وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که مواد غذایی که توسط تکنیک کریسپر ویرایش ژنتیکی شوند، مشمول قوانین مربوط به ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی (GMO) نخواهند بود. سونی پردو، وزیر کشاورزی ایالات متحده، اعلام کرد که وزارت کشاورزی در حال حاضر هیچ گونه برنامه‌ای برای پذیرش گیاهان یا حیواناتی ندارد که به غیر از روش‌های سنتی پروش یافته‌اند. به‌عبارت دیگر، ارگانیسم‌های ویرایش ژنتیکی‌شده به‌وسیله‌ی تکنیک کریسپر به همان اندازه مواد غذایی سنتی، برای خوردن مناسب هستند.

کریسپر، اساسا برای مهندسان زیستی همچون یک ابزار برش و چسباندن است. دانشمندان می‌توانند با استفاده از کریسپر، ژن‌های مشخصی را از یک ژنوم (یک ارگانیسم، یک گیاه، یک بوقلمون یا حتی یک انسان) بردارند و آن را با یک DNA دلخواه جایگزین کنند. این فناوری تاثیرات مثبت زیادی برای مواد غذایی در آینده خواهد داشت. تکنیک کریسپر می‌تواند، کدهای ژنتیکی را برای رشد سریع‌تر محصولات کشاورزی یا حیوانات، طعم بهتر یا مقاومت بیشتر در مقابل بیماری‌ها و محیط‌های ناساگاز تغییر دهد.

اما در عوض، مواد غذایی تغییرات ژنتیکی (مانند ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی) به‌وسیله‌ی اضافه کردن ژن‌ها از ارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها به گیاهان موجب تغییر خواص آن‌ها می شوند. تفاوت‌ها ممکن است بسیار اندک باشد، اما برای وزارت کشاورزی ایالات متحده اینطور نیست. ارگانیسم‌های ویرایش‌شده به‌وسیله‌ی کریسپر، مشمول قوانین سخت‌گیرانه‌ی کمتری به نسبت ارگانیسم‌های اصلاح ژنتیکی هستند و به جز وزارت کشاورزی، توسط سازمان‌های حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) و غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده‌اند.

وزارت کشاوری ایالات متحده، ویرایش ژنی کریسپر را نسخه‌ی پیشرفته‌تری از پرورش انتخابی می‌داند. ایالات متحده اولین کشوری نیست که ایمن بودن مواد غذایی ویرایش ژنتیکی شده به روش کریسپر را تایید می‌کند. کشورهای سوئد و آلمان هم سال گذشته، بین گیاهان ویرایش شده توسط کریسپر و ارگانیسم‌های اصلاح‌شده‌ی ژنتیکی تمایز قائل شدند. این قوانین جدید می‌تواند به دانشمندان آزادی عملی بیشتری برای دست‌کاری محصولات کشاورزی و حیوانات گوشتی بدهد.

کریسپر با امکان‌پذیر کردن پرورش گیاهان مقاوم در برابر خشک‌سالی، افزایش دما و خاک نامناسب، می‌تواند به افزایش تولید محصولات کشاورزی کمک کند

موافقان ویرایش ژنی کریسپر، ادعا می‌کنند که ویرایش ژنی کریسپر می‌تواند منجر به تولید مواد غذایی مغذی‌تر، با مقاومت بالا در برابر شرایط محیطی نامطلوب و خوش طعم‌تر شود. در مقابل مخالفان کریسپر، نسبت به این فناوری جدید چندان خوش‌بین نیستند. آن‌ها کریسپر را نوعی دیگر از اصلاح ژنتیکی می‌دانند که از لحاظ فنی حق با آن‌هاست، اما روش ویرایش ژنی کریسپر نسبت به تکنیک‌های اصلاح ژنتیکی متداول، بسیار کارآمدتر و موثرتر است و نیازی هم به پیوند از ارگانیسم‌های دیگر ندارد.

همچنین با کاهش منابع غذایی و دشوارتر شدن تامین مواد غذایی جهان (بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، جمعیت جهان تا نیمه‌ی قرن حاضر به حدود ۱۰ میلیارد نفر می‌رسد)، کریسپر می‌تواند پاسخگوی تقاضای بالا برای مواد غذایی باشد. کریسپر با امکان‌پذیر کردن پرورش گیاهان مقاوم در برابر خشک‌سالی، افزایش دما و خاک نامناسب، می‌تواند به افزایش تولید محصولات کشاورزی کمک کند. همچنین می‌تواند عمر مفید گیاهان را افزایش دهد و باعث کاهش ضایعات مواد غذایی شود.

در حالی که به نظر می‌رسد، همه‌ی این موارد غیرواقع‌بینانه و تا حدی دور از دسترس باشند؛ اما واقعیت این طور نیست. این مواد غذایی زودتر از آنچه که تصور کنید، وارد سوپرمارکت‌ها می‌شوند. دوپون پایونر، یکی از نخستین شرکت‌هایی است که اعلام کرده است، تا سال ۲۰۱۹، از ذرت‌های اصلاح ژنتیکی به روش کریسپر خود بهره‌برداری می‌کند. همچنین شرکت Genusامیدوار است که گوشت‌های اصلاح ژنتیکی شده خود را تا پنج سال آینده عرضه کند.

وزارت کشاوری ایالات متحده، هنوز اعلام نکرده است، شرکت‌های مواد غذایی، باید برچسب‌های اصلاح ژنتیکی را روی مواد غذایی خود درج کنند تا مصرف‌کنندگان از اصلاح ژنتیکی این غذاها اطلاع داشته باشند. گفته می‌شود که وزارت کشاورزی، احتمالا ماه آینده در این مورد تصمیم خواهد گرفت.