سال‌های سال بود که خودرو سازان از پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی در محصولات خود استفاده می‌کردند و این پیشرانه‌ها در بین خودروسازان و هم در بین خریداران خودروها طرفداران زیادی داشتند. با این وجود اما برخی مشکلات پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی سبب شد تا خودروسازان به مرور استفاده از این دو پیشرانه را کنار بگذارند. یکی از این مشکلات بزرگ بودن ابعاد و طول زیاد پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی است که این مسئله روی فضای اتاق خودرو تاثیر منفی می‌گذارد. بناراین بسیاری از خودروسازانی که به فکر استفاده از یک پیشرانه ۶ سیلندر با حجم متوسط بودند به سراغ مدل V شکل رفتند چرا که پیشرانه‌های V شکل یک راه حل ارزان و ساده برای رفع مشکلات پیشرانه‌های خطی هستند.

پیشرانه‌های ۶ سیلندر V شکل ابعاد کوچک‌تری دارند و می‌توان آن‌ها را به صورت عرضی و طولی در خودرو نصب کرد و همین مورد سبب می‌شود بتوان پیشرانه‌های V6 را هم در خودرو‌های دیفرانسیل جلو، دیفرانسیل عقب و هم در خودروهای چهار چرخ محرک مورد استفاده قرار داد. این در حالی است که یک پیشرانه ۶ سیلندر خطی را به سختی می‌توان در یک خودروی دیفرانسیل جلو استفاده کرد.

با این وجود، شاهد بازگشت پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی، از سوی برندهای مشهوری مثل مرسدس بنز هستیم. این خبر می‌تواند برای طرفداران مرسدس بنز بسیار هیجان انگیز باشد چرا که این برند تجربه موفقی در ساخت پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی در گذشته دارد.

مرسدس بنز بنا دارد تا به زودی استفاده از پیشرانه‌های V6 را متوقف کند و به سمت استفاده از پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی برود. از طرفی اصلی‌ترین رقیب مرسدس بنز یعنی بی‌ام‌و در طی این سال‌ها تمایل و علاقه خود را نسبت به مدل‌های ۶ سیلندر خطی از دست نداد و همچنان از این نوع  استفاده می‌کند. 

سال‌ها استفاده‌ی بی‌ام‌و از پیشرانه‌های خطی، معایب این پیشرانه‌ها را مشخص کرد. برای مثال، این نوع در هنگام تصادف آسیب بسیار زیادی می‌بینند. اما از طرفی نیز می‌توان به ساختار مدولار آن‌ها اشاره کرد و احتمالا همین برتری توجه مرسدس بنز را به سمت پیشرانه‌های خطی جلب کرده است. برای مثال باید بدانید که پیشرانه ۶ سیلندر خطی جدید بی‌ام‌و که هر سیلندر‌ آن دارای حجم ۵۰۰ سی‌سی است، به این خودروساز اجازه می‌دهد تا بخش‌های بالایی و پایینی سیلندر را در پیشرانه‌های مختلف خود مورد استفاده قرار دهد و به همین ترتیب می‌تواند پیشرانه‌های چهار سیلندر، ۶ سیلندر، هشت سیلندر و حتی دوازده سیلندر را با قطعات مشترک تولید کند.

از دیگر مزایای پیشرانه‌های ۶ خطی این است که به طور ذاتی و طبیعی بالانس هستند و به عبارتی دیگر نیازی به شفت بالانسر در این خودروها وجود ندارد.همچنین طراحی متفاوت مجراهای ورودی هوا در پیشرانه‌های خطی در مقایسه با پیشرانه‌های V شکل سبب تبادل حرارتی بهتر در پیشرانه‌های خطی می‌شود و به این ترتیب خودرو ساز می‌تواند از قطعاتی ارزان‌تر در این پیشرانه‌ها بهره ببرد.

پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی نیز قابلیت استفاده از فناوری‌های امروزی را دارند و به عنوان مثال می‌توان بر روی آن‌ها سیستم تزریق مستقیم سوخت، زمان بندی متغییر سوپاپ‌ها، توربوشارژر‌های دو مجرایی، سوپر شارژر‌های الکتریکی و حتی سیستم‌ها هیبریدی را نصب کرد و تمامی موارد ذکر شده در تمامی پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی به راحتی قابل اجرا هستند. مرسدس بنز نیز از قافله عقب نیافتاده است و جدید‌ترین پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی را که معرفی کرده است و داری ۳ لیتر حجم است هم به توربوشارژر و هم به سیستم هیبریدی ۴۸ ولتی مجهز کرده است. سیستم هیبریدی مرسدس بنز به شکل یک استارتر ژنراتور عمل می‌کند و بر روی یک فلایویل پیشرانه نصب شده است. این پیشرانه در دو نسخه عرضه شده است که نسخه ضعیف‌تر آن روی مدل CLS 450 می‌تواند ۳۶۲ اسب بخار قدرت و ۵۰۰ نیوتون متر گشتاور تولید کند. نسخه‌ی قوی‌تر این پیشرانه که توسط AMG ساخته می‌شود در مدل‌های مرسدس AMG‌ که دارای کد ۵۳ هستند مورد استفاده قرار خواهد گرفت که می‌تواند ۴۲۹ اسب بخار قدرت و ۵۲۰ نیوتون متر گشتاور را تولید کند. نسخه‌ی AMG این پیشرانه به یک سوپر شارژر کوچک الکتریکی هم مجهز است که می‌تواند در دورهای پایین تاخیر توربوشارژرها را جبران کند.

