محققان دانشگاه لیدز از فناوری رباتیک برای عملیات کشف در هرم جیزه مصر استفاده کردند.

ربات‌ها، اسرار هرم بزرگ جیزه (گیزه) را فاش می‌کنند. هرم جیزه تنها بازمانده از عجایب هفتگانه مصر است. پس از چند دهه بررسی و جستجو، باستان‌شناسان و محققان هنوز درباره هرم جیزه اطلاعات کاملی ندارند و بخش‌هایی از این هرم ناشناخته مانده است. در این هرم بخش‌هایی وجود دارد که شبیه کانال تهویه بوده و از بیرون مسدود است و علت این امر هنوز مشخص نیست.

محققان موفق به طراحی و ساخت رباتی با نام Djedi شدند که برای کشف اسرار هرم جیزه مفید است.

برای اولین بار نیست که محققان از ربات برای جستجو در این هرم استفاده می‌کنند. ربات‌های قبلی به این اندازه کوچک و زیرک نبوده‌اند و محققان امیدوارند که ربات Djedi بتواند کاوش خود را کامل انجام دهد.

جیسون لیو، از محققان دانشگاه لیدز اظهار کرد: ربات طراحی شده با استفاده از چهار پد نرم، قادر به ورود به کانال است و با استفاده از آنها خود را ثابت نگه می‌دارد تا به دیواره‌ها آسیب نرسد.

محققان این ربات را با استفاده از چاپ سه‌بعدی ساخته‌اند. این فناوری دارای یک دوربین و دستگاه کوچک فراصوت است که می‌تواند به دیوار ضربه بزند و ضخامت و وضعیت سنگ‌های استفاده شده در دیوار را بررسی کند.

امید زیادی است که این ربات کوچک بتواند اسرار فراعنه مصر را درباره هرم جیزه که از قدیمی‌ترین عجایب هفتگانه جهان است و دست نخورده باقی مانده، کشف کند.

‌محققان دانشگاه فرایبورگ نوعی مکانیسم مولکولی تولید سم را در ماهی‌های آزاد مانند قزل‌آلا و سالمون شناسایی کرده‌اند که می‌تواند در آینده برای درمان سرطان مورد استفاده قرار بگیرد.

 باکتری‌های بیماری‌زا، ابزارهای کشنده‌ای دارند که بسیار تخصصی و موثر عمل می‌کنند. یارسینیا، گونه‌ای از باکتری‌های بیماری‌زاست که می‌تواند باعث طاعون خیارکی و عفونت‌های معده‌ای-روده‌ای جدی در انسان شود. این باکتری بیماری‌زا باعث بیماری دهان قرمز در ماهیان قزل‌آلا نیز می‌شود که ضررهای اقتصادی سنگینی در صنعت پرورش ماهی به دنبال دارد.

محققان با مطالعه این باکتری بیماری‌زا موفق شدند سازوکار تزریق سم در ژنوم یارسینیا را شناسایی کنند که به نظر می‌رسد کاربرد خوبی در درمان سرطان دارد.

این تیم تحقیقاتی نشان داد، سم Afp 18 که توسط این باکتری تولید می‌شود، در حقیقت آنزیمی است که پروتئین کلیدی RhoA را غیرفعال می‌کند. RhoA مسئول بسیاری از فرآیندهای حیاتی در سلول‌های انسان و ماهی است. به عنوان مثال، این پروتئین ساخت و تجزیه رشته‌های اکتین را کنترل می‌کند. این رشته‌ها در فرآیند تقسیم سلولی ضروری هستند و نقش کلیدی در پخش شدن تومور را در بدن نیز بر عهده دارند.

محققان سم Afp18 را به جنین ماهی تزریق کردند. نتیجه این بود که تقسیم سلولی متوقف شد و جنین ماهی دیگر رشد نکرد. این سم باعث متلاشی شدن رشته‌های اکتین در سلول‌های بدن ماهی می‌شود.

این گروه تحقیقاتی توانست با آنالیز کریستال‌های RhoA با استفاده از پرتو ایکس، این مکانیسم را در سطح اتمی روشن کند. پروتئین‌های تنظیم‌کننده Rho در رشد سرطان، خصوصا در گسترش سلول‌های سرطانی نقش دارند. لذا محققان امیدوارند که این سم، پتانسیل بالقوه‌ای در درمان سرطان داشته ‌باشد.

