لوئیس الیزوندو، مقام سابق وزارت دفاع آمریکا، مدیریت یک پروژه‌ی محرمانه به‌ نام شناسایی تهدیدات هوافضایی پیشرفته (AATIP) برای شناسایی و ردیابی یوفوها و بشقاب‌پرنده‌ها را به‌عهده گرفته بود. او معتقد است که این تحقیقات و اطلاعات باید از حالت محرمانه خارج شوند و در دسترس عموم قرار بگیرند. او همچنین در مصاحبه با شبکه‌ی CNN گفته است که ما تنها نیستیم و موجودات فرازمینی، بارها از سیاره‌ی ما بازدید کرده‌اند. برنامه‌ی شناسایی تهدیدات هوافضایی پیشرفته، به‌عنوان بخشی از آژانس اطلاعات دفاعی (DIA) در سال ۲۰۰۷ به درخواست هری رید، تشکیل شد. برای اولین بار، نشریه‌ی نیویورک تایمز برنامه‌ی محرمانه‌ی وزارت دفاع آمریکا را افشا کرد و بلافاصله پنتاگون وجود چنین تحقیقاتی را تأیید کرد.

به گزارش روزنامه‌ی نیویورک تایمز، وزارت دفاع آمریکا بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲، سالانه ۲۲ میلیون دلار به این طرح اختصاص داده بود؛ کل بودجه‌ی سالانه پنتاگون حدود ۶۰۰ میلیارد دلار است. گفته می‌شود که این پروژه در سال ۲۰۱۲ به دلیل مخالفت برخی اعضای پنتاگون پایان یافته است. هری رید، سناتور پیشین ایالت نوادا از حامیان اصلی این طرح است. او در زمان آغاز اجرای این طرح در سال ۲۰۰۷، رهبر اکثریت دموکرات در مجلس سنا بود. پنتاگون در سال‌های اولیه اجرای این برنامه، بخش عمده‌ای از بودجه ۲۲ میلیون دلاری را به کمپانی هوافضای رابرت بیگلو، اختصاص داد. رابرت بیگلو، تاجر میلیونری است که که اعتقاد کامل به وجود بیگانگان دارد. گفته می‌شود بیگلو از دوستان نزدیک سناتور رید است و علاقه‌مندی او به یو‌فو‌ها و بیگانگان نیز کاملا از شخص بیگلو نشأت می‌گیرد.

بیگلو به هر دو کمپین انتخاباتی سناتور رید در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۰ کمک‌های مالی زیادی کرد. هری رید اجرای این طرح را از جمله افتخارات دوران خدمتش در سنا دانسته است. این تحقیقات از زمانی آغاز شد که در سال ۲۰۰۴ دو جنگنده‌ی نیروی دریایی آمریکا، ویدیویی از یک شیء پرنده ناشناس گرفتند. این ویدیو شیء ناشناسی را نشان می‌دهد که به‌صورت عمودی و افقی حرکت می‌کند و گاهی به دور خود می‌چرخد. گفتگوی ضبط‌شده بین خلبان‌های جنگنده‌های آمریکایی نشان می‌دهد هر دو به‌شدت از دیدن این شیء پرنده متعجب شده‌اند.

به نقل از نیویورک تایمز، جزئیات یک عملیات افشاشده نشان می‌دهد وزارت دفاع ایالات متحده‌ی آمریکا برای شناسایی و رهگیری یوفوها و هرگونه شیء ناشناس پرنده‌ در آسمان به مدت ۵ سال از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲، مبلغی در حدود ۲۲ میلیون دلار هزینه کرده است. رسانه‌های آمریکایی می‌گویند این عملیات محرمانه در سال ۲۰۰۷ آغاز شد و تنها تعداد کمی از مقامات بالارتبه‌ی آمریکایی از آن خبر دارند. مدیر سازمان حمایت از مالیات‌دهندگان آمریکایی که از حامیان توقف این برنامه است، هزینه‌ی ۲۲ میلیون دلاری را برای این پروژه بیهوده می‌داند و معتقد است خلبان‌ها چیزهایی می‌بینند و نمی‌توانند آن‌ را شناسایی کنند که این اتفاق عجیبی نیست و بارها روی داده است. وی با این استدلال افزود که پرداخت ۲۲ میلیون دلار در سال برای چنین برنامه‌ای دیوانگی است.

