یک دانشجوی دانشگاه لستر تحقیقی را درباره ارزش انرژی مصرفی مغز انسان انجام داده و دریافته‌ سه ساعت و هفت دقیقه و 30 ثانیه انرژی برای فکرکردن دقیقا به اندازه «یک پنی» می‌ارزد.

 اوزارنکو اوویگب، دانشجوی علوم زیستی در مرکز علوم میان‌رشته‌ای دانشگاه لستر از تعدادی از فرضیات درباره مغز و اقتصاد فکر کردن برای رسیدن به این رقم نهایی استفاده کرد.

بر اساس این واقعیت که بدن انسان به طور متوسط حدود 100 وات انرژی تولید می‌کند، این محقق محاسبه کرد که نیروی مورد نیاز برای مغز انسان جهت تولید افکار باید 20 درصد این میزان یعنی 20 وات باشد.

اوویگب از پنی‌ انگلیسی استفاده کرد و زمانی که ارزش این انرژی را محاسبه می‌کرد، از بهای هر کیلووات ساعت پیشنهادی تامین‌کنندگان انرژی در انگلستان به عنوان نقطه ارجاع استفاده کرد.

وی برای هر کیلووات ساعت، 16 پنس را انتخاب کرد زیرا این رقم در طیف دریافتی توسط این شرکت‌ها قرار می‌گیرد.

با فرض این که تمامی انرژی مصرف‌شده توسط مغز برای فکرکردن صرف می‌شود، 20 وات یا یک پنجاهم کیلووات میزان انرژی است که برای کارکردن ذهن صرف می‌شود.

بنابراین اگر با یک پنی یک شانزدهم یک کیلووات انرژی بتوان خرید و چنانچه فرد به محض این که فکر کند صحبت کند، این رقم معادل یک شانزدهم تقسیم بر یک پنجاهم یعنی 3.12 ساعت یا به عبارتی سه ساعت و هفت دقیقه و 30 ثانیه خواهد بود.

اوویگب خود در این باره می‌گوید: به نظر می‌رسد این مدل کم‌گویی است زیرا نیروی موردنیاز برای مغز جهت عملکرد آن لزوما به انرژی مورداستفاده برای فکرکردن تبدیل نمی‌شود.

وی ادامه داد: مغز دارای چندین عملکرد خودکار است که در طول پردازش فکرکردن انجام می‌شوند و بنابراین پردازش تفکر 100 درصد مصرف انرژی مغز را در بر نمی‌گیرد. افزون بر این بعید به نظر می‌رسد که به دلیل تغییرات ایجادشده توسط محدودیت‌های زیستی از جمله سرعت عصب‌هایی که سیگنال را از مغز به دهان حمل می‌کنند و همچنین آزادکردن یون‌های Ca2+ در طول انقباض عضله زبان و لب‌ها، بتوان به سرعت فکرکردن صحبت کرد.

جزئیات این یافته‌ها در مجله Interdisciplinary Science Topics ارائه شد.

ناسا طی فراخوانی عنوان کرده افرادی که مایلند اسم‌شان در یک میکروتراشه سیلیکونی ضبط شود و بر روی فرودگر InSight Mars به مریخ ارسال شوند، آمادگی‌شان را در این زمینه اعلام کنند.

 این مدارگرد سال آینده به فضا پرتاب می‌شود.

این نخستین بار نیست که ناسا چنین خدماتی را ارائه می‌دهد؛ دسامبر گذشته نیز، 1.38 میلیون اسم بر روی یک تراشه و سوار بر پرواز آزمایشی بدون‌سرنشین فضاپیمای اوریون به فضا ارسال شدند.

فضاپیمای اوریون قرار است فضانوردان را در ماموریت «تفحص اوریون 1» در سال 2018 به اعماق فضا بفرستد.

قرار است مدارگرد InSight در مارس سال 2016 از پایگاه نیروی هوای واندنبرگ در کالیفرنیا عازم فضا شود و نخستین ماموریت سیاره‌ای است که از ساحل غربی امریکا پرتاب می‌شود.

