برای انجام این کار طبق دستور زیر عمل کنید:
از منوی start وارد All program شوید و سپس از شاخهی accessories ، Note Pad را انتخاب کنید.
حال در محیط Note Pad کد زیر را عینا وارد کنید:
rundll32 iedkcs32.dll,CloseRASConnections
پس از copy کدهای بالا از منوی file ، save as را انتخاب کنید تا فایل با نام دلخواه شما با پسوند .bat ذخیره گردد.
اکنون از منوی استارت مسیر زیر را طی کنید
All Program -> Accessories -> System tools در محیط scheduled tasks روی add scheduled tasks کلیک کنید.
Next را بزنید و در صفحهی بعد دکمهی Browse را انتخاب کنید. حال فایل .bat را که ساختهاید باز کنید.
در صفحهی بعد میتوانید زمان قطع شدن اینترنت را مشخص کنید.
گزینهی One time only را انتخاب کنید.
در صفحهی بعدی نام کاربر و پسورد ویندوز ( در صورت وجود ) را وارد کنید. Next را بزنید.
با فشردن Finish کار شما تمام میشود و در زمان تعیین شده ارتباط اینترنت قطع میشود.
پخش موزیک در محیط وبلاگ ممکن است به مذاق همهی بازدیدکنندگان خوش نیاید، به ویژه کاربرانی که سرعت اینترنتشان کم است. به هر حال راهی برای قطع آن وجود دارد.
روش انجام کار به این صورت است:
مرورگر خود را باز کنید.
از منوی Tools به Internet option بروید.
به قسمت Advance بروید و تیک گزینهی Play sound in web pages را غیر فعال کنید.
تمام پنجرهها را ok کرده تا تغییرات شما ذخیره گردد و خارج شوید.
سازمان ناسا با آزمایش لباسهای سبکتر و متحرکتر برای فضانوردان، در حال انجام اقداماتی است که میتواند پیادهروی فضایی را بر روی یک سیارک به واقعیت تبدیل کند.
ناسا در آزمایشگاه شناور خنثی خود در هوستون در حال آزمایش نسخه جدیدی از لباس فضایی نمادین نارنجیرنگ خود موسوم به « سیستم پیشرفته فرار خدمه» (ACES) هستند که میتواند برای گردش بر روی سیارکها مناسب باشد.
لباسهای فضایی بزرگ و سنگین «واحد حرکت پیادهروی فضایی» (EMU) که توسط فضانوردان حاضر در ایستگاه فضایی بینالمللی مورد استفاده هستند، برای فضای محدود داخل فضاپیمای اوریون که این ماموریت از آن استفاده خواهد کرد، بسیار بزرگ هستند؛ در همین راستا، تیم مهندسان ناسا در تلاش برای بهینهسازی لباسهای ACES برای اکتشافات فضای عمیق هستند که از مزیتهای آن میتوان به تحریک بیشتر اشاره کرد.
ناسا اوایل سال جاری از مفهوم لباس فضایی « Buzz Lightyear-esque Z-1» رونمایی کرده و اظهار کرده بود که تا سال 2015 برای استفاده در ماموریتهای مختلف آماده خواهد شد اما بنظر میرسد که از کاربری لازم برای ماموریتهای سیارکی برخوردار نباشد.
پس از موفقیت چین در فرود ماهنورد Jadde Rabbit بر سطح ماه، حجم انتقادات در انگلیس از کمک مالی این کشور به پکن بالا گرفته است.
کاوشگر حامل نخستین ماهنورد چین روز شنبه 14 دسامبر (23 آذر) با موفقیت در ماه فرود آمد تا نام این کشور در کنار اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکا، بعنوان سه کشور دارای فناوری فرود نرم و کنترل شده بر سطح ماه ثبت شود.
چین در حالی این موفقیت فضایی را جشن گرفت که مقامات انگلیس از کمک مالی 44 میلیون دلاری لندن به پکن در سال 2012 بشدت ناراضی هستند.
مقامات دولت انگلیس تأکید میکنند، این کمک مالی با هدف حمایت از برنامههای مقابله با تغییرات آب و هوایی و توسعه رشد اقتصادی به چین داده شده است.
اما منتقدان معتقدند، چین بعنوان دومین قدرت اقتصادی جهان، برای توسعه برنامه فضایی خود میلیاردها دلار هزینه کرده است که از آن جمله می توان به ارسال فضانورد به ماژول آزمایشگاهی تیانگونگ-1 و فرود ماهنورد Jadde Rabbit بر سطح قمر زمین اشاره کرد؛ در این صورت کمک مالی لندن به پکن هدر دادن پول مردم است.
هند نیز یکی دیگر از کشورهایی است که در سال 2012 میلادی کمک مالی 472 میلیون دلاری از انگلیس دریافت کرد؛ این کشور نیز ماه گذشته کاوشگر مریخ MOM را با هدف اکتشافات در سیاره سرخ راهی فضا کرد.
حتی نیجریه که کمک مالی 339 میلیون دلاری از انگلیس دریافت کرده است، قادر به پرداخت هزینه برای پرتاب نخستین ماهواره این کشور است.
«جاستین گرینینگ» وزیر توسعه بین المللی و «دیوید کامرون»، نخستوزیر انگلیس هدف اصلی این انتقادات هستند و منتقدین معتقدند که انگلیس با کمک مالی به سایر کشورها، در حقیقت به توسعه برنامههای فضایی آنها کمک میکند.
انگلیس در حوزه فضا دستاورد چشمگیری نداشته و «دیوید ویلتز» وزیر علوم این کشور چند روز قبل از تلاش لندن برای توسعه همکاری با آژانسهای فضایی آمریکا، اتحادیه اروپا و چین برای مشارکت در سفرهای سرنشیندار به ماه و مریخ خبر داد.
