سرود ملی آواز وطن‌پرستانه‌ای است که پشتوانه فرهنگی و گویای هویت یک ملت است و در موقعیت‌های خاص مانند رقابت‌های ورزشی، عرصه‌های سیاسی و... نواخته می‌شود. البته تاکنون هیچ مدرکی دال بر تاریخ و چگونگی پیدایش سرودهای ملی به دست نیامده است، ولی هر یکی از این سرودها دارای داستانی جالب و در بعضی موارد معنی عجیب است. 

هلندی‌ها؛ عاشق راوی خود

سرود ملی هلند، «ویلهلموس ناساو»، یکی از دو سرود ملی‌ است که از دیدگاه اول شخص روایت می‌شود که هر خواننده‌ای را مجبور می‌کند خود را به جای راوی اصلی سرود، یعنی «ویلیامِ نارنجی» قرار دهد. ویلیام نارنجی، به ویلیام خاموش نیز مشهور است که احتمالا زیاد اهل گروه‌های سرود چند نفری نبوده است.

محتوای این سرود که احتمالا قدیمی‌ترین سرود ملی نیز هست، در مورد یک طلسم محافظت یا درخواست آمرزش است. در این سرود ویلیام این بخشش و آمرزش را برای نوادگان و فرزاندان هلندی خود طلب می‌کند و از آنها می‌خواهد به‌ سوی موفقیت رفته و در مسیر درست قدم بردارند (و به‌طور عجیبی، وفاداری خود را به اسپانیا در این سرود اعلام می‌دارد). بر خلاف دیگر سرودهای ملی، سرود ملی هلند به ندرت پخش می‌شود و معمولا اگر یکی از اعضا خانواده سلطنتی هلند در مکان مورد نظر حاضر باشد، این سرود به صورت کامل پخش می‌شود.

آندورا؛ داستان جن و پری

سرود ملی آندورا (کشوری کوچک در اروپا) نیز مانند هلند از خواننده می‌خواهد خود را به جای شخصیت اصلی داستان قرار دهد، اما خواننده‌ی سرود باید خود را بر خلاف شاهی مقتدر به جای «شارلمانی»، پادشاه آندورا که دمپایی‌های شیشه‌ای به پا کرده بگذارد! این سرود درون‌مایه‌ای فمینیستی از میهن دارد و خواننده حماسه‌ی آخرین دستاورد امپراطوری شارلمان را می‌خواند که در اوایل قرون وسطی به‌دست آمد.

 مکزیک ؛ سرودی از روی اجبار

«سرود ملی مکزیک» یا «فریاد مکزیک در جنگ» در یک مسابقه‌ ملی در دهه‌ی ۵۰ قرن نوزدهم انتخاب شد. نویسنده شعر این سرود، «فرانسیسکو گونزالز بوکانگرا» در ابتدا نمی‌خواست در این مسابقه شرکت کند. او فقط می‌خواست شعرهای عاشقانه بنویسد، اما نامزد او نقشه‌های دیگری داشت و واقعا دلش می‌خواست فرانسیسکو در این مسابقه برنده شود. بنابراین اتاقی را با حال و هوای تاریخچه‌ مکزیک تزئین و فرانسیسکو را در آنجا زندانی کرد تا اینکه او ۱۰ بند شعر سرود که تبدیل به پشتیبان اصلی مکزیک در مسابقات جهانی فوتبال شد.

اوکراین؛ هنوز نمرده است

« اوکراین هنوز نمرده است» نام بسیار تکان‌دهنده و غیرقابل هضمی برای یک سرود است. با وجود روسیه در پسِ خاک اوکراین و نیز تجاوزش به مرزهای این کشور، این سرود ملی در اذهان مردم اوکراین به‌خوبی جا خوش کرده است. شوروی بعد از آخرین باری‌ که به خاک اوکراین تجاوز کرد، خواندن این سرود ملی را غدقن کرد؛ با توجه به احتمالات موجود، آنها باز هم این‌ کار را خواهند کرد.

اوکراینی‌ها دوست دارند سرود ملی‌شان به دیگر گویش‌ها نیز ترجمه شود تا بتوانند با این کار، ماهیت چند ملیتی خود، از جمله انگلیسی بودن را فریاد زنند. البته دور از ذهن نیست که روس‌ها فقط به ترجمه‌ی شعر این سرود بسنده کرده و از ایجاد حماسه‌های جانبی پرهیز می‌کنند.

سرود ملی الجزایر، آغشته به خون

سرود ملی الجزایر یعنی «قَسَماً» یا «سوگند یاد می‌کنیم»، از همان ابتدا قرار بود درون‌مایه‌ای جنگ‌طلبانه داشته باشد. شعر این سرود را «مفدی ذکریا»، زمانی که زندانیِ نیروهای مستعمره‌ی فرانسه بود در دهه‌ی ۵۰ قرن بیستم سرود. از آنجایی مفدی یک زندانی بود، لوازم‌التحریری برای نوشتن در دسترس نداشت؛ بنابراین این سرود را با خون خود بر روی دیوارهای سلولش نوشت.

اشعار این سرود، شدیدا نشان‌دهنده‌ی هرج و مرج‌های سیاسی آن دوران و نیز دربردارنده‌ی احساسات و گرایشات خونخواهی نسبت به فرانسه است که نشان از میهن‌پرستی است.