این فرودگر مبتنی بر فرودگر «ققنوس» (Phoenix) ناسا است که در سال 2008 بر روی قطب شمال مریخ فرود آمد؛ سامانه InSight برای یک ماموریت 720 روزه و در نزدیکی استوای مریخ فرود خواهد آمد.

این فرودگر دارای بازوی رباتیکی برای استفاده از ابزاری از جمله چکش‌زنی در زمین است و هدف آن نه تنها بررسی مریخ بلکه کسب دیدگاه‌هایی درباره شکل‌گیری سیارات صخره‌ای در منظومه شمسی است.

عموم می‌توانند تا هشتم سپتامبر (17 شهریور) اسامی‌شان را برای اعزام به مریخ اعلام کنند.

محققان آمریکایی شیوه‌ای ابداع کرده‌اند که به پزشکان این امکان را می‌دهد در کودکان دارای اختلالات روانی، بروز بیماری‌هایی مانند اوتیسم یا جنون را پیش‌بینی کنند.

 دانشمندان می‌دانستند کودکانی که حدود 60 ژن از یک کروموزوم مشخص را از دست داده‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالاتی در طیف اوتیسم یا جنون هستند که شامل هر گونه اختلالات همراه با توهم و خیال‌پردازی مانند اسکیزوفرنی می‌شود. اما راهی برای پیش‌بینی اینکه کودکی با شرایط غیرطبیعی در معرض خطر ابتلا به کدام بیماری است، وجود نداشت.

محققان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس و دانشگاه پیتسبورگ، برای نخستین بار توانسته‌اند راهی بالقوه برای تشخیص این موضوع ارائه کنند.

آن‌ها تفاوت‌های خاص ژنتیکی در افراد مبتلا به سندروم دی جرج (DiGeorge) را از افراد مبتلا به اوتیسم یا جنون جدا کردند.

بین 30 تا 40 درصد افرادی که مبتلا به سندروم دی جرج بودند، اختلالاتی در طیف اوتیسم، و در بین 25 تا 30 درصد آنها یک اختلال روان‌پریشی تشخیص داده شد. تعداد کمی از آنها دارای هر دو بیماری اوتیسم و جنون بودند.

به گفته ماریا ژابریکوفسکی، مولف ارشد این تحقیق از دانشگاه پیتسبورگ، نکته امیدوارکننده این است که محققان نهایتا توانسته‌اند از طریق آزمایش نمونه خون، افراد در معرض خطر ابتلا به هر یک از اختلالات راشناسایی کنند.

محققان در این بررسی، نمونه خون 46 نفر از بیماران دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس را گرفتند. آنها همچنین خون 66 نفر از نمونه‌های کنترلی را گرفته و نمونه‌ها را با تکنیک جدید استیو هوروات، متخصص ژنتیک دانشگاه کالیفرنیا تحلیل کردند. این روش به محققان اجازه داد تا الگوهای ژن‌هایی را که به یکدیگر مرتبط هستند، پیدا کنند.

تحلیل‌ها مشخص کردند که کدام الگوهای ژنتیکی، بیماری‌های جنون یا اوتیسم را با خود همراه دارند.

به طور متوسط مبتلایان به سندروم دی جرج و جنون از 237 ژن برخوردار بودند که الگوی متفاوتی نسبت به مبتلایان به دی جرج که به جنون مبتلا نبودند، داشت.

در یک مرحله مجزا، محققان ژن های مرتبط با جنون در گروه بیماران سندروم دی جرج دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس را که به جنون نیز مبتلا بودند، با یک نمونه 180 تایی از بیماران آلمانی مبتلا به اسکیزوفرنی که به دی جرج مبتلا نبودند مقایسه کرده و متوجه هم‌پوشانی هفت ژن شدند.