این تحقیق در مجله Nature Communications به چاپ رسیده ‌است.

محققان دانشگاه ام‌آی‌تی ابزاری حلقه‌مانند ارائه داده‌اند که از پلیمر ساخته شده و می‌تواند داروها را ظرف یک هفته و بدون در معرض خطر قراردادن بیمار به معده تحویل دهد.

 ابزارهای بلعیدنی برای معده دارای ویژگی‌هایی هستند که مهندسی‌کردن آن‌ها را دشوار می‌سازند. آن‌ها باید کش‌آمدنی و ارتجاع‌پذیر باشند تا بتوانند به شکل یک قرص تا شده، خورده شوند و سپس در معده باز شده و ماموریت خود را انجام دهند.

چنانچه این سیستم‌ها بیش از اندازه بزرگ شوند، خطر شکستن‌شان وجود دارد. همچنین چنانچه آن‌ها بیش از اندازه کوچک باشند، می‌توانند روده بیمار را مسدود کنند و این موضوع نیازمند جراحی فوری خواهد بود. این موقعیت زمانی رخ می‌دهد که ابزار از میان روزنه متصل‌کننده معده به روده که فقط 1.5 تا 2 میلی‌متر قطر دارد، به درون روده سر بخورد.

با این حال، ابزار دانشمندان دانشگاه ام‌آی‌تی تمامی این مشکلات را رفع کرده است. این گجت از ژل پلیستر زیست‌تخریب‌پذیر و غیرسمی ساخته شده و انعطاف‌پذیر است.

این ابزار همچنین توسط اسید فعال می‌شود و در شرایط اسیدی معده جامد می‌ماند اما هنگام ورود به محیط عاری از اسید روده حل می‌شود. محققان نمونه اولیه این سیستم را در خوک‌ها آزمایش کردند و این ابزار ظرف 15 دقیقه منبسط شد و پیش از حل‌شدن به مدت هفت روز در معده ماند.

تیم دانشگاه ام‌آی‌تی به دنبال بازاریابی برای این ابزار است و ظرف هفته‌ها یا ماه‌های آینده آن را عرضه خواهد کرد.

آن‌ها امیدوارند این ابزار برای دیگر کاربردهای پزشکی مانند درمان چاقی یا ساخت ابزار الکترونیکی قابل‌هضم برای تشخیص بیماری و نظارت بر شرایط دستگاه گوارش کارآمد باشد.

جزئیات این تحقیق در مجله Nature Materials ارائه شده است.

دانشمندان به همراه «ابوالفضل پورقدرت» دانشمند ایرانی دانشگاه نبراسکا در لینکلن، سیستم‌های نوآورانه‌ای را برای مهار نیروی ریل‌های قطار ارائه داده‌اند.

 این ابزارها فنرهایی دارند که به ریل متصل شده و ریل، خود در قسمت فوقانی یک آهنربای دارای میدان مغناطیسی شعاعی که بر روی زمین است، قرار می‌گیرد.

زمانی که ریل به صورت عمودی و زیر وزن قطار در حال حرکت خم می‌شود، فنر به صورت مداوم به دلیل وجود میدان مغناطیسی، بالا و پایین می‌رود و جریان برق تولید می‌کند.

در یکی دیگر از سیستم‌های ابداعی، نواری از ماده پیزوالکتریک بر روی بخش زیرین ریل قرار می‌گیرد. زمانی که ریل خم می‌شود، این ماده فشار مکانیکی را تحمل و بار الکتریکی تولید می‌کند.

آزمایش‌های میدانی نشان داده‌اند هر دوی این سیستم‌ها به اندازه‌ای برق تولید می‌کنند که حسگرهای به کاررفته در سیستم‌های نظارت بر سلامتی جاده‌ها را به صورت بی‌سیم نیرودهی می‌کنند اما انرژی تولیدشده برای روشن‌کردن چراغ‌های هشدار تقاطعات روستایی کفایت نمی‌کند.

