تبادل لینک هوشمند وویجر در سال ۱۹۷۷ زمین را ترک کرد و اکنون در فاصله ۱۸ میلیارد کیلومتری ما قرار دارد.
دانشمندان در چند سال اخیر به دنبال جمع آوری شواهد خروج آن از منظومه شمسی بوده اند. این فضاپیما در این مدت ناظر تغییراتی محیطی بوده که حاکی از قرار داشتن آن در منطقه مرزی منظومه است.
اکنون برخی از محققان می گویند به باور آنها این کاوشگر از حیطه نفوذ خورشید موسوم به هلیوسفر خارج شده است- هلیوسفر یک حباب مغناطیسی از ذرات باردار است که منظومه شمسی را احاطه کرده است.
با این حال هنوز برخی دیگر از دانشمندان در این مورد تردید دارند. سوزان داد، مدیر پروژه وویجر گفت: "پنج عدد از ابزارهای فضاپیما هنوز در حال کار است و ما اکنون در داده های دریافتی شاهد این هستیم که درحال ورود به حیطه میان ستاره ها هستیم. شاهد اتفاقاتی هستیم که به این باور دامن می زند که روی چنین مرزی هستیم."
شواهدی که "داد" از آن حرف می زند شامل افت شدت ذرات خورشیدی و شدت گرفتن اشعه های کیهانی است که از فضای میان ستاره ای می آید. شاهدی که به خصوص اساس یافته تازه است به اواخر ماه اوت در تابستان گذشته بازمی گردد.
پروفسور بیل وبر از دانشگاه ایالتی نیومکزیکو در لاس کروسس از نویسندگان مقاله تازه می گوید که ظرف فقط چند روز، شدت تشعشعات هلیوسفری کاهش پیدا کرد و شدت اشعه کیهانی بالا رفت چیزی که نشانه خروج فضاپیما از هلیوسفر است.
ناسا می گوید این برداشت در میان کسانی که روی این پروژه کار می کنند همگانی نیست و پروفسور وبر اذعان می کند که بحث در این مورد ادامه دارد.
هدف اولیه ماموریت این کاوشگر مطالعه سیارات دورافتاده منظومه شامل مشتری، کیوان، اورانوس و نپتون بود، ماموریتی که در سال ۱۹۸۹ کامل شد، اما همچنان به مسیرش ادامه داد. مسیر کاوشگر بعد از آن تغییر داده شد تا در جهت کلی مرکز راه شیری به حرکت در آید.
تولید الکتریسیته از منبع پلوتونیومی وویجرها ده تا ۱۵ سال دیگر متوقف خواهد شد که در آن مرحله ابزارها و فرستنده های آنها از کار خواهد افتاد.
این ادعا در مقاله ای در مجله "نامه های تحقیقات ژئوفیزیکی" منتشر خواهد شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.