به گفته محققان، این هفت ژن مشترک، نقشی اساسی در رشد مغز جنین ایفا می‌کنند، یعنی جنون ممکن است در مراحل اولیه رشد مغز شکل بگیرد.

در این میان، بیماران مبتلا به سندروم دی جرج همراه با اوتیسم، از همتایان فاقد اوتیسم خود در 86 ژن متفاوت بودند که به احتمال زیاد این ژن‌ها در رشد سیستم ایمنی دخالت دارند.

این یافته‌ها در مجله PLOS One منتشر شده است.

محققان یک شرکت دانش‌بنیان کشور، موفق به ساخت پهپادی برای رصد دکل‌های فشار قوی برق شدند که قادر به تصویربرداری و فیلمبرداری از دکل‌های نصب شده در مناطق صعب‌العبور است و امیدوارند ساخت این پهپاد موجب کاهش خسارات جانی به نیروی انسانی در حوادث جاری شود.

دکتر علی معتمدزادگان، رییس پارک علم و فناوری مازندران  ضمن اعلام این مطلب همچنین از فروش پهپاد ساخته شده توسط محققان این مرکز علمی، به کشور ترکیه خبر داد.

وی گفت: در حال حاضر پهپادهای مختلفی در کشور ساخته می‌شود؛ اما این پهپادها برای انجام ماموریت‌های خاص طراحی نمی‌شوند.

معتمدزادگان با تاکید بر این که بسیاری از پهپادها قادر به تصویربرداری هستند، خاطرنشان کرد:اما این پهپادها قابلیت تصویربرداری از دکل‌های فشار قوی برق را ندارند؛ چراکه بر اثر عبور جریان الکتریسته و ایجاد میدان مغناطیسی، قادر به نزدیک شدن به این دکل‌ها نیستند.

معتمدزادگان عدم حساسیت دوربین‌های این پهپاد به پارازیت‌های خطوط فشار قوی انتقال برق و سیستم‌های مخابراتی را از دستاوردهای این طرح ذکر کرد و یادآور شد: این پهپاد قادر است در نزدیکی پنج سانتیمتری دکل‌های فشار قوی برق در زمانی که جریان برق از آن در حال عبور است، قرار گیرد و از آنها تصویربرداری کند.

به گفته وی پهپاد ساخته شده در پارک علم و فناوری مازندارن قابلیت پرواز مستمر به مدت 30 دقیقه و حمل بار تا 20 کیلوگرم را با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت دارد.

معتمدزادگان پایش و رصد دکل‌های فشار قوی برق را از کاربردهای این پهپاد دانست و گفت: با همکاری شرکت توانیر،‌ از این پهپاد برای رصد وضعیت دکل‌های فشار قوی مناطق صعب‌العبور استفاده شده است تا در صورت بروز مشکل در این دکل‌ها اقدام به تعمیر آن شود.

رییس پارک علم و فناوری مازندارن کاهش هزینه‌های پایش را از مزایای استفاده از این پهپاد ذکر کرد و اظهار داشت: در گذشته برای رصد این دکل‌ها از نیروی انسانی استفاده می‌شد که خطرات جانی زیادی را به همراه داشت ولی با عرضه این پهپاد علاوه بر آن که موجب کاهش خسارات جانی به نیروهای انسانی می‌شود، افزایش سرعت عمل برای رصد و تعمیرات دکل‌های فشار قوی برق را به دنبال خواهد داشت.

معتمدزادگان با بیان این که کنترل این پهپاد از زیر دکل‌های برق صورت می‌گیرد،‌ اضافه کرد: در حال حاضر محققان این طرح به دنبال استفاده از فناوری GPS برای کنترل از راه دور این پهپاد هستند که برای این منظور با تجهیز ایستگاه‌هایی به این فناوری، اپراتور می‌تواند از ایستگاه اقدام به ارسال پهپاد به محل مورد نظر کنند.