حتی نخستین ماهواره بزرگترین پروژه فضایی تجاری انگلیس - ماهواره I-5 F1 - متعلق به شرکت انگلیسی Inmarsat نیز توسط موشک پروتون روسیه و ازپایگاه فضایی بایکنور قزاقستان به فضا پرتاب شد.
ماهنورد یوتوی چین که پس از نزدیک به 40 سال به عنوان اولین ربات فرود آمده بر روی سطح ماه شناخته شده، کار ارسال تصاویر از این قمر را با عکسهایی از فرودگر خود آغاز کرده است.
ماهنورد «Jade Rabbit» ملقب به یوتو روز شنبه(23 آذر) در ساعت 4:35 به وقت پکن از روی سطح شیبدار فرودگر پائین آمده و بر روی دشت آتشفشانی «SINUS IRIDUM» قرار گرفت.
این ماهنورد سپس به سمت محلی در فاصله چند متری حرکت کرد که اولین سفر کوتاه ثبت شده آن بر روی ماه است.
در عصر روز گذشته(یکشنبه)، این دو دستگاه شروع به تصویربرداری از یکدیگر کردند.
جدیدترین تصویر ارسالی شامل نمایی از فرودگر چانگه-3 بوده که توسط دوربین ماهنورد یوتو ثبت شده است.
همچنین در مقابل، این کاوشگر به ثبت تصویری از یوتو پرداخته که در آن، پرچم چین بطور واضح بر روی ماهنورد که بر روی سطح ماه ایستاده، قابل مشاهده است.
ما شینگوری، فرمانده ارشد برنامه ماهنورد چین، این ماموریت را یک موفقیت کامل خواند.
اولین فرود نرم بر روی ماه پس از سال 1976، جدیدیترین گام برنامه بلندپروازانه چین محسوب میشود.
فرودگر برای یکسال در سطح ماه به فعالیت خود ادامه خواهد داد؛ این در حالیست که انتظار میرود ماهنورد یوتو برای سه ماه به کار در این قمر بپردازد.
ماموریت چانگه-3 حدود 13 روز پس از پرتاب بر روی موشک لانگمارچ 3B روی سطح ماه فرود آمد.
ماهنورد شش چرخ چین با خود ابزارهای پیچیدهای از جمله راداری برای نفوذ در زمین به همراه داشته که سنجشهایی را از خاک و پوسته ماه جمعآوری خواهد کرد.
دانشمندان آمریکایی در تلاش برای دستیابی به روشی برای افزایش طول عمر انسان، با بهینهسازی دو مسیر ژنتیکی در کرمهای ریز آزمایشگاهی، توانستهاند طول عمر آنها را تا پنج برابر افزایش دهند.
پژوهش موسسه تحقیقات سن Buck در کالیفرنیا، چشمانداز جدیدی از درمانهای ضد پیری مبتنی بر تعاملات ژنتیکی را مطرح کرده است.
دکتر پانکاج کاپاهی، رهبر این پژوهش گفت: آنچه ما انجام دادیم، افزایش پنج برابری سینرژیک طول عمر است.
وی افزود: دو جهش ژنتیکی ایجاد شده، یک حلقه بازخوردی مثبت را در بافتهای خاص آغاز کرد که طول عمر را افزایش داد.
در اصل، کرمهای Caenorhabditis elegans که این آزمایش بر روی آنها انجام شد، طول عمری برابر با 400 تا 500 سال دارند.
اگرچه ممکن است ارتقای چشمگیر در طول عمر انسان به سالها پژوهش نیاز داشته باشد اما این تحقیقات همچنین میتوانند به درمانهای ضدپیری با استفاده از تعاملات ژنتیکی منجر شوند.
کرم Caenorhabditis elegans اولین حیوانی است که کل ژنوم آن نقشهبرداری شده و بطور گستردهای برای پژوهشهای پیری و طول عمر مورد استفاده است.
پژوهش جدید که در مجله Cell منتشر شده، شامل متوقف کردن مولکولهای مهمی است که بر فعالیت انسولین و یک مسیر سیگنالدهی مواد مغذی موسوم به «مورد راپامایسین» تاثیر میگذارند.
جهشهای تک در این مسیر به عنوان عاملی در افزایش 30 درصدی طول عمر این کرم شناخته شده بود؛ این در حالیست که جهشهای سیگنالدهی انسولین میتواند طول عمر این موجودات را دو برابر کند.
انتظار میرفت که افزودن این دو مولفه به هم شاید بتواند طول عمر را تا 130 درصد افزایش دهد اما این تاثیر ترکیبی بسیار بیشتر از حد انتظار بود.
این پژوهش شاید بتواند دلیل مشکل بودن شناسایی ژنهای مسئول طول عمر بیش از 100 سال در انسان را توضیح دهد.
قرار است پژوهشهای بیشتری بر روی موشها انجام شود تا تاثیر مشابه این درمان ژنتیکی در پستانداران نیز مورد بررسی قرار بگیرد.
آخرین روزهای سال 2013 میلادی درحالی رو به پایان است که جهان شاهد وداع تعدادی از محققان و دانشمندان برجسته در طول این سال بود.
این گزارش مروری دارد بر نام و دستاورد این دانشمندان.
برنده نوبل پزشکی 1986
«ریتا لوی مونتالچینی» زیستشناس ایتالیایی که برای کمک به رمزگشایی اسرار سلولها موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی 1986 شده بود، در آخرین روز از سال 2012 میلادی در سن 103 سالگی در شهر رم درگذشت.