از همان بند اول، متوجه این موضوع می‌شوید که سرود تلخ و تاریکی را خواهید شنید. بند اول این سرود از این قرار است:

سوگند یاد می‌کنیم به آذرخش بُران! و به رودهای روان خون پاک!

فرانسه و اسارت

سرود «بی‌نوایان» فرانسه، اولین سرود ملی به سبک راهپیمایی است که به کار گرفته شده است و در شکل‌گیری دولت‌ها، دستمایه‌ی تقلید بسیاری افراد در سرتاسر اروپا در اواخر قرن هجدهم شد. این سرود با توجه به قدرت تحریک‌پذیری‌اش، ابتدا توسط سربازان شهر مارسی خوانده شد و چیزی نگذشت که به فریاد جنگی برای «انقلاب فرانسه» مبدل شد.

اشعار ددمنشانه‌ی این سرود، در مورد غارتگران وحشی بیم می‌دهد؛ لحن تندش را نسبت به برده‌داری در فرانسه نشان می‌دهد، ولی از طرفی، دیگران را به این کار تشویق می‌کند و در نهایت روی زمین‌هایی تاکید می‌کند که باید با خون دشمنانش سیراب شود. این سرود ملی بیشتر شبیه به کابوس می‌ماند، اما وقتی همین سرود را به زبان فرانسوی بدون اینکه بدانید معنی‌اش چیست، گوش کنید، بسیار دلنشین و باشکوه به‌نظر خواهد رسید.

سرود ملی بورکینافاسو؛ نغمه‌ای انقلابی

سرود ملی این کشور توسط یک مارکسیستِ انقلابی به نام «توماس سانکارا» نوشته شد که اولین رئیس جمهور بورکینافاسو در سال ۱۹۸۳ بود و سپس بلافاصله ترور شد. سرود ملی تلخ او علیه نظام استعماری هنوز هم با نام «یک شبِ تنها» پا برجاست که انقلاب‌شان را در مقابل ظالمان نشان می‌دهد. این سرود نگرانی‌های پس از دوره‌ی استعمار را یادآور می‌شود که به زبان مستعمره‌نشینانش نوشته شده است؛ زیرا هنوز هم زبان اصلی این کشور آفریقایی، فرانسوی است.

مجارستانِ بینوا

سرود ملی مجارستان زمانی نوشته شد که این کشور در حال تجزیه و تحت سلطه‌ی خارجیِ خاندان سلطنتی هاپسبورگِ اتریش و امپراتوری عثمانی بود. به همین ترتیب، این سرود به‌عنوان التماس و خواهشی برای رهایی از دست اتریشی‌ها و ترک‌ها سروده شد. در واقع این سرود، نغمه‌ای غم‌انگیز است که مشیت بد الهی برای مجارستان را توصیف می‌کند و از خدا می‌پرسد چرا اوضاع این کشور بهتر نمی‌شود. این سرود به‌ جای جشن گرفتن شکوه و عظمت کشورش، التماس خدا را می‌کند؛ از این رو قواعد میهن‌پرستانه‌ سرودهای ملی را زیر پا می‌گذارد.

درخشش شاه کریستیان در سرود سلطنتی دانمارک 

تا کنون، جذاب‌ترین و عجیب‌ترین سرود ملی، سرود سلطنتی دانمارک است. نام این سرود، «شاه کریستیان ایستاده در کنار دکل باشکوه» است. این سرود هیچ‌یک از ویژگی‌های خسته‌کننده‌ همتای خود یعنی سرود «کشور دوست‌داشتنی» را ندارد؛ این دو در کنار یکدیگر، سرودهای ملی دانمارک هستند. سرود «شاه کریستیان» برای خانواده‌های سلطنتی و نظامی و سرود «کشور دوست‌داشتنی» هنگام مسابقات ورزشی خوانده می‌شود.

سرود «شاه کریستیان» داستان کریستیانِ چهارم و دیگر بزرگ‌مردان نیروی دریایی‌ است که در نبردهای دریایی از دانمارک در مقابل سوئد در قرون هفدهم و هجدهم محافظت کردند. این سرود، حماسه‌ای عظیم به سبک داستان‌های هومریِ دنیای باستان است که قطعا غرور میهن‌پرستی را بر می‌انگیزد.

کره جنوبی؛ سرودی با تُن بالا

اخیرا بحث‌هایی در مورد تعویض سرود ملی کره جنوبی وجود داشته است. این سرود که همه روزه در مدارس و پایگاه‌های نظامی خوانده می‌شود، به‌علت تن بالایی که دارد، موجب رنجش تمامی نوجوانان کره‌ای شده است. اکنون که آنها بزرگ شده‌اند می‌خواهند کاری کنند که نسل آینده مانند خودشان عذاب نکشد.

نسخه‌ی جدید سرود اصلی که متعلق به سال ۱۸۹۶ بود، «نغمه‌ای برای بیداریِ ذهن و دوست داشتن کشور» نام دارد. آوای این سرود، دو مرحله از سرود قبلی پایین‌تر است. با این‌ حال چند نسخه‌ی دیگر هم از این سرود وجود دارد که آخرین نمونه‌اش مستقیما از دفتر رسمی آموزش و پرورش کره جنوبی آمده است.