این امر منجر به ارائه سامانه‌ دیگری شد که در آن خم‌شدن عمودی ریل نوعی مکانیزم متصل تشدیدکننده را حرکت می‌دهد و این سیستم یک گیربکس ویژه را چرخانده و این به نوبه خود مولد موجود را به حرکت در می‌آورد.

پورقدرت و همکارانش همچنین نوعی سیستم هیدرولیکی ارائه داده‌اند که در آن خم‌شدن عمودی ریل، یک سیلندر هیدرولیکی متصل به نوعی موتور را به حرکت در می‌آورد.

گرچه این سیستم‌ها به اندازه کافی برق تولید می‌کنند، اما هنوز تا حد قابل‌توجهی به ریل‌ها متکی‌اند و این موضوع هنگام سفت‌شدن ریل‌ها به ویژه در هوای سرد مشکلاتی ایجاد می‌کند.

با داشتن این نکته در ذهن، دانشمندان سیستم دیگری خلق کردند که در آن، نوعی مکانیسم دندانه‌دار (cam) بر روی ریل قرار می‌گیرد و با هر چرخ قطار به سمت جلو هل داده می‌شود و زمانی که چرخ از روی آن عبور می‌کند، دوباره به سمت عقب می‌رود. این حرکت نوسانی مولدی را به حرکت در می‌آورد که به نوبه خود برق لازم برای نیرودهی‌کردن چراغ‌های هشدار را تولید می‌کند.

پورقدرت و همکارانش جزئیات این فناوری‌ها را در Journal of Rail and Rapid Transit ارائه داده‌اند.

دو، سه روزی است که اخباری مبنی بر سقوط یا مشاهده یک یا چند گوی آتشین در آسمان شهرها و روستاهای استان‌های البرز، قزوین، زنجان و همدان و حتی تهران به گوش می‌رسد.

 برخی از خبرگزاری ها و سایتهای خبری داخلی از مشاهده این گوی های آتشین یا آذرگوی ها در شهرهای کرج، زنجان، تاکستان، اشتهارد و .. خبر داده اند و حتی در گزارش های اولیه از خسارت شهابسنگ ها در مناطق مسکونی سخن گفته شده است. این اخبار اغلب با تصاویری نا مرتبط به موضوع نیز همراه شده اند تا مخاطبان هر چه بیشتر این شایعات و گزارش های غیرمستند را باور کنند.

محمد رحیمی، منجم آماتور و مدیر سایت آسمان پارس که در زمینه طراحی و توسعه سیستم‌های تصویربرداری از آسمان فعالیت دارد در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایسنا با اشاره به این که برخی منجمان آماتور هم در شبکه های اجتماعی گزارش های اولیه مبنی بر مشاهده شهاب‌ها داشته اند که میتواند تاییدی بر وجود آذرگوی یا آذرگوی هایی در آسمان برخی مناطق باشد، اظهار داشت: در سالهای گذشته هم بارها چنین گزارش هایی توسط مردم اعلام می شد، ولی پس از بررسی های اولیه مشخص شده بود که منشا این نورها پرتاب های فضایی یا بازگشت مخازن موشک های سوخته در جو و یا مشاهده سیارات پر نور آسمان و حرکت هواپیما یا ایستگاه فضایی و ... بوده و وجود اشیا نورانی یا شهاب در آسمان منتفی می‌شد.

متاسفانه تنظیم اخبار توسط بسیاری از خبرگزاری های معتبر و غیرمعتبر داخلی چنان شتاب زده و معمولا برپایه حدس و گمان و شایعات مردمی استوار است که نمی‌تواند صحیح و بر مبنای اصول اولیه تنظیم اخبار درست باشد.

وی گفت: اگر کمی در اخبار اولیه دقت کنیم متوجه می شویم از دید علمی چنین اتفاقاتی در این وسعت و با این خسارت یک اتفاق بسیار مهم و با وسعت جهانی خواهد بود. اگر فرض را براین بگذاریم که چنین شهابسنگ هایی به ناگاه و در چند شهر ایران به زمین اصابت کرده و خساراتی بر جای گذاشته باشند، باید گفت تعداد آنها دیگر یکی دو تا نیست و احتمالا هزاران هزار هستند!