«مونتالچینی» عامل رشد عصب را که اولین ماده شناخته شده برای تنظیم رشد سلول است، کشف کرد.
وی در تحقیقات خود نشان داد که پیوند زدن تومورهای موش به جنینهای مرغ منجر به رشد سریع سیستم عصبی جنینی میشود؛ این پژوهش به کشف فاکتور رشد اپیدرمی کمک کرد و به سبب این تحقیقات، «مونتالچینی» به همراه «استنلی کوهن» بیوشیمیدان آمریکایی، جایزه نوبل پزشکی 1986 را از آن خود کردند.
مخترع دستگاه تست الکل در تنفس – ژانویه 2013
«تام پری جونز» مخترع دستگاه الکترونیکی تست الکل در تنفس در سن 77 سالگی درگذشت.
دستگاه «Breathalyser» قادر به تشخیص سطوح الکل از روی نمونه تنفس است؛ پیش از اختراع این دستگاه، پلیس برای انجام تست مصرف الکل توسط رانندگان مجبور به استفاده از یک سیستم شیمیایی کیسه مانند بود.
برنده نوبل فیزیک ۱۹۹۶ – فوریه 2013
«رابرت کلمن ریچاردسون» فیزیکدان آمریکایی در سن 75 سالگی درگذشت.
این محقق با کشف خاصیت ابرشاره بودن اتمهای هلیوم 3 و تبدیل هلیوم به حالت گازی شکل، جایزه نوبل فیزیک 1996 را از آن خود کرد؛ این کشف به دانشمندان در بررسی چندین مسأله علمی از جمله تعاملات پایه کوانتونی در سطح اتمی کمک کرد.
دانشمند پیشگام تحقیقات ماه و مریخ ناسا – فوریه 2013
«دیوید مک کی» از محققان پیشگام ناسا در مأموریت آپولو و اکتشافات مریخ در سن 76 سالگی درگذشت.
وی در بسیاری از تمرینات آمادهسازی فضانوردان از جمله ارائه آموزشهای زمینشناسی به «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین» در مأموریت آپولو 11 در سال 1969 میلادی حضور داشت.
مهمترین دستاورد علمی – تحقیقاتی «مک کی» پس از مأموریت آپولو، بررسی شهاب سنگ مریخ موسوم به ALH84001 بود.
پدر پنج میلیون نوزاد آزمایشگاهی و برنده نوبل پزشکی 2010 – مارس 2013
«رابرت ادواردز» فیزیولوژیست انگلیسی و پدر لقاح آزمایشگاهی (IVF) در سن 87 سالگی درگذشت.
با تلاشهای دکتر «رابرت جی ادواردز» و «پاتریک استپتو» در توسعه روش لقاح آزمایشگاهی تخمک(IVF)، نخستین نوزاد با این روش در سال 1978 میلادی متولد شد و تاکنون بیش از پنج میلیون کودک با روش ابداعی این دو دانشمند متولد شدهاند.
«رابرت ادواردز» برای توسعه روش لقاح آزمایشگاهی (IVF) موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی 2010 شد.
مخترع واکسن خوراکی فلجاطفال – آوریل 2013
«هیلاری کوپراوسکی» مخترع لهستانی الاصل واکسن خوراکی فلج اطفال در سن 96 سالگی درگذشت.
کارآزمایی بالینی این محقق در سال 1950 برای اولین بار امکان استفاده از واکسن خوراکی را در برابر فلج اطفال نشان داد.
سریعترین رایانه انسانی جهان – آوریل 2013
«شاکونتالا دوی» نابغه ریاضی هندی معروف به «رایانه انسانی» در سن 84 سالگی درگذشت.
وی در سن 47 سالگی موفق به شکست یک رایانه در محاسبه ریشه مکعب عدد 188 میلیون و 132 هزار و 517 شد؛ بخش دیگری از توانایی محاسباتی خارق العاده این نابغه ریاضی با محاسبه ریشه بیست و سوم یک عدد 201 رقمی مشخص شد.
«دوی» برای ضرب دو عدد 13 رقمی 2465099745779 * 7686369774870 ظرف 28 ثانیه موفق به ثبت رکورد جدیدی در گینس شد.
برنده جایزه نوبل پزشکی 1965- آوریل 2013
«فرانسوا جاکوب» زیستشناس برجسته فرانسوی در سن 92 سالگی درگذشت.
این محقق به همراه دیگر هموطنان خود، «آندره لووف» و «ژاک موند» به دلیل کشفیات مربوط به کنترل ژنتیکی آنزیم و سنتز ویروس موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی 1965 شدند.
کاشف سوراخ لایه ازن – می 2013
«جو فارمن» فیزیکدان انگلیسی که در شناسایی سوراخ لایه ازن بر فراز قطب جنوب همکاری داشت، در سن 82 سالگی درگذشت.
در سال 1985 میلادی، نتایج تحقیقات این فیزیکدان و دو همکارش در شناسایی حفره لایه ازن منتشر شد که منجر به ممنوع شدن تولید کلروفلوئوروکربن (CFC) - بعنوان عامل اصلی تخریب لایه ازن - در توافقنامه بینالمللی «پروتکل مونترال» شد.
پدر نانوفناوری و برنده نوبل فیزیک 1986 – می 2013
«هاینریش رورر» دانشمند سوئیسی و پیشگام عرصه نانوفناوری و طراح نخستین میکروسکوپ تونلی روبشی (STM) در سن 79 سالگی درگذشت.
