناسب به نظر می رسد.

شورولت کامارو اس اس مدل 2002 نسخه ویژه سی و پنجمین سالگرد

 

این مدل در رکوردهای ثبتی طی 5.1 ثانیه از حالت توقف به سرعت 96 کیلومتر در ساعت  دست یافت. نسخه ای با تولید محدود بود که از یک موتور 5.7 لیتری 8 سیلندر در آن استفاده شد. خروجی موتور برابر با 310 اسب بخار اعلام شده است.

چنانچه در وقایع روز هفتم آمده است، بستن آب به طور رسمی از روز هفتم محرم آغاز شد و در این روز لشکریان و افراد بسیاری به دستور ابن زیاد به کربلا آمدند و تعداد لشکریان دشمن بسیار شد. با فرا رسیدن روز هشتم محرم سال 1437 قمری، گلچین خبرآنلاین از وقایع مربوط به این روز در سال 61 هجری قمری را به نقل از پژوهش های دکتر محمدرضا سنگری در ادامه می خوانید.

 حوادث روز هشتم محرم

فرمان جدید عبیدالله: با دریافت نامه ی جدید یزید و دادن اختیارات کامل به عبیدالله، وی بر اساس نامه ی یزید دستور داد:

۱. تعداد جاسوسان افزایش یابد و همه جا را زیر نظر بگیرند. 
۲ . آخرین نیروها از کوفه به کربلا اعزام شوند. 
۳. مراقبت شدید و دستگیری عناصر مشکوک و متهم و مجازات سنگین آنان. 
۴. کشتن بدون درنگ. 
۵. ارسال آخرین اخبار بی هیچ وقفه به شام. (از کوفه به شام)

توصیف امام در روز هفتم و هشتم: یکی از سربازان سپاه عمرسعد که همراه با چهار هزار نفر به کربلا آمده بود می گوید: ما چهار هزار نفر قرار بود به سر زمین دیلم (بخشی از سرزمین های شمالی ایران) اعزام شویم، اما عبیدالله ما را به کربلا فرستاد. من در کربلا اباعبدالله را در حالی که موی سر و محاسن او سیاه بود ملاقات کردم. امام پاسخ سلام مرا داد(اندکی صدای امام تو دماغی بود!) شهاب بن خراش که این نکته را از زبان یکی از اقوامش ـ همان که در کربلا بوده است ـ نقل می کند، می گوید وقتی برای زیدبن علی باز گفتم: از این سخن که اباعبدالله صدایش اندکی غُنّه (تو دماغی) بوده است شگفت زده شد. امام به آن شخص گفته بود انگار قصد دارید امشب به سپاه من دستبرد بزنید.

آب آوردن ابوالفضل العباس: وقتی تشنگی در خیمه ها بالا گرفت امام برادرش عباس را فراخواند. وی بر اسب نشست و همراه سی نفر سواره و بیست نفر پیاده رهسپار شریعه شد.

حرکت در دل شب بود و بیست مشک که باید پُر می شدند. علی اکبر نیز همراه عموی خویش بود. پرچم را نافع بن هلال جملی در دست داشت. گروه امدادی آب رسان به کنار فرات رسیدند. عمروبن حجّاج زبیدی که با ۵۰۰ نفر نگهبان فرات بود فریاد زد کیستید؟ برای چه آمده اید؟
نافع بن هلال پاسخ داد: منم نافع بن هلال. آمده ایم آب بنوشیم، آبی که بر همگان حلال است.

عمروبن حجّاج گفت: خوش آمدی، بنوش!
نافع گفت: هرگز! یه قطره نخواهم نوشید تا وقتی حسین (ع) تشنه است.
عمرو گفت: نه، اجازه نمی دهم، ما را اینجا گماشته اند تا حسین آب ننوشد.
نافع به یاران گفت: مشک هایتان را پر کنید. پیاده ها مشک ها را پر کردند.

عمروبن حجّاج حمله کرد. جنگی کوتاه در گرفت. در حال جنگ، پیادگان مشک ها را پُر کردند. چند تن از نگاهبانان کشته شدند و از یاران امام کسی شهید نشد. رزم ابوالفضل العباس در این نبرد کوتاه یاران را سرشار شجاعت کرد. برخی گفته اند لقب «سقایت» از این لحظه به ابوالفضل العباس داده شد.
پس از اینکه آب به خیمه ها رسید سهم هیچکس بیش از یک بار نوشیدم نشد.