اخیرا اعتراض‌هایی در مورد پنهان‌کاری‌ها و سرمایه‌های اختصاص‌یافته به این پروژه انجام شد. این عملیات تا سال ۲۰۱۲ که بودجه آن متوقف شد، حدود ۲۲ میلیون دلار خرج روی دست وزارت دفاع آمریکا گذاشت و علت توقف آن هم جلوگیری از اتلاف بودجه‌ عنوان شد. البته با وجود توقف این عملیات در سال ۲۰۱۲، وزارت دفاع آمریکا هنوز هم در مورد این اشیاء مشکوک تحقیق می‌کند. هری رید در سال ۲۰۰۹ مدعی شد که توانسته‌اند به حقایق مهم و عجیبی دست پیدا کنند. وی در آن زمان حتی گفته بود آمریکا توان مقابله با چیزی که آن‌ها دیده‌اند نخواهد داشت.

قطعا آمریکایی‌ها بسیار علاقه‌مندند فناوری‌های محرمانه‌ای که احتمالا چین، روسیه و سایر کشورها به آن دست یافته‌اند، شناسایی کند. در بخشی از اسناد نیویورک‌ تایمز، گزارش‌هایی از ثبت مشاهده‌ی اشیائی پرنده با سرعت بسیار بالا بدون داشتن نیروی محرکه قابل مشاهده یا ابزار پرواز مرسوم هواپیماهای انسان، وجود دارد. در این اسناد فیلم‌هایی از تقابل جنگنده‌های آمریکا با اشیاء ناشناس وجود دارد. در یکی از موارد، دو فرونده جنگنده‌ی F/A-18F نیروی دریایی آمریکا در سال ۲۰۰۴ از روی یک ناو هواپیمابر در خلیج سن دیگو به پرواز درآمدند تا بشقاب‌پرنده را تعقیب کنند. 

گزارش و صدای بی‌سیم ضبط شده خلبان‌ها در آن زمان نشان می‌دهد که سرعت اشیاء ناشناس از سرعت جنگنده‌ها بیشتر بود و آن‌ها نتوانسته‌اند به گرد پای آن برسند. یکی از خلبان‌های نیروی دریایی آمریکا گفته است زمانی که می‌خواست به این بشقاب پرنده یا شیء ناشناس نزدیک شود این یوفو چنان سرعت می‌گرفت که تاکنون در عمرش چنین چیزی ندیده است. مسئله‌ی عجیب که خلبان‌ها به آن اشاره کرده‌اند، وجود نداشتن هیچ نوع روتر یا بال و موتور قابل دید در این شیء ناشناس است. بسیاری بر این باورند سرمایه‌گذاری آمریکا در این رابطه چندان نتیجه‌بخش نبوده و ثمره‌ای جز اتلاف سرمایه در پی نداشته است.

موضوع یوفو‌ها و موجودات بیگانه، در سال ۱۹۴۷ و بعد از حادثه‌ی رازول (Roswell) به بحث داغی تبدیل شد. جنگ تازه تمام شده بود و همه چیز داشت به حالت عادی باز می‌گشت که اتفاق عجیبی افتاد. از آسمان شیئی بزرگ و نقره‌ای رنگ با سرعت و سروصدای زیاد سقوط کرد و داستان حادثه‌ی رازول آغاز شد. بر اساس گزارش‌ها، اجساد چند سرنشین یوفو در اطراف این بشقاب پرنده کشف شد. در بعضی از گزارشات آمده بود که جسد چند سرنشین یوفو که هنوز زنده بودند نیز یافت شد. برای اولین و آخرین بار در تاریخ، ایالات متحده اعلام کرد که یک بشقاب پرنده را که سقوط کرده است، در اختیار دارد.

در ایالت نیومکزیکوی آمریکا، ساکنان روستایی به نام رازول، ادعا کردند که بشقاب پرنده‌ای را دیده‌اند که داخل آن موجودات فضایی وجود داشت. آن‌ها ادعا کردند این بشقاب پرنده را در اختیار گرفته‌اند و موجودات فضایی نیز پس از ورود به زمین مرده‌اند. جنازه‌ی موجودات فضایی درون این وسیله، بعدها در اختیار مسئولان پنتاگون و محافل علمی آمریکا قرار گرفت و بررسی روی آن‌ها آغاز شد. در همین رابطه پرونده‌ای باز شد که بعدها به پرونده «حفاظت از راز رازول» معروف شد. به‌گفته‌ی ارتش ایالات متحده، آن شیء، یک بالون هواشناسی بوده است، اما علاقه‌مندان به یوفو‌ می‌گفتند که دولت آمریکا از افشای آنچه واقعا رخ داده است، خودداری می‌کند. در هر حال هنوز موضوع یوفوها یا همان اشیاء پرنده‌ی ناشناس در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و ذهن جهان را به خود مشغول کرده است. در ادامه، شما را به تماشای ویدیویی که توسط رادار نیروی دریایی آمریکا در سال ۲۰۰۴ مشاهده شده است، دعوت می‌کنیم.