رحیمی خاطرنشان کرد: به دلیل ابعاد نسبتا کوچک شهاب سنگ‌ها، احتمال اصابت آنها به مناطق مسکونی بسیار اندک است و معمولا در مناطق بیابانی یا جنگل‌ها، کوهستانها، دریاها و اقیانوس ها سقوط می کنند. در صورت تایید این اخبار باید گفت آنها باید چنان وسعتی از نظر تعداد، اندازه و سرعت داشته باشند که علاوه بر این که از جو عبور کرده و سپرهای دفاعی طبیعی زمین را پشت سرگذاشته اند، بسیاری از آنها در مناطق سکونت انسان که نسبت بسیار کمتری از سطح زمین را شامل میشود سقوط کرده اند و باعث خسارت هم شده اند! این یعنی یک اتفاق مهم و جهانی که این همه رادار و رادیو تلسکوپ و دانشمند و موسسات تحقیقاتی مرتبط هیچ خبری از آن نداشته اند و به صورت ناگهانی بر سر مردم از بیجار تا اشتهارد نازل شده است!

وی با اشاره به انبوه اخبار برخی خبرگزاری ها و وب سایتهای خبری با تیترهایی از قبیل «خسارت شهاب سنگ از بیجار تا اشتهارد»، «سقوط شهاب‌سنگ در قزوین/ وسعت؛ از بیجار تا اشتهارد»، «سقوط شهاب سنگ در استان البرز تائید شد»، «مقصد نهایی میهمان ناخوانده آسمان ایران + فیلم و تصاویر»، «برخورد شهاب‌سنگ با زمین در قزوین و دو استان دیگر کشور + عکس» و «شایعه سقوط شهاب‌سنگ در حوالی میدان آزادی» گفت: کلمه خسارت مهمترین ویژگی خبری است که می توانست به این واقعه نسبت داده شود. اولین چیزی که پس از شنیدن خبر یک زلزله به ذهن انسان خطور می کند کلمه میزان خسارت و تلفات انسانی است. معادل همین موضوع را خبر نویسان چند خبر گزاری معتبر و غیر معتبر با تنظیم خبر و عنوان بندی که کردند به مخاطب عام و خاص دادند. حساب کنید این عنوان خبر وحشتناک را «خسارت شهاب سنگ از بیجار تا اشتهارد» که برخی خبرگزاری ها و به تبع آن بسیاری دیگر از سایتها و شبکه های اجتماعی و مردم دست به دست کردند. تفسیر این عنوان و محتوای خبری این است که هزاران هزار شهاب سنگ در حمله به زمین دامنه ای به وسعت چند استان ایران را در نوردیده و علاوه بر بیابان‌ها و کویرها و کوه و جنگل به مناطق مسکونی رسیده و «خسارت» که نمی‌دانیم چه میزان و چه ابعادی دارد داشته است!

 

نکته تاسف بار این است که علاوه بر این عناوین، بسیاری از خبرگزاری ها، همراه این خبرها تصاویر نامرتبط به موضوع را نیز به خورد خوانندگان حیرت زده خود داده اند. در تصاویری که یکی از خبرگزاری های صدا و سیما از این رویداد منتشر کرده یکی مربوط به عبور یک هواپیما و عکسهای بعدی مربوط به یک خبر قدیمی در خصوص نشت سوخت از مخزن یک موشک در کشورهای دیگر است.

رحیمی تصریح کرد: به فرض تایید صحت رصد این گوی های آتشین یا آذرگوی ها باید توجه داشت که وسعت جو زمین باعث می شود زمانی که ما در شهری در تهران شهاب یا منشایی نورانی را رصد می کنیم ممکن است در شهری در فاصله چند صد کیلومتری نیز آن را رصد کنیم. هر چه فاصله این نور از سطح زمین بیشتر باشد مطمئنا مردم بیشتری در شهر های بیشتری آن نور را می بینند. در نظر داشته باشیم اگر مردمی در شهر های زنجان، اشتهارد، نظر آباد و قزوین با چندین هزار کیلومتر وسعت ... هم زمان چنین نوری می‌بینند نشانه سقوط آن در آن شهرها نیست و شاید این شهاب یا شی نورانی صدها کیلومتر آن طرفتر به زمین اصابت کرده باشد و نباید در این شهرها دنبال آن گشت.