وی تهیه نقشه‌های هوایی و تعیین کاربری اراضی، تصویربرداری از تجهیزات نیروگاهی و اسکله‌های نفتی را از دیگر قابلیت‌های این پهپاد عمود پرواز عنوان کرد و یادآور شد: با استفاده از این پهپاد می‌توان نسبت به تهیه نقشه‌های دقیق‌تر در فاصله زمانی کمتر اقدام کرد.

رییس پارک علم و فناوری مازندران افزود: محققان این طرح با مذاکراتی که انجام دادند موفق شدند تا پهپاد ساخته شده را در کشور ترکیه برای رصد دکل‌های فشار قوی تجاری‌سازی کنند.

معتمدزادگان با اشاره به برنامه‌های این پارک در زمینه ارائه خدمات تجاری‌سازی، گفت: خدمات این پارک در دو بخش بازارهای داخلی و خارجی ارائه می‌شود و درصدد رفع چالش‌های موجود در این زمینه هستیم.

وی اضافه کرد: به منظور ارائه محصولات دانش‌بنیان این پارک به بازارهای بین‌المللی اقدام به برگزاری برنامه‌هایی برای بازدید بازرگانان خارجی از این پارک کردیم و فروش این پهپاد به ترکیه در این راستا بوده است.

یک منجم ترکیه‌ای قطعه‌ای موسیقی را بر اساس نوسانات ضبط‌شده یک ستاره تولید کرده است.

 «بوراک اولاس» از دانشگاه خصوصی ازمیر ترکیه از نوسانات ستاره به عنوان منبعی برای تولید موسیقی استفاده کرده است.

منجمان مدت‌هاست اجرام آسمانی را به موسیقی ربط داده‌اند و این که سوسوی تعدادی از ستارگان، نوعی موسیقی مهیج ارائه می‌دهد.

اولاس اعلام کرده ستاره مورد مطالعه وی، داده‌های نوسانی کافی برای استفاده از آن در خلق موسیقی را ارائه داده است.

این ستاره در واقع عضوی از یک مجموعه دوتایی است که به جای چشمک‌زدن، با نوسان در چهار فرکانس، خاموش و روشن می‌شود.

اولاس پایین‌ترین درجه صدا تا نت A را با استفاده از ابزار آنلاین موسیقی ترکیب‌کننده Audacity ترسیم کرد و سپس از آن به عنوان اساسی برای ترسیم سه فرکانس نوسانی ستاره برای تبدیل به نت‌هایی استفاده کرد که در موسیقی مدرن به کار می‌روند.

برای تولید این قطعه موسیقی، اولاس همچنین قطعه‌ای از موسیقی پیانوی خود را به آن افزود و نتیجه قطعه‌ای از اصوات است که با یک ملودی پیانوی ساده ترکیب شده است.

اولاس به دنبال استفاده از نوسانات چندین ستاره مختلف دیگر برای تولید موسیقی است که با استفاده از آلات متنوع نواخته شود.

محققان هندی نوعی نانومولد زیست‌تخریب‌پذیر ساخته‌شده از دی‌ان‌ای ارائه داده‌اند که می‌تواند انرژی را از حرکات لامسه روزانه برداشت کرده و آن را به نیروی برق تبدیل کند.

 حرکاتی که انسان‌ها اغلب بدیهی می‌انگارند، مانند راه‌رفتن یا زدن بر روی صفحه‌کلید، انرژی آزاد می‌کنند که اغلب بلااستفاده می‌ماند.

دانشمندان همواره به دنبال شکار مقداری از این انرژی و تبدیل آن به جریان برق بوده‌اند تا بتوانند روزی از آن برای نیرودهی ابزار برقی استفاده کنند. رسیدن به این موفقیت اتکای انسان به منابع انرژی مبتنی بر سوخت فسیلی را کاهش خواهد داد.

نمونه‌های اولیه این نانومولدها هم‌اکنون در آزمایشگاه‌های سراسر جهان در حال تولید هستند و محققان هندی نیز به تازگی نانومولد دیگری را به این ابزارها افزوده‌اند.