این محقق با کمک همکارش «گرد بنینگ» در سال 1981 موفق به طراحی و ساخت نخستین میکروسکوپ الکترونی تونلی روبشی برای مشاهده و دستکاری اتمهای منفرد شد که جایزه نوبل فیزیک 1986 را برای آنها به همراه داشت.
این ابزار، دانشمندان را قادر ساخت تا برای نخستین بار اتمها را مشاهده، اندازهگیری و دستکاری کنند که پنجره جدیدی را پیش روی محققان عرصه نانوفناوری گشود.
برنده نوبل فیزیک 1982- ژوئن 2013
«کنت ویلسون» فیزیکدان آمریکایی در سن 77 سالگی درگذشت.
این محقق به خاطر ارائه نظریه در مورد پدیدههای بحرانی مربوط به مرحله گذار، جایزه نوبل فیزیک سال 1982 را از آن خود کرد.
توسعه یک چارچوب نظری در مورد طبیعت مرحله گذار مانند توصیف چگونگی تبدیل مایع به گاز با تغییر دمای آن یا از دست رفتن خاصیت مغناطیسی یک ماده هنگام استفاده از یک میدان مغناطیسی، بخشی از نظریه «ویلسون» محسوب میشود.
مخترع ماوس رایانه – جولای 2013
«داگ انگلبارت» مخترع ماوس رایانه در سن 88 سالگی درگذشت.
یکی از مهمترین دستاوردهای علمی این محقق، طراحی و ساخت ماوس رایانه در دهه 1960 میلادی و معرفی این محصول در سال 1970 بود که شامل دو چرخ فلزی پوشش داده شده با یک پوسته چوبی بود؛ این وسیله نخستینبار در سال 1984 همراه با رایانه جدید مکینتاش اپل بصورت تجاری عرضه شد.
وی علاوه بر اختراع ماوس رایانه، توسعهدهنده برنامه واژهپرداز (word processing) و اینترنت نیز محسوب میشود.
دانشمند پیشگام علوم موشکی روسیه – آگوست 2013
«الکساندر سولداتنکوف» پیشگام علوم موشکی روسیه و طراح موشک نخستین سفر سرنشیندار به فضا در سن 86 سالگی درگذشت.
وی یکی از طراحان اصلی موشک مأموریت «یوری گاگارین»، نخستین مسافر فضا در سال 1961 میلادی بود.
این محقق علوم موشکی روسیه در طراحی موشک های سایوز-2 و اصلاح موشک های Soviet R-7 اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز مشارکت فعال داشت.
خلبان شاتلهای فضایی – آگوست 2013
«چارلز گوردن فولرتون» صد و ششمین فضانورد جهان که سابقه خلبانی و فرماندهی شاتل فضایی در دو پرواز را در کارنامه خود داشت، در سن 76 سالگی درگذشت.
نخستین ماموریت «فولرتون» به عنوان خلبان در پرواز شماره -3 شاتل فضایی در مارس 1982 و دومین سفر مداری نیز فرماندهی پرواز شماره 51- اف شاتل فضایی در اوت 1985 بود؛ وی روی هم رفته 15 روز و 22 ساعت و 50 دقیقه در مدار زمین به سر برد.
ناظر طولانیترین آزمایش جهان – آگوست 2013
«جان مین استون» دانشمند استرالیایی و ناظر طولانیترین آزمایش جهان موسوم به «آزمایش قطره قیر» در سن 78 سالگی درگذشت.
این آزمایش در سال 1927 توسط پروفسور «توماس پارنل» طراحی شد؛ اگرچه قیر جامد به نظر میرسد، اما میتواند مانند یک مایع عمل کرده و از خلال قیف شیشهای طی زمان جاری شود.
با گذشت 86 سال از شروع آزمایش هیچ محققی نظارهگر مستقیم سقوط قطره قیر نبوده است و «مین استون» نیز که 52 سال حرکات قیر را نظارت میکرد، بصورت کاملا تصادفی لحظه سقوط یکی از قطرات را از دست داد.
برنده جایزه نوبل پزشکی 1981 – سپتامبر 2013
«دیوید هانتر هوبل» محقق کانادایی و از متخصصان برجسته علوم اعصاب در سن 87 سالگی درگذشت.
«هوبل» به همراه دو محقق دیگر به دلیل تحقیق بر روی دید انسان که به درک بهتر چگونگی عملکرد سلولهای مغزی در انتقال اطلاعات بصری برای ساخت تصویر کمک کرد، جایزه نوبل پزشکی 1981 را از آن خود کردند.
معرف اولین رایانه شخصی آیبیام – اکتبر 2013
«ویلیام لوو» سرپرست تیم سازنده نخستین رایانه شخصی آیبیام (IBM) در سن 72 سالگی درگذشت.
شهرت این دانشمند آمریکایی، عرضه زودهنگام رایانه شخصی 5150 آیبیام با قیمت 1565 دلار در سال 1981 میلادی بود.
نخستین دانشمند ایرانی ناسا و از محققان ماموریت آپولو – نوامبر 2013
«ابوالقاسم غفاری» نخستین دانشمند ایرانی ناسا که در مأموریت اعزام انسان به ماه مشارکت داشت، در سن 106 سالگی درگذشت.
وی پس از پایان تحصیلات در مدرسه دارالفنون در سال 1929 میلادی، برای ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و پس از اخذ دکتری در دانشگاه سوربن برای تدریس در دانشگاه تهران به ایران بازگشت.
«غفاری» سپس بعنوان دانشیار در دانشگاههای هاروارد و پرینستون مشغول بکار شد و بعنوان نخستین ایرانی شاغل در ناسا، در مأموریتهای 11 و 12 آپولو و سفر به ماه مشارکت کرد.