ماهنامه نجوم که در پی خبرهای ضد و نقیض اخیر مبنی بر مشاهده یا برخورد شهابسنگ در استان قزوین بررسیهایی در این زمینه انجام داده اعلام کرده طبق بررسی های صورت گرفته ردی از نور یک شی ناشناس بسیار پر نور که از سوی شاهدان عینی به یک شهاب بسیار پرنور تشبیه شده، حوالی ساعت 20:15 عصر پنجشنبه هشتم مرداد در شهرهای مختلف ایران دیده شده است. منجمان آماتور در شهرهایی همچون ارومیه، زنجان، تهران، کرج، ساری و حتی مشهد رد آن را که به یک آذرگوی بسیار پر نور شبیه بوده در افق مغرب در ارتفاع کمتر از چهل درجه از افق در حالیک ه ردی حدود بیست درجه از خود به جای گذاشته است مشاهده کرده اند.

حسین معافی، منجم آماتور ساکن ساری به نجوم گفته حدود ساعت 20:15 شهاب بسیار پر نوری را در افق مغرب در ارتفاع حدود 30 تا 40 درجه از افق دیده که روشنایی آن حدود دو برابر روشنایی سیاره زهره بود و در حد یک ثانیه ظهور کرده و خاموش شده است.

هاتف طباطبایی، منجم آماتور ساکن اردبیل هم گفته حوالی ساعت 20:15 پنجشنبه شهاب بسیار پر نوری را در افق مشرق دیده که از ارتفاع 40 درجه ظاهر شده و ظرف دو تا سه ثانیه با پیمودن ردی به طول 20 درجه مسیری از جهت جنوب به شمال را طی کرده و در ارتفاع 20 درجه ناپدید شده است.

در زنجان، اسدالله قمری‌نژاد که از منجمان و عکاسان نجومی کهنه کار در این استان است می‌گوید فرزندش این شهاب را در حالی که رنگش از آبی به سبز و زرد و قرمز تغییر پیدا می‌کرده در افق مغرب مشاهده کرده و دست آخر دیده است که به چند قطعه تبدیل شده است.

قمری نژاد موفق می‌شود در حالی که حدود 10 دقیقه از شهود شهاب بسیار پر نور گذشته بود، با گوشی تلفن همراه عکسی را از رد این جرم ناشناس در افق بگیرد که بسیار شبیه به رد شهاب است.

حامد پورخرسندی، عضو تحریریه ماهنامه نجوم و پژوهشگر شهاب سنگ شناسی در مرکز اروپایی مطالعات و آموزش علوم زمین در فرانسه می‌گوید پنجشنبه شب علاوه بر ایران یک شهاب درخشان با مشخصات تقریباً مشابه در آسمان برزیل و آرژانتین دیده شده که احتمال وابستگی آنها به یکدیگر را تبدیل به یکی از گزینه های منشا این شهاب می‌کند. با این حال هنوز مشخص نیست شهاب مزبور از چه نوعی بوده است.

تا به حال هیچ خبری مبنی بر پیدا شدن قطعاتی از شهاب سنگ احتمالی یا گودال برخوردی در ایران دریافت نشده و همچنین خبرهای اولیه مربوط به تأیید برخورد شهابسنگ به زمین در استان البرز و آسیب رسیدن به مردم و ساختمان ها در برخی شهرهای استان قزوین نیز از سوی رییس جمعیت هلال احمر این استان و دیگر مسوولان محلی تکذیب شده است.

ماهنامه نجوم از همه کسانی که شاهد این پدیده بوده‌اند، به ویژه از منجمان آماتور دعوت کرده گزارش‌های مشاهدات خود، به ویژه عکسها و فیلم‌های مربوط به این رویداد را به نشانی nojum@nojum.ir ارسال کنند. نجوم برای کمک به تنظیم بهتر گزارش‌ها پرسشنامه ای را هم تنظیم کرده که از اینجا قابل دسترسی است.