نانومولد جدید دارای فیلم پلیمری سازگار با محیط زیست و انعطاف‌پذیری است که خود از پلی‌وینیلیدین فلورید ساخته شده است.

دانشمندان به منظور ارتقای توانایی برداشت انرژی این نانومولد دی‌ان‌ای را به آن افزودند که دارای ویژگی‌های الکتریکی خوبی بوده و زیست‌تخریب‌پذیر است.

در آزمایشات انجام‌شده ابزار جدید با ضربه‌زدن آهسته نیرودهی شد و 22 تا 55 دیود ساطع‌کننده نور را روشن کرد.

هندی‌ها در این تحقیق با دانشمندان آلمانی نیز همکاری داشتند و آلمانی‌ها تحلیل نمونه‌موردی را در هر قدم انجام دادند.

ابزار ابداعی از باتری‌های معمولی به عنوان منبع انرژی روزانه برای نیرودهی گجت‌های الکترونیکی قابل‌حمل اجتناب می‌کند.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله ACS Applied Materials & Interfaces ارائه شد.

محققان سنگاپوری حسگر هوشمندی ارائه داده‌اند که در زمان لازم برای تعویض پوشک نوزاد یا کهنسالان به کاربر پیام می‌فرستد.

 دانشمندان موسسه مهندسی زیستی و نانوفناوری (IBN) در آژانس علوم، فناوری و تحقیقات سنگاپور در واقع، «سیستم مدیریت خویشتن‌داری هوشمندی» ابداع کرده‌اند که نوعی نوار حسگر یکبار مصرف نازک است.

این نوار مجهز به فرستنده بی‌سیم، یک گیرنده و نرم‌افزار است و در اصل برای ارتقای مراقبت از سالمندان و افراد بستری ارائه شده است.

نشستن در پوشک‌ برای مدت‌ طولانی نه تنها ناراحت‌کننده و غیربهداشتی است، بلکه ممکن است موجب زخم‌های پوستی و عفونت شود.

در حالی که بررسی و تغییر مکرر پوشک می‌تواند به حل این مشکل کمک کند، این عمل برای مددکاران طاقت‌فرساست و نیاز به راهکاری جایگزین همواره احساس شده است.

تعویض به موقع پوشک‌ به ویژه برای مددکاران بیمارانی که قادر به برقراری ارتباط نیستند، چالش‌برانگیز است. از جمله این بیماران می‌توان به افرادی که از فقدان تکلم پس از سکته یا آسیب‌مغزی رنج می برند، اشاره کرد.

حسگر جدید را می‌توان به آسانی در داخل پوشک‌های بزرگسالان موجود در بازار قرار داد تا امکان تعویض به موقع آن‌ها فراهم شود.

حسگر مزبور در شکل نوار نازک و سبکی است که از فلز، پلاستیک و کاغذ ساخته شده است.

این نوار ارزان در پوشک جاسازی می‌شود و می‌توان آن را به آسانی پس از استفاده دور انداخت. فرستنده بی‌سیمی که به حسگر متصل است به آسانی برای استفاده دوباره متصل و برداشته می‌شود.

حسگر جدید سطح رطوبت را در پوشک رهگیری می‌کند و زمانی که رطوبت پوشک به یک سطح از پیش‌تعیین‌شده می‌رسد، سیگنالی را به صورت بی‌سیم و از طریق رابط مطلوب مانند پیامک به مددکاران می‌فرستد.

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو نوع جدیدی از سلول‌ها را کشف کرده‌اند که بخش مهمی از فرآیند احیای کبد به شمار می‌آیند.

 زمانی که سلول‌های سالم کبد با قرارگرفتن طولانی‌مدت در معرض مواد شیمیایی سمی تخلیه می‌شوند، سلول‌های تازه‌کشف‌شده موسوم به «هپاتوسیت‌های هیبریدی» بافت جدید کارآمدتری از سلول‌های عادی کبد را تولید می‌کنند.