رکورددار روسی پیادهروی فضایی – نوامبر 2013
«الکساندر سربروف» فضانورد اسبق اتحاد جماهیر شوروی در سن 69 سالگی درگذشت.
این فضانورد در مقطعی، دارنده رکورد بیشترین پیادهروی فضایی محسوب میشد؛ همچنین وی نخستین کسی بود که موتورسیکلت فضایی را مورد آزمایش قرار داد.
پدر علم ژنتیک و برنده دو جایزه نوبل 1958 و 1980 – نوامبر 2013
«فرد سانگر» بیوشیمیدان انگلیسی و پدر علم ژنتیک در سن 95 سالگی درگذشت.
از جمله دستاوردهای این پیشگام تحقیقات در حوزه نقشهبرداری از ژنوم انسان، ایجاد یک روش سریع تعیین توالی DNA و کمک به کشف ساختار پروتئینها بود.
«سانگر» برای تحقیقات بر روی تعیین ساختار انسولین موفق به کسب جایزه نوبل شیمی 1958 شد و دومین جایزه نوبل نیز 22 سال بعد بدلیل تحقیقات در حوزه DNA به وی اعطا شد.
رییس پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلولهای بنیادی پژوهشگاه رویان از برنامه راه اندازی کارخانه سلولی برای توسعه برنامه های سلول درمانی و ارائه خدمت به مراکز درمانی کشور خبر داد.
دکتر حسین بهاروند در مراسم هفته پژوهش که در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، اظهار امیدواری کرد که با استفاده از پتانسیلهای جهاد دانشگاهی و پژوهشگاه رویان نسبت به ترویج و گسترش تکنیکهای سلول درمانی در جهاد دانشگاهی گامهای موثرتری برداشته شود.
وی افزود: در همین راستا جهاد دانشگاهی امیدوار است تا بتواند کارخانه سلولی را که مولد سلول در حجم بالا بر مبنای کیفیت بالینی است برای بیماران تولید کند و در اختیار مراکز درمانی قرار دهد.
بهاروند با اشاره به شکل گیری 70 مرکز درمان ناباروری در کشور تصریح کرد: تا بیست سال پیش ما برای درمان بحث ناباروری به خارج از کشور می رفتیم اما در حال حاضر دراین حوزه بسیار پیشرفت کردهایم و امیدواریم بتوانیم در بحث سلول درمانی نیز تا 20 سال آینده چندین مرکز سلول درمانی داشته باشیم.
وی در ادامه سخنان خود به تجربه پژوهشگاه رویان از تولید علم تا کاربرد علم پرداخت و گفت: موسسه رویان فعالیت خود را از سال 1370 به همت زنده یاد دکتر کاظمی آشتیانی با همراهی چند تن دیگر از دانشمندان آغاز کرد.
رییس پژوهشکده زیست شناسی و فنآوری سلولهای بنیادی پژوهشگاه رویان تصریح کرد: رویان فعالیت خود را از یک ساختمان که مربوط به بنیاد مستضعفان بود آغاز کرد و در واقع تفکرات موجود در رویان باعث چنین رشدی در این مجموعه شد و اجازه ندادیم که کمبود منابع مالی، ما را در روند انجام فعالیتهایمان با مشکل مواجه کند.
وی در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه اعتقاد پژوهشگران رویان این است که باید ریشه داشته باشیم تا بتوانیم محصول تولید کنیم به برخی از دستاوردهای این پژوهشگاه در حوزه سلولهای بنیادی اشاره کرد.
بهاروند با بیان اینکه سلولهای بنیادی قابلیت تکثیر نامحدود و تولید انواع سلولهای تخصصی را دارد تصریح کرد: از جمله منابع مختلف سلولهای بنیادی می توان به سلولهای بنیادی بزرگسالان با سلول بنیادی خاص هر بافت، سلولهای بنیادی بند ناف، سلولهای بنیادی جنینی و سلولهای بنیادی پر توان القایی اشاره کرد.
رییس پژوهشکده زیست شناسی و فنآوری سلولهای بنیادی پژوهشگاه رویان در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر اینکه آموزش از طریق پژوهش بهترین راه آموزش به شمار میرود تصریح کرد: متمرکز شدن آزمون دکتری تفکر اشتباهی بود چرا که در گذشته تلاش می شد تا دانشجویان با لحاظ کردن شاخصهای مختلف جذب شوند که متاسفانه با متمرکز شدن آزمون، برخی از ضعیف ترین دانشجویان جذب شدند.
طی چند سال گذشته و به خصوص پس از دستیابی ایران به توان بالای موشکی در سطح هدف قرار دادن اهداف راهبردی دشمنان نظام جمهوری اسلامی، موازنه نظامی در سطح منطقه دچار چالشهای چشمگیر و تغییرات بزرگی شد. از اواخر دهه هفتاد به این سو با عملیاتی شدن موشکهای نسل دوم ایران همانند موشکهای خانواده شهاب، موشک سجیل و همچنین توانمندی هدفگیری نقطهای اهداف با موشکهای فاتح و خلیج فارس توان ایران برای تلافی هرگونه حمله ناگهانی به مواضع حساس نظامی و یا هستهای به شدت افزایش یافته است.
موشک شهاب
این توان بالا به خصوص پس از لشکرکشی نظامی ایالات متحده آمریکا به منطقه خلیج فارس و قرار گرفتن پایگاهها، تجهیزات و نیروهای آمریکایی در بُرد موشکهای ایرانی اهمیتی بسزایی برای ایجاد یک بازدارندگی راهبردی را ایفا کرده است.
