بازدیدکنندگان از اقامتگاه کافمن یا فالینگ‌واتر (Fallingwater) که توسط معمار معروف آمریکایی، فرانگ لوید رایت در پنسیلوانیای ایالات متحده  طراحی شده است، مجذوب معماری بیرونی و داخلی این بنا می‌شوند. ولی این ساختمان زیبا، بدون نقص نیست؛ سقف شیشه‌ای آن نشتی داشت و حتی برای جلوگیری از فروریختن ساختمان، مهندسان مجبور به تقویت ساختار بتنی آن شدند.

شاید بتوان گفت که لکسوس LC 500h مدل ۲۰۱۸ نیز همینطور است؛ محصول جدید و هیبرید لکسوس، زیبایی منحصربه‌فردی دارد ولی مشکلات فنی متعددی به دوش می‌کشد که نمی‌توان به سادگی از آن‌ها گذشت. عملکرد ضعیف جعبه‌دنده و سیستم شلوغ سرگرمی و اطلاعاتی آن، بدون شک از نکات منفی این هیبرید ژاپنی است. لکسوس LC 500h به عنوان یک اثر هنری در دنیای طراحی خودرو، کاملا مورد قبول واقع شده است، اما به عنوان یک خودروی مناسب برای رانندگی اسپرت یا روزمره، نمره‌ی خوبی نمی‌گیرد. در ادامه نقاط ضعف و قوت هیبرید جذاب لکسوس را بررسی می‌کنیم.

طراحی زیبا، چشم‌نواز و متفاوت

چه کسی فکر می‌کرد که مدل مفهومی LF-LC معرفی شده در سال ۲۰۱۲، با این تغییرات اندک به یک خودروی واقعی و جاده‌ای تبدیل شود؟ از هر زاویه‌ای که به LC نگاه کنیم، زیبایی بدنه و چراغ‌های تیز با طرح سه بعدی آن انکارناپذیر است؛ گویا این خودرو از یک بازی ویدئویی ریسینگ در آینده به دنیای واقعی امروز وارد شده است. LC یکی از آن خودروهایی است با پارک کردن آن در هر جایی، بدون شک توجه تمام عاشقان دنیای خودرو را به خود جلب می‌کند.

طراحی داخلی لوکس

شاید فقط یک واژه مناسب حس و حال فضای داخلی و کابین LC باشد، دنج. خطوط و جزئیات کابین، روکش‌های چرمی و مخملی فراوان و دسته دنده‌ی کوچک واقعا فضای دلنشین و جذابی را به وجود آورده‌اند. البته برای انواع سلیقه‌ها رنگ‌های کابین مختلفی در نظر گرفته شده است که شاید گزینه‌ی یک رنگ یک‌دست زیباترین آن باشد و کابینی که تصاویر آن در این مطلب قرار داده شده است، با ترکیب دو رنگ، نمای زیبایی نداشته باشد. مانند تمام محصولات لکسوس، کابین LC با ورود هرگونه صدای اضافی از خارج آن مخالفت کرده و تجربه‌ی یک رانندگی و سفر آرام را برای راننده و سرنشینان فراهم می‌کند.

حس فرمان‌پذیری خوب

ارتباط خوب بین فرمان و چرخ‌های جلوی LC و انتقال مناسب این حس به راننده بخش مهمی از حس رانندگی با آن را تشکیل می‌دهد. کوچک‌ترین اتفاقات روی آسفالت به راننده منتقل می‌شود، برای مثال با عبور از یک دست‌انداز، پیچیدن با سرعت زیاد و کم فرمانی یا در سرپایینی یا سربالایی تمام حس سطح هموار، ناهموار و شیب آن به راننده و فرمان LC منتقل می‌شود.

در مقابل، رقبای اسپرت LC، فرمان برقی و حس فرمان‌پذیری توخالی و سنگین دارند. شاید بطور کلی بتوان LC را خودرویی خوش دست و با فرمان‌پذیری خیلی خوب حساب کرد. LC با وجود ابعاد و وزن سنگین، چابک بوده و درواقع حساسیت فرمان آن بالاتر از انتظارات است. در مسیرهای مستقیم یا در جاده‌های پر پیچ و خم،فرمان لکسوس LC 500h اصلا راننده را ناامید نمی‌کند و همیشه برای عکس‌العمل نشان دادن آماده است. اما این عملکرد عالی تحت تاثیر جعبه‌دنده‌ی ناامید کننده‌ی آن قرار می‌گیرد.

عملکرد ضعیف جعبه‌دنده

فرض کنید که بدترین ویژگی‌های جعبه‌دنده‌ی CVT، با یک جعبه‌دنده‌ی معمولی خودکار ترکیب شده است. در لکسوس LC جعبه‌دنده‌ی CVT و جعبه‌دنده‌ی چهار سرعته‌ی خودکار در کنار هم قرار گرفته‌اند؛ هدف این‌کار دست‌یابی به عملکرد برابر با جعبه‌دنده‌ی خودکار ۱۰ سرعته مدل بنزینی لکسوس LC 500 بوده است که متاسفانه حاصل آن راضی کننده نبوده است. تعویض دنده‌ها در لکسوس LC 500h بدون ثبات است و با فشار دادن پدال گاز، حس کش پلاستیکی به راننده منتقل می‌شود که بنابراین تمام لذت رانندگی را از بین می‌برد. واقعا وقتی نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه وقت نیرو به چرخ‌ها منتقل می‌شود، لذت بردن از رانندگی مشکل است.

سیستم سرگرمی و اطلاعاتی پیچیده

کار کردن با نمایشگر لمسی سیستم سرگرمی واطلاعاتی LC حتی در هنگام توقف خودرو مشکل است، چه برسد به هنگامی که راننده در حال حرکت است. استفاده از تاچ‌پد کنسول مرکزی برای انتخاب گزینه‌های روی نمایشگر بسیار مشکل است و توجه راننده را از جاده می‌گیرد. ساختار منوهای نمایشگر LC به مانند فرم‌های مالیاتی پچیده است؛ مثلا برای روشن کردن سیستم گرمایشی صندلی‌ها باید چهار بار از طریق تاچ‌پد کلیک کرد. مشکل دیگر این بخش نبود قابلیت اپل کارپلی و اندرویداتو است؛ در واقع تمام محصولات تویوتا و لکسوس فاقد این ویژگی هستند.

فضای کمتر و وزن بیشتر

احتمالا هدف اول خریداران لکسوس LC 500h کاربردی بودن آن نیست ولی بهتر است بدانیم که در مقایسه با مدل بنزینی LC 500 که پیشرانه‌ی هشت سیلندر V شکل دارد و به طبع به دلیل بزرگ‌تر بودن پیشرانه، فضای کمتری را در کابین و صندوق عقب ارائه می‌دهد، LC 500h در صندوق عقب 20 لیتر و در بخش پای سرنشینان حدود ۱.۵ سانتی‌متر فضای کمتری را در اختیار قرار می‌دهد که البته وزن خالص آن هم ۷۰ کیلوگرم بیشتر از مدل بنزینی است.