بازگشت فراس بن جعده از میان یاران امام: این شخص با اباعبدالله الحسین (ع) همراه شد. پس از مذاکرات امام و عمرسعد، امید به صلح و حل مسئله داشت. وقتی عزم و ایستادگی امام را دید و دریافت که ماندن و کشته شدن قطعی است از امام اجازه ی بازگشت گرفت و از کربلا بیرون رفت!

خطبه خوانی ابا عبدالله: پس از محاصره شدید و تشنگی ـ گویا در روز هشتم ـ امام مقابل دشمن آمد و در حالی که بر شمشیر تکیه داده بود، یک بار دیگر خود رابه دشمن شناساند و پس از معرفی پیامبر به عنوان جد و پدرش علی (ع) و عموهایش و مادرش، پرسید با اینکه می دانید من کیستم چرا قصد کشتن مرا دارید؟
گفتند: این همه را می دانیم اما نمی گذاریم قطره ای از آب بنوشید تا از تشنگی بمیرید.

اهل حرم با شنیدن این سخنان گریستند و شیون کردند. امام فرمود: آرام باشید که بعد از این بسیار خواهید گریست. ( این ماجرا را برخی به بیش از تاسوعا نسبت داده اند که دقیق تر آن است که این خطبه ی امام در روز عاشورا بوده است.)

آخرین نامه ی عمر سعد به عبیدالله: عمر سعد، گزارش کربلا را به عبیدالله نوشت و عبیدالله با خواندن نامه ی عمرسعد گفت: این نامه گواه اندرزگویی عمر سعد است به امیر خویش. من آن را می پذیرم(رفتن حسین را). شمر که در مجلس بود برخاست و گفت: حسین اکنون در سرزمین تو و کنار توست. آیا از او می پذیری که از اینجا برود. به خدا سوگند اگر برود دیگر به او دست نمی یابی. آنگاه او قوی و تو ضعیف خواهی بود. با بازگشت حسین موافقت نکن که نشانه ی ناتوانی و سستی است، باید او و یارانش تسلیم حکم تو شوند. پس از تسلیم، هر گونه خواهی می توانی رفتار کنی (ببخشی یا بکشی). من شنیده ام عمر سعد کوتاهی می کند و با حسین میان دو لشکر نشست و گفت و گو برگزار می کند.

عبیدالله گفت: نظر تو درست است.

فرستادن شمر به کربلا: عبیدالله پس از این گفت و گو، نامه ای نوشت و به شمر ذی الجوشن سپرد تا به کربلا برساند. در نامه نوشته شده بود: باری، تو را نفرستاده ام تا شانه از زیر کار خالی کنی. تو به آرامش و صلح و آسایش دل بسته ای. اگر حسین و یارانش تسلیم شدند آنها را نزد من بفرست و گرنه، بر آنها حمله ور شو پس از قتل آنان، اعضای بدنشان را قطعه قطعه کن. پس از کشتن حسین بر سینه و پشت وی اسب بتاز که وی ناسپاس و سرکش و گستاخ و بیدادگر است. اگر به دستور من عمل کردی پاداش فرمانبر مطیع را دریافت خواهی کرد و اگر چنین نمی کنی، سپاه را به شمر بن ذی الجوشن بسپار که فرمان لازم را به او داده ایم.

عبیدالله زیاد به شمر گفته بود اگر عمر سعد پذیرفت که با حسین بجنگد مطیع او باش وگرنه، گردنش رابزن و سرش را به کوفه بفرست و خود فرماندهی سپاه را عهده دار باش.

نوشته اند: عبیدالله بن زیاد، حویرة بن یزید تمیمی را مأمور کرد که به محض رسیدن نامه به عمرسعد اگر برای جنگ اقدام نکرد او را بگیرد و در بند بکشد.

شمر با این زمینه سازی و با استفاده از موقعیت و روحیات عبیدالله بن زیاد، به سمت کربلا حرکت کرد.