از سوی دیگر رژیم صهیونیستی به عنوان قدرتی که همواره تلاش میکند با استفاده از توانمندی خود در حوزه نیروهای هوابرد که به دلیل کمکهای بیدریغ ایالات متحده ایجاد شده است با نیروی بازدارندهای روبهرو شده که مانع هرگونه تهاجم احتمالی در طول 10 سال گذشته با وجود تمام تهدیدات شده است.
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920923001640#sthash.z8pl3Bs7.dpufموشک شهاب
این توان بالا به خصوص پس از لشکرکشی نظامی ایالات متحده آمریکا به منطقه خلیج فارس و قرار گرفتن پایگاهها، تجهیزات و نیروهای آمریکایی در بُرد موشکهای ایرانی اهمیتی بسزایی برای ایجاد یک بازدارندگی راهبردی را ایفا کرده است.
از سوی دیگر رژیم صهیونیستی به عنوان قدرتی که همواره تلاش میکند با استفاده از توانمندی خود در حوزه نیروهای هوابرد که به دلیل کمکهای بیدریغ ایالات متحده ایجاد شده است با نیروی بازدارندهای روبهرو شده که مانع هرگونه تهاجم احتمالی در طول 10 سال گذشته با وجود تمام تهدیدات شده است.
*پاتریوت و هیتس در مقابل سجیل و شهاب
در مقابل، طی چند سال گذشته شاهد سرمایهگذاری گسترده ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی برای ایجاد یک چتر حفاظتی در مقابل موشکهای بالستیک ایران بودهایم که از این جمله میتوان به تقویت و ایجاد سپر دفاع موشکی موسوم به هیتس و پیکان در رژیم صهیونیستی و استقرار رادارهای باند ایکس در ترکیه، صحرای نقب و همچنین قطر و استقرار موشکهای پاتریوت و تاد در نقاط مختلف اشاره کرد. با این حال موفقیت در هرگونه حمله به مواضع رژیم صهیونیستی و ایالات متحده وابسته به پنهان نگه داشتن موضع احتمالی شلیک و ایجاد توان مقابله مجدد است.
شلیک موشک سجیل
سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اخیرا در حاشیه کنگره شهدای علمی که در تهران برگزار شد، با اشاره به توان موشکی سپاه و تاثیر آن در ایجاد بازدارندگی، گفت: «روشهایی که ما برای نگهداری و شلیک موشکهای خود استفاده میکنیم، به صورت ناهمطراز و شبیه کاریست که حزبالله لبنان در جنگ 33 روزه کرد.»
این گزارش در حقیقت مروریست کوتاه بر آنچه حزب الله در نبرد با ارتش صهیونیستی بکار گرفت و مقایسه آن با اقدامات و برنامههای موشکی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تهدیدات احتمالی.
*غافلگیری رمز اصلی موفقیت
یکی از اصول مهم در موفقیت هر حمله متقابل موشکی و سردرگم کردن سیستمهای دفاعی دشمن ایجاد سلسله حملات موشکی به صورت غافلگیرانه و در حجم انبوه است.
البته در کنار این نباید به این نکته بیتوجه بود که شناسایی دقیق محل پرتاب موشک و محاسبه نقطه دقیق فرود آن میتواند کمک شایان توجهی به مقابله مؤثر با آن کند.
از همینرو یکی از مهمترین اولویتهای هر سیستم دفاعی برای مقابله مؤثر با حملات موشکی شناسایی دقیق مواضع شلیک است؛ راهبردی که تاکنون به صورت جدی در قالب شناساییهای هوایی و عسکبرداریهای فضایی به وسیله ماهوارههای جاسوسی به دقت پیگیری میشود. در نقطه مقابل ایجاد نوعی جنگ نامتقارن و استقرار استتار شدن سیستمهای تهاجمی میتواند تدابیر گران قیمت دشمن را به راحتی خنثی کند.
موشک سجیل
*وقتی موشک های چندصد دلاری سیستمهای دفاعی چندصد میلیون دلاری را خنثی میکند
شاید در طول 10 سال گذشته یکی از مهمترین تجربههای عملی در خصوص رویارویی یک نیروی هوایی متعارف و سیستمهای دفاع موشکی با یک نیروی مهاجم بالستیک، جنگ 33 روزه در سال 2006 بود.
در این نبرد، رژیم صهیونیستی با تکیه بر نیروی هوایی مدرن خود که متشکل از جنگندههای آمریکایی و همچنین بمبهای هدایت لیزری به همراه سیستم دفاع موشکی بود به شدت با بمباران سریع نقاط گوناگون لبنان در تلاش بود تا ضمن تخریب توان موشکی حزبالله، از هدف قرار گرفتن شهرها و مناطق صنعتی نظامی خود و همچنین اجرای عملیات زمینی در خاک لبنان حمایت کند.
در نقطه مقابل، نیروهای حزبالله مجهز به موشکهای کوتاه برد کاتیوشا، فجر3، فجر 5 و همچنین زلزال در صدد بودند که با مقابله مؤثر و هدف قرار دادن اهدافی در عمق خاک اسرائیل و تحمیل هزینه سیاسی و نظامی هنگفت، رژیم صهیونیستی را وادار به عقبنشینی کنند.
آماده سازی موشک برای شلیک توسط رزمندگان حزبالله
در طول جنگ با وجود بمبارانهای مداوم و عملیاتهای شناسایی توسط هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز خاک لبنان نیروی هوایی این رژیم توانایی انهدام بخش مؤثری از توان موشکی حزبالله را نیافت.