سیستم هیبریدی ۴۸ ولتی نیز به این خودروساز این امکان را می‌دهد تا به طور کامل تسمه را از این پیشرانه خذف کند و حتی کمپرسور تهویه مطبوع و دینام خودرو نیز دیگر از تسمه نیرو نمی‌گیرند. موارد ذکر شده را باید گامی بزرگ در تکامل پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی دانست و ما امیدواریم خودروسازان دیگری از جمله نیسان و تویوتا نیز به این سمت حرکت کنند. نیسان می‌توان چنین ایده‌ای را بر روی پیشرانه RB26 خود استفاده کند که این پیشرانه توانسته قهرمانی‌های بسیاری را در مسابقات فورمولا کسب کند. پیشرانه 2JZ تویوتا نیز قابلیت ارتقا به این شکل را دارد و تویوتا می تواند نسل بعدی این پیشرانه را با تکنولو‌ژی‌های بروز همانند مرسدس بنز و بی‌ام‌و به بازار عرضه کند. با این وجود اما فعلا تویوتا و نیسان ترجیح می‌دهند تا از پیشرانه‌های V6 استفاده کنند و تا کنون نیز علاقه کمی به پیشرانه‌های توربوشارژردار و یا سوپرشارژر دارد نشان داده‌اند و اینطور که به نظر می‌رسد نسل‌ آینده پیشرانه‌های این دو خودروساز به صورت V شکل به تولید خواهد رسید. البته در آینده این دو خودروساز نیز به سمت سیستم‌های پرخوران و سیستم‌های هیبریدی حرکت خواهند کرد.

اگر این خودروسازان نیز همانند بی‌ام‌و و مرسدس بنز به سمت پیشرانه‌های خطی پیشرفته حرکت کنند راندمان خودروها نیز افزایش بسیار چشمگیری پیدا خواهد کرد. زیرا برای مثال بهتر است بدانید نسخه AMG پیشرانه ۶ سیلندر خطی مرسدس بنز از نظر کارایی و قدرت خروجی می‌تواند با پیشرانه V8 توئین توربو این کمپانی که چهار لیتر حجم دارد برابری کند. ضمن اینکه پیشرانه ۶ سیلندر خطی می‌توان ۲۰ درصد سوخت کمتر مصرف کند و ۲۰ درصد آلودگی کمتری در خصوص انتشار گاز دی‌اکسید کربن دارد.

همچنین باید اشاره کنیم که این پیشرانه کارکرد بسیار نرمی دارد و این توانایی را دارد تا در حالت کارکرد درجا (اصطلاحا دور موتور آیدل) با دور موتور ۶۱۰ تا ۵۲۰ دور در دقیقه نیز کار کند. گروه جگوار-لندروور نیز در حال کار بر روی پیشرانه‌های پیشرفته در نسل‌ آینده خودرو‌های خود است. این خودرو ساز قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ از پیشرانه‌های حجیم‌تر ساخت فورد استفاده کند و همچنین جگوار لندروور پیشرانه‌های جدید مودولار خود را با نام اینجینیوم معرفی کرده است که پیشرانه‌های اینجینیوم نیز دارای سیلندرهای۵۰۰ سی‌سی هستند. البته تنها مدل‌های ۴ سیلندر خطی از سری پیشرانه‌های اینجینیوم معرفی شده است اما جگوار لندروور در آینده مدل ۶ سیلندر این پیشرانه‌ها را نیز معرفی خواهد کرد.

استون مارتین نیز یکی دیگر از خودروسازانی است که از پیشرانه‌های ساخت مرسدس بنز در خودروهای خود استفاده می‌کند و احتمالا در آینده در مدل پایه ونتیج از پیشرانه ۶ سیلندر خطی ساخت مرسدس بنز با قدرت حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ اسب بخار استفاده خواهد کرد.

رویکرد دوباره خودروسازان به سمت استفاده از پیشرانه‌های ۶ سیلندر خطی پیشرفته خبر بسیار خوبی برای خودرو دوستان است و این نوید را می‌دهد که در آینده شاهد استفاده از پیشرانه‌های درون سوز ۶ سیلندر در خودروها خواهیم بود. ضمن اینکه استفاده از سیستم‌های کمکی الکتریکی و توربوشارژها نیز به افزایش راندمان این پیشرانه‌ها کمک شایانی کرده‌اند.