همچنین هر گونه اطلاعی مبنی بر پیدا شدن قطعات یا گودال برخوردی احتمالی از سقوط این شهابسنگ را با دفتر ماهنامه نجوم به شماره تلفن 88286934 و 88286932 در میان بگذارند.

دانشمندان دانشگاه علم و فناوری چین دارویی برای مقابله با لخته خونی ارائه داده‌اند که مبتنی بر زهر مار است.

 مار Agkistrodon acutus در حیات وحش، به دلیل مرگبار بودنش مشهور است و افرادی که با این مار گزیده می‌شوند، پس از برداشتن چند قدم از پای در می‌آیند.

محققان از ویژگی‌های پزشکی زهر این مار آگاهی دارند. پروتئینی به نام agkisacutalin که در زهر این مار یافت می‌شود، نوعی مولفه ضدانعقاد کارآمد است و لخته‌های خونی عامل نارسایی قلبی و سکته را با عوارض جانبی اندک به حداقل می‌رساند. با این حال، این پروتئین در شکلی بسیار ایمن برای مصرف انسان‌ها ایزوله نشده است.

در تحقیق جدید، محققان ژن‌های مخمر Pichia pastoris را اصلاح کردند. این مخمر اغلب به عنوان ارگانیسم مدل برای آزمایش‌های ژنتیکی و حتی گاهی اوقات افزودنی غذایی به کار می‌رود. دانشمندان دو مورد از ژن‌های این مخمر را حذف و آن‌ها را با دو ژن مار جایگزین و این مخمر را در دمای اتاق با گلیسیرین تغذیه کردند.

پس از گذشت 18 ساعت، محققان متانول را به این مجموعه افزودند و این ماده، گلیسیرین را به پروتئین‌های ضدانعقاد خون موجود در زهر مار تبدیل کرد.

گرچه این مولفه ضدانعقاد خون زهرمار-محور هنوز در دسترس نیست، اما محققان امیدوارند به زودی آن را ارائه دهند.

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Scientific Reports ارائه شده است.

یکی از شرکای آژانس فضایی اروپا در حال طراحی رباتی با الهام از کاوشگر ExoMars است که جان کارگران بخش‌های خطرناک صنعت نفت و گاز را نجات خواهد داد.

 شرکت بین‌المللی GMV که یکی از شرکای آژانس فضایی اروپا است، در حال طراحی رباتی است که از آن در بخش صنعت نفت و گاز استفاده خواهد شد و این ربات با کاهش‌دادن خطرات انسانی جان افراد در این بخش را نجات خواهد داد.

ربات نهایی «سیستم رباتیک هوشمند گاز و نفت فلیپرمحور ATEX» یا Foxoris نام دارد و قرار است در رقابت «ربات خودکار برای سایت‌های نفت و گاز» (Argos) که توسط شرکت نفت و گاز Total برگزار می‌شود، شرکت کند.

این رقابت از ربات‌های حاضر می‌خواهد در محیط‌های بی‌نهایت خطرناک و در سایت تولید هیدروکربن، عملیات انجام دهند.

شرکت GMV هنگام تولید این ربات از تجارب توسعه کاوشگر آژانس فضایی اروپا به نام ExoMars و پروتکل‌های ارتباطاتی Meteron استفاده می‌کند.

ربات جدید دارای راهبری خودکار، حسگرهای گاز، میکروفون‌ها و تصویرگرهای حرارتی خواهد بود.

این حسگرها به Foxoris امکان شناسایی و مکانیابی نشت‌های گاز را می‌دهد و تشخیص می‌دهد آیا این نشت خطرناک است یا خیر.

در صورت شناسایی هر نوع ناهنجاری، ربات تعیین می‌کند که آیا به صدادرآوردن زنگ هشدار لازم است یا خیر.

این ربات باید قادر باشد در هر جایی در سایت تولید که انسان‌ها می‌توانند کار کنند، فعالیت داشته باشد.

ربات Foxoris باید با استفاده از هوش مصنوعی بتواند ارزش‌های ابزارآلات را بخواند و ضبط کند. در صورت وجود هر نوع ناهنجاری، ربات باید به اپراتور از راه دور هشدار دهد.