به یاد بیاورید که پس از شلیک چند فروند موشک حزبالله از منطقهای مثل «بنت جبیل» یا «مارونالراس»، جنگندههای ارتش صهیونیستی بلافاصله پس از شناسایی مناطق، آنجا را با خاک یکسان میکردند؛ بلافاصله گزارشگر تلویزیون اسراییل در منطقه حاضر میشد و اعلام میکرد که مواضع موشکی حزبالله از بین رفت اما هنوز گزارش به انتها نرسیده بود که مجددا موشکهای حزبالله دقیقا از همان مناطق، به سمت سرزمینهای اشغالی شلیک میشد.
*شلیک تا روز آخر
استفاده از تدابیر جنگ نامتقارن همچون حمل موشکها توسط نفر به مواضع شلیک و عدم استفاده از خودروهای متحرک، استفاده از تونلهای زیرزمینی برای حمل و نقل تجهیزات موشکی و همچنین اختفای صحیح مهمات موجود به صورت جدا از هم و بعد سر هم کردن آنها در موضع شلیک، امکان شناسایی مؤثر را از نیروی هوایی رژیم صهیونیستی سلب کرد و به همین دلیل تا آخرین روز جنگ، موشکهای حزبالله به صورت مداوم شهرهای شمالی رژیم صهیونستی را هدف قرار میدادند.
استقرار سامانههای راکتانداز حزبالله
این مسئله جدا از به وجود آوردن هزینه هنگفت نظامی و اقتصادی، باعث ایجاد فضای ناامن روانی و فرار بیش از یک میلیون شهرکنشین صهیونیست از مناطق اشغالی شد که عملاً این رژیم را پس از 33 روز وادار به عقبنشینی از حملات مداوم هوایی خود کرد.
این نبرد نشان داد که استفاده از تدابیر مؤثر در پنهان کردن مواضع شلیک تا چه اندازه میتواند از انهدام موشکهای شلیک شده توسط سیستمهای دفاعی جلوگیری کند.
* افزایش موشکهای حزبالله زیر گوش اسراییل
همه این اقدامات زمانی بیشتر جلب توجه میکند که بدانیم، حزبالله نه تنها در منطقه نبرد با اسراییل بلکه در داخل کشور لبنان نیز موانع بزرگی همچون دولت وقت را در مقابل خود میدید که این موانع بزرگ کار را برای ورود و نگهداری موشکها به داخل مناطق جنوبی لبنان سخت میکرد.
برای همین بود که رژیم صهیونسیتی در اولین روزهای جنگ 33روزه اقدام به هدف قرار دادن زیرساخت، پلها و راههای ارتباطی حزب الله با بیرون (بخصوص سوریه) کرد تا در همان ابتدا راه را بر ورود موشکها و تجهیزات بیشتر ببندد.
اما این تقابلها نه تنها از تعداد موشکهای حزبالله نکاست، بلکه بعدها سید حسن نصرالله دبیرکل این حزب اعلام کرد اگر جنگ باز هم طول میکشید، به اندازه لازم موشک برای شلیک در اختیار داشتیم.
وی همچنین در یکی از سخنرانی های خود در مراسم گرامیداشت سردار شهید عماد مغنیه اعلام کرد: اگر آن روز چندهزار موشک در اختیار حزبالله بود؛ امروز هزاران هزار موشک را در اختیار داریم.
اینها نشان میدهد که فرماندهان حزبالله از پیچیدهترین روشها برای ورود و نگهداری موشکهای خود استفاده میکردند؛ آن هم در محیطی که بیشترین ناامنی را برای این حزب به دلیل گروها و فرقههای مختلف، مزدوران و دستگاههای جاسوسی اسراییل بوجود آورده بودند.
*موشکهای بزرگتر و زمینی برای مانور بیشتر
این راهکار به صورت جدی از سوی نیروهای استراتژیک جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار میگیرد و از آنجا که پهنه سرزمینی قابل استفاده برای نیروهای نظامی ایرانی بسیار گستردهتر از خاک لبنان (البته برای حزبالله، تنها جنوب لبنان) است عملاً امکان هرگونه شناسایی مواضع پیش از شلیک موشک را برای عامل شناسایی مشکل و حتی غیرممکن میکند.
با توجه به اندازه و حجم بالای موشکهای ایرانی از جمله شهاب 3، سجیل و موشک قدر و قیام که برای هدف قرار دادن مواضع رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا در صورت حمله احتمالی مورد استفاده قرار میگیرند تدابیر لحاظ شده برای اجرای استقرار نامتقارن توسط نیروی نظامی ایران بسیار متنوعتر از حزبالله لبنان است.
شلیک موشک قیام
*سیلوهای پنهانی، اسلحههایی مخفی
یکی مهمترین راهکار این مسئله، استفاده از سیلوهای زیرزمینی پرتاب برای پنهانسازی موشکهای آماده شلیک میباشد.
در این روش موشک به صورت ایستاده در سیلوی بتنی پرتاب در زیرزمین قرار میگیرد و تنها سوخت و ژیروسکوبهای مورد نیاز برای هدایت بر روی آن نصب نمیشود.
استقرار موشک بالستیک سپاه در سیلوهای زیرزمینی
در شرایط اضطراری و بلافاصله پس از اعلام آماده باش، سوخت مورد نیاز به موشک تزریق شده و مختصات هدف مورد نظر به موشک داده میشود. البته نگرانیهای موجود درباره ماندگاری سوخت تنها مرتبط به سوخت مایع است و با توجه به دسترسی ایران به تکنولوژی استفاده از سوخت جامد و ساخت موشک سجیل با برد 2 هزار کیلومتر امکان شلیک این موشک از سیلوهای استتار شده به روش گرم و احتراق در درون سیلو تنها در مدت 20 دقیقه امکانپذیر است.