این سلول‌ها بدون ایجاد خطر سرطان، تقسیم شده و رشد می‌کنند؛ سرعت تقسیم بالا موجب بروز سرطان می‌شود.

به گفته پروفسور مایکل کارین از دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو و رهبر ارشد این تحقیق، هپاتوسیت‌های هیبریدی نمایانگر نه تنها موثرترین شیوه برای ترمیم یک کبد بیمار هستند، بلکه ایمن‌ترین راه برای جلوگیری از نارسایی مرگبار کبد از طریق پیوند سلولی به شمار می‌آیند.

کبد تنها اندام در بدن است که پس از آسیب‌دیدگی احیا می‌شود و این موضوع که این عضو چگونه خود را ترمیم می‌کند تا پیش از این تحقیق به صورت معما باقی مانده بود.

در مطالعه جدید دانشمندان سلول هپاتوسیت‌ هیبریدی را که در ترمیم کبد موش‌ها نقش اساسی ایفا می‌کرد، کشف کردند. این تحقیق همچنین سلول‌های مشابهی را در انسان‌ها یافت.

دانشمندان حاضر عملکرد کبد موش‌ها را مطالعه کردند و تواسنتند پس از مشاهده چگونگی احیای بافت این عضو، هپاتوسیت‌های هیبریدی را ایزوله کنند.

آن‌ها سپس موش‌های سالم را در معرض سه گذرگاه عامل سرطان قرار دادند و هپاتوسیت‌های هیبریدی را به دقت بررسی کردند. نتایج نشان داد سرطان کبد هرگز از این سلول‌ها نشات نگرفت.

پژوهشگران شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان با استفاده از سیستم‌های شتاب‌دهنده، نسل جدیدی از دستگاه‌های رادیولوژی را عرضه کردند که نیازی به اتاق تاریک ندارد.

مهندس فرید نجات‌بخش، مجری طرح و مدیر عامل شرکت دانش بنیان سازنده این دستگاه، مستقر در شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان،  گفت: زمینه تحقیقاتی ما در این شرکت دانش‌بنیان طراحی، ساخت و تجهیزات پزشکی است و در این حوزه دستاوردهای بیمارستانی و درمانی بسیاری را عرضه کرده‌ایم.

وی تخت‌های بیمارستانی، آندوسکوپی و شیمی‌درمانی را از جمله دستاوردهای این شرکت دانش‌بنیان نام برد و اظهار داشت: تخت آندوسکوپی طراحی شده دارای قابلیت تغییر شیب و ارتفاع توسط موتورهای الکتریکی و مناسب برای انجام آزمایش‌های آندوسکوپی، کولونوسکوپی و عمل‌های جراحی اولیه است.

نجات‌بخش از دستگاه رادیولوژی ساخته شده با استفاده از دستگاه شتاب‌دهنده خطی به عنوان یکی دیگر از طرح‌های اجرا شده نام برد و یادآور شد: این دستگاه رادیولوژی دیجیتالی بوده و نسل جدید این دستگاه‌ها محسوب می‌شود.

مجری طرح به تفاوت‌های این دستگاه با دستگاه‌های رادیولوژی رایج اشاره کرد و ادامه داد: این دستگاه، نیازی به اتاق تاریک ندارد.

نجات‌بخش با اشاره به عملکرد این دستگاه توضیح داد: این دستگاه با پرتاب اشعه به محل مورد نظر، تصویربرداری می‌کند و اطلاعات آن در حافظه دستگاه ذخیره می‌شود و می‌توان این اطلاعات را به لوح فشرده منتقل کرد.

این محقق خاطر نشان کرد: علاوه بر آن اطلاعات به دست آمده را می‌توان به صورت آنلاین به فرد مورد نظر منتقل کرد که از این طریق در هزینه‌ها صرفه‌جویی خواهد شد.

نجات‌بخش با تاکید بر این که این دستگاه به مرحله ساخت رسیده است، اضافه کرد: در حال حاضر به دنبال اخذ استانداردهای آن هستیم.