روش شلیکهای مخفی به سوی اهداف در نبرد غزه و در مقیاسی بسیار کوچکتر از توان هجومی ایران توسط گروهای مبارز فلسطینی به خصوص جنبش جهاد اسلامی در صحنه عمل تست شد؛ جایی که راکتهای ابتدایی و نه چندان پیشرفته فلسطینیها با روشهای کاملا ابتکاری و ابتدایی، به صورت مخفی و از زیر زمین به سمت تلآویو و دیگر شهرهای سرزمینهای اشغالی شلیک شد و شاید این بزرگترین غافلگیری صهیونیستها در نبرد با فلسطینیان باشد.
*تحرک استراتژیک
یکی دیگر از روشهای پنهانسازی مواضع پرتاب، سوار کردن موشکها بر روی خودرو و لانچرهای متحرک پرتاب و استقرار آن در محل شلیک با تغییر جای آن است.
در این شیوه در صورت نیاز به استفاد از این موشک و با استفاده از خودروهای حملکننده میتوان موشک را به نقطهای خاص منتقل و سپس با آمادهسازی آن نسبت به شلیک به سوی هدف اقدام کرد.
امکان جابهجایی خودروها و لانچرهای پرتاب امکان تعیین مختصات نقطه پرتاب و در نتیجه پیشبینی مسیر حرکت موشک را به شدت مشکل کرده و عملاً میتواند به غافلگیری سیستم دفاعی حریف بینجامد.
در کنار این باید به این مسئله نیز اشاره کرد که شلیک انبوه موشکهای ذکر شده میتواند به سردرگمی سیستم های هشدار و نظارت نیز ختم شود.
*آمادگی برای ضربهای بزرگتر
با چنین تفاسیر و سرمایهگذاری نیروهای نظامی ایران بر اتخاذ تاکتیکهای نامتقارن در استقرار موشکهای بالستیک ایران میتوان به راحتی به این نکته پی برد که در صورت بروز هرگونه درگیری نظامی که به طور حتم اولین نشانههای آن حملات متقابل هوایی خواهد بود، مقابله با موشکهای ایرانی بسیار دشوار است و نظامیان آمریکایی و صهیونیستی باید خود را برای مواجهه با انبوهی از موشکهای ایرانی آماده کنند که به صورت ناگهانی و از نقاط نامعلوم به سمت اهداف خود شلیک میشوند.
البته آنها حتما میدانند که سرعت و قدرت این موشکها بسیار بیشتر از موشکهای کاتیوشا و زلزال حزبالله خواهد بود؛ موشکهایی که این بار نه از منطقه محدودی مانند جنوب لبنان، بلکه از پهنهای به وسعت سرزمین ایران شلیک میشود. -
آژانس فضایی اروپا در حال برنامهریزی مأموریت فرود فضاپیمای بدونسرنشین بر سطح یک دنبالهدار در اواخر سال آینده میلادی است. آژانس فضایی اروپا (ESA) روز سه شنبه 10 دسامبر (19 آذر) از آغاز مأموریت فرود یک گاوشگر بر سطح دنبالهدار 67P/Churyumov-Gerasimenko خبر داد.بر اساس برنامهریزی صورت گرفته، فضاپیمای «روزتا» (Rosetta) که از سال 2004 میلادی سفر در فضا را آغاز کرده است، در آغاز سال جدید میلادی از خواب زمستانی بیدار خواهد شد.محققان از فضاپیمای روزتا برای هدایت و پرتاب کاوشگر Philae بر سطح این دنبالهدار استفاده خواهند کرد.
این برنامه با مأموریت Deep Impact ناسا در سال 2005 کاملا متفاوت است؛ در مأموریت ناسا از یک کاوشگر برای پرتاب یک موشک به سمت یک دنبالهدار استفاده شد، اما در مأموریت آژانس فضایی اروپا از یک فضاپیما برای پرتاب کاوشگر به سطح دنبالهدار استفاده میشود.
کاوشگر Philae که در اندازه یک بشکه طراحی و ساخته میشود، پس از فرود بر سطح یخی دنبالهدار اقدام به جمعآوری نمونه میکند؛ تاکنون مأموریت مشابهی شامل فرود بر سطح یک دنبالهدار انجام نشده است.
«پائولو فری» از محققان آژانس فضایی اروپا تأکید کرد: این مأموریت بسیار دشوار است؛ ساختار یک سیارک سنگی بوده، اما دنبالهدار یک توپ یخی است که گرد و غبار و گاز منتشر شده از آن در زمان فرود میتواند به فضاپیما صدمه بزند.
دنبالهدار 67P/Churyumov-Gerasimenko با سرعت 100 هزار کیلومتر در ساعت در مدار خورشید در حال حرکت است؛ فضاپیمای روزتا برای افزایش سرعت و رسیدن به دنبالهدار، از گرانش زمین و مریخ استفاده خواهد کرد.
این فضاپیما برای ذخیرهسازی انرژی، طی دو سال گذشته در شرایط خواب زمستانی قرار داشت؛ در این فاصله محققان دو نقص فنی شامل مشکل چرخ واکنش و نشت هلیوم آن را برطرف کردند.
روزتا در تاریخ 20 ژانویه 2014 میلادی (30 دی ماه) از خواب زمستانی بیدار میشود و در این فاصله، ارسال سیگنال از زمین به فضاپیما و بالعکس حدود 45 دقیقه بطول میانجامد.
مرحله نهایی مأموریت برای نوامبر 2014 میلادی (آبان 93) برنامهریزی شده است؛ این پروژه به درک بهتر در خصوص ساختار دنبالهدارها و نقش آنها در شکلگیری منظومه شمسی کمک خواهد کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.